Onlangs ben ik met een neefje naar een technische universiteit geweest voor een orientatiedag.
Toen ik radiotechniek studeerde zat welgeteld 1 meisje in onze klas. Nu blijkt dat dit 45 jaar later nauwelijks veranderd was en dat de technische studierichtingen nauwelijks 10% meisjes zitten.
Nochtans is er op vlak van emancipatie heel wat gebeurd in die tijd.
Men drijft het tegenwoordig zelfs zo ver dat sommigen spreken van een genderloze barbiepoppen maatschappij. Zelfs het speelgoed voor kinderen wordt geforceerd universeel.
Nochtans is elektronica en automatisering juist een domein wat bijzonder geschikt is voor vrouwelijk potentieel.
Er is tegenwoordig geen vooroordeel meer , geen sociale of andere hinderpalen en ik neem aan dat ook ouders zich niet verzetten moest dochterlief voor een technische loopbaan kiezen. Het is dus kwestie van interesse
De enige verklaring die ik kan bedenken is dat er toch een biologische genderdiversiteit bestaat die niet enkel fysiek is.
Een stier is geen koe, en een haan geen kip. Behalve fysieke verschillen zijn er ook voorgeprogrammeerde erfelijke taakverdelingen. Je hoeft de merels in mijn tuin niet te vertellen wie straks de wormen gaat stekken en wie de eieren uitbroedt. .Dat is al voorbestemd voor ze uit hun ei komen.
Ik neem aan dat de mens daar ook niet volledig vrij in is, ondanks de huidige opvattingen.