Golden Member
Ik heb een paartje Dynacord D210 uit vervlogen tijden staan.
2x 8 Ohm RCF luidsprekers per stuk verbouwd.
Is het zinvol om ze in plaats van deze in serie, nu parallel te schakelen? De meeste moderne (PA-) versterkers zijn voor 4 Ohms lasten ontworpen.
Of is dat onzin(nig), omdat de belastbaarheid toch relatief gering is, en de meeste PA-versterkers toch zat vermogen kunnen leveren?
Wat zijn de voor- en nadelen?
Als je zat vermogen hebt zou ik er niks aan doen.
Voordeel: Minste hoeveelheid werk.
Voor je versterker is het theoretisch beter om ze in serie te laten staan.
Voor gelijke hoeveelheid vermogen loopt er in serie een kleinere stroom naar de speakers en dus ook door de eindtorren. Je eindtransistoren worden dus minder warm.
De meeste moderne (PA-) versterkers zijn voor 4 Ohms lasten ontworpen.
Daarmee bedoelen ze eerder dat ze ook 4 ohm aankunnen maar ze hebben liever toch gewoon 8 ohm. IK zou ook de handleiding van de versterker raadplegen. Het zal wel ergens staan tussen welke grenzen de speaker impedantie mag zijn. Tussen 16 en 4 ohm lijkt me geen probleem.
een kleinere stroom naar de speakers
En dat is prettig voor de hele versterker vanaf de transformator tot aan de eindtoren, en ook minder spanningsverlies in de bedrading vanaf de versterker naar de speaker.
Golden Member
Dan laten we het zoals oorspronkelijk bedoeld. Ik had -met mijn beperkte kennis- vermoed dat er wellicht een technische reden zou zijn geweest waarom de impedantie over de afgelopen 50 jaar gevoeld alleen maar geringer is geworden en het daardoor wellicht verstandig was eea aan te passen.
Bedankt voor jullie reactie!
Zie Paulinha_B
De reden dat de impedanties dalen is dat men hetzelfde vermogen kan opwekken met lagere voedingsspanning(en). Om dezelfde reden ziet men voor in de auto wel eens luidsprekers van 2 Ω.
In een buizenversterker kwam er dat minder op aan, er was sowieso een uitgangstransformator; men moest alleen wat meer koper in de secondaire wikkelen.