Feit blijft dat voor wat er nu gebeurt het net gewoon te 'slap' is - de inwendige weerstand is te groot.
Dat betekent dat als je tussen 'begin' en 'eind' van een kabel 20V verlies hebt, je dat de andere kant op ook hebt als je datzelfde vermogen terug gaat duwen. Welnu, die 20V is niet zo schokkend veel. En daarnaast: dit is alleen de kabel, met de trafo en alles wat ervoor zit, speelt hetzelfde verhaal nog een keer een rol.
De 'gebruiker' aan het uiteinde zou dan een 'zwaai' van 40V zien. En dat is best fors. En dan doen we daarbij de aanname dat de spanning op de distributietrafo gelijk blijft - wat bij minder afgenomen vermogen ook niet helemaal gaat werken.
Levert de wijk zoveel terug dat de wijk per saldo stroom levert, dan komt datzelfde spelletje bij de distributie trafo ook nog een keer terug. 10kV in (ik noem maar wat) en 230V uit bij 50% last, is niet hetzelfde als 230V in en 10kV uit. Voor die 10kV uit, zal de ingangsspanning hoger moeten zijn, omdat 'verliezen' nu de andere kant op werken.
Effectief gaat het spelletje gewoon niet werken in de huidige vorm, omdat de natuurkunde tegen spartelt. Je zou een bredere tolerantie kunnen accepteren. Zeg dat de netspanning tussen de 200 en 250V zit. Voor veel switchers zal dat wel goed komen. Maar er is genoeg andere apparatuur die er over struikelt.
Een ander nadeel is dat bij 200V een switcher meer stroom trekt dan bij 250V - het uitgaand vermogen moet tenslotte gelijk blijven. Dat betekent dat een iets lagere spanning dus ook een hogere stroom tot gevolg heeft, waardoor de spanning nog lager wordt.
Wat er nu in Nederland gebeurt, is weer typisch het gevolg van Haagse onkunde - dit zie je jaren vooruit aankomen. Hoe het ook opgelost gaat worden (eigen opslag, meer koper, schakelende trafo's), het wordt in elk geval duur...