"eenvoudige" buizentester

Je zou een (paar)hsp torren kunnen gebruiken voor een regeling

Schakelend voedinkje maken?

Gewoon een variac met daarachter een hoogspanningstrafo. Zo doe ik het tenminste. 0 tot 1200 V bij 1300 mA.
Je wil vanaf 500 V. Heel veel buizen gaan maar tot 500 V. Ik neem aan dat het dan om zendbuizen gaat ?
Een buis wordt vaak getest op kortsluiting tussen onderdelen en op emissie. Wil je dat echt goed doen dan moet je dat ook onder de goede belasting en omstandigheden. Je zou de spanning en stroom in een grafiek kunnen zetten voor verschillende roosterspanningen en dan vergelijken met de datasheet. Dat zou de beste test zijn. Een soort buizen curvetracer.

Als het voor grote buizen is, is het wel dienstig om ook met positieve roosterspanningen te kunnen meten.

Wow, een curvetracer voor zendbuizen, waarmee je in alle hoeken van de specs kunt meten, dat zou nog eens mooi zijn!
Als je dat met smalle zaagtanden doet, met pauzes ertussen, zou je de buis desnoods ongekoeld toch volledig kunnen meten.

Volgens mij moet het met een gewone curvetracer kunnen. Je kan er ook FETs mee testen tenslotte. Qua spanning en stroom ook geen probleem alleen moet je externe gloei aanbieden dus direct verhitte buizen wordt lastiger.

FET, ik heb net eens over gedacht. Een zaagtand hoeft niet persee, een 50 Hz wisselspannimg gelijkrichten maar niet afvlakken moet volgens mij ook kunnen. Dan heb je ook steeds nul tot Vtop alleen is mischien de afkoeltijd daarbij te kort. Mischien een aantal elco's. Via een weerstand laad of ontlaad je langzaam de elco . De gate van een MOSFET hangt daar aan. Deze gaat dus steeds verder dicht of open. Is hij leeg cq vol ( ligt aan de rest van je schakeling) dan wordt dat door een opamp gedetecteerd en schakel je over op een tweede elco terwijl de eerste weer bijlaadt. Maar ik heb dit nog niet doorgedacht, uitgewerkt dus ik zie vast iets over het hoofd.

Buizentester.
Ik heb jullie op een verkeerd been gezet. Mijn plaatspanning zou ik willen variëren NIET vanaf 500v, maar tot 500v.
Blijven dan de oplossingen: "Schakelend voedinkje" en "een paar hsp torren gebruiken" nog van toepassing.
Daarbij, niet het genie zijnde die jullie denken, hoe zouden die schakelingen er dan uitzien ?

Dan wordt het gewoon een stuk makkelijker Een variac en trafo die na gelijkrichting 500VDC kan geven is denk ik de goedkoopste en makkelijkste oplossing.

Het voordeel van een zaagtand is dat hij even lang doet over evenveel volts. Een sinus blijft relatief lang in de top 'hangen', zodat de trace op een ouderwetse scoop daar veel helderder wordt.
Dat bezwaar is natuurlijk weg bij de nieuwere kijkmethoden.

Maar de hele trace zou je, als je met veel vermogen test, snel moeten afwerken en dan een in verhouding lange rusttijd tussenvoegen.
Ook hier: met de moderne middelen is dat makkelijker; je zou de trace tegenwoordig zelfs nog maar één keer hoeven te maken. Het beeld presenteer je dan toch vanuit het geheugen.

Maar on-topic weer: @pros heeft daar wel ideeën over. Lees dit topic eens.

Ik heb ze hier al vaker gelinkt, maar dit en dit lijken me de ultieme buizensweepers, omdat ik zo'n donkerbruin vermoeden heb dat onze TS eigenlijk dingen wil meten/instellen via z'n PC.

De buizenvariant staat hier.

BUIZENTESTER
Ik wil een eenvoudige buizentester bouwen, en begrijp één en ander niet zo best.
Ik wil geen apparaten ontwerpen waarbij ik een schakeling teken en daarvoor de geschikte buis ga zoeken door ze op de buizentester te leggen om te zien of ze geschikt zal zijn. Maw de steilheid van de buis interesseert me niet.
Wat ik wil is, zien of de buis in mijn toestel of voorraad nog voldoet om in mijn toestel te gebruiken.
Is mijn redenering dan juist: ik doe de instellingen in mijn buizentester met de gegevens volgens het tube handboek. En kijk of ik bij die instellingen mijn anodestroom haal. Hiermee heb ik de emissie gemeten.
Een 6L6 zou bij 250 v anodespanning en een belasting van 2,5 K ohm een stroom op de plaat van 72 ma trekken. Een lagere waarde zegt toch voldoende over de emissie.
Wat zie ik verkeerd of zie ik over het hoofd.
Alvast bedankt.

PEBKAC.

Met de schakelingen die hierboven zijn gegeven, is dat prima te doen. Als je de teksten in die linkjes niet begrijpt, tsja, wat wil je dan nog meer?

[Bericht gewijzigd door alex278 op woensdag 17 november 2010 16:30:48 (92%)

Mijn excuses voor het misverstand maar:
Mijn laatste post ging niet over een eventueel schema, wel over de redenering, met de vraag of het meten van de anodestroom alles zegt over de emissie van de buis en dus over de bruikbaarheid.

Een 6L6 zou bij 250 v anodespanning en een belasting van 2,5 K ohm een stroom op de plaat van 72 ma trekken. Een lagere waarde zegt toch voldoende over de emissie.

Als je echt 'anodespanning' bedoelt, maakt die weerstand niet uit. Maar ik denk dat je voedingsspanning bedoelt. Maar bedoel je wel echt een emissiemeting?

Bij een emissiemeting wordt alles aan elkaar geknoopt (behalve de kathode) en de buis zo als diode aangesloten tussen plus en nul.
Er gaat dan de maximale stroom mogelijk lopen; dat is de 'emissie'. Het is alles wat de kathode leveren kan; meer elektronen komen er per seconde gewoon niet uit.
De voedingsspanning (mits boven een bepaald minimum) op anode+roosters beïnvloedt deze stroom nauwelijks.

In veel schakelingen is de emissie van de buis onbelangrijk, omdat er zoveel stroom nooit loopt. De anodestroom is dan in bedrijf veel kleiner, en hangt niet af van de kathode, maar van de spanningen op de andere elektroden. Zo meet je dan steilheid en inwendige weerstand (en versterkingsfactor).

Een buis met een uitstekende emissie kan totaal rot zijn doordat bijv. stuurrooster of schermrooster beschadigd is.
En, andersom, kan het natuurlijk toch nog zo zijn dat de emissie véél te klein is geworden, hoewel de steilheid op zich nog goed is.

Inderdaad ik bedoelde feitelijk voedingsSPANNING.
Stel, ik sluit mijn buis aan (bv 6L6) en doe de nodige instellingen vlgs de gegevens die ik in het Muiderkring buizenboek vind. Daarbij vind ik dan dat de anodestroom inderdaad ong de gegeven stroom is. Als ik er dan verder nog voor zorg dat ook mijn schermrooster spanning klopt, kan ik er dan van op aan dat mijn buis in orde is ?
Natuurlijk wordt één en ander wel wat gecompliceerder omdat ik dan ook op het rooster de nodige signaalspanning moet aanleggen. Bij een 6L6 zou dit dan 10v ac moeten zijn.
Of zie ik het verkeerd ?

Een nadeel van emissiemetingen is ook nog, dat er in het buizenboek geen gegevens van de 'normale' emissie van een buis staan. Dus je kunt eigenlijk alleen vergelijken met een bekende goede buis - als de emissie tenminste belangrijk is in de toepassing.

Maar wat je nu beschrijft is inderdaad geen emissiemeting. Je gaat nu de buis testen onder 'typical' bedrijfsomstandigheden.
Dat is prima, als het een beetje overeenkomt met de situatie waarin je hem gaat gebruiken.
Toch kun je ook bij goede exemplaren flinke afwijkingen verwachten.

Een voorbeeld: Stel dat van een buis de steilheid erg hoog is. Een heel kleine verandering in roosterspanning levert dan al een flink 'afwijkende' anodestroom op - maar een heel kleine afwijking in roosterconstructie dus ook. Dus testen met een vaste negatieve roosterspanning levert dan heel wisselende resultaten, ook al zijn alle buizen eigenlijk goed.

Doe je het andersom, door de buis van een kathodeweerstand te voorzien, het rooster aan de nul te leggen, en dan te gaan meten wat het 'automatisch negatief' (dus hier: de spanning over de kathodeweerstand) wordt, dan zullen DIE spanningen juist wel heel erg op elkaar lijken. Dat is dus in dit voorbeeld een betere test.

Het allerbeste is eigenlijk, de buis gewoon in de uiteindelijke schakeling te prikken en kijken of hij het dáár goed in doet.

e: ik zie dat in het buizenboek (plaatje) inderdaad de kathodeweerstand gebruikt wordt. De 6L6 is een pentode; de anodestroom is dus hoofdzakelijk van de schermspanning afhankelijk, niet van de anodespanning.
Het buizenboek-schema zou best een redelijke test kunnen zijn, maar verwacht niet op de mA nauwkeurig uit te komen.
In plaats van stroom, kun je ook de kathodespanning meten; die moet dus ongeveer (72+5)*0,18 ≈ 14V zijn.

Ik heb nu wel door dat een "eenvoudige" buizentester zoals ik aanvankelijk bedoelde feitelijk niet bestaat. Er komt nogal wat bij kijken. Ik ga vooreerst maar eens een proefopstelling bouwen om te kijken hoe ik dan met Uw laatste informatie terecht kom. Het zou wel eens kunnen eindigen dat ik de buis in de originele schakeling prik om daar dan te zien "hoe" ze werkt.
In elk geval bedankt.

Het hangt er ook van af wat 't doel is van je test. Als het voor zelfgebouwde schakelingen gaat, dan is een serie steilheidsmetingen OK; voor een bestaande schakeling meet je 'm het beste door in dezelfde schakeling, en voor verzamelaars en audiofielen moet je aan de gang met een in verzamerlaarsland erkende buizentester (hier in europa de Funke W17, in de VS voor amerikaanse buizen een Hicock-model).