Hmm, ik betwijfel of je er alfa mee kan detecteren. Zeker als je het geheel inbouwt in een lichtdichte behuizing zit er al snel teveel materiaal tussen de fotodiode en de bron om alfa door te kunnen laten.
Leg je een voorwerp er vlakbij, dan zou het misschien kunnen, mits de epoxylaag die het halfgeleidermateriaal afdekt, dun genoeg is.
Die laat zich overigens niet makkelijk verwijderen. Ik heb wel eens zo'n fotodiode in chloroform of aceton gelegd voor een aantal uur, maar de epoxy wegbreken wilde niet zonder schade.
Wat gamma betreft kan ik me vergissen, maar Kainka noemt zijn variant de 'Gammastrahlen-Mikrofon'. Die heb ik eens gebouwd met matig succes. Mijn stralingsbronnen zijn vrij zwak (uraniumglas) en de kans dat het geringe oppervlak van de fotodiode een deeltje oppakt is vrij klein.
Wil je meer gevoeligheid, dan heb je een scintillatiekristal nodig. Dat flitst op als er een deeltje door wordt opgevangen, en die flits kun je met je fotodiode zien. Je hebt verschillende soorten voor verschillende deeltjes.
Ik wil nog eens met zilver gedopeerd zinksulfide maken. Dat is nog redelijk goed te doen met basis lab-benodigdheden, maar ik weet niets van de benodigde zuiverheid en dopering.
De tegenwoordige situatie wat scintillatiekristallen betreft is lastig, omdat betaalbare kristallen uit het oostblok kwamen, waar een zekere dictator er weer een potje van heeft gemaakt.
Ze worden ook in de VS gemaakt, maar daar betaal je flink voor.
