Handleiding FOM-2. Fehlerortmessgerät

Daar zeg je wat...! Heel wat tuinverlichtingen die de aardlekschakelaar aanspreken.

Grapjas.
Het doorgronden is al wat lastig en dan aan een ander uiteenzetten hoe en wat.
Bovendien moet de ts dan ook nog eens een keer zo'n apparaat ter beschikking hebben..
Ik ben echter allang blij dat het ing niet gedemonteerd is en wellicht nog eens te gebruiken is.
Mede dank zij jou hulp en die van FrederickE.T.

Maar ik ga eerst proberen alle meetschema's te testen.
En daarna voor mijzelf een soort beknopte gebruiksaanwijzing te maken ter voorkoming van geknoei als ik met enkele jaren het apparaat weer eens nodig heb.

Nog even een kort verslag van de ervaringen vandaag.
De meetschema's zoals aan de binnenkant van het deksel staan heb ik vandaag nog maart eens uitgevoerd.
Fremdspannung: werkt keurig met dien verstande dat de meting niet geweldig nauwkeurig is.
In de stand x1 heb ik afwijkingen geconstateerd van 1,4% tot maar even 17,4%
Bij stand x0,1 waren de fouten wat minder heftig maar toch ook variërend van 12 tot 8 % . de kleinste fout bij volle uitslag.

De isolatiemeting was prima. Geen noemenswaardige afwijking t.o.v. de meting met een prof. isolatieweerstandmeter de Metriso 500VW ( testspanning 500 Volt).

De weerstandmeting is ook goed maar ook hier blijkt de nauwkeurigheid niet geweldig. Zeker niet in vergelijking met de PM6303 meetbrug.

De Fehlerort Schleife B 4.1 heb ik uitgevoerd zoals mvdk voorstelde maar dan met een langer stuk kabel. Nu werd de plaats van de ,,sluiting"perfect bepaald.

De laatste twee metingen heb ik maar niet uitgevoerd daar ik wel geloof dat ook die wel zullen werken.

Een meetinstrumewnt gered van een vroegtijdig verscheiden.
Nogmaals mijn dank voor de hulp van mvdk en Frederick E.Terman

Ik denk dat die Fehlerortung ook het allerbelangrijkste was aan het apparaat, vandaar ook zijn naam.

Leuk dat je ook bij mij dit apparaat weer onder mijn aandacht hebt gebracht. Er is aan die klassieke bullen meer te beleven dan je zo denkt, vooral als ik me bedenk dat de problemen die ze moeten oplossen, nog altijd precies dezelfde zijn.

Ik zou toch nog willen weten hoe de laatste twee metingen van het overzicht gedaan werden en/of waar ze voor waren.
Wel, wie weet duikt er ooit toch nog eens een handboek op in het een of andere archief.

Zo, nu ook eens op mijn gemak een Fehlerortung gedaan.
Twee weerstandjes (die al eerder waren gemeten: 15 en 23 ohm) in serie op Xa en Xb aangesloten. Weerstand (dus de som) gemeten: 38 ohm, klopt.
Nu de aftakking aan S verbonden. We doen dus net of we twee aders, ieder van 19 ohm, hebben en dat op 15 ohm vanaf de FOM een volle aardsluiting is.
Ik krijg er 789 schaaldelen uit.. prachtig! 15/19 = 78,9% inderdaad.

Daarna in plaats van rechtstreeks naar S, nu de 'sluiting' via een weerstandje van 3900 ohm. Hetzelfde resultaat. Heel mooi!

Ten slotte nog eens maar nu met 39 kOhm. Verstärkung moet een tandje hoger om gemakkelijk af te lezen. En weer.. 789 schaaldelen. O jubel!

Zodra er weer verenigingsavonden mogelijk zijn, moet dit ding maar eens mee naar de club om er de anderen ook mee te laten spelen.
Dit lijkt me nu een aardig apparaat om coaxkabels te checken om te zien of die niet langzamerhand een verminderde isolatie of een mantelbeschadiging hebben.

Zolang je maar aan een "gezonde" kabel meet, een kabel die vóór dat er schade kwam een isolatiewaarde had volgens opgaaf van de fabrikant.
Ik heb in het verleden gemeten aan GPLK telecomkabel. PTT/KPN kabel is eigenlijk luchtgeïsoleerd, er zit een draadje om de koperader gewikkeld, daaromheen zitten twee of meer laagjes papier. Onze kabel was anders, vetkabel noemde ik 't. De kabel kwam in haspels van 400mtr. Op een lengte van 12km (Delft - Ztm) heb je dan minstens 30 moffen zitten, en na verloop van tijd worden dat er meer. Moffen zijn altijd zwakke plekken, hoe zorgvuldig ook je ze maakt. Als je meerdere "lekken" in je kabeladers hebt, word het moeilijker een "echte" foutplek te vinden.
Mijn ervaring was, dat een foutplek minstens een 1000x lagere weerstand moet hebben dan de "normale" isolatiewaarde van de kabel voordat de fout ontstond.

Mooie praktijkinformatie!
Onze eigen lijnen zijn maximaal 7 of 8 km lang geloof ik (en voor de duidelijkheid, daar ga ik dus zelf niet over; ik ben slechts gebruiker).
Kabels zijn meestal 50 paartjes. Er liep vroeger alleen audio en schakelspanning over, en de laatste 20 jaar steeds meer data, vroeger 2 Mb/s, nu tot 10 Mb/s per aderpaar.
Je haalt gewoon steeds meer uit zo'n koperpaar. Toch komt er ook bij ons intern steeds meer glasvezel.

Maar inderdaad je hebt gelijk: een kabel moet al heel beroerd zijn, qua isolatiewaarde zeker, voordat de data niet meer aankomt.
Als we trouwens soms weleens een aardfout hebben, blijkt dat meestal niet eens de kabel te zijn, maar een geplofte overspanningsbeveiliging aan een van de twee kanten.