Smoorspoelen

rob007

Yarr, Matey!

Hallo allemaal,
Waar het nu over gaat? Ik begrijp er helemaal niks meer van met jullie?
Maar heel even kort tussendoor heb net even twee fets de lucht in geblazen,
Zullen waarschijnlijk ook de laatste niet zijn!
https://www.youtube.com/watch?v=28oj7Ckkubs&t=214s
(4:50)
Dus ik dacht zal proberen de waardes van dat filter zo dicht mogelijk in de buurt van het schema te brengen.
Ploft mijn fet er uit (blijkt er een condensator los gesprongen te zijn.
(had er een condensator bij gezet waardoor de andere los was gegaan) helaas.
Condensator weer vast nieuwe fet er in en ook een condensator van 2,2uF er in (nee geen elco!)
Na 2 seconden ploft de fet er weer uit.
Het vermogen was heel even wat meer in plaats twee was het rond de vijf Watt.
Alleen de smoorspoel tussen de fet en de smoorspoel daarna is nu nog wel die metale ring.
Maar ik geloof niet dat daarom de fet er uit ging! (kan eigenwijs zijn maar geloof ik gewoon niet!)
Als ik de waardes van die spoelen ook meet zitten ze vrijwel in de buurt.
.
Kan het liggen aan de soort condensator?
Heb tussen de twee spoelen 0,1uF van Wima gloof MKP
De condensator van 2,2uF was dacht ik een folie condensator geel en rond zal later even kijken welk merk.
Tis jammer hij gaf ook heel even iets meer vermogen(rond de 5W) daarna kon ik duidelijk zien dat hij stuk was,
In eens schoot hij door en gaf (waarschijnlijk door sluiting van de fet) rond de 10Watt.(op dummy!)
Nieuwe fet er in en de 2,2uF los en weer rond de 2 Watt. Voltage op de TL494 en fet rond de 12V –
En uit de fet rond de 5Volt.
En heb nog met frequentie meter gemeten op de Gate en massa met zender uit rond de 50khz
En als ik aan de trimpotm. Draait kan ik hem nog iets hoger en meer omlaag draaien 30khz.

Dat is zo’n beetje het verhaal.
VrGr Rob.

Als ik je erger, lees en schrijf hier dan niet?

Op 10 augustus 2017 21:19:28 schreef Brainbox:
@Blackfin.
Je hebt het over energie die in de luchtspleet zou zitten, in welke vorm zou die dan aanwezig moeten zijn?

Wat dacht je van magnetische veldenergie?

Het klopt dat de magnetische veldsterkte daar het grootst is, maar veldsterkte is geen energie.

Klopt maar het product H * B wel, heb ik reeds vermeld in mijn post van 22:53 op 9 augustus.

Stel dat de inductor in het vacuüm staat, dan heeft die nog steeds nagenoeg dezelfde eigenschappen.
Tussen de polen van de inductor is dan dus helemaal niets wat energie kan bevatten.

Het vacuum is het ideale opslagmedium voor magnetische veldenergie, verliesvrij, lineair en de opslagcapaciteit is ongelimiteerd.

Die energie zit opgesloten in het kernmateriaal in de vorm van gepolariseerde magnetische deeltjes in de kern.

De kern kan gebruikt worden om energie op te slaan maar de energie dragende capaciteit van ferriet is heel beperkt, daarom past men de luchtspleet toe, de capaciteit van het vacuum is immers onbeperkt. Waarom gebruikt men dan een ferriet? Dat is om het veld te vormen in een klein volume, immers het ferriet dient als 'geleider' om over een kleine luchtspleet een hoog H-veld te verkrijgen.

Die energie komt weer vrij wanneer H wegvalt en de deeltjes zich terug richten.

Een veranderende magnetische veldsterkte resulteert in een veranderende magnetische inductie. Dus de energie is ook evenredig met deze toe of afname (E is evenredig met het product B*H).

Waar de luchtspleet wel voor zorgt is dat de inductor veel meer energie kan bevatten voordat deze in verzadiging raakt.

Hier zeg je dus iets heel tegenstrijdigs, je claimt dat de energie wordt opgeslagen in het ferriet, vervolgens claim je dat de toevoeging van een luchtspleet ervoor zorgt dat deze veel meer energie kan bevatten.

WAAR BLIJFT DIE EXTRA HOEVEELHEID ENERGIE DAN?

Voel je al nattigheid? ;)

@Rob,

De waarden van die LC filters zijn niet heel kritisch, zou voor de eenvoud gewoon eerst met 1 LC sectie werken. Zoek eerst even uit welke waarden je nodig hebt voor het gewenste effect. Youtube staat vol met dit soort filmpjes van mensen die maar wat doen zonder onderbouwing. Als je wilt experimenteren met PWM regelaars dan zou je kunnen beginnen om gewoon discreet een step-down (Buck) regelaar te bouwen. Pas als je dat goed beheerst kun je doorstomen om een Class-D versterker te ontwerpen. Althans ik wil je niet af houden van je experimenteerlust maar zonder enige theoretische onderbouwing blijf je te lang in het duister tasten.

This is the world we know best, the world of madness

Op 10 augustus 2017 21:24:33 schreef SparkyGSX:
Brainbox bedoeld natuurlijk dat er geen stof tussen de platen zit die gepolariseerd kan worden, zoals bij glas of het keramische materiaal van MLCC condensators het geval is. Daarmee heeft hij ook wel een goed punt; het klinkt logisch dat het oppervlak van de platen dus ook een deel van de lading bevatten.

Als dat waar is, zou ik verwachten dat je bij dat experiment van MIT na het kortsluiten van de beide platen en terug in elkaar zetten van de condensator ongeveer 10% van de lading kwijt bent (dat is dus ongeveer 5% van de spanning), omdat je met het kortsluiten van de platen ongeveer 10% van de capaciteit hebt kortgesloten.

Ik moest hier ook even over nadenken maar het antwoord is elektrostatische inductie. Het is natuurlijk absurd om te denken dat de lading op de platen blijft terwijl er over het dielectricum een elektrisch veld aanwezig is :D

Feitelijk bevind de lading zich altijd op het grensoppervlak tussen de elektrode en het dielectricum, verwijder de elektrode en de volledige lading blijft achter op het dielectricum.

This is the world we know best, the world of madness
rob007

Yarr, Matey!

Hallo Blackfin en alle anderen,

Ben natuurlijk weer eigenwijs BlF maar of ik nu een step-down (Buck) regelaar bouwt of een.....
als het boem zegt doet ie dat misschien met een ander schema ook, ga liever op mijn doel af.
en als het schema inderdaad niet klopt waar ik inderdaad een klijn beetje in ga geloven.
dan wil ik er nog heel even mee rommelen.
(kijken of ik met de spoelen en C's nog wat kan doen)
want het gaat nu neem ik aan om het filter wat op de goeie frequentie moet werken, toch?
rond de 30 tot 50khz.
ik zal dit nogmaals na meten, het klopt neem ik aan ook dat ik op de Gate de juiste uitgangs frequentie meet, of?

als mij dit strakjes nog 1 of 2 fets gekost(heb reserve) heeft stop ik er mee en ga ik over op plan B.
want volgens mij klopt het stuk van de TL494 en de fet wel,
maar mijn plan was om het schema te combineren met andere vergelijkende schema's.
ik wil tussen TL494 2 BD's zetten (in een ander schema gezien) met IRFP fet.
deze had ook een ander filter er achter zitten, kijken of dat dan wat word.
Heb nog 24X de TL494 en een stuk of 8 fets enz…
Zal trouwens ook de diode eens verwisselen er zit nu een diode in die begint met U ……
Volgens internet Ultra Fast maar zal er ook eens een diode uit een PC voeding in zetten.

tot zo ver dat eigenwijze mannetje uit omg. Rotterdam! ;-)
VrGr Rob.
http://lu8eha.com/250w/250.htm
https://3.bp.blogspot.com/-lUSq-dRp3pg/V-silviAfQI/AAAAAAAAAJg/nJDAucd…
http://ca3ffd.blogspot.nl/p/proyecto-am-pwm-pdm-para-40-mts.html

Als ik je erger, lees en schrijf hier dan niet?

Weet je zeker dat je diode nog heel is en goed is aangesloten? Als die uit het circuit gaat, blaas je direct de FET op.

Het is me niet helemaal duidelijk wat voor type FET je nu gebruikt (de IRF510 heb ik langs zien komen), terwijl er een IRF4905 in het schema staat in het Youtube filmpje waar het allemaal mee begon.Die IRF4905 is een P-channel MOSFET, terwijl de IRF510 een N-channel is.

Ik heb mijn twijfels of het ding überhaupt wel aan het schakelen was toen hij het "deed", of alleen lineair open gestuurd werd.Als het toch maar om een paar Watt gaat, waarom wil je dat dan perse switchmode doen; lineair lijkt me toch veel simpeler.

Heb je al eens met de scope gekeken? Heb je een goede gate spanning, zijn de flanken wel netjes, hoeveel overshoot krijg je op de drain, etc.

[Bericht gewijzigd door SparkyGSX op vrijdag 11 augustus 2017 11:28:29 (11%)

Een manager is iemand die denkt dat negen vrouwen in één maand een kind kunnen maken
rob007

Yarr, Matey!

Hallo Sparky,
Tis hier een drukte van jewelste maar kan alleen maar toekijken momenteel dus dan ff tikken hier.
Er zit een IRF4905 in die modulator inderdaad, en de IRF510 word gemoduleerd door die IRF4905.
Er was me achter af aangeraden om een 47N60C voor die IRF4905 te nemen hier:
https://www.circuitsonline.net/forum/view/137664
maar ja had die 4905 al gekocht zodoende maar kan strakjes anders ook voor die fet kijken.
Ook met de scoop had ik even gekeken maar zal het zodra ik kan nogmaals even doen.
(er is in de tussentijd nogal wat verandert)
Ik heb hier ongeveer 4 modulators, onder andere een sterke waar ik 4X de IRF510 mee kan laten schudden.
Dat is een opgevoerde series modulator het principe staat hier op de site met de 741-TIP en 2N3055:
http://freeradiotx.blogspot.nl/2009/06/command-transmitter-by-dave-mar…
waarvoor ik dit wou doen is omdat ik hoopte dat dit misschien wat koeler bleef,
beter werkte en omdat ikzelf er ook eens mee wou experimenteren.
Werkt het niet dan heb ik peg, ik heb al eens een poging eerder gewaagt maar kreeg ik toen niet goed naar mijn zin werkende.
Die modulator heb ik ook weer opgegraven om daar ook nog weer eens naar te kijken.
doe ik vaker, als het even niet lukt heel even opzij leggen om dan later nog eens opnieuw te proberen.
.
laat ik dit er nog even los bij schrijven, voor....wie dan ook.
of dit nu wel of niet werkt of gaat werken wees niet bang als ik stout zou willen -
zou ik dat ziezo kunnen, maar vind het/dit gewoon ook leuk om te doen!
je hebt het nu ook over die scoop,
destijds hebben ze me hier helemaal ondersteboven geschreven dat ik zonder scoop niets kon doen –
dus moest en zou zo’n ding moeten hebben.
maar heb er nu wel twee staan, geen negatief woord daar over hoor maar heb er nog maar erg weinig mee gewerkt.
(ben er geen genie mee, Maar ook dat is leuk om uit te vinden!)

Tot zo ver even.
VrGr Rob.

Als ik je erger, lees en schrijf hier dan niet?
Frederick E. Terman

Honourable Member

Hé leuk, er bestaat een 'encyclopedia magnetica'.
Hier staat iets over het luchtspleetverhaal.

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Juist met een scope kun je nou zien wat er mis gaat! Heb je onvoldoende gate spanning, flanken die te flauw zijn waardoor je teveel schakelverliezen krijgt, heb je teveel stroominductie of doet die diode zijn werk niet waardoor je een te hoge drain-source spanning krijgt, etc.

Blijkbaar zit er achter de schakeling waarmee het begon nog een circuit met een IRF510. Het zou handig zijn als je het schema dat je nu hebt gebouwd, dus inclusief het stukje erachter, hier laat zien, zodat WIJ ook weten om wat voor schakeling het nu echt gaat. Welke MOSFET heb je nu al een paar keer opgeblazen, de IRF4905 of de IRF510?

Een manager is iemand die denkt dat negen vrouwen in één maand een kind kunnen maken
Kruimel

Golden Member

Op 11 augustus 2017 13:34:07 schreef Frederick E. Terman:
Hé leuk, er bestaat een 'encyclopedia magnetica'.
Hier staat iets over het luchtspleetverhaal.

Interessante vondst! Het artikel is ook best overzichtelijk. Ik heb laatst een USB-lader open gesloopt en vond inderdaad ook de spleet in de kern:

https://farm5.staticflickr.com/4379/35692479073_e56fb339eb_z.jpg

Grappig was dat het wikkelpatroon ook dikker was bij de spleet in de buurt om voor het effect ervan te compenseren.

Geen IXKH47N60 gebruiken, dat ding heeft de gatelading van een klein vliegdekschip, daar ga je alleen maar gezeik van krijgen om dat aan te sturen. Dan heb je meteen een zware gate driver nodig.

Voordat de transistoren kapot ging werden ze dan heet? Soms gaan ze kapot doordat ze half open staan of oscilleren, soms door piekspanningen op de gate.

Op 11 augustus 2017 16:07:19 schreef Kruimel:

Grappig was dat het wikkelpatroon ook dikker was bij de spleet in de buurt om voor het effect ervan te compenseren.

Al die adapter voedingen bevatten een flyback step down regulator en allemaal hebben ze dus een kern met luchtspleet.

Dat er toevallig meer wikkelingen om de luchtspleet zitten heeft geen specifieke reden, kennelijk wordt het wikkelvolume niet optimaal gebruikt en hadden ze met een kleinere kern uit gekund. (mompelt iets over efficiency en kopervolume).

Eigenlijk zou je vanwege de flux fringing juist je koper bij de luchtspleet willen verwijderen om zo het energieverlies als gevolg van eddy currents in de minimaliseren.

Maar dat is weer een heel ander aspect van spoel/transformator ontwerp, zo'n fascinerend iets waar je een hele carrière aan kan spenderen ;)

This is the world we know best, the world of madness
Frederick E. Terman

Honourable Member

Kan iemand deze uitspraak (oorspronkelijk Engels) plaatsen; wie en wanneer was het?

'Meestal ging het zo: we experimenteerden er een eind op los, totdat we een trafo hadden die deed wat we wilden, qua gewenste vermogen, stroom, spanning, frequentie.
Dan wisten we dus welk kernmateriaal en vorm, welke afmetingen, hoeveel windingen enzovoorts we nodig hadden.
En daarna... bedachten we dan de theorie erbij, die verklaarde waarom het zo was.'

Gelukkig hoeft het niet meer altijd zo; ook die wetenschap is vooruitgegaan.

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Meestal ging het zo: we experimenteerden er een eind op los

@FET,
Zo gaat het nog steeds in de wetenschap wanneer er onbekende terreinen onderzocht gaan worden -:)

Voor wat betreft de luchtspleet in een inductor is het goed bekend welke functie die heeft.

De hoeveelheid energie in een spoel is duidelijk geformuleerd als 0,5*L*I^2
(Waar die energie is opgeslagen laat ik nu nog even buiten beschouwing.)
Het volgende heeft betrekking op een gesloten ferriet kern, en in mindere mate ook op poederijzer kernen waar de luchtspleet tussen de partikels zit.

Zoals genoemd is de magneto-motorische kracht (MMP) B*H
Om zoveel mogelijk energie op te slaan in een spoel hebben we volgens de formule 0,5*L*I^2 twee mogelijkheden:
1=De stroom I zo hoog mogelijk maken
2=De inductie L zo groot mogelijk te maken

Bij de eerste oplossing lopen we al snel tegen de de beperkingen van het ferriet aan vanwege de snelle verzadiging.
De tweede oplossing zou zijn een groter aantal wikkelingen of een hoger Mu.
Verhogen van het aantal wikkelingen verhoogt ook de H, dus dat gaat niet werken
Ferriet met een hoge Mu raakt ook sneller verzadigd, ook dat is geen oplossing.
Hoe zachter het ferriet (= hoge Mu, dus hoge zelfinductie L), hoe eerder het verzadigt.
De zelfinductie L is dan wel hoog, maar door de beperkte stroom kunnen we nog steeds maar heel weinig energie opslaan.
Materiaal met een lagere Mu vraagt bij dezelfde stroom meer wikkelingen om dezelfde fluxdichtheid B te bereiken, dus meer koperverliezen.

Door het aanbrengen van een kleine luchtspleet kunnen we de Mu echter verlagen tot, stel 1/100.
Om de zelfinductie L hetzelfde te houden hoeven we nu het aantal windingen slechts 10 maal zo groot te maken.
Immers: de zelfinductie is het kwadraat van het aantal windingen.
Maar, we kunnen de stroom nu wel 10 maal zo groot maken voordat er verzadiging optreedt.
Dus: de zelfinductie is hetzelfde gebleven en de stroom kan met een factor 10 verhoogd worden.
Dat betekent volgens de formule 0,5*L*I^2 dat we 100 maal zoveel energie kunnen opslaan in dezelfde spoel bij slechts 10 x het aantal windingen.

Waarom dan geen materiaal kiezen dat van zichzelf al een lagere Mu heeft?
Dan hebben we een volume nodig dat 10 maal zo groot is.
Behalve de mechanische afmetingen en materiaalkosten betekent dat ook dat er meer koperdraad nodig is, dus dat ook de weerstandsverliezen toenemen.

Er is nog een bijkomend voordeel:
Doordat de Mu van ferriet sterk afhankelijk is van de temperatuur verandert ook de zelfinductie sterk bij het opwarmen van de kern.
Daardoor is een ontwerp zonder luchtspleet erg instabiel.
In het bovenstaande voorbeeld wordt ook die invloed met een factor Mue/Mui gereduceerd.

@Blackfin:
Waar die energie nu precies opgeslagen is daar zijn wetenschappers het nog niet over eens hoe dat dan zou kunnen.
Sommigen stellen dat het in een magnetisch veld is, maar kunnen niet verklaren op welke manier dat dan zou opgeslagen zou zijn.
Anderen stellen dat het magnetisch veld bepaald wordt door de polarisatie van de magnetische spin van de elektronen en dat daarin de energie ligt opgeslagen, maar kunnen het magnetisch veld zelf niet in verklaren.

Zelf zie ik het als volgt:

Wanneer ik een hard ferriet materiaal in een magnetisch veld breng en het verhit tot boven de curie temperatuur en het daarna laat afkoelen dan blijft het magnetisme aanwezig.
Dan heb ik een permanente magneet gemaakt met een bepaalde BH waarde.
Het behoudt daarna steeds zijn BH waarde, of tenminste een gedeelte daarvan, en bevat dan een bepaalde energie.
Waar ik het ook naar toe breng.
Die energie zit dan naar mijn idee opgeslagen in het materiaal en niet in een abstract veld.

Daarin zie ik een vergelijking in het experiment met de Leidse fles.
Het grootste gedeelte van de energie zit opgeslagen in het tussenmateriaal glas.
Je kunt het glas er uit nemen maar de potentiele energie die het bevat blijft in de polarisatie van het glas aanwezig.

@Ohm pi schreef:

Als je een wisselstroom door een condensator laat lopen, dan loopt precies dezelfde stroom door de isolator. Het is dus net alsof die isolator niet bestaat

Volgens de formule die ik tot nu toe met succes hanteer geldt dat P=I^2*R
Een beetje isolator heeft al minimaal een weerstand van 1 GigaOhm
Dat zou dus betekenen dat een condensator waardoor een effectieve stroom vloeit van 1 Ampere een vermogen zou dissiperen van 1 GigaWatt.
Waarheen zou die dan moeten verdwijnen zodat ik niet mijn vingers brand?

rob007

Yarr, Matey!

Over de gate en de min gemeten,
Met de analoge meter staat er rond de 5Volt op de gate
Als ik met een digitaal metertje meet dan meet ik rond de 9Volt
Meet ik met de scoop dan meet ik iets meer dan 6 volt omhoog en HET ZELFDE 6V+ OMLAAG???
Meet ik verkeerd?

(zal trouwens de diode ook nog even nameten werd gevraagd door...Sparky
zal ook nog even kijken voor een andere en die er in zetten weet alleen niet welke er goed voor is neem aan eentje uit PC voeding)
.
Welke diode kan ik het beste gebruiken?
31DQ06 - MBR3100 ik heb ook driepoters SBL1040CT en F06C20C
Ik heb ook een BYV32-50 gevonden er staat in de PDF: FAST EFFICIENT PLASTIC RECTIFIER - is dat niks?

VrGr Rob.

Als ik je erger, lees en schrijf hier dan niet?
Kruimel

Golden Member

Oef, je hebt hier heel erg veel informatie onvermeld.

  • Stonden je meters in AC of DC?
  • Stond je scoop in AC of DC (ik denk AC namelijk)?
  • Welk schema met welke MOSFETs heb je gebruikt?
  • Maak eens een foto van de opstelling, schakelingen met steile flanken zijn allergisch voor lange draden in de stroomvoerende delen.
  • Als je toch een scoop hebt, publiceer dan even het beeld ervan. Scoops kunnen heel goed de korte piekjes die de gate kapot kunnen maken tonen.

Niets zegt dat we met deze info meteen een oplossing uit de mouw schudden, maar het heeft er een beetje de schijn van dat er tot nu toe meer tijd is gestoken in het formuleren van de antwoorden op je vragen dan je zelf in het stellen ervan hebt gestoken.

rob007

Yarr, Matey!

Hallo Kruimel,

nu doet ie het volgens mij wel!
wacht heel even zal ik nog even naar de scoop kijken (dacht AC)
schrijf hier zo weer verder!

VrGr Rob.

Als ik je erger, lees en schrijf hier dan niet?

Op 12 augustus 2017 12:17:53 schreef Brainbox:
..
@Ohm pi schreef:[...]

Volgens de formule die ik tot nu toe met succes hanteer geldt dat P=I^2*R
Een beetje isolator heeft al minimaal een weerstand van 1 GigaOhm
Dat zou dus betekenen dat een condensator waardoor een effectieve stroom vloeit van 1 Ampere een vermogen zou dissiperen van 1 GigaWatt.
Waarheen zou die dan moeten verdwijnen zodat ik niet mijn vingers brand?

De stroom die door de isolator loopt wordt gebruikt om de spanning over de isolator te laten oplopen (veranderen is correcter). Zie de condensatorformules. Of de oplopende (veranderende) spanning over de isolator zorgt voor een stroom door de isolator. Dat is voor mij hetzelfde.

rob007

Yarr, Matey!

Hallo Kruimel,

nu doet ie het volgens mij wel!
wacht heel even zal ik nog even naar de scoop kijken (dacht AC)
schrijf hier zo weer verder!
Sparky geloof ik had het over die diode, hij vertroude het niet.
ik heb nu de Ultra Fast diode verwisselt naar een SBL1040CT maar toen kwam er minder uit de IRF510 -
ik heb toen een andere soort condensator van 1uF tussen de smoorspoelen gezet.
het ging van 1,8W naar zo'n 5W
en het is gewoon stoer hoe koel die fet nog blijft (ik sta daar echt versteld van!)
MAAR!!!
eigenlijk heb ik de waardes die op het schema staan nog niet goed!
het is nu 0,1uF en 1uF maar moet zijn 0,1 en 2,2uF dus.....

de SBL1040 staat voor de helft aangesloten,
wat doe ik? zet ik dat tweede pootje er ook nog bij? (2 diodens in een behuizing)

vind het echt gaaf ik heb niets gekoeld!
het word HEEL langzaam warm nu.

VrGr Rob.

Als ik je erger, lees en schrijf hier dan niet?

Op 10 augustus 2017 10:58:05 schreef Frederick E. Terman:
[...]Ultragaaf! Hoe duidelijk wil je 't hebben.

Ik zou het wel duidelijker willen hebben. Deze proef laat naar mijn idee alleen maar het verschijnsel van diëlektrische absorptie zien. Bij een "ideaal" diëlektricum zou de spanning na afloop gewoon nul zijn.
Verder vind ik het twijfelachtig wat er precies met de platen gebeurt tijdens het uit elkaar halen. Als er geen ladingoverdracht is dan zouden de spanning tussen de platen en de capacitieve/elekrostatische energie met enige factoren moeten toenemen. De proefnemer pakt echter beide platen tegelijk vast. Waarom treedt er geen duidelijk vonk op en krijgt hij geen schok?

Of de oplopende (veranderende) spanning over de isolator zorgt voor een stroom door de isolator. Dat is voor mij hetzelfde.

Bij een condensator is het precies omgekeerd.
De spanning ijlt na op de stroom.
Eerst vloeit er een stroom (elektronen) door de aansluitingen van de condensator.
Naarmate de condensator op de ene plaat meer elektronen gaat verzamelen en er op de andere plaat meer gaten komen ontstaat er een spanningsverschil.
De elektronen die zich op de negatieve plaat verzamelen blijven daar en kunnen niet door het dielectricum heen (tenzij de condensator doorslaat).
De elektronen die er aan de negatieve kant in gaan komen er niet aan de positieve kant weer uit.

En stroom door een condensator zorgt voor een verandering in spanning, of een verandering van de spanning zorgt voor een stroom (dat is wat Ohm pi zegt). Dat is toch precies hetzelfde, maar andersom geformuleerd; uiteindelijk is het I = C * dU/dt

De vraag of er een stroom door de isolator loopt, is m.i. niet eenduidig te beantwoorden; als je stelt dat daar een stroom kan lopen, zou ik dat interpreteren als een DC stroom, en dat kan natuurlijk niet.

Als de condensator geladen of ontladen wordt, loopt er een stroom door één pootje naar binnen, en door de andere poot komt stroom naar buiten; je zou toch kunnen stellen dat er stroom loopt! Dat het niet dezelfde elektronen zijn lijkt me niet relevant; ze zijn niet van elkaar te onderscheiden, en als er een AC stroom door een koperdraad loopt, gaan de elektronen ook alleen heen en weer, en komt er zelden (door toeval) daadwerkelijk een elektron helemaal door de draad. Toch stellen we dat daar toch ook stroom loopt.

Een oneindig grote condensator is niet te onderscheiden van een kortgesloten verbinding, en een voldoende grote condensator is, voor AC, praktisch gezien ook hetzelfde als een kortsluiting; kun je dan toch stellen dat er in het ene geval wel stroom loopt, en in het andere geval niet?

Misschien is het hele punt wel dat de stroom wel door de condensator loopt, maar niet door het isolerende diëlectricum. Dit zou je dan kunnen verklaren door te stellen dat de lading aan één zijde van het diëlectricum, door elektrostatische inductie, een tegengestelde lading aan de andere zijde van het diëlectricum veroorzaakt, en daarmee ook een stroom aan die zijde. Op die manier kun je stellen dat er een stroom door de condensator loopt, maar niet door het diëlectricum.

Een manager is iemand die denkt dat negen vrouwen in één maand een kind kunnen maken