Op 9 juni 2020 10:45:18 schreef fred101:
Iemand moet toch opkomen voor die arme Rifas in de huidige "ik-vervang-maar-alles-omdat-ik-eigenlijk-niet-weet-waar-ik-mee-bezig-ben" cultuur
Heeft iemand wel eens op zo'n Rifa vivisectie gepleegd ? Ik vraag me af wat er nu precies gebeurd en waarom. Sluiten ze kort of wordt de DF(ESR) hoog waardoor ze te hoog opwarmen. Ik heb diverse keren stok oude Rifas gezien waar niets mee aan de hand was (niets te zien en qua meting nog perfect, maar die zaten niet in een netfilter, wat met de tegenwoordige netvervuiling een aardig zware toepassing is geworden)
Oftewel, worden ze verkeerd toegepast (bv 250V ipv hoger) en sneuvelen daardoor massaal (net zoals de onterecht slechte reputatie van Tantalen is ontstaan) of zijn ze gewoon echt beroerd qua constructie/materiaal. Ze maken ze nog steeds, zou een beetje dom zijn om ze meer dan 40 jaar onveranderd verkeerd te produceren als ze echt zo massaal sneuvelen. Ik heb in oude meetapparatuur bv meer verrotte keramische netfilter condensators gezien dan rifas.
Aan de andere kant, meestal hebben die rookbommen het tientallen jaren goed gedaan, voor ze up-in-smoke gingen. Voor de giga-markt van consumenten electronica is dat meer dan lang genoeg. De condensators in een Senseo sneuvelen blijkbaar vrij snel maar zijn zover ik begrepen heb, gewoon onder gedimensioneerd (250V ipv 275V) Hoeveel spanning kunnen die Rifas hebben. Ik dacht ook maar 250V.
RIFA's werden door zorgvuldige inkopers zelfs al afgekeurd op mechanische instabiliteit toen ze nieuw waren, dus het heeft niet met de alles vervangen cultuur te maken. Sneuvelen door verkeerde toepassing kan ik uitsluiten omdat ze ook bij opslag al sneuvelen.
Het sneuvelen komt doordat het papier water opzuigt. Op dat moment zijn Df, ESR of kortsluiting volstrekt irrelevant, er zit geen bruikbaar diëlectricum meer in dus alle specs zijn ongeldig.
Ook mechanisch stabiele papiercondensatoren zijn lastig betrouwbaar te maken. RIFA maakte ze ook ingegoten in gewone huisjes. Die gingen ook gewoon stuk, misschien wel na iets langere tijd.
Ik zou zeggen dat het een algemeen probleem met ingegoten geïmpregneerde papiercondensatoren is. Die verouderen onvoorspelbaar en grillig waardoor je in de verleiding komt om te zeggen dat ze nog niet zo slecht zijn omdat je zo nu en dan een uitstekend exemplaar tegenkomt.
Een andere instinker is dat zulke condensatoren vaak beter blijven als het apparaat regelmatig gebruikt wordt en in een droge omgeving met stabiele temperatuur staat. Zo kan een condensator het in het apparaat soms wel 30 jaar blijven doen terwijl hij op de plank al binnen 10 jaar onbruikbaar is geworden.
Deze RIFA's vallen op als onderdelen die altijd defect zijn omdat het 1 van de 2 mainstreamfabrikanten is die nog papiercondensatoren maakt en ze net even slechter zijn dan de concurrentie.
Ik verwacht dat die productlijnen (inclusief SMD!) er langzamerhand eindelijk wel een keer uit gaan vliegen nu het een klein afdelinkje van een grote multinational is, maar tot nu toe hebben de lokale managers het concern kennelijk nog kunnen overtuigen van het nut. Kennelijk omdat er nog vraag naar is onder productontwikkelaars en reparateurs die de laatste 40 jaar de ontwikkelingen op hun vakgebied niet gevolgd hebben. Mogelijk ook omdat het bij sommige bedrijven en instellingen lastig is om voor een bestaand ontwerp een nieuw onderdeel te certificeren. Het is dan misschien goedkoper om elke 5 jaar preventief te vervangen dan een vervanger te gebruiken.
Immers had Philips al in de jaren '50 door dat ze van de teerknol (hun versie van de RIFA) af moesten, terwijl dat een van de betere in zijn categorie was. Voor niet kritische toepassingen gingen ze binnen een tijdsbestek van een paar jaar geheel over op polyester. Voor kritische toepassingen gingen ze over op papiercondensatoren in blikken huls (mechanisch beter) en bleven ze ontwikkelen aan polypropyleen als diëlectricum. Eerst als mixed diëlectric, later gewoon puur. Papier werd steeds verder uitgefaseerd en zo ging dat bij de andere fabrikanten ook.
Uitzonderingen waren RIFA die papier zwaar bleef promoten, WIMA die zijn MP3 serie ook nog handhaafde en een aantal kleinere (netfilter)fabrikanten die het proces goed onder de knie hadden en om economische redenen lang deden over de omschakeling.
Samengevat denk ik dat het blind vervangen van ingegoten papiercondensatoren in apparaten vanaf 10 jaar, standaard onderhoud is ook als ze nog geen problemen geven.
Edit: new old stock met gratis scheur op marktplaats https://www.marktplaats.nl/a/hobby-en-vrije-tijd/elektronica-component…
Zelf zie ik ze vaker met kleinere of juist diepere scheuren en barsten. Alsof de inhoud er graag een keer uit wil.