Een tikje bittere tekst heer Hoeben.
Dat het om geld verdienen gaat is, dunkt mij, niet zoveel mis mee.
Elke neringdoende heeft dat doel; toch?
Als ik goed ben geïnformeerd zit u ook in de handel en ik kan mij , met de beste wil van de wereld, niet voorstellen dat u geen winst ( lees: geld verdienen) wilt maken.
Assuradeuren hebben bij onze landgenoten en ook bij buurman Belg denk ik, niet zo'n beste naam. Voor een deel aan zichzelf te wijten.
Maar uit ervaring weet ik dat genoemde assuradeuren echt vaak, maar dan ook heel zwaar belazerd worden door hun verzekerden. Met name de reisverzekeringen zijn berucht.
Vele malen op feestjes verhalen aangehoord hoe veel geld ze hebben geclaimd voor zoekgeraakte spullen die ze nog steeds hebben. Haha. Het vakantiegeld is weer binnen.
Als deze gevallen maar vaak genoeg voorkomen krijg je de situatie dat de schaderegelaars er automatisch vanuit gaan dat ze ,,in het ootje worden genomen" en voor de scherpslijpers onder ons... Dat ze belazerd, bedonderd, bedrogen , voor de gek gehouden en zo voort en zo verder. En dan is het wel eens moeilijk altijd onbevooroordeeld de klant tegemoet te treden.
Niet goed te praten maar zeer begrijpelijk.
Helder moet zijn dat een verzekeraar niet het doel heeft ,,bij voorkeur niets te betalen"
Ook niet te veel trouwens.
Dat laatste mag niet eens van de wet : zie het indemniteitsbeginsel.- een gedupeerde ontvangt een schadevergoeding en mag er geen geldelijk voordeel van ondervinden.
En dan nog even de kwestie wanneer niet uitkeren.
Dat blijft natuurlijk een arbitraire kwestie. Wanner is het een geval van ,,aan opzet grenzende grove nalatigheid"?
Dit is helaas geen wiskunde. Een mens die uit onwetendheid een slechte elektrische installatie bouwt is niet slim maar ook niet kwaadaardig.
Maakt een installateur eenzelfde knullige installatie is ie aan de beurt.
De scheidslijn is echter niet scherp aangegeven en dus blijft het vaak een kwestie die door de juristen ( en dat zijn zeker geen technici) van beide partijen worden uitgevochten.
Waarbij de klant vaak zwak staat tegenover de assuradeur met een hele toom juristen en veel meer geld.
De rechter wil de zwakke persoon nog wel eens helpen door ,,omkering van het bewijs" toe te passen.
Dus niet de klant moet bewijzen dat hij onschuldig is maar de assuradeur moet bewijzen dat de klant schuldig is.
Da's nog knap lastig.
Eveneens glashelder is dat ik hier nog heel veel over kan zeggen en vele voorbeelden kan geven maar er zijn grenzen.
Bovendien is mijn glas bejaarde port leeg en het is tijd om mij op de spreekwoordelijke rugvinnen te gaan liggen.