Philips PM 3206

Hallo, ik heb hier een oude oscilloscoop met een probleem in de y-amplifier. Als ik de scope aan zet en de lijn op het scherm verschijnt begint deze na enige tijd omhoog te kruipen, het scherm uit. Zover dat met de positie knop de lijn niet meer in beeld te krijgen is. Tot dan werkt de scope redelijk normaal. De linkerzijde van het schema is de ingang van de versterker, daarvoor zit de verzwakker. Geen verschil als ik die loskoppel. Als ik de ingang, boven r24 links aan de massa leg staat de lijn weer in het midden, koppel ik deze verbinding los is de lijn meteen het scherm weer uit. De vermelde spanningen komen min of meer overeen. De soldeer verbindingen van de print lijken me redelijk goed, echter sinds ik de print er een keer uit heb gehad voor inspectie van de soldeerzijde stijgt de lijn nu nog sneller het scherm uit dan daarvoor.
Kan dit veroorzaakt worden doordat 1 of beide EF94's slecht geworden zijn?

Pdf gevonden op frank.pocnet.net/other/sos/index.html
Bijgevoegd schema van de versterker

dat zou altijd kunnen, wissel ze gewoon eens met elkaar om en kijk of er wat veranderd.
Als de scoop héél lang niet gebruikt is kan de lekstroom van elco's ook voor problemen zorgen. en die nemen meestaltoe als de scoop langer aanstaat tot ende formatieproces, als dat nog lukt.

Buizen omwisselen maakt geen verschil in het effect, zowel omwisselen van beide ef94 niet als de ef80 buizen. Spanning over de elco C12 met R3 (Y-pos) in het midden blijft zo goed als gelijk en hij wordt niet warm. de voedings spanningen blijven ook constant. Stroomverbruik van de scope is normaal. Kathode spanning van B1 is 4.8 volt, B2 2.7 volt als de lijn buiten beeld is. Als ik de ingang van de versterker aan massa leg is het beide ongeveer 2.8 volt

zoals je het beschrijft lijkt het wel of je buizen op hol slaan naarmate ze opwarmen. (de EF94)

dat kan als de stuurroosters zelf als kathode gaan werken als de buis doorwarmt. ken het verschijnsel van eindbuizen, maar niet van deze, vandaar dat oordelen moeilijk is. wat je wel kan is de roosterstromen en spanningen eens meten om te zien of die gaan "lopen". (Als de stuurroosters electronen gaan emitteren worden ze positiever tov de massa).

Meet R24 eens op. Deze zou onderbroken kunnen zijn. En dan hangt het rooster van de ene EF94 los.
Wat is het effect, als je schakelaar SK6 omschakelt? Deze bepaald de koppeling tussen de 2 kathodes van de EF94's, en daarmee ook de versterking. Het valt mij op, dat bij al of niet kortsluiten van de ingang, de kathodespanning van de ene EF94 wel verandert, maar die van de andere niet. Het lijkt dat er geen koppeling tussen de kathodes is.

Piet

R24 meet 5006K (de verzwakker afgekoppeld) dus dat zit wel goed.
De lijn begint te kruipen zodra de buizen beginnen op te warmen is mijn indruk. Beide ef94 worden ook best heet maar dat hoeft niet veel te betekenen dacht ik. Ze zijn beide afgeschermd met een metalen kokertje dat verder geen verbinding met massa heeft, zitten in stenen voetjes. Ik heb de spanning op pin 1, stuurrooster van B1 eens gemeten Die loopt langzaam op van 0 volt naar 1.5volt. Ook met R27 kort gesloten om lading op de parallel condensator uit te sluiten. Kathode spanning loopt in dezelfde tijd op van 2.8 naar over 4 volt. schermrooster en anode spanning spanningen dalen met enkele volts vanaf resp. 117 volt en 85 volt.
Ik zal nog even checken wat SK6 nu precies teweeg brengt want die zorgt ervoor dat de trace direct erg verspringt als die op de 2mV stand gezet wordt. En een een vergelijk maken van wat er gebeurt op B2 als het begint.

uit nieuwsgierigheid eens in het schema gedoken.

wat apart, B1 en B2 krijgen gelijkspanning als gloeidraadvoeding. Niet zomaar gelijkspanning, maar (als ik het goed begrepen heb) blijkbaar geregeld via een feedback van de kathodespanning van B1 en B2. Als de kathodespanning stijgt, wordt de gloeispanning wat terug geregeld om dat tegen te gaan. Zou me niet verbazen dat daar wat fout zit en gloeidraden veel te heet gestookt worden, waardoor de buisjes op de loop gaan. controleer eens of de gloeispanning van de EF94's niet veel te hoog is, kan wijzen op doorgeslagen regeltor.

Dat is inderdaad helemaal niet goed. Spanning stabiliseert rond 7,52 volt, te hoog dus. Ik heb daar helemaal overheen gekeken, staat ook bij de check lijst emitter of TS3 is —6.3 V (~0.1 V). Ik ga proberen of dat nog gewoon terug te regelen is naar 6,3 volt via die instel pot.

ooh, die EF 94 gloeiden als kerstlampjes, aangepast aan het seizoen... Als die situatie al heel lang heeft aangehouden kan het zijn dat de buisjes altijd wat roosterstroom gaan trekken, ook op de juiste temperatuur. Je kan dan evengoed de gloeidraad spanning wat lager zetten om dat tegen te gaan, mocht het zich voordoen.

:D Ik weet niet of dit lang heeft geduurd, heeft wel jarenlang uitgestaan. Met die instel pot krijg ik de spanning niet onder de 7 volt. TS3 heeft geen sluiting maar wat ik meet met de buisjes eruit lijkt me ook niet goed. Even de transistor tester opduikelen. Vanavond even verder.

door de grote lekstroom van TS3 (das een GE powertor, de Iceo is redelijk groot) denk ik dat je zonder belasting sowieso teveel gaat meten, ook al wordt die tor dichtgestuurd. Je moet dus minstens een buisje erin stoppen om te testen, en best alletwee.
met een weerstand als last zou ook kunnen, maar de feed-back lus gaat dan niet werken en de spanning gaat dan ook iets te hoger zijn, maar regelpot moet dan wel werken.

o, ja ..Als je transistortester niet met antieke Ge powertorren overweg kan zou het kunnen dat die afgekeurd wordt door de tester.

de micronta dynamic transistor checker is zelf ook al bejaard :) maar die vindt alle 3 de torretjes nog goed. Als ik de pot helemaal tegen de aanslag aan de kant van de zener zet is de spanning 6.18 volt maar het moet contact maken met de aanslag anders verspringt het meteen naar meer dan 7 volt.
Maar de trace staat nu stabiel op het scherm.

Ik zie die terugkoppeling alleen niet. Die +1 is +240V voeding en de -2 is -150V. Waarom dit zo gedaan is snap ik niet want S7 op die trafo is netjes 6.3V

Op 2 december 2020 21:05:43 schreef hexacon3:

Ik zie die terugkoppeling alleen niet. Die +1 is +240V voeding en de -2 is -150V. Waarom dit zo gedaan is snap ik niet want S7 op die trafo is netjes 6.3V

Oh het is de -2 . ik dacht dat het de +2 was , het tekentje is wat vaag en staat ook vermeld bij de kathodes. geen feed-back dan. dacht dat ze bij philips nog eens een slimme truuk hadden uitgedacht, niet dus. het idee op zich is al niet slecht.

gewoon DC, en dat is op zich niet onlogisch, alleen al om de brom van die gevoelige ingangstrappen weg te houden en gestabiliseerd om de werkpuntsverschuiving laag te houden bij schommelingen van de netspanning.

In ieder geval bedankt voor de hulp. Het is duidelijk waar het probleem vandaan komt. Ik was er nooit opgekomen, weer wat geleerd.
Ik ga nog eens even proberen alle checks en controles na te lopen.

Als ik de pot helemaal tegen de aanslag aan de kant van de zener zet is de spanning 6.18 volt maar het moet contact maken met de aanslag anders verspringt het meteen naar meer dan 7 volt.

Potmeter reinigen of vervangen lijkt mij.

It's the rule that you live by and die for It's the one thing you can't deny Even though you don't know what the price is. It is justified.

Ik heb hem er even uitgehaald. 1 pootje gaat gewoon van 0 tot 500 ohm, de andere verspringt enorm, slecht contact met de baan dus, dat heb ik nog niet eerder zo gezien. Wel dat de loper slecht contact maakte. Een andere potmeter erin gezet en nu is de spanning wel weer normaal te regelen. Bedankt voor de tip.

RAAF12

Golden Member

In een GM 5639 die hier staat, zitten twee goede, originele lineaire 500Ω koolpotmeters. Mag je hebben.
Vraagje: Philips had een PM en een GM serie buizenscopes, wat is het verschil?

Op 4 december 2020 09:38:58 schreef hexacon3:
slecht contact met de baan dus, dat heb ik nog niet eerder zo gezien. Wel dat de loper slecht contact maakte. Een andere potmeter erin gezet en nu is de spanning wel weer normaal te regelen. Bedankt voor de tip.

meestal slecht contact tussen de baan en de eindpunten (de geklinkte zones)

Op 4 december 2020 10:08:26 schreef RAAF12:

Vraagje: Philips had een PM en een GM serie buizenscopes, wat is het verschil?

de leeftijd? GM was jaren 40,50,60 en daarna werd het PM (overgang reeds ingezet ergens begin jaren 60)

[Bericht gewijzigd door kris van damme op vrijdag 4 december 2020 11:39:13 (27%)

Ik heb hier ook nog een GM 5639. Die doet het nog wel iets beter dan de PM 3206 tot nu toe. Wel loodzware dingen met die grote trafo's en al dat ijzer :) Ook blijkbaar vrij onverwoestbaar op wat glitches na dan

RAAF12

Golden Member

Klopt als een bus, massaverbindingen intern laten los, dan krijg je glitchen. Even bekloppen dan vind je de vout. Daarna vastzetten. Verder misschien wat kleine dingetjes op het frontje, dat kan ook los. Een grote, zwarte, zware (l*l) ehhh, voedingstrafo inderdaad, die werd gekanibaliseerd aangetroffen in andere (zelfbouw) apparatuur :-) Tja, het modelletje wat hier staat is volstrekt origineel. Zo nu ga ik het decorumverlies gauw goedmaken :-)

Op 4 december 2020 12:14:58 schreef hexacon3:
Ik heb hier ook nog een GM 5639. Die doet het nog wel iets beter dan de PM 3206 tot nu toe.

je kan de twee toestellen maar moeilijk vergelijken. DE PM3206 is geen universele scoop, maar voor LF en zeer LF. (trillingsonderzoek bvb). De bandbreedte is dus heel beperkt, maar met een meer dan normale gevoeligheid.(voor die tijd) Je kan er zo microfoons mee testen.