Zo'n brand zet inderdaad alleen echt door als er goed brandbaar materiaal in de buurt is. Bij de K40 en de modernere Loewes, was het plastic niet brandvertragend en werd aangestoken en brandde zelfstandig door. Bij de K40 ging het holle chassis zelfs als schoorsteen dienen. Bij de beruchte ITT-condensator dienden waarschijnlijk het impregneermiddel en de behuizing van de condensator als brandstof. Bij de netschakelaars, RIFA-condensatoren en hoogspanningstrafo's zou de brand uit moeten gaan zodra de stroom eraf is, maar je moet natuurlijk geen grote stofnesten in het toestel hebben.
Het advies van Philips was na 1993 ook om eens in de zoveel jaar of bij een servicebeurt ook alle modernere televisies even stofvrij te maken en bepaalde punten na te solderen of te controleren. Ik denk dat dat afdoende is om vrijwel alle oorzaken van televisiebranden weg te nemen.
@High met Henk: scopebuizen hadden geen spanband, dus als die imploderen gaat het inderdaad flink mis! Televisiebeeldbuizen kregen in de loop van de jaren '60 (na uitvinding zo ongeveer wereldwijd van de ene dag op de andere) standaard een spanband over de verbinding tussen scherm en conus, deze diende behalve voor de montage ook om het glas gecontroleerd te laten breken in geval van implosie. Het tot dan toe gebruikelijke losse veiligheidsglas kon weggelaten worden.