Revival oude merken

Tja veel merknamen worden verkocht en komen als plakplaatjes terug. Wat hebben bijvoorbeeld GRUNDIG batterijen met het oorspronkelijke merk te maken? Een merknaam zegt tegenwoordig vaak niets meer over de vroegere kwaliteiten.

Ik kom heel veel oude merken tegen die meestal niets anders zijn dan stickerplakkers en of in licentie gegeven namen. En probeer maar eens uit te leggen aan de oude generatie dat het merk niet meer bestaat of dat dit niet meer de kwaliteit van vroeger is
Ik zie ook dat er allerlei sublicenties worden vergeven. Het kan per productgroep en land/regio wisselen wie de "eigenaar" is. Het merk hoort volgens mij bij beko of vestel. Maar dingen als batterijen, koptelefoons e.d. die je vaak bij discounters als action vindt horen weer bij een of ander handelsonderneming.
Grappig detail, die grundig batterijen komen van een handelsonderneming die in de siemensstraat is gevestigd
Toen ik uit nieuwsgierigheid eens keek op zo'n pakje batterijen moest ik lachen en mama snapte hem niet, moest ik haar uitleggen.
Maar ik wist niet dat dit ook met buizen werd gedaan.
Waarom komen die nieuwe buizen zo vaak uit rusland? Omdat ze daar nog oude fabrieken hebben gevonden? Ik vermoed men in de ussr tijd langer door gegaan is met produceren van buizen dan hier in het westen maar dat is een pure gok.
tidak weet daar vast iets meer over te vertellen als glaswerk verzamelaar

Van sommige buizen is wel bekend dat de Russische versie 'iets' minder is...
Bijv. de Nixiebuizen. Europese versies haalden een MTBF van 100000 - 200000, de Russische 3000-5000... (en zijn ook grof en lomp opgebouwd)

@Brains,
Grundig is onder licensie bij Arcelik, het moederbedrijf van Beko.

Om precies te zijn: waarschijnlijk is Grundig Intermedia GmbH de merkhouder en dat is weer een dochter van de Kocs groep die bij Arselik hoort. Maar het kan best dat er nog meer merkrechthouders zijn, Beko kocht destijds niet het hele concern.

Op 19 juli 2020 14:06:46 schreef buzzy:
Tja veel merknamen worden verkocht en komen als plakplaatjes terug. Wat hebben bijvoorbeeld GRUNDIG batterijen met het oorspronkelijke merk te maken? Een merknaam zegt tegenwoordig vaak niets meer over de vroegere kwaliteiten.

In de jaren 80 was de kwaliteit van veel Grundig producten al minstens twijfelachtig. Of soms zelfs gewoon het slechtst mogelijke. Van sommige videorecorders kwam meer dan de helft kapot uit de doos. En van de uiteindelijk geïnstalleerde video's kwam dan ook nog eens zeker 25% kapot terug.

ach, zo heb ik inmiddels ene oven en sinds van de week een vriezer van ATAG.

Das ook niet meer wat het vroeger was:
Oven had meteen last van aardfout als hij warm werd (draad voeding element tegen behuizing door uitzetting element)

Daarna verloor hij regelmatig de tijd. Na een update is dat minder, maar soms nog steeds is hij ineens de tijd kwijt.

De vriezer heeft een defecte print.

MAAR IK MOET HEEL EERLIJK ZIJN: Koop deze apparaten uit een veiling als zijnde 100% werkend, maar met schade.

Telkens wordt het netjes door Atag opgelost.

Maar ATAG is nu ook van Gorenje en dus geen nederlands produkt meer.
En Asko valt ook onder dezelfde groep
en zo nog een aantal merken.

Tja en als je gaat kijken naar BSH of Whirlpool/Bauknecht. ook allemaal niet meer wat het vroeger was en m.i. is de service daar ook vele malen minder...

Nu ja, als je je huishoudtoestellen uit de dump haalt aan een miniprijsje is dat geen referentie naar het merk toe.

Als ze al defect zijn vlak na aankoop duidt dat erop dat het niet enkel kleine esthetische schade door transport betreft, bluts of kras, maar dat er ook retours tussenzitten met defecten. Dat moet je het merk niet aanrekenen, maar de veiling waar je ze koopt.. Goed mogelijk dat ze garantie geven, maar dat is een andere zaak.
Wie alles voor een bodemprijs wil moet beseffen dat daar een paar nadelen aan kleven. Die miniprijzen geven ze niet voor je mooie ogen.

Op 19 juli 2020 15:19:53 schreef GJ_:
[...]
In de jaren 80 was de kwaliteit van veel Grundig producten al minstens twijfelachtig. Of soms zelfs gewoon het slechtst mogelijke. Van sommige videorecorders kwam meer dan de helft kapot uit de doos. En van de uiteindelijk geïnstalleerde video's kwam dan ook nog eens zeker 25% kapot terug.

De videos van Grundig hebben we nooit in de winkel gehad, maar wat we wel van Grundig verkochten waren de audio recorders, radiomeubels en TV's. Over het algemeen was daar niet veel mis mee. Grundig was destijds de grootste bandrecorderfabrikant wereldwijd.

Ik heb ooit een Grundig TK21 gekocht, was bar en boos slecht (was altijd wat mee...)

Heb 'm na een jaar met iemand omgeruild voor een 20 jaar oude Philips, waar ik nooit wat mee heb gehad...

Op 19 juli 2020 15:19:53 schreef GJ_:
[...]
In de jaren 80 was de kwaliteit van veel Grundig producten al minstens twijfelachtig. Of soms zelfs gewoon het slechtst mogelijke. Van sommige videorecorders kwam meer dan de helft kapot uit de doos. En van de uiteindelijk geïnstalleerde video's kwam dan ook nog eens zeker 25% kapot terug.

Ben wel benieuwd om welke modellen het ging. Die hoge VHS modellen met eigen loopwerk? Of latere met Panasonicloopwerk?

Op 19 juli 2020 15:19:53 schreef GJ_:
In de jaren 80 was de kwaliteit van veel Grundig producten al minstens twijfelachtig. Of soms zelfs gewoon het slechtst mogelijke. Van sommige videorecorders kwam meer dan de helft kapot uit de doos. En van de uiteindelijk geïnstalleerde video's kwam dan ook nog eens zeker 25% kapot terug.

Inderdaad. Europese elektronica is gemiddeld nooit bijzonder goed van kwaliteit geweest, ook Duitse niet. Onze eerste TV waar het achterpaneel niet permanent er af lag was een Sony. Wat er vroeger zoal aan merken de revue gepasseerd is mijn familiekring, Salora, Barco, Sierra, Novak, Grundig, .... denk niet dat een van die merken het ooit langer dan 1 jaar uithield zonder herstelling. Vergat Loewe nog, peperduur merk toen, neef had dit en geen iota betrouwbaarder.

Grundig radio was voor mij altijd 'het merk met de wollen deken'.
Een totaal gemis aan hoog ten behoeve van 'het warme geluid' en dat lag niet aan de AM radio.

Op 19 juli 2020 20:19:26 schreef New Beetle:
[...]Inderdaad. Europese elektronica is gemiddeld nooit bijzonder goed van kwaliteit geweest, ook Duitse niet. Onze eerste TV waar het achterpaneel niet permanent er af lag was een Sony. Wat er vroeger zoal aan merken de revue gepasseerd is mijn familiekring, Salora, Barco, Sierra, Novak, Grundig, .... denk niet dat een van die merken het ooit langer dan 1 jaar uithield zonder herstelling. Vergat Loewe nog, peperduur merk toen, neef had dit en geen iota betrouwbaarder.

Dan heb je geluk gehad. Sony was zeker in het begin ook zo'n merk met een bepaald percentage dat al defect aankwam. En in latere jaren waren reparaties lastig en duur. Je kon beter elk ander Japans merk hebben, eigenlijk, en ook Europese merken hadden degelijke modellen.

Ook hangt het af over welk tijdperkje het hebt.

@grotendikken: mij hoor je ook niet klagen en daarom zet ik het erbij.

Echter op de oven de tijd reset eens in de 2 maanden is wel vreemd en er zijn wel meer dingen aan, waardoor je ziet dat het niet kwaliteit van ooit was.

Ik gaf slechts aan dat ook dit nu een stickertje is.

Op 19 juli 2020 19:38:40 schreef maartenbakker:
[...]
Ben wel benieuwd om welke modellen het ging. Die hoge VHS modellen met eigen loopwerk? Of latere met Panasonicloopwerk?

Ik zal eens zoeken. Waarom neem je aan dat het VHS is? Als het om onbetrouwbare VCR's gaat staat 2000 bovenaan. Knap systeem, maar complex en onbetrouwbaar.

Ik meen dat die slechte Grundig's 2000 waren. Toendertijd kwam Hitachi met de betrouwbaarste VGR's tot dan toe voor slechts 1200 gulden. Sanyo kwam met superslechte maar wel erg goedkoop voor 1000 gulden. En toen kwam Grundig ineens met de absolute bodemprijs voor 750 gulden. Alleen waren die dus ook onwaarschijnlijk slecht.

Dual is tegenwoordig ook in handen van de Chinezen. Die maken van die billige plastieken radiootjes die met de kwaliteit van het toenmalige Duitse merk in schril contrast staan.

Jammer, want het "oude" Dual vond ik een mooi merk. Weliswaar geen baanbrekende techniek, maar van goede kwaliteit.

Op 20 juli 2020 06:25:05 schreef High met Henk:
@grotendikken: mij hoor je ook niet klagen en daarom zet ik het erbij.

Echter op de oven de tijd reset eens in de 2 maanden is wel vreemd en er zijn wel meer dingen aan, waardoor je ziet dat het niet kwaliteit van ooit was.

Ik gaf slechts aan dat ook dit nu een stickertje is.

Ik ben het met je eens dat merken vroeger een bepaalde reputatie hadden en dat daaraan een zeker houvast voor de consument verbonden was qua prijs en kwaliteit en vermoedelijke voor en nadelen..

Maar je voorbeeld vind ik slecht gekozen en niet representatief voor het merk.. Je weet nooit wat er op zo'n veiling terechtkomt.

Het is verleidelijk om een wasmachine met schade te kopen met een bluts aan de zijkant voor -30%. Die wast even goed en als die ingebouwd is zie je er niks meer van.
Maar het kunnen even goed afgekeurde apparaten zijn die de norm van de fabrikant niet haalden, of tijdens de fabriekstesten fouten vertoonden en eigenlijk hadden moeten vernietigd worden en niet terug op de markt gegooid.

Maar dat gevaar heb je bij de vele kleinere webshops ook.
Fabrikanten brengen soms ongewild miskleunen op de markt. Toestellen met een aantal minpuntjes. De grote ketens hebben dat snel door en zijn dan niet geneigd om daar veel van in te doen. Dan is een goedkope webshop misschien de oplossing om van de stock af te raken.

Maar dat had je vroeger ook. Philips ktv's werden in de jaren 80 ook verkocht onder meerdere andere merknamen zoals Novak. .Die waren meestal flink goedkoper. Soms was de kast een beetje anders, maar het ging om dezelfde chassis.
Toen werd daar even goed over gediscussieerd.

Sommigen beweerden dat de nevenmerken minder van kwaliteit waren dan de Philips. Minder goede Beeldbuis, geassembleerd met minderwaardige onderdelen enz...

Sommige luxemerken als B&O die ook klonen in een luxekast waren zouden dan weer met uitgezochte BB's en componenten geassembleerd zijn waardoor de hoge prijs deels verantwoord werd.

Veel van die beweringen zijn nooit kunnen bewezen worden.

Dat van die buizen is eigenlijk nooit weggeweest; vooral voor gitaarversterkers werden en worden er nog volop buizen geproduceerd in Rusland.
Ik gebruik in mijn versterkers zowel Electro Harmonix (USA) 6L6 eindbuizen als de Russische variant Sovtek 5881. Voor mijn amateurgebruik doen ze niet voor elkaar onder qua levensduur en "tone" (...)

Ook 12AX7/ECC83 dubbeltriode-buisjes worden nog steeds, in goede kwaliteit, gemaakt in Rusland, door (of voor..) EH, JJ, etc.
Ik heb zowel JJ, Marshall 12AX7, als ook Telefunken NOS ECC83 geprobeerd en voor mij is er geen verschil in geluid.

YMMV

Op 20 juli 2020 11:05:01 schreef grotedikken:
[...]

Maar je voorbeeld vind ik slecht gekozen en niet representatief voor het merk.. Je weet nooit wat er op zo'n veiling terechtkomt.
...

In de bewuste veiling wordt ook gemeld dat je gewoon 2 jaar fabrieks garantie krijgt wat ATAG dus ook prima nakomt..

ik kan mededelen dat ik die ervaring bij 1 van de andere merken niet heb!

wat ik mede aangeef is JUIST dat wellicht de kwaliteit niet gehaald wordt de support niet minder hoeft te zijn.

Daarnaast blijkt ASKO nu ook onder Gorenje te vallen. Wordt toch nog steeds als A-merk gezien. Samen met Miele

Op 20 juli 2020 08:13:59 schreef GJ_:
Als het om onbetrouwbare VCR's gaat staat 2000 bovenaan. Knap systeem, maar complex en onbetrouwbaar.

Ik heb zelf vele jaren een Philips VR2340 gehad, nooit problemen mee gehad.
Ik heb hem nog en hij doet het nog steeds!

Op 20 juli 2020 08:13:59 schreef GJ_:
En toen kwam Grundig ineens met de absolute bodemprijs voor 750 gulden. Alleen waren die dus ook onwaarschijnlijk slecht.

Daar weet mijn collega alles van, hij kocht ooit zo'n machine welke na de garantie periode vreselijk stuk ging.
Hij wilde hem laten repareren, reparatiekosten 800 gulden!!
Heeft hij uiteraard niet laten repareren.

Vergis jullie niet, de Amerikanen kijken op naar die Russische buizenmakers, vooral hun zendbuizen zijn van hoge kwaliteit.

Op 20 juli 2020 11:05:01 schreef grotedikken: Veel van die beweringen zijn nooit kunnen bewezen worden.

M.i mag je dat ook algemeen stellen. Mensen hebben altijd een bepaald nostalgisch verlangen naar de tijd waarin ze zijn opgegroeid en idealiseren die dan in iets wat nooit heeft bestaan.

Mijn ouders hadden een Linde diepvriezer die in 1950 de woning is binnengebracht en in 2010 er werkend is uitgehaald zonder ooit een schroevendraaier gezien te hebben. Duitse kwaliteit? Dat we in die tijd ook een 3-fasige AEG wasmachine hadden waar altijd wel iets aan kapot was hadden, dat werd even vergeten.

Dan spreek in niet eens over auto's. Daar moest je 1 week voor de keuring aan sleutelen, dan met de benen dichtgeknepen en schietgebedje naar de keuring, 'gaat ie het halen dit jaar'. En dan spreek ik nog niet over pannes. Vanwaar die reputatie van Duitse auto's? Ik vermoed gewoonweg omdat de Franse in die tijd nog slechter waren, die stonden immers al te roesten in de brochure Vergelijk dat eens met er auto van vandaag.

Nee, die vermeende kwaliteit van vroeger bestaat vooral in de geesten van mensen.

Met buizen had je toch wel duidelijk A (o.a. Philips, Mullard, Siemens, Telefunken,...) en B (o.a. Haltron, Ultron, Rft,...) kwaliteit buizen.
De B's gingen een stuk korter mee en konden ook slecht tegen hoge belasting...