De 2 reeksen Multitech van Italiaanse herkomst waren absoluut geen seleco, zanussi of indecent Italie kende ooit vele tientallen televisiefabrikanten al werd het toen al wat minder!
Als eerste had je de KT8150 en KT8152V als ik me goed herinner. Vrij simpele 48cm toestellen met naar keus een voeding met een BU326 en een thyristor of een iets latere variant met een TDA4600 erin. Beide standaard Siemens-applicaties waarvan de eerste ook in Telefunken voorkwam en in grotere Italiaanse merken als - inderdaad - Seleco. Opmerkelijk kenmerk was de aan-uitschakelaar die je met de afstandsbediening kon laten uitspringen (en dat voor een model van rond 1985, de enige andere fabrikant die ik ken die dat ooit deed was Grundig vanaf eind jaren '90!). Verder was het opmerkelijk dat de printplaten geen silkscreen hadden en in het koperpatroon slechts korte aanduidingen van de modulenaam bestaande uit hooguit een paar letters, cijfers en zo nu en dan een /. Zelfs geen artikelnummers.
De tweede reeks bestond uit zeker een tiental modellen van dezelfde onbekende Italiaanse fabrikant. De scheidingstrafo lag onderin het toestel (waar anders). Het chassis was behoorlijk uitgebreid opgebouwd met stereo en teletext als opties. SCART zal er altijd opgezeten hebben denk ik. Voornamelijk 110 graden buizen als ik me goed herinner. De opbouw was rond het TEA2026 IC, waarbij de schakeling van voeding/afbuiging/hoogspanning erg leek op de koers die Thomson volgde met het ICC3 chassis. Samen met dit ICC3-chassis bij mijn weten het enige chassis waar deze schakeling voorkwam, eigenlijk zonder dat er een aanwijsbare reden voor was (bij de ICC3 was er ook geen andere dan historische reden - zie ICC1/ICC2 - denk ik, hoewel als ik er zo nog eens over denk was het in theorie een vrij zuinig/koud chassis).
Voor de duidelijkheid: Het gaat hier dus niet om een ICC3 chassis zoals dat door Thomson in Frankrijk en Duitsland werd gebouwd en ook aan B&O werd geleverd. De schakeling komt deels overeen maar de machanische opbouw niet. De Multitech-variant is compleet Italiaans.
Dat pechmerken bij Panasonic videorecorders hebben ingekocht zou best kunnen, maar zelf ben ik die machines nog niet tegengekomen. Wel merkloze Panasonic huurmachines van Telerent (merkje werd er afgesloopt voordat ze op de markt gedumpt werden maar altijd herkenbaar aan eigen typenummers), maar dat noem ik geen pechmerk.
Akai kocht in de begintijd een paar VHS-modellen bij JVC in (de VS-xxxx reeks waaronder de eerste bovenlader met de bekende pianotoetsen) maar ging toen al snel over tot eigen productie met de VS-2 en de VS-1 reeks en heeft nog lang vrij mooie machines gefabriceerd (van het eerste tot het laatste model altijd uitgerust met OSD, wat toen vrij bijzonder was). Ik weet niet of JVC of Akai ook nog aan pechmerken geleverd hebben; net als bij Panasonic ben ik dat nog niet tegengekomen.