Aha, dan wordt het duidelijker. Ik zat te denken aan de wetenschapper die in de 19e eeuw de belangrijkste elektromagnetische vergelijkingen heeft beschreven. Vet briljante kerel, maar waarschijnlijk niet in de positie om in buck-converters te voorzien.
Wel, wat betreft de paper van de Ultracondensatorfabrikant: dit is niet meer dan een opzetje wat ze daar hebben opgeschreven. Ik snap niet helemaal waarom ze dit zo hebben opgeschreven, want het is te weinig informatie voor de mensen die daadwerkelijk dit soort condensatoren aanschaffen of de bijbehorende systemen bouwen. Je hebt er niets aan zodra je reeds in staat bent om een tractie-inverter te ontwerpen. In elk geval is het precies wat hier al gezegd wordt: een systeem om zo veel mogelijk vermogen in de condensator te stoppen. Waar "Hall sensor" staat zit een stroommeter (die werkt met het Halleffect) en de schakelaar zou in werkelijkheid waarschijnlijk een MOSFET zijn.
De vraag die je hier zou stellen is dan wat de grenzen zijn waar je tegenaan loopt bij het daadwerkelijk bouwen van het systeem. Dat is denk ik voornamelijk de uitgangsstroom. Als je begint met laden is een zo groot mogelijke stroom wenselijk, maar de spoel in de converter moet deze stroom ook aankunnen. In tegenstelling tot (bijvoorbeeld) een weerstand kan je de spoel niet dimensioneren op de gemiddelde stroom. Als er ooit maar een halve µs 100A door moet, dan moet het dus een 100A spoel zijn. Je kunt je voorstellen dat dit een belemmerend grote spoel zou kunnen gaan worden. Een ander probleem is dat als de uitgangsspanning laag is de duty cycle heel klein zal zijn. Het grootste deel van de tijd zal de schakelaar dus open zijn en zal er ongeveer 100A door je diode stromen, en die moet dat dan ook nog eens aankunnen. Dan hebben we het natuurlijk nog niet gehad over de korte naaldpulsen van 100A die uit de enrgiebron worden getrokken die voor storingen en dergelijke gaan zorgen, maar tegen de tijd dat we daar zijn hebben we de grootste hordes al genomen...
Als het om een kleine versie gaat (als in: minder dan de 100F/50V uit het document) is het waarschijnlijk best goed te doen om een buck converter te kiezen die ingebouwde stroombegrenzing heeft. Die zal de stroom door de inwendige schakelaar proberen te beheersen om niet defect te raken en zo het maximaal haalbare vermogen leveren tot de ingestelde uitgangsspanning is bereikt. De meeste schakelende regelaars zijn sowieso beveiligd tegen overstroom, dus dat kan je dan gewoon gebruiken. Mocht je echt het maximale uit je systeem willen persen en alles optimaliseren voor een maximaal dynamisch bereik dan staat je nog een taak voor de boeg. Het wordt niettemin wel gedaan, want de aangegeven toepassingen in de tractie zijn in werkelijkheid wel toegepast.
Groet,
Kruimel
edit: Ok, ik zie dat je hier eerder naar linkte. Whoops! Niet gezien.