Polypropyleen is een betere keus dan polyester. Volledig ceramisch zijn ze er denk ik niet (X2 is doorgaans folie).
Ik mag hopen dat Herr Schaffner (meneer de conducteur) op een gegeven moment de oudpapiertroep wel aan de kant heeft geschoven; dan zijn hun filters vanaf een bepaald bouwjaar misschien weer bruikbaar - zelfs al twijfel ik in het algemeen aan hun constructie als hun beoordelingsvermogen slecht genoeg was om nog magische krachten aan papier toe te dichten toen er al betere vervangers waren. En bovendien zetten ze er NIETS over in hun datasheets voor zover ik kon vinden. Dan is Schaffner dus sowieso een no-go.
Vanwege de aard van papiercondensatoren moet je die altijd als New Old Stock beschouwen zodra ze door de fabrikant aan de distributeur zijn verzonden. 20 jaar geen last is een curve die je met kansrekening bepaalt en die afhangt van wat er in die 20 jaar mee gebeurd is. Bij kunststoffoliecondensatoren is het eerder gewoon een gegeven.
Oftewel daar maakt het in de regel niet uit of ze op een zolder gelegen hebben.
P.S. in de industrie is het wel vrij gebruikelijk dat een apparaat zijn hele leven zo ongeveer onder spanning staat. Dat is een plusje voor de levensduur van papiercondensatoren. Geen grote thermische cycli die helpen vocht naar binnen te zuigen en in het algemeen koelen ze niet te zeer af.
P.P.S. vaak hangen netfilters ongeschakeld aan het net, dus voor (consumenten/thuisgebruik)apparaten die op het apparaat zelf uit of standby gezet worden zijn papiercondensatoren op die plek eigenlijk sowieso uit den boze. Ze kunnen gaan roken als het apparaat "gewoon uitstaat". Dat wil je uit principe al niet, zelfs al zou je ze preventief elke 10 jaar verhangen.
(conclusie: dat hele papiergebeuren is een zinloze bezigheidstherapie, ongeacht waar ze inzitten - was het echter een verdienmodel of planned obsolescence, dan was het nog te verdedigen geweest)