Aanpassing aan sprietantenne

Ik zou graag weten hoe je hier de waarde van de spoel en de condensator kunt berekenen?

Stel ik heb een frequentie, de lengte van de spriet en een impedantie van 75 Ohm.

Hoe ga ik te werk om het een en ander te bepalen?
Kan iemand mij in de goede richting sturen?

Frederick E. Terman

Honourable Member

Je komt een eind in de goede richting als je de spoel laat resoneren met de capaciteit van de spriet. Daarna zoek je de aftakking die de beste aanpassing geeft. Het een beïnvloedt echter het ander, zodat je een paar keer opnieuw resonantie moet vinden.

Welke frequentie (van-tot)? Wat voor spriet? Hoe lang, hoe dik? Materiaal? Wat gebruik je als aarde/massa/grondvlak?

75 ohm, dus ontvanger? FM-band?

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org

Inderdaad voor een fm-omroep ontvanger.
Voor de spriet neem ik als uitgangspunt koperdraad 100cm met een doorsnede van 1mm.
De massa zal de metalen behuizing van de ontvanger zijn.

Waarom niet 75cm kwart golf ?
Al maakt dat in de praktijk niet echt veel uit.

Je hebt tijd of je hebt geen tijd ! als je geen tijd hebt, waar is die dan gebleven ? https://ledverlichtingsoest.com/

Ja, ik snap wat je bedoelt...
Misschien een verkeerd voorbeeld om voor die spriet 100cm te kiezen, dan kun je er beter 25cm afknippen en dat geknutsel met L en C vergeten.

OK, ik maak het wat extremer...ik wil een sprietje van 25cm zo goed mogelijk aanpassen

Frederick E. Terman

Honourable Member

Zonder verdere gegevens blijft dat experimenteel vaststellen.

Maar als de antenne op het kastje van de ontvanger staat, waarom zou je dan aan 75 ohm coaxkabel willen aanpassen? Het lijkt dan logischer, direct naar de eerste transistor aan te passen. Voor die paar cm heb je geen kabel nodig, en die zul je in een portable radio dan ook nooit zien tussen antenne en print.

Zonder verdere gegevens is het wat gokken, maar een 25 cm lange spriet die aan de onderkant bijv. 6 mm dik is, zal tussen de 88 en 108 MHz een reactantie hebben van 300 à 400 ohm.
De stralingsweerstand is maar een paar ohm; eigenlijk is de aardverliesweerstand in zo'n geval veruit het grootste. In totaal kun je nog wel op zo'n 20 ohm uitkomen.

Voor een eenvoudige radio nam men dan meestal gewoon een seriespoeltje dat met de spriet resoneert in het midden van de band. De ingangstransistor stond in gemeenschappelijk basisschakeling (om nog wat versterking te hebben), dus de ingangsimpedantie was tóch laag. Daaraan hoefde je dan verder niets te doen; de aanpassing was ruimschoots goed genoeg.

Wil je toch aan 75 ohm aanpassen, dan gaat de spoel bijvoorbeeld van de antenne naar de ingang, en zet je een condensator van ingang naar massa. (Er bestaan ook andere configuraties.)
In dit voorbeeld zou die condensator dan bijvoorbeeld een 30 of 50 pF trimmer kunnen zijn, met nog 22 pF vast eraan parallel. De spoel zou ongeveer 0,5 of 0,6 uH zijn.

Nogmaals, dit zijn schattingen. Maar met enig proberen (afstemmen op een zwakke zender en 'rommelen' tot minimum ruis) ben je er zó uit.

Keramisch, kalibratie, parasitair: woordenlijst.org