RMS is geen heilige graal. Wat je wilt is de gemiddelde stroom meten.
Neem als voorbeeld: een voeding, daarachter een mooi pi-filter (C-L-C), met daarachter de belasting die een DC-stroom met daarop gesuperponeerd een wiebelstroom opneemt. (Ik heb het hier wel over wisselstroom frequenties waar zo'n True-RMS meter raad mee weet).
Aan de belasting zijde wordt een hogere RMS-waarde dan gemiddelde waarde geregistreerd. Aan de voedende zijde waar de stroom mooi glad is gestreken is de RMS-waarde gelijk aan de gemiddelde waarde.
Bij een filter met ideale componenten hebben we geen vermogensverlies, de spanning voor en achter het filter is mooi glad en hebben dezelfde waarde.
Zou je de gemeten RMS-stroom zowel voor als achter het filter met de spanning vermenigvuldigen, dan krijg je de indruk dat aan de belastingzijde een groter vermogen opgenomen wordt dan aan de voedende zijde geleverd wordt. Daar valt grof geld mee te verdienen als dat echt waar zou zijn.
Doen we hetzelfde met de gemeten gemiddelde stroom, dan is de vermogensopname voor en achter het filter gelijk.
Een RMS-stroommeting doe je alleen om vermogensdissipatie in ohmse weerstanden te bepalen. Bijvoorbeeld om te zien of kabels niet overbelast worden, niet om de stroomsopname van een willekeurig apparaat te weten.