Op 30 oktober 2015 12:55:58 schreef Eric K.:
Om een constant vermogen te leveren, regel ik dus de buck zodanig dat het vermogen (je sensed uitgangsspanning- en stroom en vermenigvuldigt), steeds constant blijft.
Ten eerste: Een makkelijkere "sense" variabele is de ingangsstroom. Die moet voor deze oefening "1A" zijn.
Daarnaast moet je begrijpen dat een standaard spanningsgestuurde buck converter eigenlijk ook maar gewoon een stroom-pulsjes-ding is. Maar hij kijkt naar de terugkoppeling (feedback) en regelt de stroompulsjes zodanig dat de spanning aan de uitgang de gewenste waarde bereikt.
Standaard regelt een buck converter chipje de feedback naar bijvoorbeeld 0.65V. Zorg je daar voor "20% van de uitgangsspanning" wordt de uitgangsspanning dus 0.65V/20% =ongeveer= 3.3V.
In werkelijkheid regelt je buck converter in dit geval nog steeds "stroompulsjes om de uitgangscondensator op te laden, zodanig dat die steeds ongeveer 3.3V blijft". Een slimme buck converter zal trouwens ook een "soft start" hebben, zodat ie niet flipt als die uitgangscondensator aan de grote kant is, bij 0V begint en opgeladen moet worden naar die 3.3V.
Maar goed, zou je de ingangsstroom meten met een shuntweerstand, versterken met een opamp, en vervolgens aanbieden als feedback signaal aan je buck converter, dan zal die proberen die ingangsstroom constant te houden. Dat zal inderdaad met varierende puslbreedte gepaard gaan.
Zou je dit in werkelijkheid gaan bouwen moet je rekening houden dat zo'n opamp vertraging introduceert waar mogelijk de regeling in de buck converter last van heeft. Het gevolg zou dan zijn dat de boel gaat oscileren op een manier dat niet de bedoeling is.
Vraag blijft een beetje: Wil je inderdaad een dikke super-cap zo snel mogelijk opladen, of zit je alleen een beetje naar de theorie te vissen?