In het algemeen iets over filters etc. doorfluiten in verband met Fred's wensen:
De impedanties waarmee een filter aan in- en uitgang te maken heeft hebben een grote invloed op de prestaties, zie de eerdere berichtenwisseling tussen FET en mij op het vorige forum!
De zaagtand heeft dus twee functies:
1) hij fungeert als tijdbasis voor je scoop, hij schrijft dus een lijn die overeenkomt met het doorgefloten frequentiebereik, en wel op het horizontale kanaal.
2) hij verandert de frequentie van je generator. Die frequentiemodulatie krijg je nu makkelijk met een varicap, vroeger ging dat met een reactantiebuis, een pentode in een speciale schakeling, niet vreselijk ingewikkeld trouwens.
De output van het filter gaat dus naar het verticale kanaal van je scoop.
De amplitude van de zaagtand moet voldoende zijn om het horizontale kanaal van de scoop goed uit te sturen, de tijdbasis moet dus bijna het hele scherm van links naar rechts volschrijven. Maar er zijn een paar speciale overwegingen:
1) het hoeft helemaal geen zaagtand te zijn, een driehoek is zelfs prettiger en ook met een sinus gaat het prima omdat de uitslag van de tijdbasis en de frequentie van de generator gekoppeld zijn. Je sweept dan gewoon heen en weer. Ik deed het vroeger zelfs gewoon met een gelijkspanning en een potmeter plus een klein varco'tje op één as gekoppeld en dan met de hand een sweep geven.
2) de sweep MOET ABSOLUUT vreselijk langzaam zijn, 1 Hz is lekker. Bij een snelle sweep denkt het filter dat er een puls inkomt en vanwege de grote Q's gaat het dan uitslingeren ("ringing"). Je krijgt dan hobbels op de curve die volkomen vals zijn. Vandaar dat een driehoek of sinus prettig zijn, een zaagtand gaat wel langzaam heen, maar de terugslag is zeer snel en dat kan nog uitslingeren veroorzaken.
3) dat betekent ook dat je een DC gekoppelde scoop nodig hebt, horizontaal en verticaal. Bovendien heb je een scoopbuis met een lange nalichttijd nodig, of zelfs een storage scoop. Bij een normale "groene" scoop blijft de curve immers niet lang genoeg staan om hem in zijn geheel te zien.
Nou het signaal dat uit het filter komt:
1) vermijd oversturing door te hoge RF output van je oscillator. Ook hele goede scherpe filters vertonen nare niet-lineaire verschijnselen bij te hoge input, wat vaak onvoldoende wordt vermeld.
2) op een scoopscherm kun je nog redelijk verticale uitslagen over een bereik 1:10 meten, zeg een volle verticale uitslag van 5 cm en een minimale van 5 mm of zo. Een filter doorlaat wil je echter over een bereik van MINSTENS 40 dB (beter 60 dB) bepalen. Daarom zit in de echte spullen een LOGARITHMISCHE verticale versterker.
3) achter het filter zul je een detector hangen (hoeft niet, je kunt ook de HF meten als je scoop dat aankan). Die detector is ook niet lineair!! Je kunt een logarithmische detector nemen, dan kan er een lineaire scoopversterker achter.
Allemaal niet zo simpel dus, er is heel wat nodig om zeker te zijn dat een gemeten uitslag met een bepaalde dB waarde correspondeert. Voor de oscillator is bij een groot aantal gewenste sweepfrequenties (b.v. een MF van 100 kHz, maar ook rond 450 kHz en ook 1600 kHz enzovoorts) een goede oplossing om uit te gaan van een mengsysteem. Je neemt dan één oscillator die b.v. op 1 MHz staat en 12 kHz wordt gevarieerd, die meng je met een signaal dat over een groot bereik instelbaar is en je telt op/trekt af (voor 100 kHz bijvoorbeeld) in een mixer. Daar zijn wel schakelingetjes voor gepubliceerd, o.a. in het RSGB Handbook.
Heel belangrijk: als je Racal goed op die 1 MHz punten "lockt" moet je ABSOLUUT van die filters in de eerste oscillator afblijven! De kans dat die fout staan is zeer gering, tenzij iemand is gaan rotzooien en dan ben je de cigaar.
Een point-to-point meting is een langdurig werkje, maar het bouwen van zo'n wobbulator is ook niet in een weekend gebeurd... In die tijd heb je een aardig aantal point-to-point metingen gedaan. Met een BC-221 gaat dat goed bijvoorbeeld, maar priegelwerk.
) kunnen dit zelf.