Op 6 november 2018 22:58:29 schreef SparkyGSX:
\Wait, what? Roestvaststaal zonder ijzer? Lijkt me sterk!
Goed laten we het dan een legering noemen.
Als er geen ijzer in zit, is het een legering met een andere naam, geen "staal", dat is, voor zover ik weet, een legering van voornamelijk ijzer met andere metalen zoals chroom en nikkel, en vaak nog een goed bepaald gehalte koolstof.
Er zijn eigenlijk drie types RVS:
Austenitisch rvs is rvs met een hoge mate van corrosiebestendigheid en wordt veel gebruikt voor keukenapparatuur, ovens, verwarmingselementen, schepen, enz. Het is een rvs soort die dus veel binnen wordt toegepast. Het bestaat uit chroom, nikkel, molybdeen, en titaan.
Ferritisch rvs heeft een lage corrosiebestendigheid en dus niet geschikt voor in een agressieve omgeving. Dit is dan ook een goedkopere soort rvs. De samenstelling van deze soort loopt erg uiteen, er zit minder chroom in en het is een soort met weinig koolstof. Het wordt ook toegepast voor huishoudelijke apparaten, en bijv. uitlaatsystemen.
Dan heb je nog martensitisch rvs, hier is het hoofdbestanddeel chroom. Het is een soort met een hoge hardheid en een hoge sterkte en is dan ook goed slijtvast. De hoofd toepassingen zijn messen, en apparatenbouw.
En geloof me, de ene is makkelijker te solderen dan de andere. En met een soldeerbout is het bijna niet te doen. Ik heb hier al gas en zuurstof voorbij zien komen, dat zal een heel ander verhaal zijn, je stookt het materiaal veel warmer op deze manier.
Dit vond ik nog over solderen van rvs.
Roestvast staal is niet moeilijker te solderen dan koolstofstaal. Chroom in roestvast staal levert de beschermende oxidehuid en deze laag hecht zich zeer goed aan de ondergrond. Het is belangrijk dat deze op de te solderen plaatsen grondig wordt verwijderd. Indien dat niet het geval is dan zal het basismetaal niet goed worden bevochtigd door het soldeermetaal. Het gevolg daarvan is dat er geen capillaire werking optreedt die het gesmolten soldeer a.h.w. naar binnen trekt. De vorming van chroomoxide wordt versneld als roestvast staal wordt verhit aan de lucht. Hoewel het oxide d.m.v. chemisch reinigen bij kamertemperatuur wordt verwijderd, zal er bij de hardsoldeertemperatuur weer snel een nieuw chroomoxidehuid worden gevormd die een nadelige invloed heeft op de bevochtiging van de ondergrond door het gesmolten soldeer. Dit kan worden opgelost d.m.v.:
• Chemisch reinigen van het oppervlak bij kamertemperatuur en vervolgens zeer snel verhitten tot de hardsoldeertemperatuur in een chemische inerte atmosfeer zoals argon.
• Het roestvast staal rechtstreeks verhitten tot de hardsoldeertemperatuur in een sterk reducerende atmosfeer zoals waterstof.
• Het oppervlak waar de verbinding moet komen, bedekken met een chemisch actieve flux die het oxide tijdens het verhitten tot de hardsoldeertemperatuur oplost.
• Verhitten onder vacuüm na reinigen, hetgeen tal van oxiden reduceert waaronder ook chroomoxide en dat de vorming van andere oxiden verhindert.
• Alleen ontvetten, als vervolgens de juiste flux of atmosfeer wordt gebruikt.
• Het kiezen van een hardsoldeer met een lagere smelttemperatuur om de oxidatiepotentiaal te verlagen.