Condensator opladen

Dag,

Een condensator kan je opladen met een constante spanningsbron. Hierbij vloeit initieel een heel grote (ideaal oneindig, of toch: aangelegde spanning/ESR) grote stroom, die exponentieel daalt.

Als je een condensator echter oplaad met een constante stroombron, dan zal de spanning lineair stijgen.

Het opladen met constante stroombron zou 'sneller' zijn: de condensator bereikt sneller zijn eindvoltage. Is dit in de eerste plaats correct? En hoe komt dit? Hoe toon je dit aan?

Alvast hartelijk dank!
Eric

Je bent nu half theoretisch en half praktisch bezig, dat verward.
Want wanneer stopt een ideale stroombron met laden van een ideale C ?..

Ik raad aan of een praktische situatie te beschouwen, of een theoretische maar dan wel compleet.

In geen van beide gevallen zal de spanning over de condensator ooit zijn "eindwaarde" bereiken; met een constante stroombron zal de spanning tot in de eeuwigheid lineair blijven stijgen, en met een spanningsbron met een weerstand in serie zal de spanning asymptotisch naar de bronspanning lopen, maar die dus ook nooit bereiken.

Waarom eigenlijk een nieuw topic? Wordt er niet duidelijk op zo...

EDIT: het 3de topic over hetzelfde onderwerp in 2 dagen; gaat lekker!

Een manager is iemand die denkt dat negen vrouwen in één maand een kind kunnen maken
Frederick E. Terman

Honourable Member

Ja, ik ben ook wel benieuwd naar het 'eindvoltage' (de eindspanning) van de ideale stroombron. :)
Verder zal een elkootje heel wat sneller 'vol' zijn als je hem op een labvoeding aansluit, dan als je hem met een constante 1mA tot dezelfde spanning wilt laden.

Dit zou een schoolvraag kunnen zijn, als hij nauwkeuriger gesteld was.

e: O hemel, ik zie het nu ook.
Nu, met een 1V 5A-stroombron zul je in elk geval niet verder kunnen laden dan tot 1V. Da's niet zomaar een idee, maar de wet. Natuurwet, dan.
Wat wil je met die geladen condensator gaan doen? Dan praten we verder. ;)

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Dat een condensator nooit zijn eindwaarde (spanning) bereikt begrijp ik.
Met 'eindwaarde' bedoel ik de gewenste spanningswaarde waartoe we een condensator willen opladen.

Op 28 oktober 2015 20:14:47 schreef Frederick E. Terman:
Nu, met een 1V 5A-stroombron zul je in elk geval niet verder kunnen laden dan tot 1V. Da's niet zomaar een idee, maar de wet. Natuurwet, dan.
Wat wil je met die geladen condensator gaan doen? Dan praten we verder. ;)

Ja, da's waar. Dit zie ik nu in. De condensator zal inderdaad maar tot (net niet) 1 Volt kunnen geladen worden.

Wat ik me nu afvraag: Stel dat je de condensator in een eerste tijdsinterval oplaad met 1V - 5A, en in een tweede interval overgaat naar 5V - 1A tot de condensator (na voldoende t) tot nagenoeg 5V 'volgeladen' is.

Is de condensator nu niet veel sneller opgeladen, dan wanneer je deze vanaf het begin (lege condensator) oplaadt met 5V - 1A?

We onttrekken in beide gevallen 5Watt, maar in het eerste geval is de laadstroom aan het begin veel groter dan in het tweede geval ooit mogelijk is (5A tov 1A).

Beschouw nu veel meer tijdsintervallen. In het 1e tijdsinterval bieden we de condensator een lage spanning aan, maar met een hoge stroom. .... en in het laatste een hogere spanning (de gewenste 'eind'spaning) maar met een lagere stroom.
Stel dat je dit zo kan regelen dat voor elk tijdsinterval spanning x stroom (dus vermogen) gelijk is... dan laad je de condensator met een constant vermogen! Toch? Zo kan je een condensator dus het 'snelst' mogelijk opladen tot zijn gewenste 'eindwaarde' in spanning.

Mijn vraag is of mijn denkwijze correct is?

De krijtlijnen van mijn denkwijze (hoewel ik niet weet of ik ze correct doortrek), komen uit deze bron, pagina 2, 3 en 4.

https://www.maxwell.com/images/documents/an-010_charging_ultracaps.pdf

Ik zou heel graag dergelijk circuit bouwen (fig. 2), maar heb geen idee hoe ik de buck converter moet dimensioneren...

[Bericht gewijzigd door Henry S. op woensdag 28 oktober 2015 22:28:26 (9%)

Henry S.

Moderator

Lees voordat je verder post aub deze twee dingen:
http://www.circuitsonline.net/forum/faq
http://www.circuitsonline.net/forum/view/29138

[Bericht gewijzigd door Henry S. op woensdag 28 oktober 2015 22:32:55 (48%)

73's de PA2HS - ik ben een radiohead, De 2019 CO labvoeding.

en wat is de weerstand om je condensator op te laden?
een condensator is een kortsluiting als je die in het begin aan een voeding hangt.

neem nu condensator X. je hangt die aan 5V 1A voeding. je voeding zal dus ff naar 0V duiken tot de condensator minder stroom trekt.

je hebt diezelfde condensator leeg aan een 1V 5A voeding. ook hier zal de voeding kortgesloten worden. er zal dan wel meer stroom lopen als in het eerste geval.

de vraag is ook , hoeveel stroom mag die condensator hebben, hoeveel kortsluitstroom heft de voeding?

je kan ook eens alles gaan berekenen. neem een voedingsspanning van 1V, neem een condensator waarde en een 0.2ohm weerstand en bereken na hoeveel tijd die op 1V staat.
hang diezelfde condensator dan op de 5V 1A voeding en bereken hoe snel je van 1 naar 5V komt (bereken bv 4.75V om een betere tijdswaarde te krijgen, want 5V zou eigenlijk oneindig lang duren).

neem dan diezelfde C en R en hang die van het begin op de 5V voeding en kijk hoeveel tijd je nodig hebt van 0-4.75V.

We onttrekken in beide gevallen 5Watt, maar in het eerste geval is de laadstroom aan het begin veel groter dan in het tweede geval ooit mogelijk is (5A tov 1A).

en deze aanname is fout. je KAN in beide gevallen maximal 5watt trekken, maar dat doe je niet.
als je een condensator aan een 5V 1A voiding hangt, trekt die in het begin 5watt, maar naarmate de spanning oploopt van de condensator, loopt er minder stroom.

als je een systeem maakt om eens een 1V 5A voeding en daarna een 5V 1A voeding te nemen, zal je 2x een maximale stroom eruit halen. maar er gaat evenveel energie uit de voeding gekomen zijn

ik hou van werken ..., ik kan er uren naar kijken
Frederick E. Terman

Honourable Member

Ik snap het doel wel geloof ik, maar het hele probleem van de berekening niet.

De snelheid van laden, dus de hoeveelheid lading die per seconde in de condensator gaat, is de stroom. Dat is de definitie van stroom: het aantal Coulombs lading per seconde.
Dus om snel te laden moet de stroom groot zijn, zo simpel is het.

De spanning is altijd, op ieder moment, de lading gedeeld door de capaciteit; daaraan kun je niets veranderen. Ook dat is een natuurwet.
Kan je voeding niet hoger, dan zal er dus geen stroom meer kunnen lopen, en wordt er niet meer geladen.

Dus ja, omschakelen zou misschien de moeite kunnen zijn. Maar of dat praktisch is?

--
e: Je zou, zuiver theoretisch, kunnen denken aan een soort omvormer die de spanning (en dus de stroom) steeds aanpast aan de ladingstoestand van de condensator, zodat de bron steeds het maximale vermogen kan blijven leveren totdat je aan de een of andere grens komt.
Iets in de geest van de MPP tracker bij zonnepanelen, maar dan andersom - niet om het maximum vermogen uit het paneel te halen, maar om het maximum vermogen in de condensator te stoppen.

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Frederick E. Termen, je bent inderdaad volledig juist!

Iets in de geest van de MPP tracker bij zonnepanelen, maar dan andersom - niet om het maximum vermogen uit het paneel te halen, maar om het maximum vermogen in de condensator te stoppen.

Snel opladen = hoge stroom ter beschikking stellen.

Omdat een bronnetje van (om in ons rekenvoorbeeld te blijven) 5Volt 1Ampere, dus geen "hoge" stroom haalt, zou ik dat bronnetje in een eerste stadium van het opladen willen omschakelen naar een bronnetje die wel een "hoge" (of toch: hogere) stroom kan leveren. Uiteraard met een lagere spanning.

Wanneer die lagere spanning bereikt wordt, schakel ik om naar een bron met lagere stroom, en hogere spanning.

Inderdaad, dit is praktisch wellicht wat complex. Ik zoek momenteel uit hoe ik dit zou kunnen realiseren.

Waar ik eigenlijk naar op zoek ben is dus een regelbare stroombron, die ik dan gedurende het laadproces zodanig regel (m.b.v. bijv. µController) dat wanneer de spanning stijgt, de ingestelde stroom zakt. Als alles goed afgeregeld staat, zou dan op elk moment in de tijd het spanningsstroomproduct (dus het vermogen) gelijk moeten zijn.

Voor deze regelbare stroombron overweeg ik momenteel de LT3741: een schakelende stroombron waarvan ik de gewenste stroom zou moeten kunnen instellen op een CTRL-pin (die wordt dan aangestuurd door een µController).

Edit: Als iemand andere/betere IC's in gedachten heeft voor de LT3741, post gerust!
Ik heb zelf niet zoveel ervaring met zulke IC's. Momenteel ben ik nog steeds de datasheet aan het doornemen...

de vraag is alleen of het praktisch te realiseren is.

je hebt een schakelende regelaar nodig die 1V output aan 5A kan leveren.
als die regelaar 5A kan leveren, kan hij evengoed 5V/5A leveren en hoef je niet om te schakelen.

in praktijk zou je een bufferelco kunnen opladen met je 5V/1A bron.
als je dan een lege condensator aansluit, dan zal er een hoge stroom in het begin lopen en loopt de bufferelco leeg in de andere condensator. als beide condensatoren dus gelijk zijn, zal dit tot halfweg de voedingsspanning komen (2.5V). daarna zal de 5V1A voeding stroom leveren om beide naar 5V te brengen.

in totaal heb je dus max 5W verbruikt en toch een hoge startstroom gekregen via de bufferelco
als je die bufferelco dan ook in serie zet met een weerstand op de bron, dan zal die traag weer bijladen.

bv dit schema.
bij aansluiten van een lege condensator rechts, levert de bufferelco stroom aan de condensator, alsook de 5V1A levert stroom.
naarmate de bufferelco leegloopt, zal die minder en minder meehelpen waardoor je uiteindelijke stroom richting 1A loopt.
ondertussen begint de bufferelco langzaam weer bij te laden via de R.

je 5V/1A moet dus een niet ideale spanningsbron zijn die ook wat in elkaar zakt als die stroom levert.
in je begint krijgt je belastingselco (hetgeen je bijhangt) dus een lage spanning en 2 stromen, naar het einde toe een hogere spanning en lagere stromen.
de bron blijft de hele tijd max 5W te leveren

[Bericht gewijzigd door fcapri op donderdag 29 oktober 2015 12:59:13 (12%)

ik hou van werken ..., ik kan er uren naar kijken

Op 29 oktober 2015 12:53:09 schreef fcapri:
als die regelaar 5A kan leveren, kan hij evengoed 5V/5A leveren en hoef je niet om te schakelen.

Wel nee, de oorspronkelijke bron, die de regelaar voedt, kan slechts 5V 1A leveren, 5Watt dus.

Als de regelaar dit omzet naar een stroombron van 5A, dan kan die toch maar tot 1Volt gaan met de beschikbare 5Watt...?

Of ben ik mis?
Ik ben zelf ook vaak in de war bij m'n eigen concept. Daarom zoek ik wat ondersteuning hier op 't forum.

Dank

Op 29 oktober 2015 15:41:16 schreef Eric K.:
Wel nee, de oorspronkelijke bron, die de regelaar voedt, kan slechts 5V 1A leveren, 5Watt dus.

Eigenlijk ben je dus op zoek naar het circuit dat je C zo snel mogelijk oplaad binnen de grenzen van je 5V/1A voeding.

Dat zou kunnen met een buck-converter die je niet regelt op basis van het verschil tussen uitgangs en referentie-spanning, maar op basis van de ingangsstroom.

Maar je moet wel een gruwelijk grote capaciteit hebben, of gruwelijk snel willen laden wil dat effect hebben.

Op 29 oktober 2015 16:16:53 schreef blurp:
[...]

Eigenlijk ben je dus op zoek naar het circuit dat je C zo snel mogelijk oplaad binnen de grenzen van je 5V/1A voeding.

Dat zou kunnen met een buck-converter die je niet regelt op basis van het verschil tussen uitgangs en referentie-spanning, maar op basis van de ingangsstroom.

Maar je moet wel een gruwelijk grote capaciteit hebben, of gruwelijk snel willen laden wil dat effect hebben.

Inderdaad! Je begrijpt me volledig.

De opstelling die je daar noemt (een buck-converter die je...) is inderdaad de opstelling die in de Maxwell 'paper' ook beschreven staat (pag. 3 fig. 2).

Ik ben er nog niet volledig aan uit hoe deze opstelling zou moeten werken eerlijk gezegd..

Eric

Frederick E. Terman

Honourable Member

Intussen kunnen we wel alvast wat rekenen aan de tijdsbesparing.
Stel eens dat je een condensator van 1F zou willen laden tot 5V.

'Normaal' met 1A:
van 0 naar 5V met 1A duurt 5V*1F/1A = 5,0 seconden

In twee stappen:
van 0 naar 1V met 5A duurt 1V*1F/5A = 0,2 seconden
van 1 naar 5V met 1A duurt 4V*1F/1A = 4,0 seconden
Totaal 4,2 seconden

Besparing 0,8 seconden.

Bij andere condensatorwaarden gaat de besparing evenredig op en neer. Bij een condensatorwaarde van 10 000 uF bijvoorbeeld, zou de besparing 0,008 seconde bedragen.

--
Als je voor de eerste stap steeds andere spanningen invult, krijg je andere tijdsbesparingen. De grootste besparing, van 1,25 seconden, krijg je in ons voorbeeld met als eerste spanning 2,5V bij een laadstroom van 2A.

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Op 29 oktober 2015 17:30:48 schreef Frederick E. Terman:
Intussen kunnen we wel alvast wat rekenen aan de tijdsbesparing.

[...]

In twee stappen:
van 0 naar 1V met 5A duurt 1V*1F/5A = 0,2 seconden

Je kan het theoretisch maximale uitrekenen: 5V, 1A is maximaal 5W.
Een 1F condensator heeft bij 5V E = 1/2 C U2 = 12.5J aan energie. Met 5J/s doe je dat dus in 2.5s. Je kan in theorie met een 100% efficiente buck converter die condensator in de helft van de tijd opladen t.o.v. "de stroom begrenzen tot 1A"...

four NANDS do make a NOR . Kijk ook eens in onze shop: http://www.bitwizard.nl/shop/
Frederick E. Terman

Honourable Member

Klopt natuurlijk.
Het valt me nog hard mee dat je met een tweetraps systeem hiervan al de helft zou behalen. :)

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Op 29 oktober 2015 16:16:53 schreef blurp:
[...]
Dat zou kunnen met een buck-converter die je niet regelt op basis van het verschil tussen uitgangs en referentie-spanning, maar op basis van de ingangsstroom.
hebben.

Ik denk dat ik het begrijp:

Je moet dus zodanig 'buckken' dat je ten allen tijde (gemiddeld) 1Ampere van de ingang onttrekt.
Bijvoorbeeld in een eerste tijdsinterval heb je een kleine duty cycle, zodat gedurende Ton 5A wordt getrokken en gedurende een 5x langere Toff 0A => resulteert gemiddeld in 1A die je van je oorspronkelijke bron onttrekt.

In een tweede tijdsinterval is de duty cycle groter. De getrokken stroom tijdens Ton is nu lager, maar duurt langer, waardoor het gemiddeld gezien voor de bron '1 Ampere' blijft.

Zo onttrek je dus tijdens het volledige laadproces ongeveer de volledige 5Watt
Hiervoor neem je dan geen 2, maar meerdere tijdsintervallen natuurlijk, ideaal: hele kleine tijdsintervallen; de duty cycle wordt dus constant bijgeregeld zodat de ingangsstroom gemiddeld steeds 1A blijft.

Klopt mijn gedachtengang?

Soort van, maar aangenomen dat je het met analoge elektronica zou doen, en niet met een microcontroller of zo, zou een continue proces zelfs nog een stuk eenvoudiger zijn om te implementeren.

Dat hoeft m.i. niet eens heel ingewikkeld te zijn; als je een standaard buck converter neemt (ingekocht ding, iets opgebouwd rond een modern switcher IC, of zelfs rond een MC34063), en de feedback pin niet de uitgangsspanning geeft (via een deler), maar in plaats daarvan de ingangsstroom (meetweerstand in de Vin lijn voor de buffercondensator, opampje erbij, etc.), gaat het ding "vanzelf" de ingangsstroom regelen, en zodra het verschil tussen de in- en uitgangsspanning te klein wordt, zal hij vanzelf naar 100% pulsbreedte gaan, waarbij de uitgangsspanning nooit hoger kan worden dan de ingangsspanning.

Een manager is iemand die denkt dat negen vrouwen in één maand een kind kunnen maken

Wat me nog dwarszit is dat een buck converter voor mij een spanningsbron is...?

Neem het uitgerekend tweetrapsvoorbeeld van Frederick E. Terman. Hoe ben ik zeker dat er in elke trap met constante stroom geladen wordt met een buck???

In de 1e trap van zijn uitgewerkt voorbeeld moet er geladen worden met 5A, tot 1V. Dus ik zou denken: buck de oorspronkelijke voeding met een duty cycle van 20%, dan heb je op de uitgang van je buck 1 Volt, en KAN er 5A getrokken worden. Maar dit is toch een spanningsbron? Hoe ben je zeker dat er effectief 5A getrokken wordt?

Ik ben momenteel echt in de war... excuus

Kruimel

Golden Member

Dat zit dan in je hoofd denk ik... :) Wat een buck converter aan de uitgang levert is afhankelijk van het geïmplementeerde regelmechanisme. In een buck converter zit een PWM generator die op basis van terugkoppeling van een uitgangssignaal (die stroom en spanning kan zijn) hoe de schakelaar wordt aangestuurd. Die 20% die jij noemt is niet vast, maar ook afhankelijk van de belasting en de precieze ingangsspanning. Verreweg de meeste buck-converters werken met een vaste (maar veelal nog wel instelbare) uitgangsspanning omdat dit nu eenmaal handiger is in de echte wereld, maar dat is geen intrinsieke eigenschap van Buck converters.

Groet,
Kruimel

Frederick E. Terman

Honourable Member

Omdat we er hier van uitgaan dat we steeds een vast vermogen uit de converter willen halen, is het duidelijk dat we niet moeten regelen op spanning, en ook niet op stroom, maar op vermogen.
Zowel uitgangsstroom als -spanning moeten gemeten worden en met elkaar vermenigvuldigd, en dat product is dan de maat voor de terugkoppeling.

Je regelt dus niet op maximaal vermogen, maar op een vast, vooraf bepaald vermogen. In jouw voorbeeld dus 5W.
Als je dat zou vergeten, zou je kunnen uitkomen op een afstelling die de condensator sneller laadt, maar ook meer dan het afgesproken vermogen gaat opnemen. Dat zou flauw zijn; dan kun je net zo goed de condensator meteen op de eindspanning aansluiten.

Wat je eigenlijk zou willen is een ideale DC-DC transformator, waarvan de 'wikkelverhouding' wordt geregeld door een terugkoppeling op het afgegeven vermogen.
Zo'n ding zou óveral 5W aan willen leveren, dus ook aan je condensator.

Oh ja, en het spul moet natuurlijk ook nog stoppen bij een bepaalde spanning.

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Ik ben eerlijk gezegd compleet in de war.

Om een constant vermogen te leveren, regel ik dus de buck zodanig dat het vermogen (je sensed uitgangsspanning- en stroom en vermenigvuldigt), steeds constant blijft.
Dit zal dus bij aanvang een zeer kleine duty cycle inhouden -> kleine spanning, grote stroom
En na verloop een grotere duty cycle worden...
Om uiteindelijk te eindigen bij een 100% duty cycle, zodat de condensator op de spanning van de bron komt te staan, en nagenoeg geen stroom meer trekt (hier zakt dus het vermogen uiteraard in elkaar... als de C vol is, dan kan er moeilijk nog bijsteken. Maar gedurende het laden, is P wel constant.)

Oké, is dit niet "mindblowing"? Dat je, door je spanning te verlagen en geleidelijk op te voeren, een snellere oplaadtijd van je condensator behaalt?
Ik worstel er een beetje mee...

Als je aan het begin van hele situatie werkelijk een lagere spanning aanlegt, met een hogere beschikbare stroom... goed en wel, maar... wordt die stroom eigenlijk daadwerkelijk getrokken door de condensator?
Is die stroom niet bepaald door spanning/ESR? En aangezien je de spanning kleiner maakt in het begin, maak je dan ook de stroom niet kleiner???

Confused...

Frederick E. Terman

Honourable Member

Het snellere laden komt NIET door de lagere spanning, maar door de hogere stroom.
Of de spanning echt zo laag wordt, hangt van de ESR af. Normaal gesproken zou die klein moeten zijn.

--
Met enige moeite kun je in Spice een regelbare ideale trafo knutselen. Hier wordt die voorgesteld door blokken ARB1/2. ARB1 verzorgt de uitgangsspanning, ARB2 de ingangsstroom in dit model. Is verder niet zo belangrijk. 'n' is de ingang voor de 'wikkelverhouding'.

Blok ARB3 is de vermogensterugkoppeling. Hij meet uitgangsspanning en -stroom en vermenigvuldigt ze, en vergelijkt het product (het vermogen) met 'set' (in dit voorbeeld 5, hij regelt dus op 5W).
Verder heb ik in dit blok een stroombegrenzing gestopt (willekeurig op 10A gekozen) en een spanningsbegrenzer (hier dus 5V).
Het resultaat is vanzelfsprekend precies volgens de voorspelling van @rew: na 2,5 seconden is de 1F tot 5V geladen.

e: in ARB3 zit deze formule:
-100000*((v(meas)*i(meas)-v(set))-(if(i(meas)>10,i(meas)-10,0))-(if(V(meas)>5,V(meas)-5,0)))
De stroom- en spanningslimieten zijn dus even vlug 'ingebakken'. Dat had met 'set' ook gekund; is hier verder niet belangrijk.

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org
Kruimel

Golden Member

Op 30 oktober 2015 12:55:58 schreef Eric K.:
Confused...

Ik ook een beetje. Wat wil je bereiken? Aart heeft gelijk:

Op 28 oktober 2015 19:33:52 schreef Aart:
Je bent nu half theoretisch en half praktisch bezig, dat verward.
Want wanneer stopt een ideale stroombron met laden van een ideale C ?..

Ik raad aan of een praktische situatie te beschouwen, of een theoretische maar dan wel compleet.

Your choice. :)

Groet,
Kruimel

Op 30 oktober 2015 12:55:58 schreef Eric K.:

Om een constant vermogen te leveren, regel ik dus de buck zodanig dat het vermogen (je sensed uitgangsspanning- en stroom en vermenigvuldigt), steeds constant blijft.

Ten eerste: Een makkelijkere "sense" variabele is de ingangsstroom. Die moet voor deze oefening "1A" zijn.

Daarnaast moet je begrijpen dat een standaard spanningsgestuurde buck converter eigenlijk ook maar gewoon een stroom-pulsjes-ding is. Maar hij kijkt naar de terugkoppeling (feedback) en regelt de stroompulsjes zodanig dat de spanning aan de uitgang de gewenste waarde bereikt.

Standaard regelt een buck converter chipje de feedback naar bijvoorbeeld 0.65V. Zorg je daar voor "20% van de uitgangsspanning" wordt de uitgangsspanning dus 0.65V/20% =ongeveer= 3.3V.

In werkelijkheid regelt je buck converter in dit geval nog steeds "stroompulsjes om de uitgangscondensator op te laden, zodanig dat die steeds ongeveer 3.3V blijft". Een slimme buck converter zal trouwens ook een "soft start" hebben, zodat ie niet flipt als die uitgangscondensator aan de grote kant is, bij 0V begint en opgeladen moet worden naar die 3.3V.

Maar goed, zou je de ingangsstroom meten met een shuntweerstand, versterken met een opamp, en vervolgens aanbieden als feedback signaal aan je buck converter, dan zal die proberen die ingangsstroom constant te houden. Dat zal inderdaad met varierende puslbreedte gepaard gaan.

Zou je dit in werkelijkheid gaan bouwen moet je rekening houden dat zo'n opamp vertraging introduceert waar mogelijk de regeling in de buck converter last van heeft. Het gevolg zou dan zijn dat de boel gaat oscileren op een manier dat niet de bedoeling is.

Vraag blijft een beetje: Wil je inderdaad een dikke super-cap zo snel mogelijk opladen, of zit je alleen een beetje naar de theorie te vissen?

four NANDS do make a NOR . Kijk ook eens in onze shop: http://www.bitwizard.nl/shop/