GY-HM100 videocamera restauratie

Hele kleine veertjes zijn bij een modelbouw(trein) winkel nog wel verkrijgbaar.

Ik ben zelf een modeltreintype en heb uit vele sloopmodellen de nodige veertjes bewaard, maar helaas, niets past.

Vergeet daarnaast niet dat ik het lensblok ook nog moet openen en moet hopen dat ik de lens-elementen met de stofjes erop kan reinigen. In de service-manual staat dat het ten sterkste afgeraden wordt om het lensblok te openen en het beter in geheel vervangen kan worden. Omdat het ND-filter mechaniek samengebouwd is met het iris-mechaniek en dat zo extreem delicaat, dun en weet ik niet wat was, heb ik er niet eens een foto van gemaakt: daarvoor was het me veel te griezelig en bij het openen van het mechaniek kwamen alle iris-bladen los te liggen. Iedereen die weet hoe dat werkt, weet ook dat het een rotklus is om al die blaadjes weer in hun aandrijfpalletjes te laten vallen.

Een stok met vooraan een krachtige magneet en zo de vloer rondwandelen, onder kasten... als het een ijzeren veertje is heb je een kans. Wat soms ook helpt is: alle licht uit, plat op de vloer gaan liggen en met een zaklamp over de vloer schijnen. Lukt soms ook.

Groetjes,
eSe

Ik snap het Maar dat gaat met de staat van de vloer hier echt niet werken . M'n tafels (grote berg met zooi) zien er net zo uit als de vloer op sommige plekken.
Ik hou er ook wel rekening mee dat ze misschien zelfs IN het lensblok terecht gekomen zijn. Omdat er aan de kant waar de lens begint twee sterke magneten zitten van de beeldstabilisatie, hoor je die ook niet rammelen als je het lensblok heen en weer schudt.

En dan blijven de stofjes op de lens-elementen en het defecte ND-filter nog openstaan. Of ik aan beide wat kan doen is twijfelachtig dus zelfs als ik de veertjes terug zou vinden, weet ik niet of ik 'm echt weer in goeie toestand kan krijgen.

Status: niet terug gevonden (en ik vrees dat dat ook nooit meer gaat gebeuren)

Maar, ik kon het toch niet laten en bij controle bleek 1 veertje nog aanwezig in het blok. Handig om mee te vergelijken dus met wat verenstaal van 0,15 millimeter dat ik (joost mag weten waarvoor) had liggen, heb ik zelf een nieuw veertje gemaakt. Daarbij werd m'n zicht echt wel op de proef gesteld, een reden dat m'n eigen brouwsel enkele windingen meer heeft dan het origineel. Het zal wel loslopen, het is toch alleen maar anti-backlash en de lengte is kort genoeg om te passen.

De liniaal eronder toont de afmetingen: het veertje is hooguit 4,5 mm lang en heeft een diameter van ongeveer 1,2 millimeter.

Om het ding te plaatsen moet ik éérst de stofjes van de lenzen krijgen én de opamps voor het ND-filter vervangen.

Voor de stofjes op de lenzen moet het lensblok echt gruwelijk ver geopend worden en ik heb geen idee wat ik daar kan verwachten: de stofjes zitten op de voorste elementen, waarvan 1 dus bewegingsgecompenseerd.
Daar de CPU blijkbaar wel snapt wat er gebeurt, ga ik er vanuit dat de opamp(s) die de boel aansturen gewoon stuk zijn. Ik denk er nog over het galvootje (of wat het ook is) zelf te testen, maar ben bang om dat onderdeel te slopen omdat ik geen idee heb van de spanningen en stromen.

Ter herinnering:

https://www.circuitsonline.net/forum/view/message/2350299#2350299

Vandaag besloot ik, met een vrije dag, er nu eens goed voor te gaan zitten.

Aanknopingspunten die ik had: het probleem was als onregelmatigheid begonnen. Zo nu en dan werd volkomen willekeurig het ND-filter in- en uitgeschakeld, zowel stand-by als tijdens een opname, terwijl de schakelaar uit stond. Áls er spontaan ingeschakeld werd, richtte de schakelaar bedienen ook niets meer uit.

Toen het uiteindelijk helemaal niet meer werkte, het ND-filter permanent ingeschakeld bleef, maar er nog wel 'ND' in het scherm kwam te staan bij omhalen van het schakelaartje, kon ik me dus voorstellen dat de processor-uitgang nog in orde was, voor zover men niet een andere uitgang gebruikte om de opamps te sturen die dan weer de spoel van het ND-filter mechaniek aansturen.

Belangrijk extraatje is dat de camera in Kyiv een golf pekelwater over zich heen gekregen heeft... Ik hield er serieus rekening mee dat ik daar binnen schade van zou vinden, maar nee.

Het probleem móest haast wel in het analog board zitten, daar al het andere wél werkte en dit eigenlijk alle verwerking deed voor het optische blok.

De opamps kocht ik bij Mouser (lekker exotische types natuurlijk).
Voor ik ging vervangen besloot ik eerst te kijken of het ND-filter zelf nog heel was. Met de labvoeding op 5 Volt en de stroominstelling praktisch tot 0 teruggedraaid en een 1k weerstand in serie, bleek het ND-filter prima op en neer te klappen bij aanbieden van spanning en dat vervolgens om te polen om het filter weer naar beneden te krijgen.

Dát was dus sowieso niet stuk. Daarna de flex-flatcable uitgemeten: prima contact tussen galvo/spoel/wathetookis contacten en de connector. Ook ingestoken op de print was er contact tussen de galvo en de contacten op de print.

Zegt niet alles, maar de kans dat daar het probleem zat, was niet aannemelijk. Maar waar dan wel?

Ik besloot een microscoop-inspectie te doen van het analog board. Nou... de solderingen van meerdere onderdelen aan beide kanten van de print waren (op z'n zachtst gezegd) discutabel.

Let vooral op de twee ic's links (5-poters): op de foto zie je het niet zo lekker, maar vooral de linkerpootjes lagen bovenop de solderingen.

Onderaan op de print was het duidelijk ook niet best meer. M'n collega op m'n werk ontdekte zelfs dat een van de condensatoren mogelijk helemaal niet meer vast zat aan 1 kant.

En een processor: ik wist niet wat ik zag onder de microscoop! Praktisch elk pootje leek zich losgemaakt te hebben van het tin en nog slechts door een wonder contact te maken.

Eerst besloot ik een werktrucje toe te passen voor ik ging solderen. Ik vond een manier waarop de camera simpel ver genoeg in elkaar kon zodat ik veilig kon testen, plugde de adapter in en gelukkig, alles werkte nog (nou ja, op dat ND-filter na dus).

Daarna wat gaan duwen op de print... en verrek! Bij het duwen rond IC4851 reageerde het ND-filter plots weer op de schakelaar!

Dat kreeg ik zo betrouwbaar voor elkaar dat ik er niet aan twijfelde dat het aan solderingen lag, maar zoals ik inmiddels van m'n werk weet: als het probleem bij duwen op onderdeel A optreedt of verdwijnt, betekent dat bepaald niet dat daar de rotte soldering(en) ook zitten.

Dus alles losgekoppeld en de hele print vol met flux gespoten. Met de (helaas) enige gull-wing punt die ik heb (hij is nogal grof) alle, maar dan ook echt alle onderdelen langsgegaan.

Hoewel ik 'no-clean' flux heb, stinkt het spul na solderen nog enorm en wordt alles gruwelijk kleverig. Na flink borstelen met alcohol de airbrush er maar bij gepakt, de druk op z'n allerhoogst gezet, het grootste cupje met IPA gevuld en de print te lijf gegaan om de laatste fluxresten en vooral de flux die onder IC's kruipt er onder vandaan te blazen. Absoluut ESD-onveilig, maar ja.

Daarna weer ingebouwd en ingeschakeld: godzijdank, dat werkt nog. Daarna het ND-filter meerdere keren in- en uitgeschakeld en... verdomd! HIJ DOET HET WEER! HIJ DOET HET WEER!

Het 'leukste' (lees: meest zenuwslopende) komt nog: het optische blok openen om de eerder genoemde veertjes in het vorige topicbericht te plaatsen én twee lens-elementen te ontdoen van de stofjes die er op zijn gekomen. Omdat een van die lens-elementen onderdeel is van de bewegingscompensatie wordt dat nog een klusje... Ik ga een van de instrumenten-monteurs op m'n werk denk ik maar om wat advies vragen. Zelf was ik al van plan de schroefjes strikt gescheiden te houden na losschroeven en vóór het losschroeven te markeren wat betreft de stand zodat ze vrijwel met dezelfde kracht weer gemonteerd worden, zodat er optisch hopelijk geen al te rare dingen gaan gebeuren.

Nu ja... eerste missie geslaagd!

Heel goede benadering van het probleem!
Je moest er wel veel geduld voor hebben, denk ik, maar dit zo
stapje voor stapje lijkt mij ook het allerbeste voor kans op succes!

Hm... toch niet helemaal. Vanochtend, direct nadat ik m'n bed uit was, de boel weer aangezet... het probleem was weer terug.

Nu echter met een raar extraatje:

Zodra ik R4851 aan de kant van de rode pijl aanraak met een schroevendraaier, pincet of meetpen, hoor ik aan het geratel van de ND-filterspoel dat ik 50 Hz brom introduceer. Daarna werkt het ND-filter weer vlekkeloos...

Dat sterkt me toch in de overtuiging dat er ergens iets stuk is. Lukraak vervangen van de opamp vind ik raar, maar met de erg kleine MSSOP (even uit m'n hoofd) behuizing en vooral zeer dicht daarop gemonteerde rand-onderdelen is foutzoeken niet makkelijk.

Ik heb de camera net een half uur in de koelkast gelegd, maar nu werkt alles nog altijd vlekkeloos...

Iemand een idee?

Er is nog een printbreuk of slechte soldeerverbinding op je print
C4854 defect of spoortjes volgen en kijken wat daar aan vast zit.
Voorzichtig kloppen met de achterkant van de schroevendraaier en dan naar foutplaats toe werken.

Een storing die (tijdelijk) overgaat door een groot signaal erdoorheen te sturen, kan een oxidelaagje zijn dat (tijdelijk) doorgeprikt wordt. Dus bijvoorbeeld een soldering die nog niet goed gepakt heeft.

Er kan inderdaad ook een mechanische factor spelen zoals ohm pi aangeeft. Een printspoortje, maar een onderdeel zelf kan ook intern aangetast zijn.

Volgens mij kunnen keramische C's intern van hun soldeer-pads afbreken.

@ rew: dat weet ik wel zeker Inmiddels meerdere keren meegemaakt op m'n werk. Ook SMD weerstanden die een aansluiting, het U'tje dat aan beide zijdes om het weerstands-lichaam grijpt kwijt zijn. Zie je niet, tot je met de bout de goeie aansluiting gaat proberen te reworken... dan laat de hele weerstand ineens los. Kun je je helemaal lens naar zoeken en is (natuurlijk) de paar keren dat het me overkwam steeds natuurlijk het laatste onderdeel geweest wat je met de bout te lijf ging.

Ook leuk: IC's die gewoon in stukken gebroken zijn. Zie je ook niet, tot je met hetelucht de boel gaat verwijderen en je bij het smelten van het tin ineens meerdere stukken IC hebt. Zal in dit geval waarschijnlijk wel zichtbaar zijn, daar er geen coating overheen zit.

Het enige verschil in deze is dat ik echt alle aansluitingen heb gehad. Hoewel dit het kleinste is wat ik tot nu toe heb gesoldeerd/reworked en ik dus geen ervaring heb of breuken hier op dezelfde manier optreden als bij 1206 en SOIC (professionele ervaring), ga ik er wel vanuit dat een probleem met een van de aansluitingen aan het licht gekomen zou zijn.

Iets wat voor maartenbakker en ohm pi pleit: de hele print is loodvrij gesoldeerd... Daar heb ik in SMD gewoon geen ervaring mee en ik vermijd het in de privésfeer liever omdat het toch wat meer ervaring met het leggen van goede lassen vergt (en het juiste tin, er zijn nogal wat varianten).

De (wederom, prof) ervaring met SMD die ik wél heb is dat fluxen en opnieuw verhitten het probleem lang niet altijd oplost. Het onderdeel afnemen, de soldeerpads fluxen en met litze reinigen en het onderdeel eveneens, is vaak de enige manier, dus dat zou ik nog kunnen proberen.

De camera gaat in ieder geval weer een tijd uit om te kijken of het weer misgaat. Kan ik in de tussentijd mooi het optische blok onder handen nemen

Dank tot zover!

Een stapje verder:

Woensdagavond was het probleem weer terug (een nadeel aan dit probleem is dat het steeds tijdelijk opgelost wordt , wat foutzoeken niet makkelijk maakt).

Ik besloot wat met m'n heteluchtstation aan de gang te gaan en op de gok wat onderdelen te verwarmen bij een graad of 150 (nou ja, ingesteld dan). Bij eerder genoemd IC4851 in de buurt reageerde het ND-filter weer.

Kleinste spuitmond gemonteerd (diameter iets van 2 mm) en weer aan de gang gegaan. Toen kon ik veel gerichter verwarmen en zodanig dat het toen bij 1 onderdeel meteen raak was, de grootste keramische condensator op bovenstaande foto, C4855.

Dat was zelfs zo gevoelig dat ik het filter er nogal trefzeker mee aan en uit kon zetten: er even overheen gaan met het heteluchtpistool en het filter schakelde weer netjes uit, om vrijwel direct na verwijderen van de hetelucht weer (ten onrechte) in te schakelen. Er weer even overheen en het filter reageerde vrijwel onmiddelijk door weer uit te schakelen.

In de componenten-opdruk is duidelijk te zien dat R4853 en R4852 er zeer dicht bij zitten en ik hou er rekening mee dat die mogelijk beïnvloed worden door de hitte die rondom C4855 uitstraalt. Toch ga ik nu de opamp volledig proberen te verwijderen, evenals de C en weerstanden, om daarna alle soldeerpads te reinigen en opnieuw te solderen, maar dan wel met loodhoudend soldeer.

Vervangen wordt wat moeilijker, want deze maten heb ik niet liggen

Opamp zou ik voorlopig mooi laten zitten en de omgeving zou ik met loodhoudend soldeertin hersolderen. Kan zijn dat het IC stuk is, maar het heeft naar mijn mening veel te veel pootjes om het gelijk eraf te halen.
Of met litze één zijde van IC zoveel mogelijk oude tin verwijderen en daarna hersolderen met een beetje loodhoudend tin.

[Bericht gewijzigd door ohm pi op donderdag 16 februari 2023 21:16:57 (22%)

Ik zou die 68k weerstanden en eventueel het C-tje direct verdenken (niet het IC dus). Is er een mogelijkheid om op dat 1/2 Vcc punt (ook pin 5 van het IC-tje) een meet draadje te solderen?
Waarschijnlijk zie je die spanning dan fluctureren.

Ik heb zo een rottigheidje een keer meegemaakt op een print uit een landbouw machine, die gaf intermittent een storing dat de boordspanning < 12V was. Ook een rotte spanningsdeler 1 lullig weerstandje van 10k wat af en toe een beetje onderbrak. Die print kostte nieuw 1200 euro: gaan we niet doen dus voordat ik die binnenste buiten gekeerd had dus. Heeft me wel 2 avonden gekost maar dan heb je ook wat.
Zie ook een van mijn oude posts over veel rotte smd weerstanden die ik al vervangen heb op diverse borden.

De ceramische C lijkt me de eerste verdachte. Verder wellicht de omgeving verdrinken in flux, reflowen en waar nodig tin aanvullen.

Ceramische C's kunnen scheuren en dan kunnen ze openen maar ook kortsluiten. Dat komt best vaak voor. Ik zou alleen die C vervangen en dan opnieuw uitproberen.

Heb je een BOM, dat je weet welke waarde die condensator moet zijn? Edit: Oh! Bij andere condensatoren staat ".1", dat zal dan wel 100nF zijn. Dat maakt deze "1uF".... Ik heb 0805 25V 1uF condensatoren. Ze zitten op dit moment in de bestukkingsmachine, maar 1 of 2 kan ik er voor je uitprutsen.

Met een beetje mazzel heeft iemand zo'n ding liggen. Omdat de maten van de SOIC8 chip bekend zijn, kan je uit de foto halen hoe groot die condensator is, maar jij kan hem ook gewoon opmeten.

[Bericht gewijzigd door rew op vrijdag 17 februari 2023 10:46:22 (30%)

Ik heb dit stukje even afgesplits van het 'show' topic.

@ Sine: dank

Op 16 februari 2023 21:11:48 schreef ohm pi:
Opamp zou ik voorlopig mooi laten zitten en de omgeving zou ik met loodhoudend soldeertin hersolderen. Kan zijn dat het IC stuk is, maar het heeft naar mijn mening veel te veel pootjes om het gelijk eraf te halen.

Hihi, 8 pootjes maar ik draai m'n hand er inmiddels niet meer voor om.

Op 16 februari 2023 23:49:20 schreef henri62:
Ik zou die 68k weerstanden en eventueel het C-tje direct verdenken (niet het IC dus).

Ik verdenk nu het IC ook niet meer sinds ik dat C'tje met zo'n hoge zekerheid met wat hitte weer op het rechte pad kreeg. Bij een defect IC zou ik verwachten dat ik het met hitte niet meer aan de gang zou krijgen en het probleem ook niet zo onregelmatig zou zijn.

Op 16 februari 2023 23:49:20 schreef henri62:
Is er een mogelijkheid om op dat 1/2 Vcc punt (ook pin 5 van het IC-tje) een meet draadje te solderen?
Waarschijnlijk zie je die spanning dan fluctureren.

Dat zit er, maar ik wacht nu al 2 dagen tot het probleem weer optreedt

Ik gok overigens ook op die C: niet alleen vanwege het gemak waarmee ik het probleem op kon lossen, maar ook omdat ik me eigenlijk niet kan herinneren een weerstand in sluiting te hebben gezien. Ja, wel gezien, maar over het algemeen vertonen ze dan ook uiterlijke kenmerken van sluiting. In waarde oplopen komt veel vaker voor, is mijn ervaring.

Op 17 februari 2023 10:44:43 schreef rew:
Ik heb 0805 25V 1uF condensatoren. Ze zitten op dit moment in de bestukkingsmachine, maar 1 of 2 kan ik er voor je uitprutsen.

Met een beetje mazzel heeft iemand zo'n ding liggen. Omdat de maten van de SOIC8 chip bekend zijn, kan je uit de foto halen hoe groot die condensator is, maar jij kan hem ook gewoon opmeten.

0805 wordt nog lastig denk ik, het is een 0603. De hoogte weet ik niet, maar is minder van belang. Eventueel zou ik een 0805 nog wel op z'n kant kunnen plaatsen denk ik.

Het is een NCB30JK-105X van Panasonic, maar daar heb ik verder niets van kunnen vinden.

En, SOIC, dat zou ik wel willen het is een SSOP-8. Het holletje van m'n gullwing-punt kan bijna alle pootjes aan 1 kant tegelijk verwarmen, maar dat ligt meer aan mijn soldeerbout, waar ik praktisch geen andere punten meer voor kan vinden.

Ik bedenk me net dat ik mogelijk iemand weet waar ik terecht kan. Anders moet ik wachten tot ik weer wat vage zaken bij Mouser nodig heb, want ook na omkeren van diverse zaken kan ik wel zeggen dat ik ze gewoon niet heb.

Ook het volledig strippen van een pin-terminal die ik nog vond had helaas geen zin. 0603 keramische C's genoeg, maar natuurlijk allemaal 100 nF.

Ik hou iedereen op de hoogte!

Ok... pfiew... Het is gelukt.

Nadat het probleem een hele tijd niet meer optrad (zal je zien) was het een week of 2 geleden weer terug. Ik zat nog met de nasleep van m'n corona-besmetting, dus vervanging ging toen echt niet lukken.

Wel m'n meetdraadjes verbonden met de multimeter en jawel: over C4855 en z'n weerstand die er parallel aan stond, stond geen spanning meer. Zodra ik genoemde condensator verwarmde kwam er (bijna) de halve voedingsspanning over te staan (2,45 Volt, maar het lag wat scheef, er bleef 2 Volt over).

C4855, R4852 en R4853 werden vervangen. Makkelijk was het allerminst. Met de brede punt van m'n 80 Watt bout op 380 graden, waarbij ik beide aansluitingen van de C tegelijk kon verwarmen, heb ik grote moeite gehad 'm eraf te krijgen. Ondanks de dunne print slurpte het helemaal niet zo grote massavlak waar de C aan 1 zijde aan vast zat, toch enorm veel hitte weg.

Bijwarmen met m'n heteluchtstation bood soelaas. Daarna waren de R'etjes aan de beurt: Daar was ik vooral bang eilandjes te beschadigen en onderdelen die niet los hoefden weg te blazen, dus werd de temperatuur van de hetelucht wat verhoogd en de luchtstroom tot het minimum verlaagd.

Ondanks dat besloot R9024, linksonder van de IC4851 markering op de print, toch eerder los te komen dan de weerstanden waar ik op uit was. Godzijdank bleef 'ie aan 1 aansluiting hangen en werd 'ie niet in de EO (Eeuwige Onvindbaarheid) geblazen.

Na vervangen alles gefluxt en gereinigd met litze en de nieuwe onderdelen gemonteerd.

Nee, het is niet m'n mooiste SMD-werk...

Maar het belangrijkste: de voedingsspanning is nu netjes 2,45 Volt en de opstartprocedure van de camera klinkt nu anders: voor vervangen hoorde ik het ND-filter enkele keren langzaam schakelen als het nog werkte, nu hoor ik het filter 'agressief' 3 keer klikken (ik gok een zelftest van de processor, die meet of er stroom loopt).

Ik krijg de indruk dat ook handmatig inschakelen nu steviger verloopt: er komt nu een duidelijker tik uit het mechanisme dan hiervoor. Maar misschien verbeeld ik me dat wel

Ik schrok even toen ik het schakelaartje omhaalde en er niets gebeurde, maar ik had de keuzeschakelaar om de ring rond de lens toe te wijzen aan focus of zoom te pakken.

Morgen, danwel deze week, staat openen van het optische blok op het programma om de lenzen te reinigen en de veertjes terug te plaatsen. Dat wordt puur gokken en hopen dat het goed gaat, want de service-manual zegt daarover iets als 'It is strongly recommended to not open the optical block, but replace this in whole if there is a problem with one of the parts inside it'. Het enige waar met een enorm uitroepteken voor gewaarschuwd wordt, is om de lenzen, via een van de sleuven in het optische blok, niet te lijf te gaan met perslucht...

Er zijn dan ook geen reparatiehandelingen te vinden hoe dit te openen en vooral wat te vermijden, dus er is een kans dat ik iets sloop en al het bovenstaande voor niets is geweest. Maar dan heb ik het in ieder geval geprobeerd

Ik hou u op de hoogte!

Door met het optische blok dus...

Omdat ik alles ook weer in elkaar zou moeten zetten, dit keer de reparatie-handleiding er maar bijgepakt.

Na even diep ademhalen, omdat ik geen idee had wat ik aan ging treffen of zou slopen, besloot ik met de twee schroefjes die (zo te zien) het voorste lensblok met de rest verbonden, te beginnen.

Nou, dat viel mee. Het optische blok werd aan de kant gelegd in een zo goed mogelijk stofvrij gemaakte plastic zak, klaar om de stofjes uit het overgebleven 'assembly' te halen, dat daarvoor eerst uit elkaar moest.

De schroefjes aan de zijkanten, waar een sterk magneetveld heerst, haalde ik weg en dan klapte de boel mooi open. Godzijdank was het dus geen moving-coil principe, maar moving-magnet. Wist ik veel...

De schroefjes van het printje met connector houden de twee plastic helften bij elkaar. Nadat ook die weggehaald waren: sesam open u...

Nu ik het zo zag kon ik, op de dunne kunststof houders na, geen reden verzinnen perslucht te verbieden, maar goed: ik moest wel, want ik kreeg het stof er niet vanaf (ja, ik kreeg het er vanaf, maar binnen de kortste keren zat er nieuw stof op)

Na schoonmaak werd ook dit in een zo goed mogelijk schone zak aan de kant gelegd.

Tijd voor het veertje van de autofocus.

Daarvoor moest dus het CCD-blok los. Dat is echt een operatie die ik liever vermijd omdat dit vaak zo extreem nauw komt wat betreft uitlijning, maar ja, ik had geen keuze. Een koperen plaatje verbergt de toegang tot dat veertje. Maar niet alleen dat koperen plaatje. Ook een stukje tape. Dat was bij de zoom-motor ook zo, maar dat was een stuk gladde tape.

Dit zat zo extreem mooi recht en was zo taai, dat ik het aanzag voor een gietpunt of zo in het plastic.

Vervolg volgt!

Nadat ik er - via de handleiding - achter kwam dat dit toch echt tape was en ik het verwijderde, kon ik het veertje plaatsen. Toen ik het mechaniek zag begreep ik overigens totaal niet hoe het veertje daar in vredesnaam uit weg heeft kunnen springen, het zit echt enorm opgesloten.

Maar zoals zichtbaar; mijn zelfbouw-veertje past. Overigens is dit het zoom-motor veertje, ik heb het origineel bewust op de autofocus-motor geplaatst zodat, als er iets zou zijn, ik er makkelijker bij kan.

Daarna alles weer in elkaar. Ik vergat een metalen beugel (iets met handleidingen lezen) waardoor hij praktisch weer geheel uit elkaar moest, en daarna ontdekte ik dat ik 1 schroefje van de bevestiging van het optische blok ben kwijtgeraakt.

Nu, in de vage-schroefjes-bak lag nog wel iets met gelijk schroefdraad en dikte, en een stukje krimpkous verdikte het laatste deel tot de kop, zoals het origineel dat ook had.

Alles zover in elkaar dat ik alle functies in ieder geval kon testen:
Het ND-filter doet het nog altijd prima.

En: geen stofjes meer! (nou ja, voor zolang het duurt... ik vrees dat dit weer terug gaat komen)

Gewoon weer 100%! Alle lenzen gereinigd (voor zover ik daar bij kon, bij het optische blok en CCD-blok heb ik het lot niet lopen tarten door dat te gaan reinigen terwijl het niet nodig was.

Dank aan allen voor de hulp!

Nou ja... toch niet helemaal dus.

Een week of twee terug, toen ik wat aan het filmen was, schakelde ineens het ND-filter weer in.

Wel $^&$#$^@!

Wéér open. Duwen hielp nu niet meer, maar pinnen van de opamps met een 100k weerstand naar massa trekken deed het filter wel weer reageren.

Nu was ik het zat. Alles eraf, doormeten en alles er weer op.

Daarbij is me opgevallen dat de footprint van de IC's wel te klein lijkt: de pootjes vallen enkele tienden millimeters over de eilandjes. Het verwijderen is dan ook niet zo moeilijk maar het hersolderen wel! Wat een ramp is dat geweest, want met de bout kom je er gewoon NIET bij.

Dus, gisteren 8 uur aan de slag geweest en alle onderdelen die direct met het ND-filter te maken hebben eraf gehaald en doorgemeten. Niet 1 weerstand of condensator die verlopen is. Het enige wat ik niet getest heb zijn de opamps, maar de MSOP behuizing leent zich dan ook niet geweldig voor los test-werk...
Bij IC4852 liet helaas het eilandje van pin 8 los. Voorzichtig wat soldeermasker weggekrabt en daar later een klodder tin aangebracht.

Wel 3 weerstanden en 1 condensator die wegsprongen in de EO (Eeuwige Onvindbaarheid)...

Godzijdank, ik had een sloopprintje (uit een videocamera, je verwacht het niet) barstensvol 0402 weerstandjes liggen.
Ik had weinig hoop dat ik de 'afwijkende' waardes (12k, 39k, 68k) ging vinden, maar er bleken verrassend veel 'rare' waardes op die sloopprint te zitten, waar ik, gezien de locatie rondom grote processors/IC's verwachtte vooral 1k, 10k en 100k aan te treffen.

Leuk man, 0402 serviceable onderdeeltjes zoeken Nee, nu serieus, lekker veel blote-oog-ervaring met 0402 opgedaan en dat is me erg meegevallen, al blijft een microscoop op de verlanglijst staan.

Daarna alles stuk voor stuk met de hand gesoldeerd en de gullwing punt links laten liggen: die is veel te grof voor dit werk. M'n WP65 deed het beter. Dit keer minder perfectionistisch geweest in de plaatsing, doordat ik wat oefende op de sloopprint. Met de hand plaatsen en scheef solderen bleek niet zo'n ramp als ik daarna met wat extra flux en hete lucht over de print ging en de capillaire werking van het tin de boel rechttrok.

Na het handsolderen daarom de hele print volgefluxt en met hete lucht alles wat scheef zat 'rechtgetrokken'.

Daarna de hele print in de alcohol gedonderd om de flux er vanaf te krijgen.

Toen weer alles aangesloten en vastgeschroefd en... @#T^#@^#@! Nou is het defect omgekeerd! (ND-filter standaard UIT en niet meer inschakelbaar).

Toen was het al een uur of 10 en besloot ik er eerst een nachtje over te slapen.

Vandaag met de loep aan de gang gegaan en... zie ik dat goed?

Jawel... pin 3 van IC4853, een van de hoofdverantwoordelijke opamps in het ND-filtercircuit zit niet eens vast. Ik zei het al, wat een ramp is het hersolderen van deze dingen!
Volgens mij had dit een andere behuizing moeten zijn, want de eilandjes zijn veel te krap.

En toen... deed 'ie het weer! Ik vraag me wel serieus af hoe lang, want de vorige keer leek alles ook in kannen en kruiken, tot het defect na korte tijd weer optrad.

Net heeft 'ie ook 3 kwartier in de koelkast gelegen (Die nog net niet op standje 'vriezen' stond) en daarna werkte alles nog immer zoals het hoorde

Ik overweeg nog, als het toch weer misgaat, alle condensatoren in het circuit te vervangen en eventueel alle IC's weer los te halen en voorzichtig naar een J-lead behuizing te modificeren, zodat de boel tenminste betrouwbaar soldeerbaar wordt. Vervangen van de opamps zou kunnen (de NJM2143R kan ik niet krijgen en vervang ik dan maar door de LM2904), maar omdat die voor m'n gevoel wel blijven doen wat ze moeten doen, zie ik het nut er niet echt van in.

Eventueel zou ik het filter gewoon kunnen uitschakelen door een extra weerstandje naar massa aan te brengen. Dan is het filter altijd uitgeschakeld en wordt de camera een 'alleen-onweer' model...