Verouderen halfgeleiders?

Van veel componenten weten we dat de kwaliteit achteruitgaat met het ouder worden. Buizen raken uitgeput,elco's drogen uit.
Maar wat met halfgeleiders? Zoals zovelen heb ik jaren gekend van enorme verzamelwoede en heb dan ook een indrukwekkende voorraad van alles en nog wat.Helaas veel meer dan ik ooit zal gebruiken, maar het is wel prettig, als je 's avonds wat prutst en je hoeft niet tot 's anderendaags te wachten tot de elektroboer opengaat.
Zo heb ik raacokastjes volliggen met de destijds courante transistoren. Ik neem als voorbeeld de BC547.
Deze worden nog steeds veel gebruikt, maar de mijne zijn zeker 15 à 20 jaar oud. Mijn vraag is nu, zijn die nog evengoed als een nieuwe van de elektroboer? Verminderen de eigenschappen niet, ook al zijn ze niet gebruikt?
Ik zou me kunnen voorstellen dat de NPN lagen die alleen gescheiden zijn door een potentiaalbarriere na jaren in een klein beetje in elkaar gaan vloeien en alzo de parameters veranderen. Bijvoorbeeld minder versterking, kleinere doorslagspanning? Is dat zo of blijven ze nagelnieuw? Geen chipbakkers op het forum? Free electron misschien?

Ik denk dat Free het druk heeft.
Maar ik heb nog veel oudere torren liggen, zoals de OC171 (schrik niet...) en die doet het nog steeds.
Volgens mij verouderen die halfgeleiders niet.
Eens zien wat anderen er van zeggen.
Henri.

Interessant Gerard,

ik heb het mezelf ook wel eens afgevraagd. Niet toevallig een multimeter die de hFE van een paar van jou BC547's kan meten om deze vervolgens met recente te vergelijken? Voor zover je er van uit kan gaan dat ze recent geproduceerd zijn.

Ik kan me veroudering voorstellen door oxidatie door het poreus worden van het plastic omhulsel.
Oude buizen verouderen trouwens ook niet als ze ongebruikt blijven liggen (afgezien misschien van gaslek door het glas)

Je kan ze niet zo even op hfe vergelijken. Die dingen verschillen vaak een factor 2 binnen 1 gelijk type. Daar valt dus weinig aan te zien.
Zoals het in de jaren 50 werd gezegd, zouden transistoren bijna oneindig lang meegaan. (het zou iig één van de onderdelen zijn die het langste mee gaat, i.v.m. condensatoren bijvoorbeeld)
Maar of dat echt klopt weet ik nie

Om me maar bij de anecdotes aan te sluiten... Ik heb gehoord dat de enige slijtage komt van deeltjes uit de ruimte die er doorheen schieten :) Geen idee of het waar is.

Op 16 januari 2006 20:06:52 schreef zweetvoetje:
Je kan ze niet zo even op hfe vergelijken. Die dingen verschillen vaak een factor 2 binnen 1 gelijk type. Daar valt dus weinig aan te zien.

hFE:

314
319
353
311
320
321
331
338
350
323

gemiddelde = 328

Ik kon het niet laten even tien stuks BC547B door te meten ;)

Op 16 januari 2006 20:13:25 schreef ripkip:
[...]

hFE:

314
319
353
311
320
321
331
338
350
323

gemiddelde = 328

Ik kon het niet laten even tien stuks BC547B door te meten ;)

ik wou zeggen A, B of C maar in de qoute staat de B er wel bij, in het bericht niet bij mij, vreemd of snel geedit

Het ligt er nogal aan uit welke serie ze komen. De ene serie bc547c's heeft bijvoorbeeld 450, de andere serie soms ruim over de 900. als je ze van verschillende leeftijd meet, dan zal je ze zeker ook van verschillende series meten.

Op 16 januari 2006 20:15:28 schreef Jan klaasen:
[...]

ik wou zeggen A, B of C maar in de qoute staat de B er wel bij, in het bericht niet bij mij, vreemd of snel geedit

Het laatste :)

Volgens de datasheet ligt de hfe tussen de 110 en 800 :+
Ik moet echt sneller leren typen!

[Bericht gewijzigd door diode op ]

Ik ben nog niet tegen gekomen dat halfgeleiders door ze op te slaan/te laten liggen verouderen.

Heb hier nog NOS OC13's, 14's, 44's, etc., die minstens 40 jaar oud zijn. Een meting op Hfe geeft aan dat ze nieuw zijn, binnen de ruime marge die toe gehandteerd werd.

Halfgeleiders verouderen wel tijdens het gebruik.

Op 16 januari 2006 20:24:51 schreef Hugo Welther:
Halfgeleiders verouderen wel tijdens het gebruik.

Hoe dan? Ik kan me voorstellen dat als ze erg heet worden dat je dan een soepje van gediffundeerde atomen krijgt. Maar anders.. ?

Net zoiets als LED's waarschijnlijk...

Er zijn torretjes waarvan de pootjes zwart worden, dit vreet door tot in de epoxyomhulling zelf, geven een kraakgeluid in versterkers.

Maar verder is het me nooit opgevallen, ik heb bakjes vol oude torretjes en elke die ik gebruik slaagt bij de Hfe test.

M'n OC's en ASY's ook niet maar dat is al weer een tijdje geleden. Even een experimentje doen ;)

Op 16 januari 2006 20:29:10 schreef ikkedus:
[...]
Hoe dan? Ik kan me voorstellen dat als ze erg heet worden dat je dan een soepje van gediffundeerde atomen krijgt. Maar anders.. ?

Ze slijten door verwarming, het verouderingsproces. Elektronica assemblage voor militaire doeleinden wordt daarom kunstmatig verouderd in een oven op 70o bij de eindtest.

halfgeleiders verouderen niet als ze niet gebruikt worden.

je kan componenten perfect 30 jaar laten liggen. ze zijn nog 'als niew'.

het enige waar je moet voor opletten is de oudere verpakkingen waren niet altijd hermetisch. vooral bij chips gaf dat al eens aanleiding tot 'puprple plague' en dendriet vorming. als er voch in komt dan reageert het met inwendige van dechip. bij powerup geeft dat soms catastrofes.

vooral de eerstijd DIL veprakkingen van cmos ic ( die waren GRIJS en niet zwart zoals wij ze nu kennen ) zijn daar ene ramp voor.

Componenten die gebruikt worden verouderen. Ze gaan stuk zonder uitwendige oorzaak.
Al goed. Ik heb daar al 30 jaar de kost mee verdiend. :)

Mits ze goed zijn afgesloten zullen halfgeleiders niet verouderen in opslag bij kamertemperatuur.

Bij gebruik zijn er wel degelijk problemen door migratie van chipmaterialen, maar die treden alleen merkbaar op bij moderne productieformaten (zeg een processor gebakken met <200 nm procede). Voor losse transistors en goed geproduceerde LSI (of lagere) chips kun je ervan uitgaan dat de complete pootjes eraf oxideren voor er ook maar iets mis is met de die.

Vraag me af als je veel met je GSM belt en dus jarenlang UHF door die P/N jaagt wat er zal gebeuren.
straling, velden.

Ik heb ergens gelezen dat er een soort naalden in de huisjes van de germanium torren groeien die de boel uiteindelijk kort kunnen sluiten. Vergelijkbaar met (of misschien zijn het wel) tin naalden.

volgens mij zijn die nos torren wel leuk om gitaareffecten te maken :p

Op 17 januari 2006 01:35:51 schreef Benadski:
Ik heb ergens gelezen dat er een soort naalden in de huisjes van de germanium torren groeien die de boel uiteindelijk kort kunnen sluiten. Vergelijkbaar met (of misschien zijn het wel) tin naalden.

Inderdaad het is De AF11X serie die daar last van heeft. Deze zitten in een blikje met 4 poten. Eentje is de shield, vaak komt het voor dat wishker groei een sluiting tussen behuizing en een van de poten plaatsvind. Bij oude radio's komt dat veel voor.

Een oplossing is het losknippen van de shield.
Een andere is een condensator van 100microfarad op te laden tot 30 volt, en deze te ontladen tussen shield en de overige 3 poten (die aanelkaar zijn verbonden). Hiermee kun je de wishkers wegsmelten.
Of je kan het geheel vervangen door een BF450 en wat aanpassingen doen.

Hallo,Ik heb nog onderdelen liggen van voor de laatste ijstijd!Wat dacht u daarvan??Ok,alle gekheid op een stokje,men moet ook eens kunnen lachen.Maar terloops gezegd,ik heb ook heel veel materiaal(ik verzamel al zo'n40 jnaar)Sommige elco's drogen uit(gemeten met ESR meter)Maar andere onderdelen blijven volgens mij vrij lang goed.Ik gebruikte onlangs OC169 torren,voor een oude schakeling die ik wilde nabouwen,en alles werkte nog perfect!Ik heb ook nog een glazen tor(een oc...)die vroeger eens op de grond is gevallen.(een van mijn eerste onderdelen)Glas kapot,maar werken als geen ander!Ik gebruik hem niet meer,ik heb die bewaard, maar hij werkt perfect.(als er nu iets op de grond valt...)Zo zie je maar,VR.GR. Robert.

een Oc71 ? zo een zwarte ... met een rood stipje vanboven op.
kon je de verf van afkrabben. dan zag je het binnewerk . der zat een soort gel in en daarin de transistor.

zo kon je fototransistoren maken