Het idee dat de K35 weer wat beter was dan de K40 moet ik eerlijkheidshalve beamen. Helaas waren van beide types de beeldbuizen (A66-540X) vaak snel doodop. Regenereren wou nog wel eens lukken.
In heel het Philips gebeuren, beginnende bij de K11 (wie herinnert zich nog de brandpartijen aan de stekker van afbuigjuk; het onderste pennetje), stond vaak nogal eens in het teken van slechte contacten.
Niet te vergeten dat bij de K35 ook de hsp-trafo en booster C los kwamen te zitten... Bij de K40 was identiek dezelfde fout vaak letterlijk de "aanstoker", of zeg ik aansteker
Ondanks die GFL een prachttoestel was, heb ik er toch enkelen geweten waar de stekker van de H-afbuiging lekker los ging zitten met gekke defecten tot gevolg.
Waar heel dit topic over ging heb ik, wellicht toevallig, zelf nooit in een GFL geweten, doch des te meer in een MD1 en MD2.
Vaak allerlei Philipsen voor tweedehandsverkoop hersteld (zie mijn eerste berichtje in dit topic). De meeste van hun chassis waren na het verwijderen van de gekende kwaaltjes toch vrij betrouwbaar. Ook allemaal tegen een zeer redelijke prijs doenbaar.
Haha, wat zie ik net: een 3D? Heb er zelfs nog één staan. Een dag soldeerwerk, de beeldbuis een beurtje met de regenerator (ook een 3D is tegenwoordig weer 30 jaartjes oud) en geef toe: beeld en geluid zijn toch zéér netjes te noemen voor een toestel van '87... Als tiener heb ik jaren zo'n (opgelapt) toestel op mijn slaapkamer gehad. Fan zijnde van de negentiger jaren dance muziek kon ik wat geluidsvermogen gebruiken in de tv .
Maar goed, losse contacten? Sony en Thomson waren hier toch ook heer en meester in. Goede soldeertin kost blijkbaar extra?