Op 25 november 2019 13:40:29 schreef Frederick E. Terman:
Blijft alleen de vraag waarom er niets aan het licht veranderde als je een leiding waar 20 A door loopt, los werd genomen. Da's vreemd.
Dat snap ik ook niet goed. Het zou kunnen dat de belastingen op de 3 fasen het onderling uitvechten maar dan verwacht je dat het sterpunt gaat zwalken.
Op 25 november 2019 13:04:50 schreef KevinM:
Deze gedachten, daarop zijn de meeste verdeelinrichtingen niet gebouwd. U(spanning) x √3 x 75(stroom) = 51,75 KVA.
Ik snap het gedoe met die wortel 3 niet. De berekening is heel simpel, je hebt 3 fasen die ieder bij 230V 25A kunnen trekken.
Dus simpel 3x230x25=17250.
Dank allen voor de antwoorden,
Ik begrijp het nu (het gedeelte harmonische begrijp ik half). Ik begreep ook eens van iemand dat de energieleverancier het niet leuk vind al die inductieve belastingen van tegenwoordig).
Maar als ik puur in de tijd kijk dan wordt de 0 lijn wel langer belast dan de fase elk van zichzelf. De "0" wordt nooit 0 omdat hij "hopt" op de sinus boven de 0 lijn. Klopt dat wat ik zeg?
Er is geen "sinusvorm" stroom in de 0 zeg maar. Meer een continue afvloeien van de 3 fasen? ( ik zie het dan dat er meer vermogen (in de tijd) door een 0 gaat dan door een losse fase (klopt dat?)
Op 25 november 2019 22:11:01 schreef Hoihoi:
Maar als ik puur in de tijd kijk dan wordt de 0 lijn wel langer belast dan de fase elk van zichzelf. De "0" wordt nooit 0 omdat hij "hopt" op de sinus boven de 0 lijn. Klopt dat wat ik zeg?
Nee.
Als je twee sinussen optelt blijkt dat er ook weer een sinus met dezelfde periode uitkomt. In het plaatje heb ik zowel "sin(x)+cos(x)" als sqrt(2)*sin (x+pi/4) proberen te plotten, maar dat ligt zo mooi over mekaar dat je de achterste helemaal niet meer ziet. Vandaar dat ik de factor wat moest veranderen.
wiskundig: Er is altijd een e en f te vinden zodat gegeven abcd: a sin(x+b) + c sin (x+d) = e sin (x+f)
De stroom in de nul is dus altijd ook een sinusvormige curve.
Lucas heeft het al heel aardig uitgelegd. Ik wil het nog een keer proberen uit te leggen, maar dan iets anders.
Stel ik heb een netspanning L1: 320 sin (t * 50*2*pi) Die loopt dus tussen -320 en 320 heen en weer te wiebelen op een frequentie van 50 Hz. Stel ik sluit een weerstand (belasting) aan die 320 Ohm weerstand heeft. De stroom wordt dan U/R = sin (t *50*2*pi). 1A op de toppen.
Stel nu dat ik een tweede fase heb, L2: -320 sin (t * 50*2*pi) Die loopt dus OOK tussen -320 en 320 te wiebelen, maar nu precies in tegefase: Als L1 +320 is, dan is L2 precies op dat moment -320. Sluit ik ook HIER een 320 Ohm belasting op aan, dan krijg ik hier ook U/R = -sin (t *50*2*pi) als stroom. Maar als die OOK door de nulleiding loopt tegelijkertijd, dan moet je de twee stromen optellen: I0 = sin (t *50*2*pi) + -sin (t *50*2*pi) = 0.
Ook bij driefase stromen gebeurt dit: De stroom door de nul wordt altijd een sinusvorm, en altijd minder of gelijk aan de grootste fasestroom. (gelijk alleen als er 1 of 2 fases precies nul stroom voeren).
Dit alles blijft gelden als je capacitieve en inductieve lasten krijgt. Door een ongunstige combinatie van capacitieve lasten op 1 fase en inductieve lasten op een andere kan nu de stroom WEL groter worden dan de hoogste fasestroom. In de praktijk is dit echter ongebruikelijk omdat je dan in het uiterste geval dus een puur inductieve last op de ene fase een puurinductieve last op de andere fase hebt, terwijl je dus geen reel vermogen afneemt. Vandaar dat het tijden lang toegestaan was om voor de nul een draad van gelijke diameter te nemen als ook voor de fase draden is toegestaan.
Het kan "fout" gaan als je niet lineaire belastingen krijgt. Dus dingen met diodes en zo. DAN kan het zijn dat stromen uit L1 gaan optellen bij L2 en L3, zodat er een grotere stroom gaat lopen dan in de fasedraden. Dan heb je wel een "uitzonderlijke installatie" als zich dat in de praktijk voordoet. Maar kennelijk heeft men het wel eens meegemaakt want de regels zijn aangepast dat het soms nodig is om een dikkere nuldraad te nemen.
Op 26 november 2019 09:53:17 schreef rew:
Het kan "fout" gaan als je niet lineaire belastingen krijgt. Dus dingen met diodes en zo. DAN kan het zijn dat stromen uit L1 gaan optellen bij L2 en L3, zodat er een grotere stroom gaat lopen dan in de fasedraden. Dan heb je wel een "uitzonderlijke installatie" als zich dat in de praktijk voordoet. Maar kennelijk heeft men het wel eens meegemaakt want de regels zijn aangepast dat het soms nodig is om een dikkere nuldraad te nemen.
Zo uitzonderlijk is dat niet. Het is eerder in dit topic al genoemd: TL armaturen veroorzaken een vrij groot aandeel derde harmonische. Als je armaturen hebt op alle fasen dan zijn die derde harmonischen in alle fasegeleiders met elkaar in fase. In de nulleider compenseren ze elkaar dus niet, maar ze tellen juist op.
Dat probleem kwam sterk naar voren bij verlichting in kassen. Daar gaat het om vrij grote vermogens en dus grote nulstromen. Er zijn in kassen heel wat nuldraden uitgefikt door dit verschijnsel.
Daar is het probleem nu opgelost door armaturen die op 400V werken. Die staan dus tussen de fasen in driehoek. De derde harmonische loopt dan niet meer door de nul, want die heb je niet meer nodig, maar die zingt rond in de driehoek.