Oooit, heel lang geleden toen ik een jaar of 4 was had ik een verlengsnoertje gemaakt, zag er in eerste instantie goed uit, maar deed het niet, tot ik de aardklemmen van dat kreng aan tikte....
Ja, de haren gingen me recht overeind staan, maar 5 minuten later had ik het alsnog gefikst en deed het snoertje het.
Het is eigenlijk nooit meer goed gekomen, zat altijd te prutsen aan de apparaten van mijn zusje en zus, die gingen dan vaak ook hemelen.
Later kreeg ik een P2000T (1980) welke ik ook regelmatig moest voorzien van een nieuwe seriele-buffer-chip, waar ik ff het typenummer van kwijt ben (74-serie), omdat ik weer eens iets had aangesloten wat niet van spec's was voozien en zeker een te grote stroom doorgaf aan die arme P2000.
Verder veel geprogrammeerd op de P2000 als waren daar: Fortran, Cobol, Basic en Assembler. Daar zijn ook een paar hele mooie programma's uitgekomen, waaronder een VideoText editor waar je mooi en snel cirkels mee kon tekenen, zonder het gebruik van SIN en COS dat duurde allemaal veel te lang. Ik heb het met de wet van Pythagoras opgelost en wat los rekenwerk, en dat ging 6 x zo snel als met SIN/COS.
Ik was toen trouwens erg slecht in rekenen, mijn wiskunde-leraar wilde zelfs dat ik voor wiskunde maar op het a-niveau zou gaan werken.
Bij de stelling van Pythagoras ging het mis, daar snapte ik dus helemaal niks van.
Dus heb ik de stoute schoenen maar eens aangetrokken en ben bij die bewuste leraar opheldering gaan vragen, tot mijn grote verbazing legde deze man mij het hele geheel opnieuw, maar dan anders uit.
Sinds die tijd snapte ik ineens de natuurkunde-lessen en de wiskunde-lessen en ging ik naar niveau C.
Nou ja, een lang lulverhaal en nostalgie, de ervaringen met een nederlands-leraar zal ik jullie besparen omdat dat niet bepaald zachtzinnig ging.
Nu dus 41 en nog steeds eigenwijs....
Roche