Op 23 september 2021 11:38:05 schreef Arthur49:
weerstand los geeft enorme hoge spanning en pats.
In dit soort circuits moet je zorgen dat je de hoogste-of-laagste spanning vast bedraad en dat vast-of-los van een "bijzetweerstand" dan bepaald of ie laag-of-hoog wordt.
Dus bij een standaard spanningsregelaar-met-feedback heb je R1 van out naar FB en dan R2 van FB naar GND.
Gebruikelijk is om bijvoorbeeld R2 120 Ohm te nemen (100 Ohm per volt)(*) en dan 380 Ohm als R1 voor 5V en 680 ohm voor 8V.
Als je dan die 380 vast soldeert en een 300 ohm in serie overbrugt als je de lage spanning wilt gaat het goed.
Of je monteert de 680 Ohm weerstand en dan doe je 861 Ohm parallel voor de 5V spanning.
Maar in beide gevallen zit je nu een weerstand te schakelen die "onhandig" met beide kanten aan een signaal zit.
Als je het bijvoorbeeld met een microcontroller wil schakelen, kan je R1 vast op 380 zetten, R2 120 vast monteren en dan aan R2 parallel schakel je een 152 Ohm weerstand. De resulterende 67 ohm is precies goed voor een R1/R2 voor de 8V.
Zou je nu die tweede met een microcontroller willen schakelen, dan kan je de min van de "extra" R2 schakelen met een pootje. Zelfs direct aan het pootje kan, maar een mosfetje er tussen kan ook.
Bij direct-aan-het-pootje zijn er twee extra overwegingen: Schakel tussen "NUL" en "high impedance": Maak je er 5V van dan gaan er dingen fout....
Daarnaast heeft een gemiddelde microcontroller een FET met een weerstand van ongeveer 30 ohm als output driver. Dus hier zou je dichter bij de 8V komen als je een 120 Ohm weerstand parallel zet.
Als je een modernere regelaar gebruikt, dan is de benodigde stroom veel lager, zodat je veel grotere weerstanden kan gebruiken en dan is dat niet zo'n issue.
(*) Het rekenvoorbeeld even voor een chip als de LM317 die een 1.2V feedback heeft.