Floaten van oscilloscoop

Er zijn diverse afwegingen:
1- als een apparaat een stekker met veiligheidsaarde heeft dan moet die aarde aangesloten zijn.
2- meetingangen van een apparaat op 230V kan als dat apparaat daarvoor ontworpen is. T.g.v. parasitaire capaciteiten kan dit bij hogere frequenties grote meetfouten geven.
3- bij een diffprobe zijn meetfouten vooraf bekend.
4- een Fluke scoop heeft bijv. geïsoleerde en gescheiden ingangen. Dus de referentie GND van de BNC bussen hangen niet aan elkaar.
5- een eenvoudige diff probe is zelf te maken. optisch of m.b.v. een trafo kan ook.

Sinds jaar en dag heb ik in mijn werkplaats een stevige scheidingstrafo staan, waarop mijn te testen items zijn aangesloten.
Ook het primaire gedeelte van een (schakelende) voeding is daardoor vrij van het lichtnet en kun je een (geaarde)scope, maar ook andere meet-apparaten op de normale manier aansluiten.
De trafo is geschikt voor een paar kilowatt, dus de meeste apparatuur kun je gewoon veilig testen.
Waarom dat volgens de tabel onveilig zou zijn is me een raadsel.
Als je niet weet waar je mee bezig bent, is het werken aan apparaten met een hogere spanning dan 50 volt wisselspanning (50Hz), of 120 volt gelijkspanning altijd gevaarlijk.

Het nadeel van een diff probe is meestal de niet al te hoge bandbreedte en dat je maar 1 kanaal hebt. Voordeel is dat ze meestal een goede CMRR hebben. Ze zijn symmetrisch en de HV geschikte zijn meestal 20x en 200x of 10x 100x omschakelbaar. Ik heb er een van Pico en een HF versie van Tek. Ook diverse plugins maar zonder gematchte probes blijft dat behelpen. (tenzij je alleen DC meet)

Een echt geisoleerde scoop waar de kanalen tov elkaar ook zijn geisoleerd heeft het voordeel dat je beide kanalen kunt gebruiken. bv voor en na een opto tegelijk kunnen meten. Nadeel is (denk ik) dat ze single ended zijn. Dat zou de CMRR kunnen beinvloeden.

Ik ben net klaar met een review van een Siglent SHS-1062 geisoleerde portable (Fluke 190 serie cloon) Dat viel niet tegen. Erg handig in gebruik. Jammer dat hij morgen weer terug gaat.

Een geisoleerde scope is in mijn ogen de keus als je tegen een 0V/gnd/aarde referentie gaat meten (die niet aan de veiligheidsaarde ligt) waardoor je geen hoge CMRR nodig hebt. Denk daarbij aan het opto voorbeeld of bij een SMPS tegelijk primair en secundair meten zonder zo twee verschillende gnd nivo's te shorten.

Hou rekening met max toegestane commonmode spanning, vooral bij semi-floated zoals die Owon. BNC's van een plastic hulsje voorzien is toch iets anders dan een echt geisoleerde scoop.

De diff probe maakt het mogelijk overal te proben. Beide ingangen zijn identiek. Dat is tevens het moeilijkste bij zelfbouw. Ongelijkheid laat de` CMRR instorten. Dan zie je dus van alles door lekken.

Een test is een blokgolf waar je beide probes op het zelfde punt zet. Een ideale diffprobe laat dan niets zien (je moet de scoop en generator voor zo'n test wel aarden of anders de diff probe aarden)
De blokgolf moet het liefst wel een flinke amplitude halen (bv de calibrator uitgang van een Tek 500 buizenscoop of een blokgolf via een flinke audioversterker.

Ha buzzy,

Hoe ben je verder aangesloten?
Een scheidingstrafo dient alleen om galvanisch gescheiden van je net te zijn dat is goed maar hoe dan verder.
Ik denk dat het probleem niet zo zeer in de scheiding zit maar de aarde van je meetopstelling.
Je moet voor een juiste aard verbinding zorgen als je alle chassis aan elkaar hangt is in eerste orde benadering het probleem opgelost mits alle Y condensatoren naar het chassis gaan.
Het probleem met een scheidingstrafo zonder nieuwe aarde is dat de Y condensator statisch geladen wordt en 90 a 120V op het chassis zet dat is de reden dat ik hier een schone aarde heb.
Dus op die manier meten met je scope is niet aan te raden het geen Tektronix ook terecht aangeef uiteraard is deze opmerking van Tektronix alleen van belang als deze situatie zich voordoet 9 van de 10 keer heb je zelfs geen scheidingstrafo nodig opletten is de beste remedie.

Groet Henk.

Op 26 juni 2017 18:50:31 schreef electron920:
Ha buzzy,

Hoe ben je verder aangesloten?
Een scheidingstrafo dient alleen om galvanisch gescheiden van je net te zijn dat is goed maar hoe dan verder.
Ik denk dat het probleem niet zo zeer in de scheiding zit maar de aarde van je meetopstelling.
Je moet voor een juiste aard verbinding zorgen als je alle chassis aan elkaar hangt is in eerste orde benadering het probleem opgelost mits alle Y condensatoren naar het chassis gaan.
Het probleem met een scheidingstrafo zonder nieuwe aarde is dat de Y condensator statisch geladen wordt en 90 a 120V op het chassis zet dat is de reden dat ik hier een schone aarde heb.
Dus op die manier meten met je scope is niet aan te raden het geen Tektronix ook terecht aangeef uiteraard is deze opmerking van Tektronix alleen van belang als deze situatie zich voordoet 9 van de 10 keer heb je zelfs geen scheidingstrafo nodig opletten is de beste remedie.

Groet Henk.

Het blijft altijd een kwestie van opletten.
Het probleem met de y-condensatoren is bekend, maar tot nu toe weinig last van gehad. Toch heb ik veelvuldig gemeten in TV en tegenwoordig in audio eindversterkers, die steeds meer voorzien zijn van switched mode voedingen, om dure en vooral zware nettrafo's uit te sparen. Vaak zitten de problemen aan de primaire zijde.
Opletten moet ik vooral als ik van eindtrappen de stroomversterking van de eindtransistors wil vergelijken. Dat doe ik door met de scope over de emitterweerstanden te meten met signaal. De scope wordt dan "geaard" aan de uitgang van de versterker, de verzamelrail van de emitterweerstanden dus. De hele scope beweegt dus mee met het signaal, of ik "ontaard" tijdelijk de scope.
Voor die meting sluit ik de versterker of de scope aan op een wcd zonder randaarde. Het audiosignaal wordt altijd al toegevoerd door een symmetrietrafo, dus een aardweg naar de toongenerator is er nooit.
Maar ik schreef het al, als je niet weet wat je doet......

Sommige dingen zijn voornamelijk om het uitsluiten van schokrisico in foutsituaties. Het floaten van de aarde van een oscilloscoop is gevaarlijk om dezelfde reden dat dit het is bij het floaten van de aarde van je computer of een ander geaard apparaat. Er zal niets misgaan zolang de computer juist functioneert, maar dat kan natuurlijk ooit eens misgaan en dan heb je geen vangnet of aankondiging en krijg je gewoon de volle mep als je een geleidend onderdeel aanraakt. Bij het maken ervan is er van uit gegaan dat er een aarde is als vangnet. Een oscilloscoop heeft nog als extra nadeel dat de kans best groot is dat je ze aansluit op iets met een ongezonde spanning, en heeft de aarde extra hard nodig om je te beschermen tegen deze spanningen, iets dat pas nodig kan zijn op het moment dat je naar een knop reikt om een instelling te veranderen. Dan maakt het niet uit of je scoop op batterijen loopt of niet.

De Owon heeft geïsoleerde aansluitbussen, maar niet de scheiding die aanraken uitsluit, waardoor alle gemeten spanningen nog steeds aanraakbaar zijn. Op het moment dat je alleen aan "secundaire" schakelingen werkt is dat dus geen probleem en voorkom je er effectief aardlussen mee (maar nog steeds 1nF capaciteit wat je meetresultaten kunnen beïnvloeden), maar als je aan de netspanning gaat werken gaat dit niet meer op. Dan zit je met het probleem dat een aanraakbaar deel (een aardclipje bijvoorbeeld) een hoge spanning zou kunnen dragen terwijl jij ook gewoon in het bereik bent van geaarde voorwerpen (zoals de bediening van je scoop/computer). Dat is waar blackdog voor waarschuwde in zijn commentaren.

Een differentiële probe is gemaakt om deze scheiding aan te brengen en het type dat je noemt heeft ook een CAT rating voor tot welke spanningen/systemen je ermee aan de slag kunt. De geleidende delen zullen dus niet aanraakbaar zijn of met de scoop massa zijn verbonden en bieden dus de vereiste isolatie van de te meten spanning. Er zitten bijvoorbeeld ook van die aansluitbussen bij met geïsoleerde kokers zoals op multimeters om te verhinderen dat je de spanningen aan kan raken. Dit is dus sowieso de veiliger optie, maar niet per definitie de meest praktische. Fred101 geeft de overwegingen bij het meten met dergelijke probes al aan.

Opletten is geen oplossing omdat het altijd één veiligheidsbarrière ondermijnt. Met een zwevende aarde mag geen van je apparaten een fout ontwikkelen tijdens het testen, terwijl dat juist het meest aannemelijke moment is dat er iets mis gaat. Het Tektronix verhaal waar op EEVBlog naar gelinkt werd ging ook over iemand die wist wat hij deed, maar waar het toch mis ging. Ik zal niet met de vinger wijzen naar hen die zelf die verantwoordelijkheid nemen, maar raad het met klem af.

Vooral dat laatste wat kruimel zegt is de reden geweest om het voor mezelf eens uit te zoeken en waar mogelijk een stuk gereedschap te kopen wat voorkomt in plaats van, hopelijk later,genezen. Ik zie het persoonlijk een beetje als wat er bij mijn eerste multimeter ooit is gebeurd: Een ongezekerde 10 A ingang waarmee ik nog nooit een fout had gemaakt, tot de dag dat ik hem in een stopcontact stopte met de testdraad nog in de 10 A ingang . Het was in ieder geval de reden dat ik nu gezekerde multimeters gebruik

Er zijn eigenlijk maar 2 fatsoenlijke oplossingen.

1) een goede diff probe (CATx)
1a) een batterijgevoede scope die ook aan CATx voldoet
2) een scheidingstrafo om het meetobject aan te sluiten, dus niet de scope

Voor apparaten die je makkelijk op de werkbank kunt zetten is de scheidingstrafo eigenlijk sowieso al een verplicht nummer.

Elders een topic over iemand die vonkjes krijgt bij het aansluiten van de scopeground op een laptopvoedinggevoed audiosysteem. Daar is de specifieke oplossing om in de meetopstelling een goede labvoeding te gebruiken. In het veld zal de laptopvoeding wel aan de eisen voldoen.

Op 26 juni 2017 19:36:20 schreef Kruimel:
Sommige dingen zijn voornamelijk om het uitsluiten van schokrisico in foutsituaties. Het floaten van de aarde van een oscilloscoop is gevaarlijk om dezelfde reden dat dit het is bij het floaten van de aarde van je computer of een ander geaard apparaat. Er zal niets misgaan zolang de computer juist functioneert, maar dat kan natuurlijk ooit eens misgaan en dan heb je geen vangnet of aankondiging en krijg je gewoon de volle mep als je een geleidend onderdeel aanraakt. Bij het maken ervan is er van uit gegaan dat er een aarde is als vangnet. Een oscilloscoop heeft nog als extra nadeel dat de kans best groot is dat je ze aansluit op iets met een ongezonde spanning, en heeft de aarde extra hard nodig om je te beschermen tegen deze spanningen, iets dat pas nodig kan zijn op het moment dat je naar een knop reikt om een instelling te veranderen. Dan maakt het niet uit of je scoop op batterijen loopt of niet.

De Owon heeft geïsoleerde aansluitbussen, maar niet de scheiding die aanraken uitsluit, waardoor alle gemeten spanningen nog steeds aanraakbaar zijn. Op het moment dat je alleen aan "secundaire" schakelingen werkt is dat dus geen probleem en voorkom je er effectief aardlussen mee (maar nog steeds 1nF capaciteit wat je meetresultaten kunnen beïnvloeden), maar als je aan de netspanning gaat werken gaat dit niet meer op. Dan zit je met het probleem dat een aanraakbaar deel (een aardclipje bijvoorbeeld) een hoge spanning zou kunnen dragen terwijl jij ook gewoon in het bereik bent van geaarde voorwerpen (zoals de bediening van je scoop/computer). Dat is waar blackdog voor waarschuwde in zijn commentaren.

Een differentiële probe is gemaakt om deze scheiding aan te brengen en het type dat je noemt heeft ook een CAT rating voor tot welke spanningen/systemen je ermee aan de slag kunt. De geleidende delen zullen dus niet aanraakbaar zijn of met de scoop massa zijn verbonden en bieden dus de vereiste isolatie van de te meten spanning. Er zitten bijvoorbeeld ook van die aansluitbussen bij met geïsoleerde kokers zoals op multimeters om te verhinderen dat je de spanningen aan kan raken. Dit is dus sowieso de veiliger optie, maar niet per definitie de meest praktische. Fred101 geeft de overwegingen bij het meten met dergelijke probes al aan.

Opletten is geen oplossing omdat het altijd één veiligheidsbarrière ondermijnt. Met een zwevende aarde mag geen van je apparaten een fout ontwikkelen tijdens het testen, terwijl dat juist het meest aannemelijke moment is dat er iets mis gaat. Het Tektronix verhaal waar op EEVBlog naar gelinkt werd ging ook over iemand die wist wat hij deed, maar waar het toch mis ging. Ik zal niet met de vinger wijzen naar hen die zelf die verantwoordelijkheid nemen, maar raad het met klem af.

Hoe je het ook wendt of keert, in toestellen waarin gevaarlijke spanningen voorkomen is er altijd een risico dat je een schok krijgt, geaard of niet. Voor je het weet heb je het chassis en een spanningvoerend deel vast. Daarom heb ik altijd een scheidingstrafo, je bent in elk geval gescheiden van het net. Hoe dan ook, als je de secundaire, met beide handen aanpakt, krijg je gewoon een opdoffer.
Een electronica/electrowerkplaats is dan ook geen ruimte waarin leken thuishoren. In mijn eigen werkruimte thuis heb ik bovendien bij de ingang een veiligheidsschakelaar geplaatst. Zou het ooit gebeuren dat ik toch aan de spanning terecht kom en niet meer kan reageren (na een veiligheidstrafo reageert de huis aardlek ook niet meer), dan kan eenieder die mij aantreft de hele werkruimte in een keer spanningsloos maken, zonder bijzondere hulpmiddelen of mij aan te raken. Op zeker moment zul je toch aan een toestel moeten werken met alle spanningen actief.
Zelfs in zeer correct werkende bedrijven, die veel inspanningen doen om de ultieme veiligheid van de medewerkers te waarborgen, vallen toch wel eens gewonden of erger. Mensen zijn gewoon niet feilloos en maken fouten.

Behalve de veiligheid is er ook een meettechnische kant aan het aarde verhaal.
Een scoop met aarde is ontworpen, gebouwd en getest met die aarde.
De specs zijn geldig met die aarde. Zonder die aarde zweven de specs ook.

Op 26 juni 2017 20:53:28 schreef buzzy:
Hoe je het ook wend of keert, in toestellen waarin gevaarlijke spanningen voorkomen is er altijd een risico dat je een schok krijgt, geaard of niet. Voor je het weet heb je het chassis en een spanningvoerend deel vast. Daarom heb ik altijd een scheidingstrafo, je bent in elk geval gescheiden van het net. Hoe dan ook, als je de secundaire, met beide handen aanpakt, krijg je gewoon een opdoffer.

Exact.
Een scheidngstrafo wordt soms - ten onrechte - een veiligheidstrafo genoemd.
Doordat de aardlekschakelaar = differentiaalschakelaar niet meer werkt is het werken met een scheidngstrafo juist onveiliger geworden.

Een scheidingstrafo heeft maar 1 doel: het kunnen aansluiten van geaarde meetinstrumenten op een apparaat dat normaliter direct met de netspanning is verbonden. Niets meer en niets minder.

Dat

Niets meer en niets minder.

klopt niet helemaal

Bijv. een 1:1 trafo, zeker met aardscherm, heeft een beperkte bandbreedte.

een 1:1 trafo, zeker met aardscherm, heeft een beperkte bandbreedte.

We hebben het toch over 50Hz? Dan is een grotere bandbreedte niet nodig.

50Hz, of 60Hz, is voldoende. Maar je krijgt meer,
Het 230V is al lang geen sinus meer. En dat wordt niet beter.
Als je gevoelige apparatuur hebt, dan kan dat een probleem vormen.

De bandbreedte van een 1:1 1500VA ringkern is ong. 15kHz terwijl een !:! 1500VA E-I trafo met aardscherm 1,5kHz haalt.

Op 26 juni 2017 20:53:28 schreef buzzy:
Hoe je het ook wend of keert, in toestellen waarin gevaarlijke spanningen voorkomen is er altijd een risico dat je een schok krijgt, geaard of niet. Voor je het weet heb je het chassis en een spanningvoerend deel vast. Daarom heb ik altijd een scheidingstrafo, je bent in elk geval gescheiden van het net. Hoe dan ook, als je de secundaire, met beide handen aanpakt, krijg je gewoon een opdoffer.

Daar heb je zeker gelijk in, men moet alleen het aantal plekken dat het mis kan gaan te beperken. Als een oscilloscoop, die gemaakt is om geaard te zijn, maar dat vervolgens niet is, een fout ontwikkelt kan je ook een flinke optater krijgen van een aangesloten laagspanningsschakeling of door bediening van je vertrouwde scoop, en die komt op het moment dat je hem niet verwacht. Ik adviseer dan ook tegen een ongeaarde scoop, en ik denk dat Tektronix dat om deze reden ook doet.

Verder wil ik zeker wel onderscheid maken tussen mensen die op eigen gelegenheid incidenteel een in een apparaat aan het klooien zijn en zij die elke dag 8 uur per dag deze dingen doen. In het eerste geval zeg ik: eigen verantwoordelijkheid, maar let op. In de laatste situatie geldt "assumption is the mother of all fuck-ups", elk van welke vervelende gevolgen kan hebben. Daarbij kunnen ook anderen betrokken zijn, wat een heel belangrijke overweging is. Daarom heb je bijvoorbeeld ook de bekende lock out, tag out procedure. Dat is niet om technici te pesten, dat is ervoor om de risico's waaraan hij elke dag wordt blootgesteld zo klein te maken dat ook hij (waarschijnlijk pas op zijn 70^e) nog van zijn pensioen kan genieten.

Ik weet overigens niet welk doel de TS voor het meetinstrument had, want als je alleen aan de secundaire kant van een trafo aan het werken bent is zo een geïsoleerde scoop als de Owon best te gebruiken, er zijn immers nergens gevaarlijke spanningen aanwezig waarvan de aanraking vermeden dient te worden, alleen een aardlus. Het loskoppelen van de aarde van je netgevoede scoop om een aardlus te vermijden is gewoon geen verstandige gewoonte.

Op 26 juni 2017 21:17:16 schreef evdweele:
Een scheidingstrafo heeft maar 1 doel: het kunnen aansluiten van geaarde meetinstrumenten op een apparaat dat normaliter direct met de netspanning is verbonden. Niets meer en niets minder.

Nou dat is wel heel ongenuanceerd... Waarom heb je anders scheidingstrafo's op bouwplaatsen en in badkamers? Het is echt niet zo dat men daar doorlopend televisies aan het repareren is hoor. Je zou het risico wel weer verlagen door beide apparaten te verbinden met aparte scheidingstrafo's, wat voor de meeste scoops nog wel een realistisch scenario is.

Op 26 juni 2017 21:35:41 schreef rbeckers:
Dat [...] klopt niet helemaal

Bijv. een 1:1 trafo, zeker met aardscherm, heeft een beperkte bandbreedte.

Op 26 juni 2017 22:16:26 schreef rbeckers:
50Hz, of 60Hz, is voldoende. Maar je krijgt meer,
Het 230V is al lang geen sinus meer. En dat wordt niet beter.
Als je gevoelige apparatuur hebt, dan kan dat een probleem vormen.

De bandbreedte van een 1:1 1500VA ringkern is ong. 15kHz terwijl een 1:1 1500VA E-I trafo met aardscherm 1,5kHz haalt.

Dat is totaal willekeurig, misschien is dat zo voor de jouwe, maar dat zou bij de volgende zo anders kunnen zijn. Blackdog heeft ooit de gegevens van een aantal trafo's gepubliceerd en daar is dat ook wel te herkennen. Het -3dB punt is van de bouw en (bijvoorbeeld) kernmateriaal afhankelijk. Ik denk ook dat je in je verhaal mist dat de aardschermen zijn om de common-mode signalen naar aarde af te voeren. Een transformator (zonder aardscherm) is voor die signalen een seriecapaciteit die effectief dient als hoogdoorlaatfilter (maar met aanzienlijk hogere kantelpunten). Hoe dit relateert met de veiligheid van het apparaat moet je nog wel even uitleggen, want dat snap ik niet helemaal. De meetsignalen gaan niet door de trafo toch?

Op 27 juni 2017 00:23:48 schreef Kruimel:
[...]Nou dat is wel heel ongenuanceerd... Waarom heb je anders scheidingstrafo's op bouwplaatsen en in badkamers?

Wat je met een scoop op een bouwplaats of in een badkamer zou moeten doen is me niet duidelijk.
De TS wil in zijn werkplaats of hobbyruimte een scoop gebruiken, dan is de aangewezen weg om het te testen apparaat achter een scheidingstrafo te hangen als de schakeling waaraan wordt gemeten direct met de netspanning is verbonden.

Een apparaat dat is uitgekast kan altijd gevaar opleveren. Iemand die niets te zoeken heeft in de werkplaats hoort buiten te blijven.

@Kruimel
Bij een ringkern liggen de wikkelingen over elkaar. Tussen de windingen van een wikkelingen en tussen de wikkelingen zelf, zitten overal parasitaire condensators. Aangezien er op het 230V net veel storing zit, wordt die aan o.a. meetapparatuur doorgegeven. Dit geeft op sommige apparaten storingen.
Bij een klassieke E-I trafo, primaire wikkeling als eerste, aardscherm als tweede, zijn de parasitaire C's tussen primair en secundair veel kleiner. Een twee kamer trafo is ook een optie.

De gemeten waardes zijn indicaties.
Een soort van vuistregel net zoals bijv. 50VA aan trafo ong. 1kg weegt.

In theorie is een trafo met twee kamers of aardscherm veiliger dan een gewone. De kans op een doorslag tussen de wikkelingen is bij een gewone trafo hoger.

Persoonlijk begrijp ik niet waarom men een isolatie transformator wilt gebruiken. Ja het apparaat is gescheiden van de rest van het net dus aardlussen maken kan niet meer. Maar daar tegenover staat dat in geval van een fout het zomaar kan gebeuren dat je 230v vast hebt met als enige beveiliging die 16A zekering in je meterkast. Het is inderdaad beter dan niks, maar zijn er niet betere alternatieve tegenwoordig?

Ha Titatommeke,

Een alternatief waarvoor een scheidingstrafo dient om galvanisch te ontkoppelen.
Het apparaat wat achter de scheidingstrafo is aan gesloten dient op nieuw van een plaatselijke aarde te worden voorzien anders is het niet veilig en is een scheidingstrafo niet aan te raden.
Vandaar nogmaals mijn schone aarde ik heb dus een aardelektrode voor mij zelf alleen waarbij de eerste 4 meter geïsoleerd zijn dit voor de wervelstromen.
Als je het netfilter in je DUT niet opnieuw aard is het zwevend en kan je als je het meetapparaat (buitenkant) en je DUT beetpakt een vereffeningsstroom voelen.
Je zult begrijpen dat dit elk meetapparaat kan zijn dus ook als je met je signaalgenerator een signaal injecteert.
Maar hoe vaak komt het bij je voor dat je direct aan het lichtnet meet of dat je symmetrisch meten wil? ik denk dat een normale scope en in de gevallen dat je in een apparaat aan het prikken ben je een isolatie versterker moet gebruiken dat bedoelde ik met nadenken je kunt niet zomaar in het wildeweg in een apparaat prikken.

Groet Henk.

Ik prik met mijn oscilloscoop nooit aan de primaire kant.
Om even te recapituleren: In mijn geval kan ik dus een keuze maken tussen een differentiële probe of een geïsoleerde oscilloscoop. Een CAT diff probe is veiliger dan de owon.
Wat is nu een wijze beslissing? Als het dubbel zo veel kost (de diff probe) maar ik kan er twee keer zolang mee doen is het goed. Zal 25 Mhz limiterend zijn op de lange termijn? Wat zouden jullie aanschaffen in mijn geval?

Op 27 juni 2017 11:59:26 schreef Titatommeke:
Persoonlijk begrijp ik niet waarom men een isolatie transformator wilt gebruiken.

Teken eens een schema van een meetopstelling.

• Een oscilloscoop waarvan de behuizing met de veiligheidsaarde is verboden en de afscherming van de meetprobe op zijn beurt weer met de behuizing.
• Een apparaat waar aan moet worden gemeten en dat direct met de fase en de nul van het lichtnet is verbonden.
  
• Zet daarna een scheidingstrafo tussen de aansluiting van het te meten apparaat en de wandcontactdoos.

Als een apparaat is voorzien van een laagspanningsvoeding, bijvoorbeeld 24V=, is een scheidingstrafo helemaal niet nodig. De voedingstrafo van het apparaat zorgt al voor de scheiding met het lichtnet.

Als je met b.v. een scoop het primaire gedeelte van een switched power supply meten wil, moet je juist NIET het DUT(Ding Under Test)
aan aarde leggen, dan kan je weer sluiting maken met de massaaansluiting van de scoop probe.
Daar is dus juist een Scheidingstrafo voor...

Ha Titatommeke,

Dat vindt ik moeilijk, omdat ik niet precies weet wat je over het algemeen aan het meten ben.
Je heb al een aantal aanbeveling gehad en @fred101 heeft een en ander opgesomd.
Een scheidingstrafo heb je niet nodig zeker niet als je geen nieuwe aarde tot je beschikking heb.
In de eerste plaats alle apparaten aarde in je ruimte dan maar een keer de zekering er uit
Het gaat je nu om de aanschaf van een scope ik zou een normale scope nemen dan heb je de meeste keus nogmaals ik weet niet wat je meestal mee aan het werk ben maar minimaal 60MHz 4 kanalen is denk ik op zijn plaats van daag de dag te doen.
En later als je in de hoogspanning gaat meten (hier is vaak een stroom pad naar het lichtnet) kan je een differentieel probe aanschaffen of nog beter een isolatie versterker dan kan je de probes gebruiken welke je bij de scope heb.
Een differentieel probe zou je ook nog zelf kunnen ontwerpen als het om de netspanning gaat is een bandbreedte van 1MHz meer als voldoende.

Groet Henk.

Waarom heb je, algemeen gesteld, geen scheidingstrafo nodig?

Toegegeven, ik gebruik hem ook vaak niet, maar dat is omdat ik voorzichtig ben en dan alleen een multimeter met een redelijke veiligheidsklasse gebruik. Aanbeveling van fabrikanten bij werken in primaire voedingen is al sinds jaar en dag een schedingstrafo.