Voor testen kun je ook een potmeter gebruiken. bv een 1M versie.
LDRs kunnen slecht tegen vocht, net als veel andere componenten op de printplaat, oftewel, de lamp behuizing is slecht en/of er is bezuinigd op dingen als bv conformal coating om de boel te beschermen.
Je kunt bijna alles testen maar dat uitleggen is vaak niet zo zinvol omdat daar naast kennis (hier gratis te verkrijgen ) vaak de nodige apparatuur voor nodig is. Je hebt minimaal een datasheet, DMM, scoop, LCR meter en labvoeding nodig (en weten hoe je die gebruikt) Daarnaast zijn er tegenwoordig handige multi-component testertjes.
In situ meten zonder schema kan vaak ook door per component te meten met behulp van datasheets. Je ziet in de datasheet de functie van de pinnen en meestal voorbeeld schemas.
Als er bv een npn tor is dan weet je dat de spanning op de collector hoger moet zijn dan de emitter, dat de tor open staat als dat minder dan bv 100mV is en spert als dat meer is (zie datasheet voor waarden) en dat de spanning tussen basis en emitter grofweg 0,6V is. Bij klein signaal toepassing, bv een signaal versterker kijk je of het signaal versterkt wordt.
Als je bij een mosfet een blokgolf van 0-10V op de gate ziet maar permanent 12V op de drain dan is er een grote kans dat die mosfet stuk is.
Als het een IC met ingang, uitgang en "enable" pin is, dan kijk je of de voeding aanwezig is, of er wat op de ingang binnen komt, er wat uit komt en de relatie daarvan mbt de enable pin. Je kunt soms zelfs zo ver gaan die pinnen te manipuleren. Gaat er wat in en komt er wat uit met de enable in de goede stand (hoog of laag) dan is er een goede kans dat het ding werkt. Komt er niks binnen dan ga je vandaar terug naar het component wat aan die ingang zit en als nodig net zover terug tot je wel signaal hebt.
Dit klinkt makkelijker dan het vaakis maar zo kun je best ver komen. Let op, of deze dingen opgaan ligt aan de manier waarop componenten worden gebruikt, daar komt kennis om de hoek kijken)
.