Jongensradio anno 2007

Ha, een maagdelijk forum! En ík heb "ius primae noctis"!
@qrpman: heb jij nou 30 kristallen in die bak zitten? Kan die ontvanger nog wel in jullie nieuwe huis?? Ik heb twee blokschema's gevonden van die shift-MF regeling, zet ik morgen op dit forum.

@Allemaal: is er interesse voor die high-level beam mixers? Heb de schema's en karakteristieken gevonden en kan ze op de plaatjessite zetten maar het zijn vrij grote bestanden als het leesbaar moet blijven.

En wat Sparkman's Miller effect betreft: Ledlover had het Glenn Miller effect!

@fzwart,
Mooi man!
@Frithjof,
Ik ben zeker geïnteresseerd in de straaldeflectiebuis, zet maar neer.

Lang geleden heeft in een Electron een schema gestaan van een 1MHz raster oscillator, de Harmonica Oscillator van, ik meen, PA0CX.

Een Butler oscillator kan wellicht hetzelfde kunstje, al is het mij nog niet echt gelukt het ding op een even harmonische te laten piepen. Zou volgens een theorie van Frithjof en mij, wel moeten kunnen! Wij waren tot de conclusie gekomen dat het een synchroniserende oscillator is, maar:

B.v.:

Xtal: 16MHz

5e -> 80 MHz OK
6e -> 96 MHz NOK
7e -> 112MHz OK
8e -> 128MHz NOK
9e -> 144MHz OK

Dit komt meer met een 'overtone' model overeen?
Misschien dat het werkt als het Xtal in de grondtoon wordt gedwongen door een kring in de eerste anode leiding en een kring op de gewenste (even/oneven} harmonische in de anode leiding van de tweede buis.

Butler met fet's:

Er zijn trouwens een bult aan schakelingen mogelijk volgens het 'source/kathode gekoppeld' principe, zie een latere druk van Ontvangers voor alle varianten.
Het principe is te gebruiken als versterker, (Franklin, Frithjof's Wunderhorn) oscillator en mengtrap. Wat wil je nog meer?

Source coupled oscillator:
http://rfdesign.com/images/archive/0401Koster58.pdf
Van laag, tot zeer hoog!

Vanwege de bouw van een kristal is het niet mogelijk om hem op een even harmonische te laten generereren.

Het is een piezo-electrisch kristal, wat mechanisch trilt. Nou is het de bedoeling dat als hij mechanisch trilt, dat er dan tegelijkertijd spanning op de poten staat. En als er spanning op de poten staat moet er een (torsie)kracht op het kristal werken. Ik zal even proberen om het met ascii-art uit te leggen:
Ik teken een dwarsdoorsnede van het kristal, en ik geef aan waar de lading ontstaat. Je moet ervan uitgaan dat boven en onderkant geleidend zijn.
Merk op dat hoe sterker de lokale verbuiging van het oppervlak, hoe hoger de spanning.

+++ ++ +  +    +          +    +  + + ++ ++++

            _____________________
____--------                     ------______



--- -- -  -    -          -   -  - - - -- ----

grondtoon, werkt perfect. Het kristal vibreert, en er ontstaat positieve en negatieve lading op boven resp onderkant.

In 2e harmonische echter:

+++ + +  --  - -  -      -   -  ---   +  + ++++    spannning boven
      _____                       _____
__----     -------__________------     ----___     kristaloppp.

--- - -  + ++ + + +       +  +  +++   -  - ----   spanning onder

En, zoals je ziet, de negatieve en de positieve spanning heffen elkaar precies op. Ookal resoneert het kristal mechanisch goed, je krijgt geen spanning. En zou je het kristal onder spannning zetten, dan gaat het mechanisch ook niets doen. Je zou het eens moeten bekijken met een wobbulator ofzo. Als het goed is zou je dan bij de dubbele frequentie (bijna) niets moetne zien, bij grondtoon en 3x de frequentie wel.

Bij de 3e harmonische ga je natuurlijk 6 krommingen krijgen, waarvan er 4 positief, en 2 negatief, dus dat gaat weer wel goed.

Tenminste, dit is zoals ik het mezelf heb uitgelegd. Ik neem aan dat dit erachter zit.

@(Z)weetvoetje, dat bedoelde ik met overtone. Alleen oneven harmonischen. Mechanisch zijn er trouwens meerdere modi mogelijk zoals lengte- en dikte trilling.

[Bericht gewijzigd door Rd12tf op donderdag 10 mei 2007 10:52:45

@flip: ja! mooi! vooral dat matte zwart spreekt me aan, is goed vanwege de dissipatie...

@Roeland: was dat nou die serie die ik in RB schreef? Ben de tel kwijt... Die filters zijn bij "frequentie-analyse" het probleem, ook is het inderdaad zo dat je steeds lagere amplitudes krijgt, een raster van 1 MHz tot 30 MHz of zo lijkt me niet realistisch. Wat de stabiliteit betreft: ook Xtals op hoge frequentie verlopen meer dan die op lage, het zijn altijd relatieve veranderingen, zoveel promille van de grondtoon.

@Rd12tf: hier zie ik een duidelijk realistisch Jongensradio 2007 project zitten waar we ons in conclaaf op kunnen werpen. Het is niet ingewikkeld (in theorie!) al zullen er ongetwijfeld adders onder het gras zitten. In goede Latijnse traditie zeg ik dus: "vipera in pabulo"!
Daar gaan we (pak maar even het schema van Frithjof's Wunderhorn van het eerste deel van het rechtuitforum erbij):

1) Die schakeling is eigenlijk een cascade van een kathodevolger en een geaard rooster versterker. In- en uitgang zijn in fase en een heel klein C'tje van de tweede anode naar het eerste rooster is al voldoende voor piepen. Een kathodegekoppelde multivibrator, dus.
2) je kunt er zowat alles mee doen, ik heb hem als RF versterker en als vrijlopende oscillator gebruikt en dat gaat altijd prima.
3) Je kunt twee kanten op voor het doorkoppelen van trap 1 naar trap 2: buis met gemeenschappelijke kathode als ECC91 (Wunderhorn) of twee kathodeweerstanden met een C'tje ertussen. Die tweede mogelijkheid kom ik op terug.
4) als VFO is ie prima stabiel als je het koppel C'tje heel klein houdt. Bovendien varieert de amplitude over een breed bereik maar weinig. Je kunt daarmee experimenteren door de kathodeweerstand te variëren en je zou die voor meerdere bereiken zelfs kunnen omschakelen. Kan je ook een aardig zuivere sinus mee krijgen.
5) volgens mij moet ie ook als dipper kunnen werken: meter in de gemeenschappelijke kathode van de Wunderhorn. Voordeel van deze oscillator is dat je geen tap op de spoel hoeft te leggen of capacitieve deler erover voor de terugkoppeling.
6) Als je twee afzonderlijke kathodeweerstanden gebruikt koppel je die met een C, maar het kan ook met een X-tal. JE MOET DAN OPPASSEN DAT JE GEEN OVERTONES KRIJGT! Rd12tf: ik denk dat je een overtone X-tal hebt! Ik denk dat er meerdere serieresonanties in dat piepsteentje zitten.
7) Het schema van PA0CX van de Harmonica heb ik maar het is vrij groot. Later gaf hij nog een gesynchroniseerde oscillator volgens het schema'tje hierbij. Gewone Hartley, maar het X-tal koppelt alleen op zijn serieresonantie terug. Dat is precies hetzelfde als je met een Butler kan doen, met een X-tal op frequentie n synchroniseert ie dus op 2n, 3n enzovoorts. Was de triode van een ECF80.

Als gezegd: lijkt me prima voer voor de Jongensradio. Met FETjes gaat het precies zo.

Zie dat er intussen weer wat bij is gekomen, dus even aanpassen: bij het kristal in de terugkoppeling gaat het ALLEEN om de grondtoon! Bij synchroniseren wordt die vrijlopende oscillator dus elke x-te trilling op zijn plaats gezet.
Zal even naar de artikelen die qrpman citeert kijken, die injectieoscillator was van OM Quast herinner ik me.

Even kort tussendoor, ik geloof trouwens dat we hier het volgende onderwerp bij de kladden hebben. Ik ben altijd gek op die schakeling geweest, vooral omdat je geen tap op de spoel nodig hebt.
Belangrijke opmerking voor de goede orde: die afgestemde kring (het spoeltje dus) moet op de HARMONISCHE staan. Neem aan een X-tal van 2 MHz en je wilt 4 MHz. Dan moet het dus zo zijn dat als je het kristal vervangt door een C'tje het ding als vrijlopende oscillator rond de 4 MHz piept. Prik je het kristal erin dan synct ie precies op 4 MHz. Bij het schakelingetje dat ik hierboven gaf schrijft PA0CX dan ook dat je hem bij fijnafstemmen van het spoeltje hoort inklikken. Ik kom straks (na het tekenen van de schema's) met twee voorbeelden uit de literatuur.
Nog even extra: als je van die mixer de drains/anode samenbindt krijg je een single-ended balans. Voordeel: onderdrukken van Vosc. Perfect voor een VLF/LF/MF converter.

Nogmaals: het is thislexy!

Nouja, de kristalosc. zal wel betrouwbaar zijn. Daar moet je niet het probleem in zien. Het probleem zit toch eerder in de variabele osc.

Heeft iemand trouwens wel eens geprobeerd wat er gebeurd wanneer je zo'n overtone-schakeling uitrust met een varco? Want met een beetje handigheid fiets je dan iedere keer in een van de harmonischen. Maar ik weet niet hoelang je daarmee door kan gaan. De 15e zal toch al wel vrij zwak zijn.

@Rob gewoon vragen! Vragen staat vrij.
@(Z)weetvoetje,
Zoals je hebt kunnen lezen, ging dat OK tot en met de 9e overtone. De 11e had ook gekund, maar het varcootje ging niet laag genoeg. De 9e was in ieder geval sterk genoeg. Een AGC zal noodzakelijk zijn, want de amplitude neemt natuurlijk wel af.
Volgende experiment zal ik uitvoeren met een Xtal van 1MHz en een gewone kg kring met varco van 500p.

@Fred,
De 'logic gate' wordt met een weerstand in het lineaire gebied gebracht. Gewoon tot lineaire schakeling gepromoveerd.

@(Z)weetvoetje: compliment voor de thislexy pun.
@rob007: het is dyslexie, maar omdat dat toch al een rotzooitje van Grieks + Latijn is kan het me niks verdomme wat je schrijft, hoor! En als het af en toe wat moeilijk lijkt: ik geef je de garantie dat als we uitgefilosofeerd zijn er een betrouwbare schakeling uitkomt. En dat is dan leuk voor de nabouwers!
@Schimanski: de echte Harmonica is een hele oude, ik zal morgen zoeken.
@(Z)weetvoetje: aan dat schakelingetje met de triode van de ECF80 zit toch een varco? Daarmee fiets je in zijn synchronisatie.
@Rd12tf: CAVE CANEM! Of te wel pas op, jij spreekt over overtones, maar dat zou hier niet van pas mogen zijn. Ook is het niet zo dat je een AGC zou moeten hebben omdat de amplitude afneemt. Je hebt immers als het goed is een VRIJLOPENDE oscillator die gesynct wordt. De amplitude moet dan dus die van de vrijlopende oscillator zijn. In mijn Wunderhorn heb ik dat eens uitgekiend en door instellen van de kathodeweerstand kan je de amplitude mooi instellen. Ook - en dat is in verband met het overtone verhaal interessant - kun je er een redelijk gave sinus uitkrijgen door vooral niet te sterk terug te koppelen. Bedenk dat bij al dit soort schakelingen, ook de Franklin, die koppel-C's HEEL klein moeten zijn.

Ik heb nog twee varianten gevonden. In "sync oscillator 2" is er een kring in de anode van de geaard rooster triode gehangen met parallelvoeding. Is natuurlijk equivalent aan de roosterkring in de kathodevolger. Stond in mijn notitieboek, weet de herkomst niet, let op het alternatief van een C of een X-tal in de kathodes.
"Sync oscillator 3" komt uit QST. In het artikel wordt specifiek genoemd dat verwisselbare kringen in de anode worden afgestemd op onder andere 14 en 28 MHz, even veelvouden dus.

Rd12tf en ik hebben ons in privé correspondentie eerder afgevraagd of het nou om een gesynchroniseerde oscillator gaat of om een oscillator met harmonischen generator. Uit wat PA0CX schreef over het eenvoudige schakelingetje met die triode (het "inklikken" als je de LC kring afstemt) blijkt duidelijk dat het syncen is. Uit de "C óf X-tal" in het bijschrift van sync oscillator 2 kan je dat ook concluderen, maar in het QST verhaal stond "harmonics". Zo'n oscillator is ook te syncen door injectie van buitenaf en volgens mij is er hier "injectie van binnenuit" door dat X-tal.

@qrpman: Electron 1976 pag. 711 zit niet in mijn files, zou moeten betekenen dat ik dat niet interessant vond.
@Schimanski: zie jij iets relevants op die pagina?

@Rd12tf: CAVE CANEM! Of te wel pas op, jij spreekt over overtones, maar dat zou hier niet van pas mogen zijn. Ook is het niet zo dat je een AGC zou moeten hebben omdat de amplitude afneemt. Je hebt immers als het goed is een VRIJLOPENDE oscillator die gesynct wordt. De amplitude moet dan dus die van de vrijlopende oscillator zijn.

Ik weet, ik weet! Zie de vraagstelling van (Z)weetvoetje, ik gaf daar slechts antwoord op vanuit de oude situatie dus met de boosaardige overtone Butler.
In de nieuwe situatie maak ik een Butler:

a) Eerst zonder Xtal, maar met een capaciteit equivalent aan het Xtal.
b) Zorg voor 'mooi' oscilleren over het hele bereik met een minimum aan terugkoppel C.
b') Experimenteer desnoods met de source/kathode weerstanden.
c) Plaats dan het Xtal en kijk of ik synchronisatie punten krijg, op f 2f 3f 4f etc.

Als dat niet lukt, solliciteer ik bij de Baarnsche Fleveldienst ...

Hoogachtend,

Uw RPG7

Op 10 mei 2007 22:38:31 schreef Schimanski:
[...] hele boek[/url] so-wie-so een aanrader.

Scan uit Electron komt ook nog...

De PDF staat hier op de PC. Weer wat leesvoer, mijn dank.

Een scan van het betrokken artikel zou heel mooi zijn.

Schema's van beam mixers staan er nu op:

De 6AR8 lijkt ongeveer net zoveel lineair te kunnen slikken als de 7360, de 6JH8 zelfs nog meer. De 6JH8 schakeling is afkomstig van G3SYC, die zener en 4 C's parallel gaven het beste resultaat schreef hij me.

P.S. Hebben jullie wel gemerkt dat de Dames Moderatoren foetsie zijn? Zeker te moeilijk, hebben we het rijk alleen. Als de kat van huis is dansen de muizen!

[Bericht gewijzigd door Frithjof Sterrenburg op vrijdag 11 mei 2007 11:51:32

Op 11 mei 2007 11:49:03 schreef Frithjof Sterrenburg:

...
P.S. Hebben jullie wel gemerkt dat de Dames Moderatoren foetsie zijn? Zeker te moeilijk, hebben we het rijk alleen. Als de kat van huis is dansen de muizen!

Niets foetsie. Big brother leest mee......

Zow, dat zijn mooie mixertjes...

Hoeveel kruismodulatie zit daar eigenlijk in?

Op 10 mei 2007 13:38:21 schreef Rd12tf:
//Edit is fig. 7 wel een Colpitts? Volgens mij is het een Clapp.

Ja, dat is een Clapp. Hij werkt op die frequentie waar het kristal inductief is, en Xl net zo groot als de Xc van C1ab, C2 en C3 in serie (afgezien van de belastingseffecten, die hier klein worden gehouden).
De Amerikanen noemen dit ook wel een "series tuned Colpitts", maar dan snappen ze de werking niet .
Je kunt het kristal vervangen denken door een spoel L. Maar het is niet zo dat L en C1ab samen serie-resonant zijn. De hele zaak is juist een parallelkring (gevormd door L of kristal enerzijds en C1ab, C2 en C3 in serie anderzijds), met aftakkingen voor aarde, emitter, en basis.

@Hugo Welther: zo, dat werkte dus...
@Lorian: kennelijk zijn er vele materialen gebruikt voor die isolatie. Wat ik heb behandeld was uit Amerikaanse legersets, BC-312 onder andere voor de MF trafo's en BFO spoel. Daar is de isolatie waarschijnlijk op schellak basis.
@Rd12tf: je vergeet als laatste punt "brandweer bellen".
@(Z)weetvoetje: gek genoeg heb ik nergens exacte gegevens over de kruismodulatie gezien, wel vaak vergelijkingen met andere schakelingen waarbij deze beam mixers vér superieur bleken. Een indicatie is dat volgens een auteur die 7360 iets van 2V HF bleek te kunnen slikken. Het is zelfs zo dat de grens nu in de RF versterker komt te liggen. Officieel heb je die niet nodig omdat die beam mixer zelf ook een veel lagere ruis produceert dan zo'n ruisgenerator als de 6BE6 (EK type) bijvoorbeeld, maar zonder een RF trap kan je de kringen voor de preselectie niet goed kwijt. In een professionele marine-ontvanger gebruikten ze daarom een dubbele power-triode als HF trap....

@(Z)weetvoetje en Rd12tf:
Ja, de ingang is hoog-impedant dus de kring kan direct aan het rooster. Maar: één kring is nooit voldoende voor preselectie, niet alleen voor de spiegels, maar ook als het krachtigste middel tegen oversturing en kruismodulatie. Een bandfilter aan de ingang is al wat beter, maar er is demping door de antenne. De beste oplossing is minstens drie kringen, één aan de ingang van een RF trap, dan een bandfilter tussen RF trap en mixer. Bovendien is het lekker als je een AVC aan de ingang zet, hoewel dat ook met PIN diodes kan natuurlijk.

Wat de ruis betreft: een buis (of liever: elk actief element) produceert als mixer altijd meer ruis dan als versterker omdat hij in een niet-lineair deel van zijn karakteristiek moet staan om te kunnen mixen. Een klassiek voorbeeld is de roemruchte EF50 pit, hartstikke steil en ruisvrij maar om goed te mixen moet ie fors worden afgeknepen en dan is het resultaat maar zo zo.
De beam mixers hebben een veel lager ruisgetal dan een ECH of EK type mixer dus daarvoor hoef je geen RF trap te gebruiken MITS je signaalniveau op peil blijft. Beste oplossing: de RF trap maar net voldoende laten versterken om de spoelverliezen op te heffen, zeg 2x of zo, niet door afknijpen van de versterker maar door de versterker aan aftakkingen op de spoel te leggen, dan heb je ook minder demping op de koop toe. Goede buizen RF trappen: frame-grid pentodes of een cascode.

@Lorian: is het een email adres of een emaille-adres?

@Frithjof,
Ja, klopt wel. Ik heb zo eens een EC92 als vedubbelaar gebruikt in een 2m converter om van 58MHz naar 116MHz te gaan.

@Flip, een kathode weerstand zou niet gek zijn.

[Bericht gewijzigd door Rd12tf op zaterdag 12 mei 2007 11:12:28

De 7360 is op deze japanse site gemeten als mixer (de hele site is in het japans): http://www5a.biglobe.ne.jp/~jh2clv/mixertest.htm

In het Electron van april 1984 blz 288 staat een vergelijking tussen de 7360 en ECF80 als mixer.
De 7360 had daar een dynamisch werkgebied van 91dB en de ECF80 79dB.
Ze gaven ook de waarden van twee ontvangers, de R1000 had een dynamisch werkgebied van 80dB en de FT7 van 72 tot 80db (afhankelijk van de avr regelspanning).

In het Electron van juli 1988 staat ook een schema van het frontend van een hybride communicatie ontvanger van G4DTC met daarin een 7360 als mengtrap en een PCC189 cascode als HF voorversterker.

Voor de mensen die geen 7360 in hun bezit hebben er zijn buizen mengtrappen die daar qua prestatie in de buurt komen bv hier word wat beschreven (in het duits) http://www.radiomuseum.org/forumdata/upload/additive%5Fmischung%5Fbrau…
En hier ook nog wat bij nummer 9 : de Pullen mixer http://www.mines.uidaho.edu/~glowbugs/receivers.htm
http://www.mines.uidaho.edu/~glowbugs/PullenMixer.pdf

Nou zit ik hier een beetje te klooien met het in elkaar zetten van een 2-krings preselectie-trap van 400kHz tot 30MHz, in 4 bereiken, met een 600pF dubbele varco.

Ik heb geen trafo's, slechts losse spoelen.

Wat ik mij nou eigenlijk afvroeg is wat de beste manier van koppelen is.
Het kan capacitatief (via capaciteitsdeler, afstem C, en andere C van >2nF)
Het kan via een klein C'tje, enkele pF, direct aan de kring.
Het kan via een hondenventiel
Het kan resistief, via een serieweerstand in de kring.

enz enz

Alleen inductieve koppeling gaat niet, want ik heb slechts losse spoelen.

Nou kan ik alles wel door gaan rekenen, maar dingen als de Q-factor en antenne-impedantie zijn een beetje lastig te modelleren. En ik krijg er steeds formules uit van ongeveer 10cm lengte. En bij gebrek aan rekenprogramma schiet ik daar dus eigenlijk geen meter mee op. Iemand met wat praktijkervaring is misschien wat handiger.

Wat is nou eigenlijk de methode om het grootste rendement uit je (draad) antenne te halen?

edit: @Fred Er was daar om één of andere reden totaal geen signaal binnen. Ik had daar ook heel sterk last van. Alleen de buitenantenne deed iets.

@(Z)weetvoetje:
Ik ga lekker tegen Rd12tf in en zou in dat geval juist wel die losse spoeltjes inductief gaan koppelen . Maar eerst naar het begin:
1) het spul moet op je antenne aanpassen en ik weet niet wat je hebt maar het lijkt me niet zeer waarschijnlijk dat die een constante impedantie heeft over het bereik 400 kHz - 30 MHz. . Tenzij je een actieve antenne gebruikt van 50 Ohm uit of zo?
2) Hoe zit het met de ingangsimpedantie van je ontvanger?
3) Ik zou sowieso de lage frequenties laten zakken en beginnen bij 3 MHz of zo. Daaronder is de voorradige preselectie toch wel OK?
4) Ik vind die varco ook erg groot, 600 pF. Als je zo laag wilt zul je dat wel nodig hebben maar zie vorige punt. Als je je beperkt tot vanaf 3 MHz kan je met zoiets van 150 pF volstaan. Dan worden het 3 bereiken. Met die grote varco krijg je een lage L/C verhouding aan de lage kant, nadelig voor de Q en grote variatie in de koppelfactor.
5) Die koppeling berekenen is een wanhoop omdat je de noodzakelijke parameters nooit goed kent, zeker niet vooraf. En dan krijg je nog de variatie over het afstembereik te verdisconteren... Met capacitieve koppeling moet je die constant proberen te houden door zowel top- als voetkoppeling toe te passen. Vraag me niet hoe je dat in de praktijk voormekaar krijgt...
6) Ik denk dat experimenteel bepalen verreweg het makkelijkst is en dát gaat juist lekker makkelijk met inductief koppelen. Gewoon een spoeltje vastzetten en de andere op een soort sleetje gaan schuiven. Met capacitieve topkoppeling kan je een trimmertje bijstellen, da's ook makkelijk, maar bij voetkoppeling heb je grotere C's en moet je solderen of schakelen. Je kunt trouwens de koppeling ook veranderen door een geaard schermpje tussen de spoeltjes te laten zakken.
7) Ik heb ooit ontdekt dat het geeneens nodig is om dan echt te gaan zitten wobbelen of helemaal doorfluiten. Het gaat met de dipper! Bij toenemende koppeling zie je de dip breder worden en je kunt zelfs het "zadel" bij overkritisch koppelen zien ontstaan. Vond ik heel verrassend.
Ik weet dus uit eigen ervaring in elk geval dat inductief koppelen in onze "Jongensradio" praktijk te realiseren is!
Een actief element erbij of niet: hangt af van de kringverliezen, in elk geval kan je met een actief element de kringen scheiden zodat je van die koppelproblemen afbent.

@Rd12tf: wat een gekke boel dat we allebei dat ding in een LF ontvanger hebben gezet, het is eigenlijk juist een typisch ding voor de hogere frequenties... Ik koos die pit omdat ik zonder RF trap en met een laag signaalniveau uit de ferrietantennes de zaak toch gevoelig wou hebben.

Dit wordt de preselectie van mn te bouwen superdesuupsuupsupergainer (3 trappen MF dus).

1. Ik gebruik in eerste instantie een draadantenne, maar er zal ook zo nu en dan een ferrietantenne of misschien ooit een magnetic loop aan komen. Maar ga uit van een draadantenne, da's dus een capacitatief ding. De impedantie neemt dus af met de frequentie. Daarom wilde ik een capaciteitsdeler gebruiken, want bij zo'n ding wordt er juist minder sterk gekoppeld voor hogere frequenties
2. ingangsimpedantie van de ontvanger is hoog. Waarschijnlijk gebruik ik een bf960 als mixer, maar misschien knutsel ik ook wel een dubbelgebalanceerd ding in elkaar. In ieder geval is het ene hoge impedantie.
3. Ik bedenk mij net dat ik een MF tussen de 4 en 8MHz wil gebruiken en ik heb dus helemaal geen preselectie nodig voor onder de 3MHz. Het hoog-impedante karakter van mn antenne kan wel direct aangesloten worden op de mixer. Voor de 80m is het nog wel fijn om preselectie te hebben, maar voor wat zich daaronder bevind is het eigenlijk niet per se nodig, dat is toch sterk genoeg...
4. klopt, maar ik gebruik dan voor het hoogste bereik waarschijnlijk ook niet de hele varco. Ik kijk wel wat fijn werkt. Waarschijnlijk ga ik toch maar tot zo'n 20MHz, want dan kan ik met 1 oscillator volstaan. (8-28MHz in één keer is haalbaar)
5. zie 1
6. Dat klinkt mij eigenlijk vrij ingewikkeld in de oren, spoeletjes op sleetjes enzo. Uit luiheid ben ik geneigd RD12TF te volgen
7. Ik heb net ff een wobbler in elkaar gestoken op mn breadboard, dus het gebrek aan frequentiegenerator is nog niet zo heel nijpend. (ik heb er wel een simpel 1mHz-1MHz (wobbel)generatortje, maar dat moet ik nog reviseren)
Daarbij komt dat ik ook geen dipper heb. Ja, ik weet het, ik zit erg krap in de meetapparatuur.

Ik ben wel van plan om een actief element toe te passen. Ik heb een tweevoudige condensator, en ik kan dus twee kringen afstemmen. Het liefst dus met een FETje ertussen. Maak ik de gain ervan spanningsafhankelijk, en dan heb ik een mooie HF-trap, waarop ik een mixer kan aansluiten.
Kan ik m later ook nog gebruiken voor mn DSP-ontvanger, als die ooit nog afkomt, de AD-convertor heeft het om onverklaarbare redenen begeven. En het solderen van zo'n SSOP IC'tje is nou niet iets waar ik veel zin in heb...

Nou was ik al wat aan het experimenteren gegaan met teruggekoppelde MF-trappen, en een probleem wat ik zeer sterk opmerkte was het varicap-effect van de gebruikte FET's. Verschillende schakelingen geprobeerd, maar ik blijf altijd vrij sterk het effect houden dat bij sterke signalen de resonantiefrequentie veranderd. Op 8MHz en -3dB punten minder dan 10kHz uit elkaar is dat natuurlijk redelijk ontoelaatbaar, en een enorme bron van kruismodulatie. Met signaalsterktes groter dan 1V krijg ik meer een soort driehoek dan een mooie resonantiecurve te zien.
Maar ik ga nog maar eens proberen of het beter wil lukken wanneer ik in plaats een schakeling met 1 spoel (Q-multiplier, e.d.) naar een meer klassiek schema overstap, met een terugkoppelwinding. Ik heb alleen een paar best mooie spoelen zonder koppelwinding of aftakking eraan, en ik hoopte die te kunnen gebruiken zonder eraan te moeten klooien. Maarja, het kan niet altijd feest zijn...

Nee, het is een 2e orde effect. Ik stel fet al op zo'n manier in dat er geen variaties zijn in de instelling van de FET. Maar helemaal lukt dat niet, want dan kan je m onmogelijk stabiel instellen.
Maar het is volgens mij vooral dat capaciteit niet lineair afhankelijk is van de spanning. En daar valt natuurlijk niets aan te doen.
Heb je dat probleem met buizen eigenlijk ook?

Zweetvoetje,
Ik heb een dipper, een functiegenerator tot 2MHz en een soort meetzender. Ik vind dat wel leerzaam om bij te zijn

Fred

OT: Ik heb gisteren een spanningsregelaar voor de austin uit 36 gemaakt, eindelijk iets wat in 1x lukte (zelf bedacht)

@Frithjof: dan heb je alleen nog geen ideale koppeling van de antenne. Want daarvoor moet de antenne-impedantie*koppelfactor gelijk zijn aan de verliesweerstand van de spoel (Q-factor). Of zoiets...
Zodra het goed in de eerste spoel zit is het natuurlijk verder geen probleem meer...

Het probleem is dat de resonantiefrequentie van mn MF verschuift bij sterke signalen (onafh. van terugkoppeling), dus da's net ietsje anders. Een probleem dat je bij buizen waarschijnlijk amper tegenkomt...

@fred: maak me niet jaloers... Ik weet nu waar je woont. Je zou je dipper, functiegenerator en meetzender zomaar eens kunnen verliezen in een donker nachtje
(ik neem aan dat ik de hond wel rustig krijg met een mooie hema-rookworst...)