Op 23 maart 2023 12:25:31 schreef blackdog:
Misschien kan F.E.T. daar zijn licht over laten schijnen. 
Het gebruik van een bandfilter als frequentiebepalend element voor een oscillator is een bijzonder slecht idee.
De clou van het resonantie-element (LC-kring, kristal) in een oscillator, is dat op één frequentie de totale rondgaande fasedraaiing precies 0 is (of 360, of 720 graden... in elk geval, een precies veelvoud van 360).
Een enkele LC-kring, en een enkel kristal, hebben wat dat betreft een mooi scherpe respons, zodat er één frequentie uitgekozen wordt. Natuurlijk moet de rest van de schakeling daarvoor óók een beetje stabiel zijn, want het gaat om de totale fasedraaiïng.
Een bandfilter heeft een in verhouding veel bredere doorlaat. Daarbij komt, dat als die doorlaat een beetje mooie vorm heeft (Butterworth bijvoorbeeld, of een van zijn familieleden), dat dan het faseverloop over de hele doorlaat, van laag tot hoog, vrij veel wordt. Je komt dus niet één keer, maar een aantal keren een veelvoud van 360 graden tegen.
Als voorbeeld het faseverloop van een achtpolig Butterworth-filtertje voor 10,7 MHz, van 240 kHz breed.
Er zijn hier al drie frequenties in de doorlaat waar de totale fasedraaiïng door nul (360, enz.) gaat. Je weet dus niet van te voren op wélke van die frequenties de zaak gaat oscilleren. Dat kan ook per keer anders zijn, of verspringen door toevallige invloeden.
(De grafiek kan nog in zijn geheel wat hoger of lager liggen, maar het feit blijft dat er meerder frequenties zijn waarop de totale fase door 'nul' gaat.)
Als je dan óók nog het filter gaat 'pesten' in de hoop zijn afstemfrequentie te veranderen, dan gaat de frequentie zéker springen, en krijg je een hondsberoerd signaal.
Dit alles dus los van de vraag hoé je die modulatie dan zou willen doen!
) 
