Vonk Zend/ontvanger discussie.

Stelling.

Een ouderwetse vonkzender en ook de bijbehorende ontvanger konden worden afgestemd worden op een frequentie.

Het is dus niet zo dat op alle frequenties wordt uitgezonden en ontvangen. Er is dus een beperkt frequentie gebied waar het sterkste signaal werd uitgezonden.

Het was ook mogelijk om meer vonkzenders te gebruiken (als ze fysiek niet te dicht bij elkaar zitten) zonder dat ze elkaar storen.

Een militair gebruikte vonkzender stoorde dus een bij de scheepvaart gebruikte vonkzender niet omdat de vonkzenders op verschillende frequenties zaten.

Vonkzenders gebruikten gedempte trillingen. Een trillingskring werd aangestoten met een puls via een elektrische vonk waarna de kring enige tijd na oscilleerde. De bandbreedte die gebruikt werd was natuurlijk navenant. Na uitvinding van de audion door Lee de Forest in 1906 werden ongedempte trillingen mogelijk (draaggolf) doordat een oscillatie in stand kon worden gehouden via versterking.
Dus ja, er waren meer vonkzenders naast elkaar mogelijk, neen dat was niet erg effectief, gezien de hoeveelheid informatie per bandbreedte...

--PF0BKB--Geen electronica zonder natuurkunde, geen natuurkunde zonder electronica.
Hugo Welther

Moderator

Lees de twee delen van Radio Malabar. Zeer informatief. Zijn digitaal op het net te vinden.

Bij vonkenzenders of waterstof vlamboog zenders op het land, die in full duplex werden gebruikt, stond de ontvanger soms 10km verderop i.v.m. het dichtdrukken van de ontvanger (bandbreedte, groot signaalgedrag) en eigen opgewekte storing.

Het enige dat tussen jou en je doel staat is alles wat jij jezelf verteld dat je het niet kan.
rbeckers

Overleden

Het is dus niet zo dat op alle frequenties wordt uitgezonden en ontvangen. Er is dus een beperkt frequentie gebied waar het sterkste signaal werd uitgezonden.

1. Deze stellingen zijn altijd waar.
2. Vonkenzenders horen in een museum.

Frederick E. Terman

Honourable Member

'Vonkzender' is een nogal 'breed'(!) begrip. De op het laatst gemaakte grote vonkzenders, zoals de fluitvonkzender van Wien en de Poulsen vonkconverter, die een roterende multi-vonkbrug gebruikte, waren een stuk minder breed.
Vergeet niet dat het NIET de vonk is die de radiogolven maakt. Die vonk was toen alleen een handige manier om energie snel in een afgestemde kring te krijgen.
Was dat eenmaal gebeurd, dan was die vonk alleen maar nadelig: hij dempte de kring en verkwistte energie.
De 'modernste' vonkzenders zorgden er dus voor dat die vonk zo snel mogelijk gedoofd werd: de blusvonkzenders (zie ook boven).
Er waren zelfs vonkzenders waarbij de trillingen van de nieuwe vonk in fase met de laatste van de oude vonk startten, wat weer wat bandbreedte scheelde.
Daar zat echt wel techniek in die latere vonkzenders; ze deden hun best het signaal er nog enigszins uit te laten zien.

Maar met de opkomst van de 'continuous wave' zenders, zoals de Alexandersson-generator, waren de grote vonkzenders snel niet interessant meer; en met de opkomst van de buizentechniek verdwenen ook de kleinere.
Amateurs waren er snel achter dat buizen beter werkten dan 'spark', ook al waren de buizenvermogens kleiner. Een 'CW/Spark Shootout', nu zo'n honderd jaar geleden, deed de deur dicht: CW had gewonnen.

'The Old Man' over vonkzenders, in QST, juli 1920:

Take it away and bury it — sprinkle some saw dust on it and sweep it out — give to the kids to play with — I’m through with it. After what I have seen tonight, I’m all for CW. Let the kids enjoy squarking at each other with their damped sparks; let them set fire to their houses, put their telephone companies out of business and blow up their electric light stations with their kick-backs. I am no longer interested. I am going to set my bulb oscillating, light the old pipe and sit back in gentlemanly comfort and push through relay traffic with the sweet little peep stuff. There will be others like me and soon we can get a message almost anywhere we want on CW, judging by what is going on over east.

Toch heeft het nog tot 1962 geduurd voordat ook de allerlaatste vonkzenders, nl. scheepsnoodzenders, verboden werden om te gebruiken. Nieuwbouw en nieuwplaatsing waren natuurlijk al langer verboden, zodat er eigenlijk al geen een meer over was.

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Toevallig zijn een kameraad (Sparkman) en ik bezig met het bouwen van vonkzenders. Ik wil een portable maken, maar ik heb last van corona aan de randen van de folie in mijn glasplaatjes-aluminiumfoliecondensator... In olie dompelen verhelpt dat maar dan is het weer niet portable.

Stationair kan je prima leidse flessen gebruiken maar die zijn groot en zwaar. Ik heb al eens een zeer basale vonkzender gemaakt en mijn scope er indirect aan gekoppeld. Je ziet dan een korte uitslingering. Met een beter gebluste vonkbrug en een secundaire oscillatiekring (dus de antenne met koppelspoel) zal de trilling veel langer doorslingeren.

Zie https://www.youtube.com/watch?v=Xcju_KY31Oc

Alhoewel vonkzenders al lang achterhaald zijn, is een experiment er mee niet eens zo gestoord als je zou denken. Mits je het vermogen beperkt houdt tot een paar watt, zullen veel mensen geen last van je hebben. De energie is immers geconcentreerd op een breed stuk van grofweg 100khz en een ontvanger van 9khz breed zal daar maar een fractie van opvangen. Laat staan een zendamateurfilter van 3khz breed.

Wat ik wel al heb geleerd, is dat het impulsvermogen van zelfs een vonkzender van een paar watt, flinke EM-pulsen opwekt. Ik heb bij gebruik van mijn dipmeter als absorptiemeter de fet er in opgeblazen , en bij een diodedetectortje de diode opgeblazen bij het vaststellen van de zendfrequentie bij inductieve koppeling met de primaire spoel van de LC kring...

Conclusies die wij al hebben getrokken:
- Bij een vonkzender moet er zoveel mogelijk energie kunnen worden opgeslagen in de LC kring. Dat betekent een grote L en een grote C, en dat betekent dus een relatief lage frequentie. Op hogere frequenties neemt het rendement dramatisch af. Een compromis dat wij hebben gekozen, is het stukje ruimte tussen de middengolf en de 160m amateurband.
- De antenne moet onderdeel zijn van de secundaire resonantiekring. Een iets te korte antenne met een capaciteitshoed, of een verticale antenne met een stuk horizontaal er aan (T-antenne) is in theorie prima. Maar zorg dat je de secundaire en de antenne dus op de frequentie van de primaire kan laten resoneren.
- Wees voorzichtig, dingen worden heet en vonken doen pijn als je ze aanraakt ;)
- De ontvanger moet een slechte selectiviteit hebben om niet teveel van de zijbanden te verspillen.

Als iemand eens een sked wil doen, laat maar weten. We zullen wel binnen een paar kilometer van elkaar moeten opstellen, want ik ben niet van plan vermogens op te wekken waar je heel het land mee door komt. Bovendien zal een mobiele antenne een slecht rendement hebben.

Ik neem op kleine schaal reparaties van buizen-elektronica aan voor een heel aardig uurtarief. Interesse? Mail me!
mel

Golden Member

Blij dat je niet hier in de buurt woon..... :)

u=ir betekent niet :U bent ingenieur..
rbeckers

Overleden

Idem.
Verbazingwekkend is het feit dat het AT nog geen boete heeft uitgedeeld.

Frederick E. Terman

Honourable Member

Misschien kun je het als vergunningsvrije UWB-toepassing zien. ;)

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Ik stop meteen als ik klachten krijg over een PLC-achtig signaal dat met morsecode aan en uit geschakeld wordt... :)

Ik neem op kleine schaal reparaties van buizen-elektronica aan voor een heel aardig uurtarief. Interesse? Mail me!

En hier gaan we weer, vonkzender 'bashing' zal het weer op uitdraaien. Ik ga FET niet alleen de linie laten houden dus hier gaan we:

Eerst en vooral, zoals FET al zegt, er is een ganse evolutie geweest wat vonkzenders betreft. Vonkzender-technologie uit 1918 was niet meer die van 1898. Net zoals een Blackberry of één of andere zogenaamde 'smartphone' nog weinig in gemeen heeft met een Nokia 3310, zowel kwa 'prestaties' als technische opbouw. Was laatste dan een slechte GSM in zijn tijd? Puur voor de vergelijking... Das zo'n typische 'ziekte' waar m'n dezer dagen aan lijd: Weg met al diejen ouwen brol! Men moet 'diejen ouwen brol' echter in zijn tijdvak bekijken om te beginnen. Dat een vonkzender nooit de spectrale zuiverheid of wat dan ook van een CW zal halen is logisch, noch zeg ik dat we allemaal lekker terug moeten gaan 'Rondvonken'. Ik typ dit hier ook liever op mijn laptop nu dan het via ponskaarten op een Colossus computer in te voeren. Maar 'wie het oude niet eert, is het nieuwe nie weerd' is het oude Vlaamse spreekwoord, en daar ga ik me nu aan houden.

Eventjes vonkzender techniek onder de loep nemen dus.
De bandbreedte van een vonkzender-signaal hangt van meerdere factoren af, de totale 'formule' is niet te berekenen daar ze voor een groot deel ook van 'operators practice' afhangt. En het menselijk brein is de meest ondoorgrondelijk machine van allemaal.

1. De bandbreedte neemt verhoudingsgewijs toe met de gebruikte frequentie. Hetzelfde fenomeen zie je bij rechtuit-ontvangers, waar de selectiviteit (en dus bandbreedte van ontvangst) word uitgedrukt in procent (%) en niet kHz/Hz. Een selectiviteit van 3% bij 500 kHz is dus 15 kHz, op 1000 kHz is dar dus al 30 kHz. Dit is nu eenmaal gewoon eigen aan afgestemde kringen. Hoe dat gedrag juist zit laat ik over aan de heren die meer verstand hebben van Q-factor, resonantie-respons enz van LC-kringen.
Ook zinkt het rendement vd zender genadeloos de grond in naarmate de frequentie stijgt. Dit omdat er steeds kleinere waardes van L en C worden ingezet in de primaire/secundaire kring met stijgende frequentie. Vooral kleinere C is nadelig, want dat wil zeggen: Minder energie die kan opgeslagen worden, en dus vrijgegeven worden, voor elke vonk/puls. Koppel dit aan het feit dat deze kleinere hoeveelheid energie over een veel breder stuk spectrum word 'uitgesmeerd' en je ziet de bui al hangen... Dit had men al snel door, en vandaar de logica van 'lager is beter' (in frequentie dan) al snel triomfeerde. Heeft niks te zien met verkeerde inzichten ofzo, het was 'vonkzender-gewijs' gezien gewoon zinloos op de KG te gaan werken. Waardoor de ontdekking vd voordelen van KG aan de 'amateurs' werd overgelaten. Met vlambogen moest je er zelfs niet aan denken om boven de 500 kHz uit te komen, met alternators moesten ze niet dromen van boven de 100 kHz te raken... Dus bleef 'kameraad vonkzender' het stuk 500-2000 kHz domineren, en daar zaten vooral scheepvaart, luchtschepen enz. Buizen die hetzelfde presteerden qua vermogen/gewerkte afstanden kwamen er pas tijdens, en werden gemeengoed na, WO1.

2. De antenne is een groot deel van de SECUNDAIRE AFGESTEMDE KRING bij een vonkzender!!! Dit wil zeggen dat de opbouw hiervan ook een serieuze impact heeft op de vorm van het signaal dat 'uitgestoten' word, en bovenal: de hoeveelheid rommel. Tegenwoordig dient een antenne enkel om met maximale efficiëntie de vd zender toegevoerde HF-energie af te stralen. Bij vonkzenders GELDEN ANDERE REGELS. De bedoeling is dat de HF-puls (is gewoon een EMP, Electro Magnetic Pulse, letterlijk) vd primaire kring (waar de vonkbrug in zit) zo efficiënt word gebruikt. Dit wil niet zeggen de sterk gedempte X aantal kW/MW EMP rechtstreeks de lucht inslingeren, maar hem zo lang mogelijk 'uitrekken' en dus CONSERVEREN. Dit om zo dicht mogelijk bij een ONGEDEMPT 'CW-achtig' signaal in de buurt te komen, daar dit voor communicatie duizend keer efficiënter is. En veel smalbandiger is... Want een afgestemde kring (en dat is ons antenne-systeem bij een vonkzender) word smalbandiger naarmate ze minder gedempt (en dus belast) word, daar de Q-factor (!!) stijgt. En het is uiteindelijk de antenne die bepaalt wat er in de ether gegooid word. Hieruit volgt de logica: Hoe hoger de Q factor van het antenne-systeem, des te smalbandiger het signaal! En liefst vanal nog een antenne met ook een hoge C tot L ratio, daar een grote C (condensator dus) beter geschikt is om zo'n enorm vermogen op te slaan dan een spoel (L of inductie dus). Bovendien neemt de impedantie van ons antenne-systeem af bij hoge C tot L ratio, daar het gewoon een parallell afgestemde LC kring is in essentie. Waarom? Als je al die energie secundair wil gaan opslaan in een spoel, en daar 1 enkele draad als antenne aankoppelt, krijgt je wat Fleming in één van z'n handboeken beschrijft als 'bliksemsschichten van meerdere voet lengte aan de top van de antenne'. Met andere woorden: Je hebt een Tesla Coil gebouwt. Leuke lichtspectakels, maar das niet echt de bedoeling noch handig als je wil efficiënt wil communiceren... Dus vandaar de enorme hoeveelheid draad in de lucht/grond, om een zo groot mogelijke antenne/aarde-capaciteit te krijgen. Dit zie je mooi bij bv de Titanic antenne, dat is een T-antenne met slechts 4 korte vertikale stralers (volgens velen dezer dagen zijn dat 'transmissielijnen'...) en daarboven een ENORME capaciteitshoed van 4 x 150 meter lange draden. Heeft niks te maken met die antenne zo efficiënt mogelijk laten stralen, dat wil je hier eigenlijk niet echt ook... Waarom niet? Afgestraling van HF de ether in = DEMPING van het antenne-systeem = slechtere Q = Grotere bandbreedte van het uitgezonden signaal! En hier begint het dilemma dat elke vonkzender plaagt... Minder efficiënt stralende antenne en hoge Q factor = lagere bandbreedte, maar minder uitgestraalt vermogen. Of wil je een efficiënt stralende antenne? Met meer afgestraalt vermogen, ten koste van grotere demping, en dus een lagere Q factor, en dus breder en 'vuiler' signaal..? En daar begint de miserie.
PS. Aan al degenen die nu niet meer kunnen volgen, vergeet de rest.
Je kan proberen deels rond dit probleem heen te werken met één van volgende oplossingen:

3. Daar ook de vonk zelf onderhouden energie kost (en niet opbrengt, zoals FET reeds melde, en nog geen klein beetje energie ook) zit je ook daar met serieuze extra demping vd Q-factor van het 'antenne-systeem'. Ik ga het vanaf hier 'antenne-systeem' noemen, daar de antenne zelf (zoals uitgelegd) slecht een onderdeel vormt vd secundaire LC-kring van de vonkzender. De eerste daarvoor was de KOPPELINGS-FACTOR tussen (met vonkbrug als onderdeel) en secundaire kring (met de antenne als onderdeel) variabel maken. Hoe groter de koppelfactor tussen primaire en secundaire spoel (en dus de kringen), hoe meer energie er vloeit vd primaire naar de secundaire, en dus de ether in gegooid word. Maar ook omgekeerd, eens de energie in de primaire lager is dan in de secundaire, en dus de rollen omgekeerd zijn: Hoe meer energie er TERUG vloeit naar de primaire vanuit de secundaire, en dus hoe meer de secundaire gedempt word. Met weer de bekende gevolgen: Grotere bandbreedte, meer rommel. Ook vormen de gesloten primaire en secundaire kring een bandfilter, en als je een bandfilter 'overkoppelt' krijg je de (in ons vonkzender geval de gevreesde) 'dubbele resonantie' karakeristiek: Je hebt twee resonantie-pieken, en dus straalt je antenne een 'dubbele' golf uit! Weer een hoop bandbreedte + rommel bij.
Hier begint 'operators practice' een serieuze rol te spelen. Wil je met bv een schip 100km verderop communiceren? Koppel je primaire en secundaire spoelen dan zo los als mogelijk, zo kom je minder hard binnen, maar ben je smalbandiger en stoor je niemand anders. Kwestie van beleefdheid. Of je doet zoals de operator vd Titanic eens je (weer) een ijsberg-waarschuwing binnen krijgt van een schip dichtbij: Je seint een welgemeende 'f*ck off' en koppelt je spoelen maximaal om hem te 'overblazen', en dan heerst de Wet vd Jungle, nl degene met 'de grootsten' wint. Hetzelfde soort gedrag hoor je dezer dagen soms nog op de amateurbanden, bv een kilowattje SSB op 80m om met je collega aan de andere kant vd stad te leuteren. Het gevolg in het geval vd Titanic was simpel: De marconist op het andere schip (met de kleinste zender) geeft er de brui aan, dus als je achteraf SOS zit te roepen en je krijgt geen reactie, moet je niet raar staan kijken... Geen idee dat dat de exacte reden was van 'no reply', maar het kan goed zijn.
Maar dit is natuurlijk ook slechts weer een tijdelijke oplossing, en het succes/falen ervan hangt af van pure operators practice, en dus de menselijke eigenschappen... Meer hoef ik niet te zeggen.

4. De betere oplossing voor het bovenstaande probleem is, zoals FET weer reeds uitlegde, de blustijd vd vonkbrug gaan verbeteren. Eens je vonk der werk gedaan heeft, is ze compleet nutteloos, dus moet je er snel vanaf, daar ze enkel energie opslorpt en die omzet in pure hitte en licht. Dus, betere vonkbruggen zoals snel roterende schijven met tanden erop, druklucht (of een ander gas onder hoge druk) erop zetten, of de Wiensche vonkbrug of 'blusvonkbrug'. Eén vd beste die er was, de laatste. Van de moment de vonk geblust is, is de primaire kring terug 'open', heb je geen energie verslindende vonk meer, noch de demping die ze veroorzaakt. Ook geen overkoppelt bandfilter 'situatie' meer (de primaire van het bandfilter is gewoon open), en dus geen 'dubbele golf' in je antenne-systeem. Met deze verbetering kan je dus de primaire en secundaire sterker aan mekaar gaan koppelen zonder toegenomen bandbreedte/rommel. Hogere efficiëntie is ook het gevolg dan.

Dus met andere woorden: De bandbreedte van een vonkzender is eigenlijk een soort koorddansen tussen twee factoren, je staat steeds voor het dilemma van bandbreedte VS uitgestraalt vermogen. Aan de Q-factor opdrijven staan ook grenzen onvermijdelijk. Zeker daar er in vonkzenders en hun antennes tot 100den kilovolt hoge spanningen (HF dan) voorkomen soms, en dat brengt alleen maar meer problemen wat betreft isolatie en verliezen beperken.
Maar dan komen we aan bij een factor die dikwijls over het hoofd gezien word in gans die geschiedenis vd vonkzenders en andere 'dinos' der radio, nl:

5. De aard van de ontvanger aan andere zijde! Een coherer wil liever brede, krachtige pulsen. Een kristal-ontvanger is al wat selectiever en dus kan je al wat smaller gaan aan de andere kant ook. Eens echter de regeneratieve ontvanger er kwam was het CASE CLOSED voor de vonkzender. Deze is zeer gevoelig voor zowel CW signalen, als de opkomende AM-omroep signalen ALS gedempte golven. Als je in 1922 in de VS bv met je rechtuitontvanger naar een omroepzender zat te luisteren op 600 kHz, en 10-20km verderop begon een 10-20kW kuststation met vonkzender op 500 kHz te seinen naar één of ander schip, kan je de gevolgen al raden...

De "MG achtertuin" waar de vonkzender tot in de jaren 20 "regeerde", buiten bereik van de alternators of vlambogen, daar MIDDENIN kwam de radio-omroep tot opbloei. Das slechts één van de factoren die de ondergang vd vonkzender definitief maakten. Als men het 'bandplan' van 1906, hier op Franse Wiki, bekijkt kwa golflengtes toegewezen waren aan schepen enz met vonkzenders, weet je genoeg:
http://fr.wikipedia.org/wiki/T%C3%A9l%C3%A9graphie_sans_fil#Tableau_de…
"Ondes Amorties" betekent 'gedempte golven' dus met andere woorden, dit was waar tot 1927 de vonkzenders 'toegewezen' waren. Toevallig overlapt dat het complete LG/MG-omroep gebied.
Dat ze op de uitweg waren was al zowiezo een feit, maar de opkomst van de regeneratieve ontvanger, en de radio-omroep aangedreven door zenders met buizen, dat waren de definitieve 'nagels in de kist' voor de vonkzender. Oude QSTs uit periode 1920-1925 vermelden incidenten van omroepzenders die massaal gestoort werden door scheepszenders enz bij de vleet, dat die chaos niet langer kon duren, dat was onvermijdelijk. Vandaar de vonkzender z'n 'demonische' reputatie op den duur, die vandaag de dag nog altijd meegaat. Op een moderne Kenwood transceiver in CW mode en 100 Hz bandbreedte zou je zo'n vonkzender waarschijnlijk niet eens oppikken. Tenzij je natuurlijk op 10km er vandaan zit en die 20kW uitstraalt.

En dat de ontvanger van die 'monster-stations' 10km verderop stond heeft weinig de maken met de rommel die ze uitstoten, of het nu vonkzenders, vlambogen of alternatoren waren. Evarist van hier op CO vermelde me ooit dat hij eens richting antenne-park van RTL op de LG reed met de auto, om fotos te maken, eens hij te dicht kwam viel de auto gewoon stil... Zegt genoeg. Heeft grotendeels te maken met het vermogen dat gebruikt word, niet de mode. Dat onze vonkzender daarin nog een stuk erger is, is logisch, het is gewoon een EMP-machine in essentie. Geen reden dus om ze terug massaal in te zetten, tenzij WO3 uitbreekt en ze alle sattelieten neerhalen + EMP wapens inzetten, want zo'n technologie is reeds getest in praktijk. Ook hier gaat de analogie met de Nokia 3310 goed op, probeer hem maar eens kapot te krijgen :) ! Maar goed, das pure speculatie weer.
Echter gans die geschiedenis en technologie rechtstreeks naar de schroothoop verwijzen of te demoniseren is ook gewoon dom. Hetzelfde met ontkennen dat er ooit dinosaurussen op deze aardbol rondliepen, je zet de deur wagewijd open voor de wildste speculatie of wetenschappelijk 'in toertjes lopen'... De gevolgen daarvan kennen we. Als je de werking van een vonkzender niet begrijpt, of we vergeten compleet HOE die werkt, vergeet je de meest elementaire basis van HF-techniek, of ALLE elektronische ontwikkeling die eruit voort kwam. En als er ooit de nood zou bestaan om terug te keren naar die basis, en die is niet meer bekend, dan kennen we ook weer de gevolgen. Noem mij conservatief...

Maar goed, dit was ff vlug vlug erdoor racen, het kan allemaal wat 'kort door de bocht zijn', ik update de tekst nog als ik zelf fouten vind. Bij onduidelijkheden, of kritiek, gewoon melden, pas de fouten wel aan.
Bij eventuele interesse in vonkzender 'tijdperk' handboeken of andere informatie, mail mij! Heb hier nog een ganse verzameling 'pre-elektronische radio' uitleg op de PC staan. Wil je de stralingsweerstand van een antenne meten zonder een halfgeleider of buis? Kan perfect! Staande golven op transmissie-lijnen demonstreren met corona? Kan ook! Ze waren toen nog 10x slimmer als wij nu heb ik de indruk soms.

Groeten,
Sparkman

rbeckers

Overleden

Lang verhaal maar net zoals de dinosaurussen zijn verdwenen, zijn vonkzenders dat ook.

Vonkzenders verdwenen? Lol, wacht maar eens WO3 begint, zal je wel merken waarvoor al die 'dinos' nu opnieuw onderzocht worden...

Ook dinosaurussen worden opgegraven door mensen die dat soort archeologisch onderzoek leuk vinden :)

Ik neem op kleine schaal reparaties van buizen-elektronica aan voor een heel aardig uurtarief. Interesse? Mail me!
rbeckers

Overleden

Er is niet veel over vonkzenders te onderzoeken...
Ga naar de bieb of museum.

Je hebt een verkeerd beeld over (n)emp.

Literatuuronderzoek is ook onderzoek.
Edit: en op magnetrons en zeer specialistische toepassingen na zijn buizen ook verdwenen en veel mensen vinden het nog leuk om daar een zendertje mee te bouwen :)

[Bericht gewijzigd door Ledlover op zaterdag 7 maart 2015 23:07:23 (69%)

Ik neem op kleine schaal reparaties van buizen-elektronica aan voor een heel aardig uurtarief. Interesse? Mail me!
rbeckers

Overleden

Ik heb niets tegen onderzoek. Maar m.b.t. vonkzenders verwacht ik geen nieuwe feiten.

Waarom vergeten jullie de machine zenders ? Met een keurige constante draaggolf
die vanuit Kootwijk alle hoeken van de aarde bereikte !

Als ik die boeken lees dan wil ik terug naar die tijd en daar werken.

De modernisering is de achteruitgang.
rbeckers

Overleden

http://nl.wikipedia.org/wiki/Radio_Kootwijk_(zender)

Dat is niet vergeten. Vonkzenders, triode e.d. ;), zijn ook niet vergeten.
En worden door een kleine groep onder de aandacht gebracht. Dat is prima en ben ik voorstander van. Ook het gebruik van buizen is in orde. Maar liever een ontvanger dan een zender. De argumenten die aangedragen zijn, voor en tegen, variëren nogal. ;)

Een vonkzender zendt als hij eenmaal is aangestoten een mooi uitdempende sinus uit, weinig troep.

Maar: het moment van aanstoten gaat met een vonk. Dat is een signaal met een bijna oneinding snelle stijging. Een Dirac puls:http://nl.wikipedia.org/wiki/Diracdelta
Hier zitten ALLE frequenties in. Dus die vonk is zeer breedbandig en zal bij alles en iedereen storen.

Op 8 maart 2015 10:55:38 schreef Hoeben:
Een vonkzender zendt als hij eenmaal is aangestoten een mooi uitdempende sinus uit, weinig troep.

Maar: het moment van aanstoten gaat met een vonk. Dat is een signaal met een bijna oneinding snelle stijging. Een Dirac puls:http://nl.wikipedia.org/wiki/Diracdelta
Hier zitten ALLE frequenties in. Dus die vonk is zeer breedbandig en zal bij alles en iedereen storen.

Waarom zou dat zo zijn? dI/dt wordt toch gewoon bepaald door de impedantie van het tankcircuit en de spanning. Of in andere woorden de resonantie frequentie bepaald hoe snel de stroom kan toenemen in de vonkbrug.
Er wordt geen inductie loze condensator in de vonkbrug gedumpt.

AKA fry, Stichting EMM, ElectroMagnetic Magnificence

Op 8 maart 2015 08:48:22 schreef D Tech:
Waarom vergeten jullie de machine zenders ? Met een keurige constante draaggolf
die vanuit Kootwijk alle hoeken van de aarde bereikte !

Als ik die boeken lees dan wil ik terug naar die tijd en daar werken.

Met een stappenmotor met zeer veel stappen per omwenteling, en een elektromagnetische vermenigvuldiger, kun je een klein 'HF' signaaltje opwekken: http://www.wireless.org.uk/mechrx.htm

In dit geval is het signaaltje gebruikt als BFO, met een dikkere stappenmotor zou je misschien voldoende signaal op kunnen wekken voor een micro-machinezendertje :)

Ik neem op kleine schaal reparaties van buizen-elektronica aan voor een heel aardig uurtarief. Interesse? Mail me!

Je zou hetzelfde kunnen doen als het principe wat Kootwijk radio deed.
Kootwijk radio gebruikte een zeer stabiele generator om een puls op te wekken, deze mechanische generator kun je vervangen door een transistor als schakelaar (mosfet).
De transistor is aangesloten op een afgestemde kring, in feite als een transformator waar d.m.v. dioden een frequentie verdubbeling met schakeldioden gemaakt wordt.
Na een stuk of wat malen het signaal verdubbelt hebben kwam het signaal (ik weet niet exact de frequentie) van 16 of 32kHz eruit en werd uitgezonden.
Het principe van de Alexanderson generator is gelijkwaardig aan dit type van machinezender.

Telefunken Sender Systeme Berlin
Frederick E. Terman

Honourable Member

Maar goed, dit was ff vlug vlug erdoor racen,

Lieve help, dit was 'even vlug'? @Sparkman, je toetsenbord heeft daarna zeker nog een klein uurtje weer moeten afkoelen. :)

De eerste vonkzenders hadden maar één kring, nl. de antennekring. Daar helemáál speelde de energievraag een rol: de capaciteit van de antenne was de enige mogelijkheid om energie in op te slaan totdat de vonk de HF-kring sloot en de golf gemaakt kon worden. Dat leidde tot de constructies die @Sparkman al beschreef.

De tussenkring gaf een extra vrijheid: nu kon hier de C/L verhouding zo groot gemaakt worden als nodig was, en hoefde de antenne alleen nog maar te stralen.
Bij te vaste koppeling heb je twee pieken, en sommige ontwikkelaars waren erg verbaasd over de twee 'golven' (golflengten) waarop hun zender gehoord werd.
Omdat het effect optrad bij te sterke koppeling, werden het wel 'koppelgolven' genoemd.

Grappig is natuurlijk dat iedere wiskundige ze dit al ver van te voren had kunnen vertellen. Hetzelfde eigenlijk als later met de modulatiezijbanden, waar Fleming nog steeds niet in geloofde toen de radiotelefonieverbinding Nederland-Indië al enkelzijband gebruikte; maar dat terzijde.
Er was toen wel eens een te grote afstand tussen rekenaars en doeners.

In 'Electric Wave Telegraphy' van dezelfde Fleming zie je o.a. een mooi plaatje van het aantonen van de spanningsverdeling op een, wat we nu noemen, helical antenna: een lange spoel. Hij gebruikt daarvoor een smalle buis met neongas naast de 'antenne'.

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

@FET: Heb me weer een beetje laten meeslepen, maar eens ik begin te typen word het erger dan een machinegeweer soms... Die vonkzenders met de vonkbrug recht in de antenneleiding heb ik gewoon overgeslagen omdat dat 'speelgoed' was vergeleken met latere ontwerpen. Die 'capacitief zware' antennes werden daarna nog lang gebruikt, omdat je niet eindeloos omhoog kan transformeren om je antenne even 'hard' op te laden. Dan begin je met serieuze isolatie problemen te zitten. Goeie ouwe Reginald Fessenden kwam echter tot de conclusie dat één enkele elektrisch veel te korte vertikale straler met daarop een flinke capaciteitshoed evengoed was als honderden draden omhoog hangen. De 'paraplu antenne' was geboren. Tegelijk vond ie even de vonkzender met een roterende synchrone vonkbrug uit, in 1906 2-weg telegrafie over de Atlantische Oceaan op 80 kHz zo. En daar stond Marconi (met onze goeie Fleming erbij) mooi 'in z'n blootje', want hun was dat nog niet gelukt... Het feit dat ze niet de minste moeite hadden genomen voor een degelijke detector te gebruiken alleen al zorgde daar vermoedelijk voor. De concurrentiestrijd VS Telefunken en Fessenden was genadeloos. Dus zaten Marconi stations opgescheept met die superdove magnetische detectors, terwijl Telefunken en Fessenden electrolytische en kristaldetectors gebruikten. De Magnetische detector was nog een creatie van onze Fleming. Dat onze Fleming niet de briljantste was, is me al lang duidelijk. Ik meen in het door jou genoemde boek zit ie te lachen (daar komt het hem op neer) met de 'aardingsloze zenders' van Slaby and Graf von Arco. Hun schematische weergave is compleet verkeerd, want één feit vergeet ie wel te melden: Die experimenten zijn grotendeels gedaan met ZEPPELINS! Dus al vliegend, en daar heb je niet echt mogelijkheid om een aarding te gaan installeren... Dat die zogenaamde 'aardingsdraden' enz gewoon 1/4de golf transmissielijnen voor impedantieaanpassing waren kwam niet in em op. Dat ze eigenlijk een eindgevoede halve-golf antenne achter die Zeppelin aansleepten blijkbaar ook niet. Dat ze dus de Zepp-antenne (vanwaar komt anders de naam denk je?) gebruikten... Dat onze Fleming in ca 1905 nog nooit had gehoord van 'vliegende machines' is een grote mogelijkheid. Google bestond nog niet voor zover ik mij herinner, dus het ging allemaal wat trager. Dat ze vermoedelijk ook blusvonkbruggen begonnen te gebruiken bij Telefunken tegen die periode Samenwerking der velden was inderdaad ook rampzalig, veel 'theoretici' van die periode deden echter radio af als een 'onnozeliteit'. Het is zoals Armstrong (zeg aub dat iedereen hem hier kent..?) zei: "Maak u geen illusies, nu hebben we allemaal Phd's in de wiskunde en fysica, toen we echter begonnen met radio was de enigste theorie die ons bekend was de Wet van Ohm, al de rest is er gekomen puur experimenteel".

Het feit dat onze Fleming (ons 'orakel' op radiovlak uit die tijd) uiteindelijk niet meer dan een werknemer bij Marconi (de absolute monopolist in die periode) was, zegt ook genoeg over z'n partijdigheid. Dat ze echter de technische race aan het verliezen waren van oa. Telefunken tegen 1910 is meer dan duidelijk. Moet je eens een handboek van Zenneck uit zelfde periode naast zoeen van Fleming leggen, je weet genoeg... Blijkbaar zat de samenwerking der velden bij Telefunken een pak beter.