Op 29 oktober 2021 21:39:53 schreef rob007:
En dus @Martin heb ik jou schema genomen en 2X de BFR91 en het versterkt wat, Niet HEEL erg veel maar wel wat.
Ik heb even experimenteel 1nF Cer over de 390R van alleen Q1 gedaan en mijn veldsterkte meter -heeft nu een kromme naald!
VrGr Rob
Wat ik mij trouwens ook af vraag he? ( waarschijnlijk onkunde misschien? )
Wat is nou het nut van zo (hoe moet ik het noemen? breedband trap?) achter de oscillator?
Dat is eigenlijk wat ik mij afvraag? Om de oscillator te ontlasten,
Maar kun je dat dan niet gewoon OOK met een afgestemde LC kring?
Jah het bespaart wel een spoel en een Trimmer maar...
Betreffende mijn ontwerp, heb ik alles vooraf berekend, er van uit gaande dat de spanning uit de oscillator ongeveer 1Vp.p. is.
Wanneer blijkt dat deze versterker niet versterkt wat deze zou moeten doen, weet ik echt niet waar dat aan zou kunnen liggen.
Het overbruggen van de emitterweerstand met een ontkoppel condensator lijkt mij niet de juiste oplossing, omdat je niet weet hoe het uitgangsignaal eruit ziet.
Er bestaat een reële mogelijkheid dat het sinusvormige signaal geclipt of vervormt is.
Wat nu blijkt dat een vooraf ontworpen versterker niet doet wat deze zou moeten doen, kan een heleboel oorzaken hebben.
Hoogfrequent techniek is binnen het vakgebied van de elektronica niet voor niets het moeilijkste in de elektronica.
Jouw vraag (en dat zullen meer mensen zich afvragen) is waarom ik een breedband versterker toepas.
Een breedband versterker heeft als voordeel dat er niets hoeft ingesteld worden en dan bedoel ik met trimmers.
Automatisch heb je het gewenste uitgangssignaal uit de versterker.
En wanneer je je dan druk maakt over eventuele harmonischen, die zijn uit zichzelf al zo gedempt ten opzichte van het hoofdsignaal, dat we ons hierover niet druk over hoeven te maken.
Eventuele ongewenste signalen zoals de harmonischen worden na het verlaten van de eindtrap nog gefilterd.
In een hoop zenders welke ik gebouwd/geprobeerd heb gaat het al mis met de eerste en of de tweede versterkertrap, in schema's welke op het internet te vinden zijn.
Vaak ligt dat (meestal wel) aan een slecht ontwerp, maar een slechte opbouw, gebrek aan afscherming of onvoldoende ontkoppeling van de voedingslijnen.
De kans bestaat dat wanneer je een dergelijke zender afregelt, opeens een flink uitgangsvermogen krijgt.
Met als mogelijke oorzaak dat een versterker zijn eigen trillingen opwekt en daardoor parasitair staat te oscilleren.
Of wat ook kan dat je afgestemde kring op een tweede of derde harmonische heb afgeregeld.
Een klasse C versterker kan ook als frequentie vermenigvuldiger worden gebruikt, het is maar net hoe je die kring afregelt.
Ook is het mogelijk dat meerdere versterkertrappen het signaal naar de ingang koppelen, door parasitaire capaciteiten of koppelingen, dat de gehele zender staat te oscilleren.
Met een breedband versterker heb je daar minder last van, mits alles goed met elkaar is gekoppeld.
Om nu te voorkomen in de toekomst dat ik weer een schema opteken, waarvan ik er van uitga dat dat ook werkt, probeer ik eerst al mijn schakelingen zelf uit.
Het schema waarmee ik dit topic opende, is een idee, wat ik echter verder zou moeten uitwerken, om daadwerkelijk te kunnen zeggen dat het werkt.
Daarom begin ik met een nieuw ontwerp, iets waar ik op dit moment mee bezig ben.
Ik begin bij het begin en dat is de oscillator:
De oscillator:
Een oscillator welke bij mij prima resultaten gaf, is de bekende Colpitts oscillator.
Het meest bekendste is de uitvoering waar de kring tussen de basis en de collector is geplaatst.
Dit is de gemeenschappelijke emitter schakeling van de Colpitts oscillator.
De onderstaande afbeelding laat het principe ervan duidelijk zien:
Door de kring tussen de basis en de ground op te nemen, wordt het knooppunt tussen de beide condensators, direct op de emitter aangesloten.
De collector wordt voor wisselspanning met de ground verbonden.
De oscillator is nu een gemeenschappelijke collector schakeling, maar in feite is er niets veranderd aan de schakeling, het is nog steeds een Colpitts oscillator.
Onderstaande schema toont de Colpitts oscillator, in gemeenschappelijke collector schakeling.
Het grote voordeel van de GCS is dat de afstemcondensator aan één kant geaard kan worden, bovendien wordt de gehele schakeling iets eenvoudiger.
De transistor welke ik daarvoor gebruikte is de bekende BFR90 of 91.
Omdat ik mijn schakelingen eerst uit test op een lagere frequentie dan 86 tot 108MHz, heb ik de componentenwaarden niet gegeven.
Op een frequentie van 20 tot 27MHz test en meet ik aan de schakelingen, de vierde harmonische daarvan zal de uiteindelijke frequentie worden, nadat de componenten voor die frequentie aangepast zijn.
Waarom test ik op deze frequenties?
Omdat mijn oscilloscoop maar tot 60MHz gaat, dit zou ik dus nog net kunnen meten.
En ik wil graag meten en zien wat een bepaalde schakeling doet.
C1 en C2 hebben beide een reactantie van 50 ohm, die waarde is niet kritisch.
De waarde van C3 is ook niet kritisch, de bedoeling is dat de wisselstroom ongehinderd door C3 kan.
Neem ik voor C3 een kleine waarde dan heeft het positieve effect wat C1 op de basis emitter capaciteit heeft, geen functie meer.
De bedoeling van C1 is dat de basis emitter capaciteit zo groot wordt door die externe capaciteit, dat de basis emitter capaciteit geen of bijna geen rol meer speelt.
Bij een te kleine waarde van C3 werdt bij mij de frequentie stabiliteit slechter.
Wanneer C3 even groot was als C1 en C2 was de stabiliteit goed.
De toevoeging van de smoorspoel in de emitterleiding verhoogde de uitgangsamplitude.
Waar een hoop oscillatoren last van hebben is dat de uitgangsamplitude afhankelijk is van de frequentie.
Daar heeft deze oscillator helemaal geen last van, over het gehele afstembereik bleef de uitgangsamplitude vrijwel constant.
Dit is wel zo prettig indien de frequentie gewijzigd wordt, de uitgangsamplitude hetzelfde blijft.
Het heeft even geduurd voordat ik de juiste spoel had gevonden, er moesten steeds windingen van af, dit omdat de beide condensatoren C1 en C2 best groot in capaciteit zijn.
Uiteindelijk gebruik ik een kleine spoel en een grote capaciteit.
De uitgangsamplitude uit de oscillator is ruim voldoende, bij mij is dat 1,5Vp.p.
Die spanning is een factor hoger omdat ik een kleine waarde voor de koppelcondensator C4 gebruik en een serieweerstandje voor de aansluiting van de scope gebruik.
De frequentie stabiliteit is zo goed dat de frequentie maar een paar honderd Hertz naar beneden loopt in een tijd van ongeveer 10 tot 15 minuten.
Tot nu toe ben ik erg tevreden over de resultaten, volgende keer meer....