Waarvoor werden deze Condensatoren gebruikt?

Rechtsboven zie ik alvast een VDR. Verder een zooi verschillende condensatoren en condensatorachtigen.

Volgens mij zijn die weerstanden spoeltjes.

(of zijn dit defecte weerstanden die daarom als condensator meten?)

Meten is weten. Met een condensatortester kan je de capaciteit meten. Vergelijk deze met de kleurcode op de condensator, en je weet wat je hebt.
Geloof niet alles wat anderen zeggen, en zeker niet in dat audiofielen wereldje. Blinde A/B testen doen ze niet aan (want mijn oren moeten minimaal een uur rusten om tot een vergelijk komen....als je dan nog weet hoe de eerste component nog klonk).

Ik heb nog nooit condensators gezien die lijken op carbon composite weerstanden maar het zou kunnen dat het condensators zijn.

Waarom meet je ze niet gewoon ? Bijna iedere moderne DMM kan capaciteit en weerstand meten.

Op 18 september 2022 00:50:50 schreef SuperPrutser:
zeldzame audio weerstanden [...]
condensatoren [...] met volgens mij exact hetzelfde uiterlijk. [...]
deze op koolweerstand-lijkende condensatoren

De zeldzame audioweerstanden zijn dus koolweerstanden?
Dat is inderdaad zeldzaam voor audio-toepassingen. Hun 'excess noise' maakt ze daar vrij ongeschikt voor, en je ziet er daarom altijd gewoon metaalfilmweerstanden.

De op weerstanden lijkende dingen in je foto zijn honderd tegen een gewoon weerstanden.
Ik zie er wel condensatoren tussen. Die folie-dingetjes (op eentje zie je '160V' staan) waren wel goed, maar niet heel duur of zo. Die buisjes zijn ouderwetse keramische condensatoren, ook heel gewoon maar niks mis mee voor hun toepassing.

Er zit ook een gele mepolesco style / chicklet Philips tussen. Dat kan een polyester of polycarbonaat type zijn. Die laatste zijn wel wat audiofieler en worden niet meer gemaakt.

De meeste condensatoren kun je er zo uithalen op het zicht.
Een Mptje, enkele polyprops , wat keramische buiscondensators,
zelfs eentje waar in grote letters op staat 56pF ±2% staat.
Dat is welhaast zeker een condensator

Het zou me verwonderen dat die stokoude weerstandachtige dingen condensatoren zijn.
Ik heb al heel wat condensatoren gezien, maar nooit in die behuizing. een enkele keer een spoeltje maar vermoedelijk zijn het weerstanden.
Anderzijds is het vrijwel onmogelijk dat ze allemaal stuk zijn.
Misschien is de batterij van je ohmmeter wel plat.
Enfin, never say never...

Als de rest van je blijkbaar ongesorteerde voorraad er net zo uitziet wordt het hoog tijd dat je eens grote kuis houdt voor je ongedierte kweekt.
Ik kan zelf moeilijk iets weggooien, want kort daarna heb je het toch nodig, maar bij die zooi zit niks wat het houden waard is.

Je vermoedt dat sommige van die onderdelen zeldzaam zouden zijn en daarvoor waardevol?
Wel, soms is dat wel eens het geval, maar als je denkt dat iets uit die ouwe zooi maar 1 rosse cent cent waard is moet ik je teleurstellen.
Of je moet een maffe audiofiel weten te overtuigen..

De omcirkelde zou ik bewaren, die zijn wat stabieler dan de gemiddelde condensator.

De rest heeft links en rechts wel z'n voor- en nadelen, maar zijn nauwelijks de moeite van het bewaren waard...
Tenzij je de hobby hebt om oude apparatuur zo authentiek mogelijk te restaureren...

De weerstandachtigen herken ik als spoelen, maar het zou me niet verbazen als er ooit condensatoren in die behuizing zijn gemaakt.
Zoals @keebrev al zei: meten is weten. Als een van de drie soorten (R, L of C) zou er een correlatie van de gemeten waarde met de kleurcode moeten zijn.

Als alles faalt kun je ze ook nog destructief onderzoeken, dan wordt veel duidelijk.

Op 18 september 2022 12:44:29 schreef Frederick E. Terman:
[...]De zeldzame audioweerstanden zijn dus koolweerstanden?
Dat is inderdaad zeldzaam voor audio-toepassingen. Hun 'excess noise' maakt ze daar vrij ongeschikt voor, en je ziet er daarom altijd gewoon metaalfilmweerstanden.

Wel, die ruis kan dan weer prima allerlei randverschijnselen maskeren, zoals hum en dithering. met een beetje overtuigingskracht kan je een adiofool audiofiel zijn beurs hiervoor wat verder laten opengaan

Die buis condensatoren zijn ook wel goed hoor. Dat was in de oorlog het Duitse antwoord op het mica embargo van de geallieerden. In die tijd waren de moderne kunstoffen er nog nog niet en werden stabiele condensatoren van mica gemaakt. Dat ging dus niet meer in Hitler Duitsland. Het antwoord kwam van Rohde & Zwarts in de vorm van die buis condensatoren. Als je wel eens (erg) oude radio's repareert zul je zien dat die buiscondensatoren eigenlijk nooit stuk zijn. Als ze stuk zijn is dat vaak mechanische schade door een lompe reparatie veroorzaakt. In oude Duitse ontvangers en zenders zitten deze buisjes ook vaak in het oscillator gedeelte omdat ze net als mica erg stabiel zijn. Ze bestaan met verschillende positieve of negatieve temperatuur coëfficiënten waarmee je een goede in temperatuur stabiele oscillator kunt bouwen.

Die bruinige rechthoekige blokjes met scherpe randen zouden wel eens mica condensatoren kunnen zijn.

Wat vaak wel stuk is zijn die carbon compound weerstanden of wel ruisbronnen. Diverse keren gehad (bij een autoradio uit 1950) dat ik ze allemaal moest vervangen omdat ze werkelijk allemaal in waarde verdubbeld waren. Die groenige dingen lijken op dit soort weerstanden. Maar zouden ook condensatoren kunnen zijn. Ik heb ze ook wel eens als condensatoren gezien. In dit geval: meten is weten. Die carbon compound ruisbronnen hadden wel weer weinig inductie. Dat dan weer wel.

Als je wel eens (erg) oude radio's repareert zul je zien dat die buiscondensatoren eigenlijk nooit stuk zijn.

Buiscondensatoren waar een hoge spanning op staat zijn wel degelijk regelmatig kapot.
(vooral aan de anode van audio trappen veroorzaken ze dan veel geknetter en andere bijgeluiden)

Wat Arco zegt. Maar ik pas ze nog gewoon toe. Die verschijnselen treden pas na tientallen jaren op.
De faalmodus is niet catastrofaal, ze gooien geen anodespanning op je rooster zoals papiercondensatoren wel eens doen.

[Bericht gewijzigd door Ledlover op 19 september 2022 09:45:21 (38%)

De zooi hier getoond dateert integraal nog van voor superprutsers geboorte.
Het betreft dus vermoedelijk 'geërfde' brol van opa, vader, nonkeltje noem maar op.
De grootste fout die je kunt maken en waarvan ik superprutser verdenk als ik de foto zie is dat je alle onderdelen door elkaar in een grote doos gooit.
Als je met een projectie bezig bent en je hebt iets nodig dan is het onbegonnen werk die roomijsdoos om te keren en te speuren naar iets bruikbaars.
Vaak koop je dan ook zaken die je 'ergens' liggen hebt.

Bij mij zijn de onderdelen op soort, vermogen, waarde gesorteerd en in raacokastjes ondergebracht.
Heb ik een weerstandje nodig van 10k, dan trek ik gewoon het schuifje open waar die weerstandjes inzitten. Geen gespeur met een vergrootglas in een doos rommel.

Een bruikbare verzameling is een geordende verzameling.
Al heb ik ook wel enkele volle ijsroomdozen met het opschrift: 'halfgeleiders allerlei' waar ik nooit de moed opgebracht heb om ze te sorteren.

Ik gebruik bakjes waar ijs in gezeten heeft.Werkt prima. Alleen de ics, in de originele verpakking laten zitten waar het typenummer opstaat, anders dan tuur je je wezenloos naar het opschrift.

Originele verpakking is tegenwoordig ook niet altijd handig.
Vaak wordt info/typenummer er met een thermische printer op gezet. Na een paar jaar heb je dan een blanco etiket...

Ik gebruik bakjes waar ijs in gezeten heeft.Werkt prima.

Ik ook. Maar sommige roomijsbakjes worden langzamerhand erg groot. Dus nu alleen projecten in de ijs en grotere bakjes. Losse onderdelen in dat wat GD raacokastjes noemt. Het zijn geen raacokastjes maar iets soortgelijks.

Ook restanten en reserve deeltjes van projecten die klaar zijn worden opgedeeld in de kleine lade kastjes. Dan komt er weer ijsbakje leeg. Sommige ijsbakjes zijn echter nooit klaarkomende projecten en daardoor erg groot geworden. Formaatje plastic mega bak van de action zeg maar. Daar zit dan bijvoorbeels al mijn reserve materiaal van Tektronics meetinstrmjeneten in. Dergelijke bakken heb ik ook voor hewlet packhard, philips enz. Deze compopnenetne zitten in de originele antistatische verpakkingen met de originele nummers van de betreffende merken. Daar waar de labels onleesbaar dreigen te worden is dat bijgewerkt met een pen. Arco heeft zeker een punt in deze.

Verder kan ik wel eens zijn met GD.

Op 19 september 2022 13:27:14 schreef Arco:
Originele verpakking is tegenwoordig ook niet altijd handig.
Vaak wordt info/typenummer er met een thermische printer op gezet. Na een paar jaar heb je dan een blanco etiket...

Het opschrift is met hete lucht (ca. 200°C) weer terug te toveren, zodat je het kunt overnemen met wat langer zichtbare middelen. Met enige oefening kun je het ook met een heteluchtbout op 350° of verfafbrander op 600° doen...
Na een jaar of twintig is het echter wel gedaan met die truuk: dan werkt ook dat niet.

Zelf knip ik het label uit en stop dat samen met de onderdelen in een nieuw ESD zakje, dan blijft het label een stuk langer leesbaar. Heeft als bijkomend voordeel dat alle zakjes even groot en niet gekreukeld/-vouwen zijn, wat het ordenen en zoeken weer vergemakkelijkt.

Dat doe ik met ICs, in die zakjes doe ik een strook foam en daar prik ik ze in. Ik doe er een even groot stuk papier in waar ik de typenummers op schrijf. Ik soorteer ze op soort, dus een zakje met optos, zakje pwm regelaars etc. Opamps zitten in vakjes dozen. Elcos in een vakjes koffer.

Op 19 september 2022 17:37:44 schreef fatbeard:
[...]
Het opschrift is met hete lucht (ca. 200°C) weer terug te toveren, zodat je het kunt overnemen met wat langer zichtbare middelen. Met enige oefening kun je het ook met een heteluchtbout op 350° of verfafbrander op 600° doen...
Na een jaar of twintig is het echter wel gedaan met die truuk: dan werkt ook dat niet.

Om dat soort zottigheden te vermijden hou ik de boel een beetje geordend.

Een ladenkast je met weerstanden netjes gesorteerd volgens waarde.

Een ladenkast met condesatoren, een met transistoren, een met analoge IC's, een met digitale IC's.
De grotere componenten zoals grote elco's, spoelen gaan in een roomijsdoos.

Helaas doe ik niet zoveel meer met elektronica..
Maar als ik iets doe, dan hoef ik me geen halve dag wezenloos te zoeken tussen een hoop fossiele brol naar iets bruikbaars.

Een elektronicus heeft enorm veel onderdelen nodig. en jekuntniet telkens je een weerstandje componentje nodig hebt dit gaan bestellen.
Dus de meesten verzamelen alles waar ze de hand kunnen op leggen.
Maar naarmate decollectie groeit, is enige orde vereist.
In een wanordelijk stort kun je nieteffectief klussen.

[Bericht gewijzigd door grotedikken op 20 september 2022 13:31:28 (15%)

Bedankt voor de reacties. De foto heb ik gemaakt van een assortiment uit de (gesorteerde ) voorraadbakken. Het component waar ik mijn vragen bij had meet oneindig ohms en mijn lcr meter maakt er een condensator van. Helaas is het ondergesneeuwd na de verbouwing van de zolder. Zal het nog eens goed bestuderen als het weer boven komt. Zou het zin hebben om met een thermische camera de warmteontwikkeling bij AC en DC in kaart te brengen?

Het was handig geweest om een foto met alleen die condensators te plaatsen, scheelt een heleboel posts die niets met de vraag te maken hebben.

Welke capaciteiten meet je?

Op 21 september 2022 17:43:05 schreef SuperPrutser:
Zou het zin hebben om met een thermische camera de warmteontwikkeling bij AC en DC in kaart te brengen?

Nee.