stabiele netvoeding 12V 2 A

allemaal nieuwe BC547B, nieuwe weerstanden, nieuwe elco.
ledje geel, 2,1 V bij 20 mA
op een breadboard met drukknopje voor T1, 22k aan de basis naar massa, 4k7 tussen drukknopje en basis.
2 x 47 ohm in serie ipv 100 ohm.
Verder dan T4 niet gekomen, bij deze ledje met weerstand tussen + en de collector.
Rest alles volgens schema.
Emitter van T4 zit wel gewoon aan massa, zal eens meten wat het wordt als ik die voor die 100 ohm zet.

Edit.
Dit is wel een verschil ja.
De condensator wordt nu ietsje verder opgeladen tot 2,56V en valt niet terug.
Maar de spanning voor de weerstand= emitterspanning is nu 2,44V, hoger dus, logisch, die van T4 kwam erbij. Op de basis van T4 staat nu 1,86V, ongeveer 0,6 V lager dan op de emitter=goed, net als voor de weerstand aan de basis, hier gaat dus geen stroom door, T4 spert.
Als het opladen gedaan is gaat de led bij T4 ook aan. T4 is dus in geleiding.
Als ik de spanning op de collector van T4 meet, is dat 1,98V, maar dan wordt het ledje van T3 wat flauwer en de emitterspanning zakt wat in naar 1,9V. Ook dit is logisch, de stroom door T3 neemt af.
Ik begrijp nu wat er gebeurd, de spanning voor de 100 ohm weerstand is gestegen, om T4 in geleiding te krijgen moet er dus minstens 2,44+0,6V= 3,04V op staan, voor de basisweerstand dus nog meer.
Op de collector van T4 staat nu bijna 2 V.
Als ik het ledje van T4 vervang door een weerstand van 4k7 gebeurd er iets heel anders.
Als T4 in geleiding is brandt de led bij T3 wat flauwer, de spanning op de emitters zakt naar 0,62V, de collectorspanning van T4 0,63V (logisch) en de spanning op de condensator is gedaald nar 1,3V.
Die 0,62V moet laag genoeg zijn om de MOSFET te laten geleiden en het licht an te zetten.
Zo werkt de schakeling toch?
En dat is nou net niet de bedoeling.
De bedoeling is dat het licht aan gaat zodra de lichtstraal van de lichtsluis onderbroken wordt, de condensator wordt nu als een speer ontladen. Tijdens het opladen moet het licht blijven branden en eenmaal opgeladen, na ca 50 sec, mag het licht weer uit.
Ik ga nog eens meten.

[Bericht gewijzigd door peterzoetermeer op vrijdag 19 januari 2018 16:07:22 (65%)

Welk exact schema is het dan nu?
Voor je in deze schakeling iets weghaalt of toevoegd moet je exact weten hoe hij werkt anders werkt hij mogelijk niet meer.
Ik weet wel hoe hij werkt en me ook voorstellen hoe hij niet meer werkt.

tijdens het typen kwam jouw bericht

edit: zoals het nu zit op mijn breadboard, alleen de MOSFET ontbreekt.
Tijdens het opladen staat tussen de 2 47ohm weerstanden 0,9V, de spanningsval over de 4k7 weerstand aan de basis van T4 is 0,2V.
hier gaat dus 0,2/4k7= (x1000) 0,042 mA door heen.
Door de T4 gaat 12/4k7= 2,5 mA
Hfe is dus 2,5/0,042= 59, is dit gek?
De collectorspanning is tijdens rust 11,9V en tijdens opladen 0,08V.
Dit staat dan ook op de Gate.

Kan ik die basisweerstand net zo goed weglaten of zou dit weer wat anders beïnvloeden?

[Bericht gewijzigd door peterzoetermeer op vrijdag 19 januari 2018 16:53:26 (88%)

Dit schema is toch heel anders dan het schema op de site?

De emitterweerstand bij T1 geeft al een heel andere instelling van T1 wordt nu een combinatie van emittervolger en collectorvolger waardoor ook andere spanningen.
De weerstand is niet nodig de elco is nog tot geen 1,5V opgeladen, de capaciteit is niet zo groot en de ontlaadstroom is niet zo groot dat T1 daar defect door zal raken.

Op de emitterweerstand van T2/T3 gebeurd bij het omschakelen van alles is feitelijk waar de Schmitt Trigger schakeling (want zo werkt die wel) op omschakelt lijkt mij niet handig om vanaf dat punt een vervolgtrap aan te sluiten.

In het orginele schema volgens de site is een condensator op de ingang van T1 nog een verbetering om 50Hz brom naar aarde kort te sluiten.
Anders kan de schakeling reageren als je de ingang aanraakt.
Bij 470nF van ingang naar - heb ik dat niet meer.

ik begrijp niet wat je bedoeld met dat dit schema heel anders is.
Bij dat schema op de site, zie hierbij, is voor T1 inderdaad anders, dat is de aansturing. Na T3 wil ik verder met het signaal.
Die pull down weerstand van 22k had ik je uitgelegd, evenals die weerstand van 10 ohm, die volgens jou niet nodig is, nou ok.
Wat is er nu anders? Wat bedoel je met: "De emitterweerstand bij T1 geeft al een heel andere instelling van T1 wordt nu een combinatie van emittervolger en collectorvolger waardoor ook andere spanningen."
De weerstand van 270k is tervervanging van de weerstand en de potmeter, deze bepalen de tijdsduur van opladen. Evenals de waarde van C1, is dezelfde.
Het enige wat ik nog kan bedenken is de parallel geplaatste relais.
Een type staat er niet bij, kies ik een willekeurige uit, en die heeft een spoelweerstand van 960 ohm. Zet ik er een weerstand van 960 ohm naast, dan daalt de stroom door de led iets, het totaal gaat iets omhoog.
Tijdens het opladen wordt de spanning op de emitters iets hoger, ca 2V, na het sperren van T3 weer naar het oude niveau.
Zit hier veel verschil in qua werking?
Hoe kan ik anders de vervolgtrap aansluiten (met eenzelfde werking van de schakeling)? Ik schreef al dat het aansluiten van de basis (met of zonder weerstand) tussen die 2 47 ohm weerstanden nauwelijks invloed heeft op de spanning op de emitters. Wat kan dit nog meer beïnvloeden?
Condensator 470nF op de ingang van T1 om 50Hz brom naar aarde (massa dus) kort te sluiten, ok, werkt dus hetzelfde als die 22k wat betreft aanraking, 50Hz storing wegwerken gaat wel met C., niet met weerstand.
2 maal 1uF in serie mag ook?
De schakeling werk overigens goed, is stabiel, ga verder testen om te kijken of er geen storing optreedt.

edit: 100nF direct op de basis van T1 (na de weerstand dus) werkt ook tegen aanraking

De werking van deze schakeling is toch echt volgens onderstaand principe uitgevonden door Otto Schmitt in 1934. De geschakelde uitgangsspanning zou aan de collector van Q2 afgenomen moeten worden. R1 is hier 0 Ohm en R2 oneindig maar daarmee blijft het nog steeds een Schmitt Trigger.

Een Schmitt Trigger wordt vaak gebruikt als pulshersteller om van een vervormd signaal weer een mooie rechthoeksspanning met vooraf bepaalde minimum en maximumwaarde te maken zodat een digitaal signaal wordt verkregen waar de rest van de schakeling wat mee kan.

Een Schmitt Trigger kan ook gebruikt worden als drempelwaardeschakelaar voor een langzaam veranderende meetwaarde.
Bij dit laatste is aan te raden enige vertraging in te bouwen m.b.t. de snelheid van omschakelen daar de schakeling door de gemeenschappelijke emitterweerstand ook iets heeft van een verschilversterker en onder omstandigheden ook op een stoorpuls kan reageren. Van oudsher een aandachtspunt in de meet- en regeltechniek.

ja, Leo, ik weet het, maar ik heb het ook geen schmitt trigger genoemd.
Ik schreef al eerder dat ik problemen heb met het herkennen van schema's waarbij de tekenwijze net even anders is maar wel op hetzelfde neerkomt.
In dit geval aandacht voor de plaats van RE, die staat bij dit schema onder Q1, volgens de andere tekenwijze staat die on de de rechter tor. Heel vervelend.
Wat wel verschilt is het ontbreken van de spanningsdeler met R1 en R2 zoals je al opmerkte. Zolang er geen waarden bij staan kan ik het niet nabouwen en uitrekenen lukt me al helemaal niet.
Het werkt inderdaad wel als een Schmitt trigger, als je m'n metingen erbij zou zetten zie je dat de spanning op RE, de emitterspanning dus, aan het eind van het opladen hoger is door de stroom door Q2 (T3) omdat die in geleiding is.
Eenmaal opgeladen gaat Q1 (T2) in geleiding en spert dus Q2.
De spanning op RE wordt dan bepaald door de stroom door Q1. En daalt in ons geval.
Er is dus geen echt verschil, het blijft een Schmitt trigger.
Het punt is echter, we willen er wat mee kunnen in de tijd dat Q2 in geleiding is, dat is in mijn schema zo en ook in het schema van deze site (het aantrekken van het relais).
Het gaat dus om Vout, die alleen anders is dan de voedingsspanning (min de spanningsval over Rc2) zolang Q2 in geleiding is. Maar zolang RE enige waarde heeft, is Vout geen 0V, daar kan ik dus niet zomaar een transistor mee schakelen.
Wat voor schakeling is er nog meer te bedenken om van Vout 0V te maken zijn?
Dan zijn we er uit, kan kan de mosfet zelfs hier direct op aangesloten worden.

Op 20 januari 2018 12:56:04 schreef peterzoetermeer:
Wat voor schakeling is er nog meer te bedenken om van Vout 0V te maken zijn?

Een zenerdiode met een spanningswaarde van URE of ietsjes groter.

URE is de emitterspanning en gaat van 0,24V naar 1,8V bij het opladen.
Die 1,8V is zo hoog dankzij het ledje bij T3, die stuurt toch zo'n 17 mA door de tor.
Als je die vervangt door een weerstand (zoals een relais) werkt het niet meer, blijft de spanning te laag.
Met een zenerdiode gaat dus niet werken.

Otto Schmitt draait zich om in zijn graf.
Hij overleed in 1998 en werd 85 jaar oud.

Zijn vinding de Schmitt Trigger is een digitale schakeling.
Aan de uitgang er van is het signaalniveau 0 of 1.

Signaalniveau 0 komt in deze specifieke schakeling overeen met Ue+Uce V
Signaalniveau 1 komt hier overeen met 12 V.

Stel Ue+Uce < 2V dan zou door een zenerdiode van 2V aan te sluiten op de uitgang de spanning na de zenerdiode de volgende signaalniveau's geven:
Signaalniveau 0 = 0V
Signaalniveau 1 = 10V

Hierop moet te schakelen zijn.

Ja, leuk he, niveau 0 is in dit geval 1,85V.
Dat is omdat de weerstand zo laag is, die 100 ohm.

Een zenerdiode van 2V geeft een spanningsval van 2V? nou dat is nieuw voor mij.
Bij mij niet.
Wat ik weet, zener in sper aan massa, voeding met weerstandje aan de andere kant, op het kruispunt meet je de zenerspanning.
Nu moet ik van 1,85V nul maken, als ik een zener van 0,5V zou kunnen kopen, wordt de spanning 0,5V en nooit 0.
Als het 12V is, wordt het ook 0,5 en dan moet het 12 blijven.
Ik zou hooguit 4 diodes in serie kunnen zetten, blijft er van 12V nog 12-2,4=9,6V over. (een blauw ledje gaat sneller) Ja, als er stroom doorheen gaat, als je hier een MOSFET op aansluit blijft het gewoon 12V. En 1,85V blijft 1,85V.
Of bedoel je het anders?

Zenerdiode met de - aan de collector en met de + aan een weerstandje en de andere kant van het weerstandje aan de massa.
Over de zenerdiode valt 2V over het weerstandje 10V respectievelijk 0V.
Parallel aan het weerstandje komt via een serieweerstand de BE aansluiting van de volgende transistor.

ik heb geen zener van 2V en misschien begrijpt mijn simulatieprogramma het niet, best mogelijk, maar die maakt een spanningsval van 0,65V over de zener en de rest over het weerstandje. Er tussenin staat 1,04 V, niks nul. Als een gewone diode dus.
Als het 12V zou moeten zijn, trekt de zener zijn stroom over de weerstand en het ledje, staat er 5,4V voor de zener, er na 4,71. En het ledje brand mooi, 10mA.
Ik ben weer wat op het spoor wat de storing betreft.
Het punt tussen de collector en het ledje is erg gevoelig.
Zelfs met de metalen punt van mijn vulpotlood, die voor de rest van plastic is, even de kathode van het ledje aantikken en het licht gaat aan. Hoe dat kan is mij een raadsel, de led is uit en T3 spert. Toch lijkt het dat de condensator ontladen wordt of toch minstens bijgeladen wordt tot de hoge spanning waarbij T2 in geleiding gaat.
In mijn opstelling was dit ledje met een paar draadjes, over de print heen ergens aangesloten. In een metalen kastje. Mooie antenne, kan ik me voorstellen.
Nu ik op de collector van T3 ook een condensator van 100nF naar massa heb gezet, kan ik de led nu met de hand aanraken, geen effect.
Zou het probleem kunnen zijn.
Ik heb de proefopstelling nu de hele dag al naast me staan, nog niet een keer een storing gehad. Afkloppen.

edit:
hier ben ik dus uit, even wat navraag gepleegd over de MOSFET.
Met die 1,85V als de schakeling "laag" is kan ik dus perfect de MOSFET schakelen.
Scheelt weer T4 en een paar weerstanden, die alleen maar de schakeling kunnen beïnvloeden.
De MOSFET hoeft alleen maar een spanning te zien die laag genoeg is om te schakelen en verbruikt aan de Gate ook geen stroom, zal dus geen invloed hebben op de schakeling.
Ik ga de schakeling aanpassen en meten.

[Bericht gewijzigd door peterzoetermeer op zondag 21 januari 2018 14:55:29 (15%)

Om deze schakeling eens te testen het als onderstaand opgebouwd.
Een mosfet had ik niet maar met een vermogenstransistor kan dit ook.

Dit werkt uiteraard maar nu die storingen c.q. EMI.

Het is gemakkelijk in te zien dat de Schmitt Trigger (T2 en T3) door de grote basisweerstand R1 niet in verzadiging wordt gestuurd en daardoor ook werkt als verschilversterker met een forse versterking.
Daardoor wordt e.a. gevoelig voor stoorpulsen en kan spontaan omschakelen.

Dat was mooi te zien in de proefopstelling aangesloten met naar schatting 20 meetsnoeren bij het in- en uitschakelen van een TL buis. De schakeling reageerde hier op en de werking was zo als te verwachten viel dramatisch.

Wat is hier aan te doen:
De EB spanning van T2 en T3 wordt bepaald door zowel de spanning op de emitter als op de basis.

De spanning op de emitters wordt bepaald door R4 en de stroom daardoor.
Bij een kleine spanningswijziging over R4 zal de schakeling al omschakelen.
Op R4 wil je daarom alleen gelijkspanning geen 50Hz en stoorpulsen.
R4 moet daarom voor wisselspanning goed worden kortgesloten met een XC die flink lager is dan R4.
Ik ben hier voor uitgekomen op de elco C5 1000uF.
Deze waarde is groot i.v.m. de vrij lage waarde van R4.
Dit was een grote verbetering bij 1000uF, bij 470uF deed het ook wat maar veel minder goed.

Wat is er nog meer te verbeteren:
Door de ingangen van de verschilversterker T2 / T3 voor wisselspanning door te verbinden heffen de verschillen elkaar op
Dit werd gedaan met C4 100uF.

Hierna was het wel gedaan met de EMI geen ongewenste schakelingen meer ook bij herhaaldelijk in- en uitschakelen van de TL buis als storingsbron.

Aan de ingangen dan nog condensatortjes om geen brom op de ingangen te zetten. Wel direct op de ingang niet er achter omdat D1/D2 C1/C2 anders een gelijkrichter worden voor het stoorsignaal en de storing als gelijkspanning op de ingang komt.

EDIT: Nog even een scoop over de last gezet.
Met 100uF tussen basis en emitter van T4 wordt de uitgang nog net wat cleaner en vrij van schakelpulsen.

Beste Leo, bedankt voor je onderzoek, ik denk dat we het probleem eindelijk ontdekt hebben hiermee.
Het bestuderen heeft even tijd gekost, maar ik begrijp het denk ik.
Ik ga toch even een proefopstelling maken voor ik de boel in elkaar soldeer, want van 1 ding ben ik niet zeker en dat is de spanning op de collector van T3. Als die in geleiding is moet het licht gaan branden, de collector spanning is dan ongeveer de emitterspanning (ik zag eerder dat dit bijna 2 V was) en die zal nu nog wat hoger zijn als T4 er bij komt, dus ik denk dat verder schakelen met die MOSFET niet gaat lukken.
Een 2N3055 heb ik niet, wel een BD 137, moet toch ook gaan voor max 300mA?
Vraag ik me alleen af, waar is T5 voor?
Ik denk om genoeg stroom te kunnen leveren voor T6 die een nogal lage hFE heeft (is bij die BD137 niet veel anders).
Ik ga het eens nabouwen.

EDit:

het werkt!
ipv 1000uF (is besteld) even 2 x 470uF parallel gezet.
Geen volledige belasting op gezet maar een led aan T5, werkt goed, led gaat iets vertraagd uit maar dat zal bij een grotere belasting over zijn.
Het ledje bij T3 blijft heel flauw branden, maar is niet meer gevoelig voor aanraken, goed teken.
Ik gebruik wel een ander punt als controle-ledje.
De juiste waarde voor R1 moet ik nog bepalen (is nu 270k), zal wel op 540k uitkomen denk ik.

[Bericht gewijzigd door peterzoetermeer op maandag 22 januari 2018 15:28:07 (22%)

Op 22 januari 2018 14:27:27 schreef peterzoetermeer:

Beste Peter, graag gedaan was wel interessant om wat mee te experimenteren.

Je kunt dit met een vermogenstransistor doen maar met de P-channel mosfet kan natuurlijk ook T4, T5 en T6 komen dan te vervallen en de P-channel mosfet komt daar voor in de plaats.

Een N-channel mosfet zou direct op T4 aangesloten kunnen worden T5 en T6 vervallen dan.

Een BD137 is voldoende zwaar alleen zou de HFE iets minder kunnen zijn dan de 2N3055 maar waarschijnlijk lukt met T5 er tussen die e.a. reguleert toch wel.

T5 is inderdaad om stroom te leveren aan de basis van T6 de vermogenstransistor.
Deze combinatie van 2 emittervolgers achter elkaar geschakeld heeft een redelijk hoge ingangsweerstand en lage uitgangsweerstand dus kan veel stroom leveren, bij 2N30555 kwam ik moeiteloos op 1A kan misschien nog meer maar verder ben ik niet gegaan.

groeten, Leo

Nogmaals bedankt, Leo
Eigenlijk is het probleem met de condensators C4 en C5 opgelost, ik zou er niet opkomen.
Door de weerstand van D3 te verhogen naar 830 ohm (1k had ik even niet en hiervoor was het 470 ohm) is de emitterspanning toch gedaald, had gedacht dat dit zou stijgen. Voor en na het schakelen 0,54V en 1,2V.
Ik ga toch die MOSFET er weer eens opzetten, scheelt sowieso 2 transistors en 2 weerstanden en ik heb 'm toch liggen.
Nog even iets, C1 en C2, 470nF, is dit kritisch? 470nF niet te krijgen als keramisch. Is 100nF (keramisch) ook goed? anders (2x) 2x 1uF (elco) in serie.
Groeten,
Peter

Op 22 januari 2018 16:09:27 schreef peterzoetermeer:
Door de weerstand van D3 te verhogen naar 830 ohm (1k had ik even niet en hiervoor was het 470 ohm) is de emitterspanning toch gedaald, had gedacht dat dit zou stijgen. Voor en na het schakelen 0,54V en 1,2V.
C1 en C2, 470nF, is dit kritisch?

Dat de emitterspanning daalt door verhogen van de collectorweerstand komt omdat de stroom dan zowel door de collectorweerstand als door de emitterweerstand afneemt.
T3 staat geopend in verzadiging zodat Ic = Ib x Hfe dan niet meer opgaat, T3 is geopend zo goed als een doorverbinding.
Dit in tegenstelling tot T2 waarbij door de hoge basisweerstand (270k) Ic = Ib x Hfe wel opgaat, deze staat niet in verzadiging.

C1 en C2 is niet zo kritisch, hangt er een beetje vanaf hoeveel bedrading er aan komt te hangen en wat die eventueel aan 50Hz op zou kunnen pikken.
470nF is op zich niet echt een probleem om te verkrijgen als gewone condensator wordt dan al een snel een polyester condensator in die waardes zie https://www.conrad.nl/nl/wima-mks4c034702c00kssd-mks-foliecondensator-… of iets vergelijkbaars is niet kritisch

bedankt, Leo
dat van die stroom door T3 had ik ook zo begrepen, de spanning is nu wat lager en kan ik zonder probleem die MOSFET op zetten.
Keramisch boven de 100nF is niet te krijgen bij EOO, folie had ik niet aan gedacht, stom, is er in vele waarden, maar ja, er is al een bestelling onderweg.
De lengte van de draden is verschillend, van de 1 een meter, van de andere, die moet van boven komen, komt er 2 meter bij.
Ik probeer het maar met 2x 1 uF elco's in serie. Als het niet werkt weet ik waar het aan ligt.
groeten,
Peter

vandaag iemand gesproken die in het verleden zich met elektronica heeft beziggehouden maar nu met pensioen is en er niet veel meer mee doet.
Toen ik mijn project vertelde zei hij dat hij er ook niet 123 een oplossing voor heeft (nogal logisch) maar vroeg zich af waarom ik niet een IC er voor zou gebruiken, een NE555 of zo.
In het begin heb ik me hier al eens op blind gestaard, je kunt van alles vinden op internet, maar waar het op vastliep was telkens hetzelfde.
BV een one-shot, even een knopje indrukken en de oplaadtijd van een C gaat in, lampje gaat branden en de schakeling maakt het netjes af, knopje indrukken of niet. Dit knopje legt even de trigger (pin2) aan 0V, de schakeling begint de C op te laden tot 2/3 van de voedingsspanning is bereikt en de C wordt weer ontladen. Tot de volgende keer.
En daarop gaat het mis, ik wil zeg maar 2 knopjes, maakt niet uit welke je indrukt, schakeling gaat werken.
En wat nog belangrijker is, schakeling moet overnieuw beginnen als ik dat wil, bij het indrukken van een knopje, niks afmaken.
Opeens kwam ik op een idee.
Een signaal of 2 of meer, maakt niet uit, heeft 2 gevolgen:
De C wordt ontladen.
Pin 2 wordt weer getriggerd en de schakeling begint overnieuw te werken.
Getest met een simulatie programma en het werkt.
De schakelaars links stellen de signalen van de lichtsluizen voor, door dioden gescheiden geven die een stroompje naar 2 transistors die beiden een van de functies uitvoeren.
Deze schakeling werkt een beetje stabieler denk ik omdat het opladen tot 8V doorgaat (2/3 van 12V), voor dezelfde oplaadtijd kan de weerstand veel kleiner worden (in het schema nu als 270k, maar moet ik nog bepalen). Eventueel kan ik de C nog wat groter maken, als deze maar in ca 1 sec ontladen kan worden is het goed, de weerstand kan dan weer lager worden.
Bij het vorige schema was dit namelijk het grote probleem, een zeer kleine collectorstroom is erg gemakkelijk te triggeren op de basis van deze transistor. De vorige schakeling werd daar erg instabiel van.
Ik hoop dat dit bij deze schakeling een stuk beter gaat.
Ziet iemand nog addertjes onder het gras?

Edit: beter uitleg probleem vorige schema, de kleine collectorstroom van T1 staat op de basis van T2 die hierdoor slecht in geleiding kwam en de rest van de schakeling instabiel maakt.
Bij dit schema zit hetzelfde punt aangesloten op pin 6 en 7.
Die hebben daar denk ik geen last van.

PS bij 120k en 470uF is de oplaadtijd 62 sec, perfect

Very fast, Very fast, Triggering binnen 1mSec bij al dan niet gewenste puls die direct of via via binnenkomt.
Of ik moet het schema fout lezen.
T2 kan wel weg of ik moet het schema fout lezen.
8V 470uF exhausten via de discharge zonder serieweerstand weet ik niet of dat toelaatbaar is voor de NE555, misschien weet iemand anders dat.

Het binnenkomende signaal ontstoren zoals je al voorstelde, lijkt me echt niet overbodig.
Het verschil is alleen dat bij het vorige schema, T2 en T3 nogal instabiel hier van werd, en die fase is nu overgenomen door de 555.
Als de C niet ontladen wordt, maakt de 555 gewoon zijn programma af.
Vandaar die 2e tor. Later vond ik een schema waarbij tussen de + van de C en de collector van de 1e tor een diode zit. Speciaal om tijdens het triggeren ook even de C te ontladen.
Is dus niet helemaal m'n eigen ontwerp, wordt dus vaker gedaan.
In het simulatie programma werkt het ook.
Met een 1N4148 gaat het goed, heb wel een 10ohm weerstand op de emitter van de tor zitten.
Blijkbaar is die ontlaadstroom minder dan 200mA anders laat het programma nogal gauw explosies zien, 201mA piktie niet.
Maar ik denk dat vooral de C het prettiger vindt.
Ik kan me niet voorstellen dat dat voor de 555 een bezwaar kan zijn, die zit juist te wachten totdat de 8V bereikt is, alvorens verder te schakelen.
Door die diode blijft er wel 0,6V achter in de C, geheel ontladen wordt die pas na het afmaken van het programmat'tje. En doet hij via zijn interne weerstanden en dan mag de capaciteit max. 1000uF zijn, heb ik gelezen, dus niet onbeperkt, maar met 470uF lijkt het geen probleem.

Op 24 januari 2018 13:16:26 schreef peterzoetermeer:
Ik kan me niet voorstellen dat dat voor de 555 een bezwaar kan zijn, die zit juist te wachten totdat de 8V bereikt is, alvorens verder te schakelen.

Volgens mij ging het er om dat je de 470uF ontlaad door de '555 te triggeren (in een bepaalde versie van het schema). Dat gaat via een uitgang van de '555, en daar staat in het datasheet bij: "absolute maximum: 200mA". Als de piekstroom bij het ontladen daarboven komt, dan kan de fabrikant zeggen: Not my problem als ie kapot gaat.

four NANDS do make a NOR . Kijk ook eens in onze shop: http://www.bitwizard.nl/shop/

nee, rew,
als je even op het schema kijkt, gaat dit door de C te ontladen via een transistor, op het moment dat het IC getriggerd wordt door (ook via een transitor) pin 2 aan massa te leggen.
De bedoeling is om die C via een diode via diezelfde transistor te ontladen.
Bij de normale werking wordt de C die zowel aan pin 6 als pin 7 zit, intern ontladen (als de spanning 2/3 van d voedingsspanning heeft bereikt.
Bij deze schakeling wordt een maximale capaciteit van 1000uF aangeraden.
Kennelijk blijft het ontladen daarvan 0nder de 200 mA.

Op 24 januari 2018 13:55:02 schreef rew:
[...]Volgens mij ging het er om dat je de 470uF ontlaad door de '555 te triggeren (in een bepaalde versie van het schema). Dat gaat via een uitgang van de '555,

Yep dat ontladen gaat via pen 7 op het moment dat de uitgang laag is. De uitgang is laag op het moment dat de ingang 6 hoog is en de Set pen 2 niet laag is.
De volgende cyclus start dus met lege 470uF.

Er komt een puls binnen op de ingang, pen 2 wordt laag.
De uitgang wordt hoog en de LED gaat aan.
Na de RC tijd wordt pen 6 hoog en mits pen 2 niet laag is wordt de uitgang laag en gaat de LED uit, gelijkertijd wordt de 470uF ontladen. Ik zou dat ook niet zonder serieweerstand durven doen.

Probleem is niet het uitschakelen op de RC tijd dat komt goed maar wel het onverwacht inschakelen bij een willekeurige puls op pen 2, die heeft niet veel nodig om het licht aan te doen, dus feitelijk het zelfde probleem als met de eerste timer die je overigens na de modificatie wel zo ongeveer in een fabriek op kan hangen zo ongevoelig is hij. Naast een zender heb hem nog niet neergezet, heb er op het moment even geen staan.