Connector solderen

Ik zie helemaal geen gat waar die draad in moet. Zo te zien moet de draad tegen de zijkant van de pen komen.
Mijn advies: de connector zodanig vastzetten dat je bij het solderen allebei je handen op de tafel kan steunen. Pen en draad vertinnen, dan de draad met een pincet tegen de pen houden en met de bout de zaak in elkaar laten vloeien.

Zo'n wiebelend ding met krokodillebekjes helpt niet echt om goed te solderen.
Een bankschroef of een machineklem is 300 maal stabieler.

En veel oefenen met solderen!

Ik heb voor zulke klusjes een wasknijper die op een blok hout gelijmd zit. Simpel, kost geen drol, maar is wel heel effectief.

Afmetingen van de connector en draad/pindikte is moeilijk te schatten zo, maar een (goed passende) adereindhuls kan soms ook handig zijn.
Ene kant de pin erin, andere kant de draad, en dan met soldeer vullen...
https://www.allekabels.nl/adereindhuls/31/1221834/adereindhuls-niet-ge…

Of 1000x beter zoiets als dit:

Of deze, high quality, dito prijs.
https://www.conrad.nl/nl/bernstein-spannfix-bankschroef-bekbreedte-50-…

Omgekeerde doos, pan of zoiets ernaast om je handen op te steunen.

[Bericht gewijzigd door vergeten op woensdag 17 mei 2017 21:36:08 (42%)

Een machineklem koop je voor een euro of 15.

Het hoeft echt niet een Bernstein Spannfix te worden. Soms is een machineklem zelfs handiger omdat hij lager is.

Welke bout/tin gebruik je? Temperatuur en vermogen?

Na strippen en in klemmetjes zetten moet het toch wel in 3 minuutjes lukken. Enkele seconden voor het solderen per pin en wat friemelen om het op zn plek te krijgen.

Ik gebruikte meestal een mini (juweliers ?) bankschroefje.

Tegenwoordig vaak (al dan niet samen) met een ding waar ik de naam niet van weet. Het is een stalen stuk staf van 3 a 4cm diameter en een cm of 5 hoog. Daar zit een "bout" met trapezium draad en een geknurlde ronde kop in met de zelfde diameter. Dat zat bij mijn grote draaibank. Ook handig om pcbs in te klemmen. Lijkt hier op

Er is een ander manier:
Wat ik ook wel doe (bij grotere connectors) is het ding tussen pink of ring en middelvinger vasthouden en het draadje tussen duim en wijsvinger. De tin klem ik dan bv onder of tussen iets vast en buig hem zo dat ik mijn hand erbij kan houden. Het voordeel is dat de draad en connector tov elkaar bijna niet bewegen. Vergt wel wat fingerspitsen gevoel (waar veel gitaar-spelen al niet goed voor is )

Alternatief kun je ook je soldeerbout vastklemmen en dan de connector in de ene hand en de draad in de andere.

Flux de boel wat als je alleen voor-vertint, dan vloeit het mooier.

Op m'n werk hebben we voor zaken die we vaak moeten solderen een blok afval-PE waar de chassisdelen/tegendelen op gemonteerd zijn. Je steekt het te solderen onderdeel dus in het tegendeel en het blok zorgt er wel voor dat het blijft liggen.

Vervolgens kun je gemakkelijk solderen.

@ fred: de soldeerbout vastklemmen was dus de reden dat ik op de middelbare school echt NIET kon solderen. De leraar vond een losse bout te gevaarlijk, dus die was vastgeklemd. Ik heb daar nooit een schone las mee kunnen maken (was al 4 jaar gewend met de bout in m'n hand te solderen en het werkstuk vast te klemmen)
De oplossing was dat ik al mijn werkstukken mee naar huis nam om het daar 10x beter te doen.

@ topicstarter: mini-XLR?

Op 17 mei 2017 22:18:47 schreef fred101:
Er is een ander manier:
Wat ik ook wel doe (bij grotere connectors) is het ding tussen pink of ring en middelvinger vasthouden en het draadje tussen duim en wijsvinger. De tin klem ik dan bv onder of tussen iets vast en buig hem zo dat ik mijn hand erbij kan houden. Het voordeel is dat de draad en connector tov elkaar bijna niet bewegen. Vergt wel wat fingerspitsen gevoel (waar veel gitaar-spelen al niet goed voor is )

Op die manier heb ik het geleerd tijdens mijn stage met XLR's solderen op locatie (geen werktafel, bankschroef of iets dergelijks bij de hand).

Ik heb zelf de eerder genoemde Bernstein bankschroef en ben daar erg tevreden over.
Zo'n derde handje heb ik ook en soms is dat afdoende, maar lang niet altijd.

Overigens wellicht ten overvloede: flexibele draadkern eerst in elkaar twisten voor die voor te vertinnen.

die bernstein heb ik ook 1, gebruik het ding vrijwel dagelijks. een alternatief van de grote C van 4 tientjes gebruik ik ook weleens, werkt ook prima, maar is geen bernstein..

din en xlr, tulp solderen op een potlood gestoken of in de rol tin geklemd deed ik voorheen ook wel, vasthouden niet zeer, want de pennen werden heet met solderen.

Ik zet alles wat enigszins beweegt in de bankschroef, ook ronde connectors.

Beide kanten: draadje en pin op voorhand vertinnen, niet te veel tin zodat je geen bol krijgt maar net genoeg. Dan beide tegen elkaar houden en heel even laten smelten met de soldeerbout.

Ik moet regelmatig 9pins/25pins connectoren solderen, ook wel eens in het veld op een laddertje of zo, dan leer je het wel.

Ik heb niet heel zorgvuldig gelezen, maar wat ik nog niet gezien heb:

Bij het solderen van connectors wil het plastic nogal eens smelten. Gevolg is dat ie niet meer goed past als het weer afkoelt in een iets andere stand. Truuk is: Monteer een contrastekker tijdens het solderen.

Het zijn mini-DIN pluggen, met pinnetjes van 0.8mm. Er zitten inderdaad geen gaatjes of oogjes in de pinnetjes. Ik soldeer op een graad of 300, met een Aoyue soldeer station.

Het probleem is niet dat het geheel niet stilstaat tijdens het solderen, want dat doet het eigenlijk wel - het probleem is veeleer dat het bijna onmogelijk is om de draadjes opgelijnd te krijgen met de pinnen.

Maar met een paar tips van hier: namelijk geen extra soldeertin gebruiken, maar alleen de pin en de draad vertinnen, en dan een pincet gebruiken om tijdens het solderen pin en draad bij elkaar te houden zou het een stuk beter moeten gaan. Briljant, dat ik daar zelf niet op ben gekomen...

De adereindhulzen zien er ook goed uit, die gaan op mijn verlanglijstje.

Dank voor het meedenken!

Voor dit soort soldeerwerk en draadjes vertinnen gebruik ik altijd deze Proxxon machineklem MS 4
http://magazijnblijdorp.nl/search?controller=search&orderby=position&o…

Klein, licht lopend en zwaar genoeg.

Op 18 mei 2017 08:15:58 schreef rew:
Bij het solderen van connectors wil het plastic nogal eens smelten. Gevolg is dat ie niet meer goed past als het weer afkoelt in een iets andere stand. Truuk is: Monteer een contrastekker tijdens het solderen.

Bekend verschijnsel. Ik zet er ook vaak een contra op. Gaat bij mij meestal om sub-D-25.
Dat smelten van het plastic is overigens een verschijnsel bij goedkope connectors. Er zijn ook uitvoeringen met een soort kunststof die je niet gesmolten krijgt. Maar dat merk je aan de prijs.

Ik heb het vermoeden dat sommige connectoren die lastig goed te solderen zijn, zoals smeltende TRRS jackjes, niet gemaakt zijn om te solderen maar voor een puntlas-achtig proces.

Overigens vind ik, als het lastig wordt, tin met lood prettiger werken als loodvrij.

Op 18 mei 2017 08:29:03 schreef JeeKaa:
het probleem is veeleer dat het bijna onmogelijk is om de draadjes opgelijnd te krijgen met de pinnen.

Als de draden met een tangetje goed gestrekt worden lukt dat met enige oefening wel.

alleen de pin en de draad vertinnen, en dan een pincet gebruiken om tijdens het solderen pin en draad bij elkaar te houden zou het een stuk beter moeten gaan.

Met een pincet heb ik juist erg slechte ervaringen.
De isolatie wordt zacht en met de pincet knijp je die helemaal plat of zelfs aan flarden.

Ik draai de koperdraadjes van een soepele kabel eerst in elkaar, dan het eind snel vertinnen. De draad strekken en met de meeraderige kabel in de hand het ene draadje in de goede richting leiden.
Op die manier raakt de isolatie niet beschadigd.

Op 17 mei 2017 22:18:47 schreef fred101:
...
Tegenwoordig vaak (al dan niet samen) met een ding waar ik de naam niet van weet. Het is een stalen stuk staf van 3 a 4cm diameter en een cm of 5 hoog. Daar zit een "bout" met trapezium draad en een geknurlde ronde kop in met de zelfde diameter. Dat zat bij mijn grote draaibank. Ook handig om pcbs in te klemmen. Lijkt hier op
[bijlage]
...

Zo'n ding heet in het engels een machinist's jack, de nederlandse term ervoor is me nu even ontschoten...

Ik volg altijd het procedé wat @evdweele beschrijft, met één verschil: ik draai NOOIT de adertjes in elkaar, is ook nergens voor nodig en kost alleen extra gepriegel...

Op 18 mei 2017 12:38:18 schreef fatbeard:
[...]
Ik volg altijd het procedé wat @evdweele beschrijft, met één verschil: ik draai NOOIT de adertjes in elkaar, is ook nergens voor nodig en kost alleen extra gepriegel...

Heb je dan geen last van "uitwaaieren" van de adertjes?
Ik vaak wel als ik ze niet twist.

Alleen als ik het strippen niet precies genoeg doe...

Persoonlijk geef ik de gestripte aders altijd een halve of driekwart slag om de boel bij elkaar te houden, meer dan genoeg. Ik had ook collegas die de boel strak in elkaar draaiden en dan soldeerden. Meestal kun je dan na een paar maanden opnieuw aan de slag. De zaak wordt te stijf/stug en breekt af. Zeker bij connectoren die in het veld gebruikt worden.

Hoeveel slagen kan je een bosje koperdraadjes van 3 tot 4mm lang in elkaar draaien?
Even tussen duim en wijsvinger rollen is voldoende om te zorgen dat alle draadjes bij elkaar blijven.

Ik soldeer alleen nog in uiterste nood. Normaal koop ik gewoon voorgeconfectioneerde kabels, ik ben dat gepiel beu.