Uitgangsvermogen van versterkers en belastbaarheid van luidsprekers zijn ingewikkelde onderwerpen omdat men overal te maken heeft met een spectrum en het (bijvoorbeeld thermisch) beschadigen over een bepaalde tijd, niet met een punt dat in een enkel getal uit te drukken is. Ook is het (muziek-) signaal onbekend qua spectrale inhoud en bijvoorbeeld crestfactor.
De marketing probeert vooral die crestfactor te vangen, door bijvoorbeeld muziek- en sinus uitgangsvermogens op te geven. Weinigen luisteren nu eenmaal voor hun plezier naar een 1000 Hz toon. En marketing zijnde marketing ontspoort dat ook vaak geheel; het doel is nu eenmaal niet technisch te informeren maar om geld te verdienen, hopenlijk op basis van tevreden klanten.
In de professionele wereld bestaan inmiddels de nodige hulpmiddelen zoals standaarden, slimme processors en goede gewoontes zoals flink overdimensioneren. Die zal men bij consumentenrommel niet snel zien, de belangen liggen daar anders. De vraag is of dat een probleem is; als de consument er gelukkig van wordt is het goed genoeg zo lijkt mij.
Mijn standpunt is verder dat onafhankelijk van de specificaties veruit de meeste voorkomende combinaties van versterker en luidspreker met wat goede wil wel kapot te krijgen zijn. (of heel te houden, mocht dat gewenst zijn