Op 6 september 2022 21:12:30 schreef kris van damme:
[...]
twee dingen heb ik toen geleerd:
1) zwavelzuur maakt wel degelijk gaten in je kleren, ook al merk je dat eerst niet..
2) het loont niet de moeite een gesulfateerde accu er door te trekken. Het kan schijnbaar succes hebben, maar dat duurt niet lang.
Dat heb ik ook zo geleerd, mijn brommer (ik was 17) had een antiek 6V accutje. Met een losse voeding geprobeerd te laden. Deed niets dus dan maar eerst het vieze water vervangen door schoon water (Ik had geen idee dat er meer in zat, het laatste door te schudden. De volgende dag zat mijn broek en jas helemaal vol met gaatjes.
Ik heb wat met desulfators gespeeld en ook met zappen en laden met veel spanning op een paar dode accus. Die desulfators waar ik schemas van had trekken iedere keer een hele korte hoge stroom puls (hoog is hier relatief, in de tientallen ampere) Op een accu heeft het ding bijna een jaar aangesloten gezeten. Probleem is dat je er dan geen lader permanent aan kunt hebben want dan levert die de stroom. Ik denk dat het best goed is om een goede accu in conditie te houden maar qua desulfateren deed het weinig.
Ik denk dat het omgekeerd moet, dus hoge laadpulsen. Stroom trekken vormt sulfaat kristallen op de platen, laadstroom lost ze weer op. Ik denk dat dat ook is wat moderne veel-fase laders doen.
Ik heb ook geprobeerd accus met heel hoge weerstand weer te activeren. Soms werkte een hele hoge spanning (150V ofzo), omgekeerd aansluiten op iets van 12 tot 20V. Zappen met een condensator die is geladen tot iets van 60V (doet niets door de hoge weerstand) maar niets leverde een bruikbare accu op. Hooguit om wat ledjes te laten branden.
Ik heb er ook aan gemeten. De impedantie op 1 kHz van goede accus is puur resistief, slechte accus zijn daarnaast capacitief (grofweg 1 tot 10 nF). Dat klopte bij elke accu (van zuuraccu tot nimh). Het maakt ook niet uit of ze geladen of leeg zijn. Hierover heb ik gecorrespondeerd met de maker van de battery-university maker. Volgens hem kon dat niet, hij bleek ook eigenaar van een accu lader bedrijf. Een jaar later brachten ze zelf een analyser op de markt die het zelfde doet. Ik heb dat met een oude brug gedaan aan de hand van een heel oude GR artikel over Ri meten met de GR1650 en een externe condensator. Ik gok dat de capaciteit veroorzaakt wordt door te grote sulfaat kristallen.
Het boek "boatowners mechanical and electrical manual" van Nigel Calder gaat heeeeel erg diep in op de constructie en gedrag van allerlei soorten accus. Ook over de mechanische constructie en chemische processen. Er zijn meer dingen die met een accu gebeuren tot hij dood is dan sulfateren. Dingen die niet omkeerbaar zijn.
In het kort wat accu feitjes:
Er zijn positieve en negatieve platen met daartussen een separator. Dit is poreus spul wat bij de meeste accus het elektrolyt vasthoud. Een plaat bestaat uit een rooster met actief materiaal. Dit materiaal reageert met het elektrolyt om stroom te genereren. Positieve plaat is lood dioxide, negatieve plaat is poreus lood. Seperators zijn er in allerlei soorten.
Volledig geladen is de negatieve plaat puur poreus lood
De positieve plaat bevat lood dioxide. Het zuur is zwavelzuur.
Ontladen: het zuur reageert met het actieve materiaal en vormt lood sulfaat en water (water lost op in de zuuroplossing)
Geladen: water wordt uit het zwavelzuur verdreven waardoor het zuur sterker wordt. Negatieve platen zijn weer poreus lood, De positieve plaat wordt weer lood dioxide. Het sulfaat lost dus weer op
In formule:
PbO2 + Pb + 2H2SO4 = 2PbSO4 + 2H2O
Slijtage:
- sulfateren: door te diep ontladen, zelf-ontlading, te lang ongeladen te zijn, of niet ver genoeg laden, verhardt het lood-sulfaat (grotere kristallen) die bijna niet meer oplossen.
- uit elkaar vallen van het rooster (actieve materiaal valt er uit door oa schokken en trillen) Start accus zijn meer kwetsbaar hier voor.
- hogere temperatuur versneld de zelf ontlading.
- Zonder beweging (stilstaande motor/auto) heeft de zuuroplossing de neiging om meer zuur op de bodem te hebben en meer water hoger in de accu waardoor het actieve materiaal niet meer over de hele plaat wordt omgezet (laden of ontladen) en sulfatering op de boden sneller gaat.
- Een start accu heeft veel dunne platen. De reactie vindt plaats aan het oppervlak dus met veel oppervlak kun je een hoge stroom laten lopen. Dit is het effect dat als je een motor niet gestart krijgt en de accu leeg raakt, je na een half uur wachten de accu niet meer helemaal leeg is. Dat wordt veroorzaakt door een reactie dieper in het actieve materiaal. Daarom kunnen deep cycle accus niet als start accu dienen. Ze hebben minder maar veel dikkere platen. Dit maakt ze beter bestand tegen dieper ontladen en mechanisch sterker. Maar daardoor kunnen ze geen hoge stroom leveren.
- overladen: het water wordt uit het electrolyte "gekookt" (waterstof gas)maar ook wordt het actieve materiaal in de positieve plaat permanent beschadigd.
- overbelasten, de platen verhitten en vervormen en beschadigen of kortsluiten. Dit is niet omkeerbaar.
Er zijn veel constructies voornamelijk mbt de separator soort en toevoegingen (mechanisch en chemisch).