De naam potentiometer is ook eigenlijk niet correct, maar wel begrijpelijk.
Als men de spanning van een heel hoogohmige bron wilde meten, werd een brugschakeling gemaakt: links de te meten hoogohmige bron, rechts de uit een batterij gevoede potmeter, ertussen een galvanometer.
Door nu de potmeter te verdraaien tot de galvanometer niets meer aangaf, was de uitgangsspanning van de potmeter precies gelijk aan de te meten potentiaal. Dat kon zo gevoelig als men wenste: de (spiegel)galvanometer hoefde niet geijkt te zijn, alleen maar gevoelig.
De spanning uit de potmeter werd nu met een gewone voltmeter gemeten, zodat de te meten potentiaal ook bekend was, terwijl toch de te meten bron onbelast was.
De hele schakeling heette de 'potentiometerschakeling'.
De naam is aan de 'instelbare spanningsdeler' blijven kleven, nu dus de potentiometer of verkort potmeter.