Reballing a dead horse, prachtige titel weer. Alleen dat gaat dan weer over flipchips die inwendig onderbreken (een van de problemen waar nVidia om bekend stond maar die ook vast wel vaker voorkomen). Als de chip gewoon slecht op de print zit (bijvoorbeeld door mechanische spanningen en torderen - denk aan telefoons, laptops, moederborden met te zware koelers die eraan hangen) dan kan reflowen en reballen wel duurzaam helpen.
Als ik het zo eens bedenk, dan kan het best dat bakken op 200 graden voornamelijk invloed heeft op het inwendige van flipchips. Dat is dan ook meteen een reden dat het niet altijd werkt. Het kan ook nog wel invloed hebben op de echte solderingen (die smelten niet maar kunnen wel zacht en/of bros worden) dus je weet dan alsnog niet waarom het heeft geholpen als het helpt en als het voor de flipchip helpt kan het alsnog de solderingen minder betrouwbaar maken. Je moet dus echt geluk hebben.
@Kilian: ik snap je overweging volkomen, het is de enige manier die je zonder gereedschap toe kunt passen (nouja, soms werkt iets ergens tussen proppen om druk op de print uit te oefenen ook wel). Ik voer meer een beetje uit tegen outbla$t die beweert dat het om een reparatie gaat. Da's een tikkie misleidend en iemand die in "de ICT" werkt hoort daar inzicht over te verwerven dus beter nu dan wanneer de klanten de apparatuur door het raam komen smijten of stilletjes beslissen naar de volgende te gaan of erger nog: iets dat echt te repareren is, ook niet meer laten repareren (*). Als je zoiets doet moet je weten dat het een laatste redmiddel is voor als er geen alternatieven zijn. Net als het regenereren van een beeldbuis bijvoorbeeld.
(*) Grappig, net nu ik dit getypt heb begint Louis in zijn filmpje ook een soortgelijke redenatie.
