onvriendelijk voor o.a. rare snoeshanen e.d. in de techniek

Dit topic is gesloten

big_fat_mama

Zie Paulinha_B

Het ligt er maar aan hoe die "waarheid" wordt aangebracht. Roepen is zelden effectief...

Verder begrijp ik niet hoe er nog werkomgevingen zijn waar de koffiemachine te betalen is... Enkel de domst mogelijke werkgever ziet niet wat er daar allemaal informeel kan worden rechtgezet.

hoe beter de vraag geschreven, zoveel te meer kans op goed antwoord
Tidak Ada

Golden Member

Op 29 mei 2017 20:06:58 schreef evdweele:
[...]
<complotdenken>
Verzonnen door lieden die in het etikettenplakken en de therapieën een lucratieve bron van inkomsten zagen.
</complotdenken>

Ik denk eerder dat het uit de hoek komt van lieden, die woorden horen en etiketten zien en dan denken dat ze in staat zijn die correct toe te passen; nee dus!
Neem alleen al de begrippen als ADHD en 'autist' (= slang voor iemand met een autistische stoornis), die worden te pas en meestal te onpas gebruikt en dan liefst op een negatieve manier. Als ze wisten wat een autistische stoornis werkelijk inhoudt zou er wel anders mee worden omgegaan.
Het begrip 'autist' is feitelijk vergelijkbaar met uitdrukkingen als 'kankahleiah' 'teiringleiah' en dergelijke vulgaire benamingen.
Laten we deze uitdrukkingen maar bij de voetbal hooligans.... (Maar liever ook daar niet).

De waarheid zeggen kan ook op een tactische, vriendelijke manier, maar dat wordt vaak vergeten. Overigens kan de waarheid soms heel erg hard aankomen en is het beter iets voor je te houden.

[Bericht gewijzigd door Tidak Ada op maandag 29 mei 2017 21:12:22 (11%)

Rommelige werkplek? In de natuur is wanorde de meest stabiele toestand; de entropie is dan maximaal. Het handhaven van "orde" kost daarom altijd energie. ----> TUBE COLLECTORS ASSOCIATION - &#8224;
maartenbakker

Golden Member

Op 29 mei 2017 20:46:42 schreef flipflop:
Soms lijkt het ook wel alsof we hier een stel overgevoelige ....(ehm) zijn hoor. Maak mij niet wijs dat bij jullie op het werk niet regelmatig de "waarheid" geroepen wordt. Niks mis mee, wen er aan.

Niks mis met de waarheid roepen, je zult me ook regelmatig mensen zien adviseren om wat eelt op de ziel te laten groeien... En om niet te zeiken over gratis en goedbedoeld avies bijvoorbeeld. Maar als de waarheid die je op die manier verkondigt sowieso al dubieus is (zo maf was dat ene topic over energy harvesting nou ook weer niet, en zo raar is het ook weer niet om elcoklusjes te documenteren), als iemand duidelijk zo inelkaar zit dat hij of zij niet gebaat is bij eelt op de ziel of het misschien zelfs al heeft (zoals de dame die ik daarnet aanhaalde) en het wordt iemand keer op keer nagedragen dan vraag ik me wel af waar we soms mee bezig zijn.

Iemand naar de edele bloemschikkunst doorverwijzen die geen basisinzicht en/of passie om dat op te doen heeft en geen zin om te leren, of die graag gisteren een gratis quick-fix van ingenieursniveau zoekt kan ik rechtvaardigen, maar iemand die net zo begint zoals wij misschien wel begonnen zijn... Een beetje rommelen en prutsen (ik spreek voor mezelf, heb ook wel eens herhaaldelijk naar de bekende weg gevraagd omdat ik steeds iets nieuws hoopte te vernemen)... Die benader je overwegend serieus waarbij je heus wel eens een opmerking mag of moet maken, maar ergens ligt er een grens tussen opvoedkundig lomp en overdreven lomp. Ik vond dat die grens in de twee voorbeeldtopics die ik noemde, in zicht kwam of overschreden werd.

@evdweele: ik vind het ook logisch, maar er zijn bedrijven waar het cultuur is om te mailen tot je blauw ziet.

Overigens ook met je eens dat heel veel bij karakter hoort (ik denk aan iemand op het oude forum die vaak vrij lomp formuleert maar wel rechtdoorzee en recht voor zn raap, en aan iemand anders die wel op het randje van een chronisch communicatieprobleem balanceert maar het zich door ancienniteit en meestal door goede feitenkennis kan veroorloven) en dat je niet overal een etiket op moet plakken... Maar als communicatie problematisch wordt is het soms toch wel handig om te weten "dat er iets is" (hoeft geen exact label te zijn als dat ongewenst is). Dan kun je dat misschien toch makkelijker accepteren en sneller door de eerste oppervlakkige indruk heen prikken (zie de mensen die constructief mailcontact hebben met pascalbythree).

Op 29 mei 2017 21:06:55 schreef Tidak Ada:
[...]
De waarheid zeggen kan ook op een tactische, vriendelijke manier, maar dat wordt vaak vergeten. Overigens kan de waarheid soms heel erg hard aankomen en is het beter iets voor je te houden.

Ik houd er bewust rekening mee dat ik niet een paar keer achterelkaar dingen weerspreek of rechtzet van dezelfde persoon, nadat ik een keer gemerkt heb dat iemand dacht dat ik iets tegen hem had. Dat terwijl ik het wel altijd technisch probeer te houden (ik kan me zo op een ander forum maar 2 personen heugen waar ik het soms iets te persoonlijk mee opvatte - 1 kon er eigenlijk niets aan doen maar had me eerder eens tegen de haren ingestreken en de ander provoceert bedoeld of onbedoeld). Verder geloof ik wel erg in de waarheid zeggen, maar liefst wel voorzichtig of terloops als ik vermoed dat het hard aankomt. En als ik dat verkeerd aanvoel hoor ik daar op mijn beurt dan graag de waarheid over.

Overigens denk ik dat het juist goed is voor het ontdoen van scheldwoordstatus van het woord autist als meer mensen weten wat het inhoudt (heel veel verschillende dingen en geheid herkennen de meeste mensen wel wat van zichzelf uit de symptomen - alleen niet de combinatie ervan). Interessant leesvoer over Asperger kun je bijvoorbeeld vinden op http://www.sylviastuurman.nl/blog/category/asperger/ waarbij mijn ogen in elk geval wel opengingen (de persoon over wie dat gaat ken ik uit m'n nieuwsgroeptijd en herinner me dat de discussie soms ook moeizaam was - kon dat pas na lezing hiervan plaatsen).

Ik had het expres ook over ASS juist omdat het zoiets breeds is. Mijn vuistregel is dat je het een stoornis mag noemen en er eventueel een etiketje op plakt als het, je zag hem al aankomen :P, storend is of voor verstoringen zorgt.

Neemt niet weg dat je iemand met karakter of een rare snoeshaan ook gewoon moet accepteren als de intenties goed zijn. Een labeltje moet ook geen excuus zijn. Dus eigenlijk zeg ik ook wat ik in diverse reacties al lees: dat je niet kwistig moet rondstrooien met labeltjes.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."

je zou denken dat men in 1 pand wel kan communiceren, zonder steeds overal de mail voor te moeten gebruiken. echter veel van die "probleem "figuren zijn geen 5 minuten aanspreekbaar zonder dat de telefoon gaat en zoef weg zijn ze weer, ook dat is een communicatie probleem. daar gaat wat frustratie over in de zakelijke wereld tussen collega's. bel ze 5x terug om een verkeerd doorgegeven bestelnummer, geen respons. dan wordt er gewoon niks besteld..

[Bericht gewijzigd door testman op maandag 29 mei 2017 21:41:10 (20%)

waar rook was, werkt nu iets niet meer
big_fat_mama

Zie Paulinha_B

Er is ook het aspect dat sommigen aandringen op geschreven communicatie, om later op iets te kunnen terugvallen.

* jawel dat hebt u formeel zo gesteld, cfr uw e-post van HH:MM-dd-mm-jjjj
* dat hebt u misschien wel gehoord maar heb ik het ooit formeel zo gesteld?

Het blijft een subtiel evenwicht tussen formeel en informeel communiceren.
Voor formele communicatie is e-post vandaag de norm. Voor informeel blijf ik de voorkeur geven aan babbels bij de koffie.

hoe beter de vraag geschreven, zoveel te meer kans op goed antwoord
High met Henk

Special Member

Wat ik dus getypt had en verwijderd is:

doe een algemene melding van je beperking zoals:
"ik communiceer lastig, dus wees niet boos als ik je niet begrijp"
"ik heb moeite met omgaan met anderen"
"ik ben slecht in taal"

even wat voorbeelden. Ik heb ook mijn beperkingen en sinds ik daarvoor uitkom krijg ik meer begrip en zijn mensen daar wat geduldiger mee.

1 van de dingen: ik ben deels doof en snel afgeleid. Lastig als je voor de klas staat. Oordopjes of gefluister kan mij tijdens een uitleg compleet van slag brengen... Netjes verteld en wordt rekening mee gehouden

ander puntje: ik heb een motorische storing, waardoor ik slecht leesbaar schrijf. Als ze iets niet kunnen lezen wat ik op het bord schrijf (schrijf daarom hoofdletters en blokletters), moeten ze het vragen.

Door deze spelregels, maak je het verhaal voor iedereen duidelijker. Omgekeerd houd ik ook meer rekening met mensen met autisme of trekken hiervan. Of doven of andere vormen van beperkingen..

Voordeel is als mensen er eerlijk voor uit komen dat ze meer begrip kweken en daardoor zelf ook sterker worden. Uitondering zijn de mensen die het als Excuus gebruiken.... Die variant ken ik helaas ook: Ik doe zo omdat ik autist ben. Het moet wederzijds zijn.

en sommigen zal het verbazen, anderen niet, maar er schuilt een klein beetje autist in iedereen: zo ook in mij...

E = MC^2, dus de magnetische compatibiliteit doet kwadratisch mee???
maartenbakker

Golden Member

@Big_fat_mama: Doet me denken aan een groothandel waar ik zaken mee doe. Als duidelijk is dat er een probleem is wordt er zeer vlot en meedenkend gecommuniceerd. Per mail ging het prima met antwoord soms al binnen minuten maar als het nog sneller moet even telefonisch tussendoor en meteen bevestiging per mail. En afwikkeling steeds door dezelfde persoon of iemand die weet waar het over gaat. Alleen bij het doorgeven van een financiele opdracht naar een andere afdeling ging er nog iets fout maar dat was alsnog een verademing na de stugge en langzame serviceafdeling van de fabrikant die de eerste stappen van de afwikkeling moest doen. Alles ging compleet langselkaar heen (geen tickets) met dagen tot weken voordat de volgende stap gezet werd. Een bedrijf dat zo communiceert moet haast wel failliet gaan.

@High met Henk: daar heb ik niets aan toe te voegen en ook geen speld tussen te krijgen. Een wijze insteek, maar jij zat toch ook in het onderWIJS als ik me goed herinner.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."
evdweele

Overleden

Op 29 mei 2017 21:06:55 schreef Tidak Ada:
Het begrip 'autist' is feitelijk vergelijkbaar met uitdrukkingen als 'kankahleiah' 'teiringleiah' en dergelijke vulgaire benamingen.

Voor mij is dat een geheel nieuw gezichtspunt. In de meeste teksten die ik las werd zo'n label door de auteur gebruikt als excuus om zich niet te hoeven houden aan de algemeen geldende beleefdheidsregels.
"Ik ben autist dus leer er maar mee leven".
Voor dyslexie geldt hetzelfde: "Ik ben dyslectisch dus hoef ik me niet te bekommeren over spelling en grammatica".

Ik vat zulke toevoegingen op als "Ik heb lak aan alles en iedereen, ik ga mijn eigen gang en heb met jouw opvatting niets te maken".

Techniek is ervoor gemaakt om ons in de steek te laten. Het blijft een ongelijke strijd tussen de techniek en de technicus.
big_fat_mama

Zie Paulinha_B

er schuilt een klein beetje autist in iedereen

Absoluut jawel. Net zoals er in ieder van ons een beetje muzikant zit, en een beetje lesbienne, en een beetje keukenpiet, en een beetje hot-rodder, en wat nog al niet. En zelfs een beetje electronic[a/us] ;)

hoe beter de vraag geschreven, zoveel te meer kans op goed antwoord
Tidak Ada

Golden Member

@maartenbakker:
Ik kon daarnet niet opkomen, maar bedoelde de uitdrukking "Al te eerlijk is ook oneerlijk...."
Denk hier bijvoorbeeld aan de persoon die zijn partner doodleuk vertelt dat hij zojuist is vreemdgegaan. De consequenties die die eerlijkheid met zich meebrengt schaden meer dan het verzwijgen.

@evdwele:
Ook de personen, die 'autist' en 'dyslectisch' als excuus plegen te gebruiken zouden zich eens moeten informeren wat de begrippen 'autistische stoornis' en dyslexie precies inhouden. Ik denk dat ze dat etiket NOOIT meer op zichzelf zullen toepassen

[Bericht gewijzigd door Tidak Ada op maandag 29 mei 2017 22:58:56 (21%)

Rommelige werkplek? In de natuur is wanorde de meest stabiele toestand; de entropie is dan maximaal. Het handhaven van "orde" kost daarom altijd energie. ----> TUBE COLLECTORS ASSOCIATION - &#8224;
maartenbakker

Golden Member

Ah op die manier te eerlijk, ja zeker mee eens. Sommige dingen moet je in het "memory hole" laten verdwijnen.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."

ik zie daar weer die 'autistische stoornis' tevoorschijnkomen. kan je me dan eens precies beschrijven wat die stoornis is?

zoals al door andere gemerkt, iedereen heeft een beetje autisme in zich. autisme is dan ook een heel breed gamma, een verzamelnaam voor allerhande dingen en combinaties.

toen ik klein was, en er kwam familie op bezoek, vond je mij niet. ik zat achter de zetel, of onder de kast. LETTERLIJK. dat werd vroeger als 'normaal' beschreven. een beetje mensenshuw.

in de kleuterklas wou ik met niemand spelen. ik zat altijd alleen, omdat ik dat wou. goh, dan lieten ze mij maar alleen spelen. 30jaar geleden geen probleem, nu vergaat de wereld. in het 3de kleuterklasje had mijn ma tegen de juf gezegd dat ze mij maar moest rekensommen laten maken. de lerares zei: kinderen kunnen dan nog niet rekenen. tja, mijn ma viel uit de lucht. ik deed dat wel dus dat was toch normaal. het enige. ik schreef in spiegelbeeld. mijn naam op papier was altijd ydna. en dat heeft JAREN geduurd.
als ik een gebouw met meer verdiepen oploop, zit ik trappen te tellen. O WEE als er 3 trappen van 12 treden zijn en eentje van 13. want dan heeft 1 voet altijd 1 stap meer gezet. oplossing: vandaag begin ik met de linkse voet, morgen met de rechtse.
bij wandelingen tel ik alle stappen. ik kan je na 2uur zeggen hoeveel stappen we gestapt hebben en hoeveel km het ongeveer is (dit begint langzaam weg te vallen na jaren)
in de wiskunde les hoefde ik nooit te studeren. ook bij electronica op school. ik ken GEEN formules. ik kan naar schemas zien op in een oogwenk ongeveer schatten welke spanning daar moet staan. ik zal de oplossing vinden, maar ge gaat u rot staren op mijn werkwijze. op school vaak gehad dat ik mijn punten op een examen kreeg omdat de oplossing juist was. maar de gedachtengang konden ze echt niet volgen. en dat zijn dan leraars.
ik ben thuis in alle werkgebied. ik heb electronica gedaan op school (wat moet je anders volgen, de rest is zeker geen uitdaging), me ook gevormd als lasser (plaat en consctructielasser), nog wat automechaniek bij gegooid, in de IT sector gaan werken en dan maar een diplomaatje programmeur/analist bij gedaan. en dan verveelt ge u 2-3jaar en doet ge nog eens carosserie erbij (koetswerkhersteller voor de NL'ers). t is allemaal kinderspel voor mij. ik herstel dingen nog voor ik begreep hoe ze werkten. ik schroef al van mijn 12de-14de TV's open en 80% kreeg ik werkende (de overige 20% knalde uit elkaar omdat ik dat ook leuk vond)

punt blijft, heeft iemand daar last van? 99% van de mensen rondom mee beseffen niet eens dat ik zo ben. is het een stoornis? ik denk anders, ik reageer anders, zit met te focussen om onbenulligheden (zoals trappen tellen) maar niemand merkt dat

ik hou van werken ..., ik kan er uren naar kijken
High met Henk

Special Member

Jij bent nu net wat ik bedoel Andy..

Kon je moeilijk aanpassen, slecht in communicatie. Echter doordat je ouder wordt groei je er overheen/leer je je aanpassen. Verder is het dan zo dat je wederzijds begrip nodig hebt en aanpassingsvermogen.

Mensenschuw is overigens 1 aspect,
Sociaal is een ander aspect
Planning en organisatie is ook een aspect.

Die eerste vorm je met name in je jonge jaren.. Die laatste komt pas veel later merk ik op: een 16 jarige met deze beperking komt onze opleiding op n4 vrijwel niet door, daar ze middenkader functies moeten aantonen, dus ook plannen en organiseren.. Als diezelfde personen ouder worden en zich aan willen passen kunnen ze met de juiste hulp dat wel leren....

Weer een ander aspect is veranderingen in omgeving. Ook daar kun je beperkt mee omgaan als je wilt oefenen...

Maar zoals gezegd.. Het vereist wederzijds aanpassen waarbij de persoon in kwestie eerst moet onderkennen wat zijn beperking / handycap is. Daar evt dmv handvaten/trucs mee om moet gaan en ook aan zijn omgeving aanvankelijk uit moet leggen wat hij lastig vind.
Hij / zij blijft maar de omgeving verandert. Hij/zij zal echter steeds normaler/socialer reageren omdat de omgeving zich aanpast, maar wel zo doet... Ofwel je past je aan en vervalt in routine

E = MC^2, dus de magnetische compatibiliteit doet kwadratisch mee???
EricP

mét CE

Dat soort 'afwijkingen' (om me maar aan het spraakgebruik te houden) moet tegenwoordig inderdaad behandeld worden. Want anders komt het niet goed ofzo...

Maar kijk bijvoorbeeld eens in deze post. Best wel wat mensen die willen helpen, maar pas na een hele stapel posts komt er een typenummertje van de TS. En dan blijkt het enige wat in de start post correct is te zijn dat het ding 8 pootjes heeft. Terwijl er blijkbaar een foto beschikbaar is.
Waarop het mij niet zou verbazen als zo iemand de wind van voren zou krijgen: relevante informatie achterhouden en dan toch doorvragen.

En naar eigen beperkingen: ik heb helemaal niks met taal. Maar dan ook niks. Maar zo heel moeilijk kan het toch niet zijn om in elk geval wat moeite te doen om het 'volgens de regels' te doen. En als ik twijfel aan de spelling, dan zoek ik het op. Ja, dat kost tijd. Met een beetje mazzel hoef ik het woord niet nog een keer op te zoeken. Leerproces? Het kost natuurlijk wat meer moeite dan gelijk roepen 'ik ben lysdectisch' :+ .

je zou denken dat men in 1 pand wel kan communiceren, zonder steeds overal de mail voor te moeten gebruiken.

Nee hoor. Ik heb ooit bij een telecom boer gewerkt. De operations afdeling zat al een maand of 8 met een probleem bij een (hele) grote klant. Ze kregen dat niet onder controle. Heel veel mailverkeer met de makers van de software. En dan tref je toevallig een keer iemand van operations bij de koffie automaat en dan komt het ter sprake. De oplossing zat 50m verderop bij engineering - parate kennis en de fix duurde toch wel 10 minuten, en als je het gebrekkige taalgebruik in de mails ziet, dan snap ik dat zo'n leverancier er ook niet verder mee komt...

In de meeste teksten die ik las werd zo'n label door de auteur gebruikt als excuus om zich niet te hoeven houden aan de algemeen geldende beleefdheidsregels. "Ik ben autist dus leer er maar mee leven".
Voor dyslexie geldt hetzelfde: "Ik ben dyslectisch dus hoef ik me niet te bekommeren over spelling en grammatica".

Precies.

Ik heb het betreffende topic waarom Maarten dit topic begonnen is niet gelezen, maar ik zie 2 kanten voorbij komen: soms wordt er wel erg doorgezeverd over niks en soms is de TS ook wel heel erg (zoals ze dat bij de oosterburen noemen) 'Beratungs-resistent'.

@hmh: dat is nu net wat autisme ook is. zich aanpassen, camoufleren zodat de buitenwereld het niet merkt.

naarmate iemand met autisme ouder wordt, merkt die vanzelf: ik zou dit zo doen, maar alle andere zouden het zo oplossen.
en vanzelf zal die bij problemen beginnen denken: hoe zou de rest het aanpakken. en dat gedrag zal gecopieerd worden.

autisme is vaak ook gekoppeld aan een hogere intelligentie, en die personen hebben het dan ook makkelijk zich aan te passen en te beredeneren hoe een andere groep zich zou gedragen.
alleen het in groep werken, sociaal gedrag blijft een probleem. maarja, dan ben je toch gewoon maar een rare snoeshaan en geeneen die er een probleem mee heeft.

zeker in onze huidige maatschappij kan autisme volledig verborgen worden. autisten misbegrijpen de lichaamstaal in een gepsrek vaak. maar op fora en andere sociale media op het internet is er net een gebrek aan die lichaamstaal. het is dan ook niet verwonderlijk dat vele van die 'snoeshanen' hier dan ook terecht komen.

in mijn familie wordt ik vaak vergeleken met shelden cooper uit de big bang theorie. beetje een rare snuiter die soms totaal verkeerd reageerd op situaties, maar op zich valt er toch nog mee te leven. en daar is dan ook weer het perfecte voorbeeld, de persoon in kwestie beseft gewoon niet dat die anders is. voor hem is het de rest van de wereld die raar is. ik verstond vroeger ook nooit waarom iedereen van de klas formules zit vanbuiten te leren.

ik zie autisme niet als een stoornis, maar gewoon als een persoon die misbegrepen wordt door de rest.
ik zal nog een voorbeeld geven: de laatste jaren merk ik dat er veel mensen een bril dragen. nu vraag ik me allang af: is de minderheid zonder bril normaal en heeft de rest slechte ogen. of zijn de overgrote deel mensen met een bril normaal en zijn die met betere ogen de afwijking? het lijkt wel alsof de lat te hoog ligt waarmee ze mensen vergelijken.

elke persoon is verschillend. het overgrote deel is genetisch bepaald en een groot deel komt van je leefomgeving.
volgens statistieken zou 1/100 autistisch zijn. vroeger werd er niet naar omgekeken en die mensen functioneren ook normaal in onze samenleving. bij de kinderen nu ben je abnormaal als je normaal bent

ik hou van werken ..., ik kan er uren naar kijken
Tidak Ada

Golden Member

Een autistische stoornis hoeft niet direct autisme te zijn
Tijdens mijn opleiding leerde ik dat autisme een vorm van kinderschizofrenie is. Dat is een zeer ernstige psychische stoornis, waar het kind met name totaal geen contact kan maken met zijn/haar omgeving.

Waar we het hier momenteel over hebben is een zéér slap aftreksel daarvan. Het gaat om stoornissen(jes) die verwant lijken. Vandaar de toevoeging stoornis. Het gaat niet om zuiver autisme, maar een scala van stoornissen, die verwantschap lijken te hebben.
Het fijne weet ik er ook niet van en ik heb geen zin om de DSM daarvoor door te nemen, gaat me gewoon veel te ver....

Rommelige werkplek? In de natuur is wanorde de meest stabiele toestand; de entropie is dan maximaal. Het handhaven van "orde" kost daarom altijd energie. ----> TUBE COLLECTORS ASSOCIATION - &#8224;
Lambiek

Special Member

Op 30 mei 2017 08:13:20 schreef fcapri:
naarmate iemand met autisme ouder wordt, merkt die vanzelf: ik zou dit zo doen, maar alle andere zouden het zo oplossen.

Bij iemand die echt autistisch is, en dan bedoel ik echt. Die kunnen niet echt voor zichzelf denken, die snappen echt niets van deze wereld.

autisme is vaak ook gekoppeld aan een hogere intelligentie,....

Ja, de gene die asperger hebben, die kunnen redelijk tot goed meekomen in de maatschappij, zei het wel met hulp.

zeker in onze huidige maatschappij kan autisme volledig verborgen worden.

Daar denk ik iets anders over, voor een echt autistisch persoon is de wereld een regelrechte ramp.

ik zie autisme niet als een stoornis, maar gewoon als een persoon die mis begrepen wordt door de rest.

Dat eerste klopt niet, het tweede klopt sowieso.

volgens statistieken zou 1/100 autistisch zijn. vroeger werd er niet naar omgekeken en die mensen functioneren ook normaal in onze samenleving.

De statistieken ken ik niet, zou kunnen. Je kunt vroeger niet met nu vergelijken, als ik zie hoe de wereld versneld is in de afgelopen 60 jaar.

Nu zal je misschien denken Lambiek weet niet wat autisme is, nou dat weet ik wel. We hebben namelijk een zoon die autistisch is met een geestelijke beperking, hij is nu 28 en heeft het verstandelijk vermogen van een kind van 5. Nu zal je zeggen dat is niet te vergelijken, dat is in zekere zin ook zo. Maar op de groep waar hij nu zit, zijn er 9 van de 10 autistisch met een behoorlijk hoog IQ. Maar die mensen kunnen er niets mee, die staan de hele dag heen en weer te wiegen, of kruipen in der schulp. En die mensen zouden deel kunnen nemen aan deze maatschappij, qua verstandelijk vermogen wel ja.

Dat zijn dus echt autistische mensen die daar zitten, en niet mensen met een autistisch trekje, want dat heeft iedereen wel een beetje. En sommige mensen met asperger kunnen inderdaad wel in een bedrijf werken ja, mits ze goed begeleid worden. Want ook de hoogbegaafde autist heeft begeleiding nodig, het is toch hun wereldje.

En nog even terug komen op vroeger, als je vroeger zo was dan werd je opgesloten in één of andere inrichting waar je elektro shock therapie kreeg.

Als je haar maar goed zit, GROETEN LAMBIEK.

Behoorlijk interessant hoe (bepaalde) technici naar zichzelf kijken :).

mel

Golden Member

Trouwens,ik denk dat iedere "electronica gek",eentje die de goede kant van de soldeerbout vastpakt, een beetje raar is.(wie word er anders elektronicus?) :)
Maar ik ga erg ver met Fcapri mee.Toen ik klein was, alweer een eeuwigheid geleden, had ik wel vriendjes, die gingen voetballen..Ik zat een tv te slopen ... :+

u=ir betekent niet :U bent ingenieur..
Tidak Ada

Golden Member

Nu vind ik iemand, die een soldeerbout aan de verkeerde kant beet pakt eigenlijk ook wel 'gek' :+

Rommelige werkplek? In de natuur is wanorde de meest stabiele toestand; de entropie is dan maximaal. Het handhaven van "orde" kost daarom altijd energie. ----> TUBE COLLECTORS ASSOCIATION - &#8224;
Lambiek

Special Member

Op 30 mei 2017 09:46:09 schreef mel:
Toen ik klein was, alweer een eeuwigheid geleden, had ik wel vriendjes, die gingen voetballen..Ik zat een tv te slopen ... :+

Is dat zo vreemd dan, je vriendjes hielden van voetbal jij zag meer in de techniek.

Ik was vroeger precies het zelfde, was altijd met techniek bezig en had ook veel vrienden. En ik haatte voetbal, nog steeds trouwens.

En de mensen kijken toch een beetje vreemd naar je als je zegt dat je in de elektronica bezig bent, het is toch altijd een grijs gebied voor veel mensen. Wat doen al die zwarte blokjes nu eigenlijk, zit daar nog iets in. Dan zeg ik vaak; daar zitten hele kleine smurfen in die zich de hele dag kapot rennen om de elektronen naar de juiste pootjes te begeleiden. :)

Als je haar maar goed zit, GROETEN LAMBIEK.
Tidak Ada

Golden Member

Overigens wil ik hier nog aan mijn vorige post toevoegen dat in de psychiatrie geen duidelijk omlijnde beelden bestaan, iets wat voor veel mensen met een of ander min of meer autistisch beeld, moeilijk te bevatten zal zijn. Veel loopt in elkaar over.

Rommelige werkplek? In de natuur is wanorde de meest stabiele toestand; de entropie is dan maximaal. Het handhaven van "orde" kost daarom altijd energie. ----> TUBE COLLECTORS ASSOCIATION - &#8224;
joopv

Golden Member

Ik herken me zelf erg in het beeld wat fcapri en anderen van zichzelf schetsen.

Maar ik weet ondertussen ook dat je kunt veranderen (als je dat echt wilt).

mel

Golden Member

Ik kan redelijk meekomen in het "normale" leven..Hoewel mn vrouw me wel eens iets anders wil vertellen.. :S

u=ir betekent niet :U bent ingenieur..
evdweele

Overleden

Nadat ik de bovenstaande berichten heb gelezen besef ik pas wat het betekent als er over een 'afwijking' wordt gesproken. En hoe schokkend het feitelijk is als iemand zich op voorhand onder verantwoordelijkheden probeert uit draaien door zichzelf (waarschijnlijk onterecht) zo'n label op te plakken.

Wat mij verbaast is dat het pas sinds heel kort is dat er over dit soort problemen wordt gesproken. Van autisme, asperger en dergelijke had ik 10 jaar geleden nog nooit gehoord.
Het woord dyslexie hoorde ik voor het eerst 40 jaar geleden toen een nichtje problemen had met spellen; ze gooide alle letters van woorden door elkaar en begreep niet wat er stond geschreven. Haar onderwijzer adviseerde toen om haar op een schrijfmachine te laten werken. Omdat ze dan alle letters een voor een moest indrukken heeft haar dat geholpen.

In de tijd dat ik zelf op school zat en van latere collega's heb ik nooit iets gehoord over of gezien van dyslexie.
Dat vond ik toch wel vreemd toen ik een paar maanden geleden in de krant las dat op de basisschool 10% van de leerlingen dyslectisch is en op het vmbo 19%.
Ligt deze toename dan aan het slechtere onderwijs, heerst er een virus of is het degeneratie?

Zelf vermoed ik dat het onderwijs de hoofdschuldige is. In 1968 werd de Mammoetwet ingevoerd en het hele onderwijs zoals dat tot dan toe had bestaan overhoop gegooid.
Ik begreep absoluut niet meer waar kinderen op school mee bezig waren. Het rekenen ging totaal anders dan ik zelf had geleerd, de geschiedenisles werd van het heden naar het verleden gegeven - hoe kan je dan ooit de ontwikkelingen volgen en de oorzaak van bijvoorbeeld een oorlog begrijpen?
Dat ik vraagtekens zette bij rekenen en geschiedenis staat me nog het best voor geest, maar de vreemde manier van lesgeven gold voor alle vakken.

Als ouwe knar denk ik dat a) het onderwijssysteem niet deugt en b) er te makkelijk een etiket wordt opgeplakt als iemand niet aan "de norm" voldoet.
En bij zo'n etiket hoort natuurlijk ook een pilletje, want dat wordt sterk gepromoot door de farmaceutische industrie, die hun winsten daarmee zien stijgen.
Maar - denk ik dan - zou je met beter onderwijs en een goede opvoeding niet in veel gevallen hetzelfde bereiken?
Net zoals dat 60 jaar geleden het geval was.

Zomaar wat gedachten van een bejaarde die zich alleen zorgen hoeft te maken of de AOW op tijd wordt betaald ;-)

Techniek is ervoor gemaakt om ons in de steek te laten. Het blijft een ongelijke strijd tussen de techniek en de technicus.

Dit topic is gesloten