weerstand bij 0 volt

Ik kom net terug van op cafe, dus mijn antwoord kan een beetje 'off' zijn, maar de weerstand bij 0 Ohm bestaat niet.
Da's zoals een belg bij een frietkot, of cafe (nederlander bij een kroketmuur) zetten en dan vragen hoeveel weerstand zou het je kosten om naar de fitness te gaan? Dat boeit 'm gewoon niet, er is geen weerstand, alles is goed zoals het is.. 0V is perfect, moet niets aan veranderd worden, is hoe het moet zijn, edel, ..

Op 8 januari 2014 17:03:10 schreef 4017ic:
... bij een led lampje ....

Buiten dat de led reeds uitgekauwd is, heeft de TS het over een led lampje, nog meer variabelen mogelijk.

De wet van ohm blijft van toepassing , maar volgens mij heb je toch minimaal 2 gegevens nodig om te rekenen .

Bij 0 Volt vloeit er 0 Amp. stroom dus kun je niet de weerstand bepalen (berekenen).

Alle geleiders (weerstand, gloeilamp , led, etc.) hebben een weerstand , sommige weinig andere veel , daar veranderd niets aan, .

Uitzonderingen zijn vervelend om mee te rekenen. Mijn middelbareschool wiskundeleeraar vond dat "een lijn is parallel aan een andere lijn als ie dezelfde richting heeft en niet samenvalt". Ik zeg: Een lijn is parallel als ie niet snijdt. Een lijn snijdt een andere lijn als ie precies 1 (of 2) punten gemeen heeft.

Hij kon vragen stellen als: Bereken de lijn parallel aan y=x+b die de cirkel .... raakt. D'r zijn altijd twee raaklijnen, maar in zijn definitie blijkt er voor bepaalde waardes van b maar 1 te zijn omdat de andere samenvalt.

Als je voor weerstand definieert U/I, en zegt dat ie niet bestaat als I=0, dan krijg je ook vervelende dingen als je bijvoorbeeld een stroombron hebt die een condensator van 10V naar 0V aan het ontladen is. Daarnaast heb je een spanningsbron van 5V en een weerstand naar de condensator. Halverwege het ontladen van de condensator is de spanning over de weerstand nul.

Moet ik dan gaan roepen: "De stroom kan niet bepaald worden want de weerstand is ongedefinieerd?"

Het werkt in de praktijk veel beter met goede definities. Voor weerstand moet je een definitie nemen die ook geldt als U=I=0.

Ik zie dat toch wat pragmatischer.
Als U= 0 en I= 0 je enige meetpunt is, en je wilt toch per se vasthouden aan U= IR, dan weet je dus gewoon R niet. En het maakt je dan ook niets uit, want je hebt tòch geen spanning.
En zodra je wel spanning hebt, zodat R interessant kan worden, dan is je probleem ook weg.

Aan de andere kant, iemand die R als een apparaatconstante kan zien, heeft hoe dan ook geen probleem.
Die heeft dan meer aan R= ρl/A - een formule die ook werkt bij U= 0 en I= 0.

De wiskundige puriteinen die de definitie: R=U/I hanteren, zullen zeggen dat de weerstanden in het 100 Ohm la-tje geen weerstand hebben. Deling door nul, dat kan niet. Ik zeg dat je jezelf dan in de vingers snijdt: Het is veel nuttiger om te zeggen die zijn (ongeveer) 100 Ohm. Als mijn ladekast met weerstanden omvalt en ze liggen door mekaar kan je weer zeggen: Ongedefinieerd. Ik zeg: Die weerstanden hebben een waarde, het is makkelijk om hem te meten, maar NU weet je niet wat die waarde is.

HEt is gewoon het kip en het ei verhaal welke was er het eerst.
Was eerst de spanning of de weerstand?

Op 10 januari 2014 11:53:03 schreef Frederick E. Terman:
Ik zie dat toch wat pragmatischer.
Als U= 0 en I= 0 je enige meetpunt is, en je wilt toch per se vasthouden aan U= IR, dan weet je dus gewoon R niet. En het maakt je dan ook niets uit, want je hebt tòch geen spanning.
En zodra je wel spanning hebt, zodat R interessant kan worden, dan is je probleem ook weg.

Aan de andere kant, iemand die R als een apparaatconstante kan zien, heeft hoe dan ook geen probleem.
Die heeft dan meer aan R= ρl/A - een formule die ook werkt bij U= 0 en I= 0.

Ik denk (en zei) net hetzelfde, maar dan op de café-manier

Op 8 januari 2014 18:29:34 schreef fred101:
Vraag het Heissenberg, die was overal onzeker over

Helemaal mee eens. Als de meetstroom of meetspanning naar 0A cq 0V gaat, dan kom je vanzelf in het gebied terecht waar de gevolgen van de quantummechanica steeds duidelijker zichtbaar worden.

Omdat het oorspronkelijk om een LED (dus halfgeleider) ging, zitten we bij iedere stroom in het gebied waar de quantummechanica zichtbaar wordt.

Zonder quantummechanica is het gedrag van een halfgeleider niet verklaarbaar