Waarom schrijf je dat nu?
Nog eens: Verzwakker −6 dB (bekend); ingangstrap misschien +6 dB (enthousiaste optimistische schatting); eindtrap +6 dB (datablad).
Samen hoogstens −6 + 6 + 6 = 6 dB, nog niet eens gerekend de kleinere verzwakkingen onderweg.
Benodigd: 10 dB. Waar is de rest van de dB's?
We wéten dat in deze versterkers de verzwakker aan de ingang 6 dB is, en ook staat vast dat deze versterker normaal gesproken inderdaad van 10 naar 100 W versterkt.
--
En het raadsel stelt zich niet alleen hier. In de 50 W-uitvoering zit één enkele MRF646 (datablad: '45 W, 4.8 dB'), die niettemin van 10 W in, 50 W uit maakt. Hoe? Samen met de onvermijdelijke verzwakkinkjes in de schakeling zouden we hier bijna 7,5 dB nodig hebben.
In deze 50W-versterker zit geen verzwakker voor de ingangstrap.
--
Het kan haast niet anders, of MML heeft in de praktijk ondervonden dat die MRF-transistoren gewoonlijk behoorlijk meer gain hebben dan de maker garandeert, en dat de ontwerpers daarvan gebruik hebben gemaakt.
Zo heel hoog lag de productie niet (de markt was beperkt), dus de fabriek kon eenvoudig die enkele versterker die bij de eindtest het vermogen niét haalde, terugsturen naar de assemblage om er een andere MRF in te zetten.
Zo vergezocht is zo'n scenario niet: een in die tijd bekende Nederlandse bouwer van automatische stuurinrichtingen voor schepen gebruikte dezelfde truc in zijn elektronische kompassen. Het bewuste onderdeeel voordelig in aantallen ingekocht, en daarvan uitgezochte exemplaren gebruikt.
(De automaten varen nog, dus ik laat even in het midden wie ik bedoel. )