Hallo,
Als ik in een spoel een ijzerkern aanbreng die niet gelamelleerd is,dus gewoon een stuk ijzer.
Dan zullen er bij aanleg van een wisselspanning op die spoel wervelstromen ontstaant ten gevolge van het wisselende magnetisch veld dat in die spoel ontstaat.
Deze wervelstromen zijn inductiestromen en werken dus hun ontstaansoorzaak tegen.
Hoe komt het dan dat deze wervelstromen het oorspronkelijk magnetisch veld niet (helemaal) opheffen?
Alvast bedankt.
big bang
Niets is zo eerlijk verdeeld als verstand: iedereen denkt er genoeg van te bezitten
Door het aanleggen van een wisselspanning wordt een magnetisch veld gecreëerd. Maar niet alle energie zit vervat in de vorm van magnetische krachtlijnen, een gedeelte gaat ook verloren doordat de wervelstromen (Eddy-currents) het kernmateriaal opwarmen. Dus het rendement ligt al onder de 100%. Vandaar dat men lamellatie toepast. Bij een zuiver volle kern wordt dit propleem nog groter.
- - big bang - -
ik denk dat Ahoyyy wat anders bedoelt, als je een stuk ijzer in een spoel steekt en er een wisselspanning op aansluit en daarna de spanning plots wegneemt, dat het stuk ijzer dan nog gedeeltelijk gemagnetiseerd is. Dit komt omdat je de spanning plots afzet, bv. net op het moment dat de sinus op zijn max. is. Je zou in feite de spanning stilaan moeten minderen (bv door een variac) zodat de stroom langzaam aan wegsterft en het magnetische veld dus ook. Hetzelfde heb je met een demagnetiseerapparaat voor de koppen van een bandrecorder, dat apparaat mag je ook niet plots uitschakelen als je in de buurt van de koppen zit, je moet een eind weg gaan van de koppen voordat je het apparaat uit mag zetten.
Zoef de Haas.
Hoe het werkt is niet belangrijk, als het maar werkt!
Het effect van remanent magnetisme is maar zeer beperkt. Dit hangt sterk af van het materiaal. IJzer met wolfram en nikkel verbindingen hebben dat wel, bijvoorbeeld een schroevendraaier, maar weekijzer in zuivere vorm dus zonder toevoegingen heeft dat niet en wordt daarom in spoelen en transformatoren toegepast. Wervelstromen ontstaan in ieder materiaal, zelfs in koper, aluminium enz zeg maar in alle metalen. Een bekend voorbeeld is de KWH meter waarvan de aluminium schijf gaat draaien ten gevolge van de wervelstromen en het daardoor te ontstane tegengestelde magnetisch veld.
Groetjes Hans.
big bang
Niets is zo eerlijk verdeeld als verstand: iedereen denkt er genoeg van te bezitten
Op 25 februari 2008 21:53:05 schreef murphy:
ik denk dat Ahoyyy wat anders bedoelt, als je een stuk ijzer in een spoel steekt en er een wisselspanning op aansluit en daarna de spanning plots wegneemt, dat het stuk ijzer dan nog gedeeltelijk gemagnetiseerd is. Dit komt omdat je de spanning plots afzet, bv. net op het moment dat de sinus op zijn max. is.
Ik had het anders begrepen, enfin.
Verder, als we de spoel in rekening brengen, dan zijn spanning en stroom uit fase, in het ideale geval zelfs 90°. Dus bij een spanningstop, zal de stroom op een dal zitten. Bij een spanningstop zal de magnetisatie zeker niet op zijn top zitten. OK, maar ik weet wat je bedoelt.
Als het dat is wat de TS bedoelt, ka hij eens gaan kijken naar de BHcurve van verschillende materialen en de bijhorende uitleg. Het magnetisme dat overblijft in het materiaal heet remanent magnetische, en het tegengestelde veld dat moet worden aangelegd om juist te kunnen demagnetiseren noemt men de coërcitieve kracht.
- - big bang - -
Ik bedoelde het volgende:
Een spoel met ijzerkern die niet gelamelleerd is zal wervelstromen opwekken, deze stromen werken het oorspronkelijk magnetisch veld tegen waardoor de reactantie (Xl) zal dalen?
Want de wervelstromen wekken een magnetisch veld op, tegengesteld aan het magnetisch veld dat ze veroorzaakt.
Mijn vraag was,hoe komt dat deze wervelstromen het magnetisch veld dat hen doet ontstaan niet helemaal opheft?
Maar zoals big bang al zei,de wervelstromen zetten veel van hun energie om in warmte en niet in een magnetisch veld dat het oorspronkelijke veld tegenwerkt.
Je moet die kern eigenlijk zien als een winding. De spanning die je in 1 zo'n winding opwekt hangt af van de oppervlakte, en van de veldsterkte.
De primaire heeft zeer veel windingen, in 1 secundaire winding zal je dus maar een erg lage spanning opwekken. Aangezien weekijzer niet zo goed geleidt, gaat er ook niet zoveel stroom lopen.
Door het gebruiken van geïsoleerde lamellen, beperk je de oppervlakte van de kortgesloten "windingen" in de kern. Hierdoor beperk je dus ook de spanning, en tegelijk de stroom. Bingo!
Je redenering is juist: mocht weekijzer oneindig goed geleiden, dan was de inductie van de transfo nul, door het opheffen van het veld. Een beetje zoals bij een kortgesloten transfo.
Als je een koperen kern zou nemen, zou je merken dat er nog maar heel weinig van de zelfinductie overblijft.
In veel spoeltjes vind je dan ook werkelijk een koperen instelkerntje. In dat geval natuurlijk alleen voor een fijnregeling; hij duikt maximaal maar een stukje de spoel in.
Door de goede geleiding veroorzaken de wervelstromen in de koperen kern maar weinig verliezen.