Vannacht wilde ik in eagle 60 gaten in een rondje plaatsen. Perfect werk voor een stukje spreadsheet en de command line dus.
Na anderhalf uur tegen LibreOffice te hebben zitten schelden, omdat het weigerde mijn getallen af te ronden op n decimalen, en talloze errors van eagle (bleek uiteindelijk niet aan de decimalen te liggen, maar ik gebruikte een komma als scheidingsteken tussen de x en y coördinaten), ben ik gaan googelen.
Eagle blijkt dus poolcoordinaten te snappen!
Bijvoorbeeld:
code:
GRID 1 mm;
HOLE 5 (p40 0);
HOLE 5 (p40 60);
HOLE 5 (p40 120);
HOLE 5 (p40 180);
HOLE 5 (p40 240);
HOLE 5 (p40 300);
Het eerste commando stelt het grid in op 1mm.
Daarna plaatsen we een hole met een diameter van 5mm, op een straal van 40mm vanaf de origin, op 0°. Daarna op 60°, 120° etcetera. Appeltje-eitje, kind kan de was doen.
Now let's make it interesting. We gaan geen ronde gaten plaatsen, maar we maken er, euhm, 3-hoeken van. Ook dit is een fluitje van een cent, door het MARK commando te gebruiken. Dit zet een soort van tijdelijke origin neer.
code:
GRID 1 mm;
change layer 20;
change width 0;
set wire_bend 2;
MARK (p40 0); WIRE (P1 0) (P1 120) (P1 240) (P1 0); MARK;
MARK (p40 60); WIRE (P1 0) (P1 120) (P1 240) (P1 0); MARK;
MARK (p40 120); WIRE (P1 0) (P1 120) (P1 240) (P1 0); MARK;
MARK (p40 180); WIRE (P1 0) (P1 120) (P1 240) (P1 0); MARK;
MARK (p40 240); WIRE (P1 0) (P1 120) (P1 240) (P1 0); MARK;
MARK (p40 300); WIRE (P1 0) (P1 120) (P1 240) (P1 0); MARK;
Wederom stellen we eerst het grid in op 1mm.
We zetten de layer op 20, ook wel bekend als de Dimension layer.
We zetten de lijnbreedte op 0.
We zetten het bend type op 2 (altijd in een rechte lijn van punt a naar b, geen 90° of 45° hoeken).
Vervolgens zetten we onze tijdelijke origin op (P40 0) ten opzichte van onze huidige origin.
Dan trekken we 3 lijnstukken, welke weer gedefinieerd zijn als poolcoordinaten.
Als laatste zetten we onze tijdelijke origin weer uit. Als je dit niet doet, wordt je volgende MARK geplaatst ten opzichte van je huidige mark, in plaats van je echte origin.
Je hoeft het uiteraard niet bij gaten en veelhoeken te houden. Laten we PACMAN en zijn 5 klonen eens gaan vereeuwigen in EAGLE:
code:
GRID 1 mm;
change layer 20;
change width 0;
set wire_bend 2;
MARK (p40 0); WIRE (P 2.5 -45) -270 (P 2.5 45) (P 0 0) (P 2.5 -45); MARK;
MARK (p40 60); WIRE (P 2.5 -45) -270 (P 2.5 45) (P 0 0) (P 2.5 -45); MARK;
MARK (p40 120); WIRE (P 2.5 -45) -270 (P 2.5 45) (P 0 0) (P 2.5 -45); MARK;
MARK (p40 180); WIRE (P 2.5 -45) -270 (P 2.5 45) (P 0 0) (P 2.5 -45); MARK;
MARK (p40 240); WIRE (P 2.5 -45) -270 (P 2.5 45) (P 0 0) (P 2.5 -45); MARK;
MARK (p40 300); WIRE (P 2.5 -45) -270 (P 2.5 45) (P 0 0) (P 2.5 -45); MARK;
Ik zal alleen de argumenten van het WIRE commando uitleggen:
Als eerste geven we het beginpunt (P 2.5 -45) aan, daarna vertellen we EAGLE dat we een bocht van -270° willen maken naar het volgende punt (P 2.5 45). Daarna een lijntje naar het midden (P 0 0) en een lijntje terug naar het begin (P 2.5 -45). En dit alles uiteraard ten opzichte van ons MARK.
Het aanleren van dit trucje heeft me wat tijd gekost, maar het maakt dit soort repetitief werk een stuk makkelijker en interessanter.
Ik moet er overigens wel bijvertellen, dat EAGLE met een standaard grid blijft werken. Zodra je EAGLE de command line laat uitvoeren, rekent hij vanzelf al je poolcoordinaten om naar standaard coordinaten.