vraag over trafo's

Het zijn beide trafo's met meerdere uitgangen. Alleen heeft de tweede een schakelaar om een bepaald voltage te kiezen...

ok bedankt voor de snelle reactie

ik heb een simpele vraag hoe de trafo deze trafo noemt.

???

Wat noemt een trafo een trafo?

De trafo heeft uitgangsspanningen van 2 x 3,15 volt, 4 volt en 5 volt. Bij de rest van de wikkelingen staat niets geschreven en is dus onbekend.
Het is waarschijnlijk een trafo uit een apparaat uitgerust met buizen. geweest. de 2 x 3,15 volt is de gloeispanning. De 4 en 5 volt wikkeling misschien voor lampje ofzo of een buis met een 4 of 5 volt gloeidraad. De onbekende wikkeling zal een hoogspanning wikkeling zijn.

De tweede trafo is er een met taps. Door een andere tap te kiezen kies je een andere spanning. Er is niets instelbaar aan deze trafo.

P.S. Lees je teksten eerst even na voor je op de zendknop drukt. Jouw huidige onlogische woordenbrij is niet echt lekker leesbaar.

Omdat gelijkrichten van de spanning vroeger met buizen gebeurde, bij voorkeur dubbelfasig stond de gloeidraad op het niveau 250 volt.
Daarom had die een aparte gloeidraadwikkeling. Het is derhalve vreemd daar een potmeter te zien die een anti-brom punt naar aarde heeft. Dat zou wel kunnen naar plus 250 volt, vermoed ik, maar ik heb dat nooit gezien. Zijn wel oude schema's want de netspanning is al een tijdje 230. Hoewel er wel novalbuizen of rimlock hoe dat heette, EZ80, zoiets, Vf 6,3 V dus, die een kathode hadden, en de spanning tussen kathode en aarde konden weerstaan tot 500 V met een elco van 50 uF.

Maar die trafo's hadden een hoogspanningswikkeling met een middenaftakking. De wikkelingen werden dus per halve netperiode om de beurt belast. Dat is een dure oplossing, opgedrukt door gebruik van een buis als dubbelfasige gelijkrichter.

Daar is hier weer geen sprale van.

En de bovenste scan komt uit een oudere Muiderkring uitgave.
http://became.nl/amroh/Geschiedenis%20AMROH/historie1.htm

De trafo dient om een buizenapparaat te voeden. De draadgewonden instelpotmeters, veelal 100Ω 3 Watt in parallel over de gloeistroomwikkelingen doen vermoeden dat er een versterker op wordt aangesloten.
edit
de 3.15+3.15=6.3V centertap wordt hier niet gebruikt. De 5V wikkeling voedt blijkbaar een versterkerbuis. Want een ontbrommer bij een gelijkrichtbuis is zeer ongewoon..
Wellicht is er meer info over de rest van de scan uit het boek?

In de wandelgangen heten ze allebei voedingstrafo's.

Trafo 1 heeft een primaire wikkeling met aftakkingen, twee secundaire wikkelingen met elk een aftakking en twee secundaire wikkelingen zonder aftakkingen.

Trafo 2 heeft een primaire wikkeling zonder aftakkingen en een secundaire wikkeling met 6 aftakkingen.

Een variabele trafo, oftewel een variac, heeft op een van de wikkelingen een aftakking die je met een draaiknop traploos (*) kunt verschuiven. Daar is in dit geval dus geen sprake van.

(*) met verduidelijking dank aan rbeckers: de knop draait traploos maar de sprongetjes waarmee je de trafo instelt zijn doorgaans ter grootte van de spanning van 1 winding omdat de loper langs 1 kant over de wikkeling bewogen kan worden.

[Bericht gewijzigd door maartenbakker op vrijdag 1 mei 2015 13:24:57 (20%)]

traploos kunt verschuiven.

Niet helemaal. Het zijn wel veel trapjes.

Op 30 april 2015 20:04:39 schreef RAAF12:
En de bovenste scan komt uit een oudere Muiderkring uitgave.
http://became.nl/amroh/Geschiedenis%20AMROH/historie1.htm

De trafo dient om een buizenapparaat te voeden. De draadgewonden instelpotmeters, veelal 100Ω 3 Watt in parallel over de gloeistroomwikkelingen doen vermoeden dat er een versterker op wordt aangesloten.
edit
de 3.15+3.15=6.3V centertap wordt hier niet gebruikt. De 5V wikkeling voedt blijkbaar een versterkerbuis. Want een ontbrommer bij een gelijkrichtbuis is zeer ongewoon..
Wellicht is er meer info over de rest van de scan uit het boek?

Het kan voorkomen dat er een 5 v wikkeling gebruikt is om een voortrap te voeden(gloeistroom dan). van bv, een stereoversterker.
Dit heb ik wel eens gezien.en dan een ontbrommer op beide gloeicircuits.
Kijk maar eens naar de "Duette",een steroversterker uit het boek Jongensradio.

En deze voedingstrafo is een P141N van Amroh.

De 4/5 volt wikkeling is eigenlijk bedoeld voor een gelijkrichtbuis bijv. AZ.. (4volt) GZ... (5 volt), hier wordt hij kennelijk voor iets anders gebruikt , gezien de "ontbrompotmeter "

De eerste trafo 'noemt' (heet) waarschijnlijk P141N of NN.
Maar dat staat toch wel in datzelfde boekje waarvan je de bladzijde hebt gescand?

--
De 5V wikkeling werd wel eens als extra gloeidraadwikkeling voor 6,3V-buisjes gebruikt.
Als bijvoorbeeld twee buisjes ieder een eigen 'ontbrommer' nodig hadden, dan had je ook twee gloeidraadwikkelingen nodig. In zo'n geval werd dan die 5V-wikkeling wel gebruikt.
(Als de buis op minder anodestroom stond ingesteld dan hij maximaal mocht hebben, had hij ook minder emissie nodig, en kon dus ook met minder gloeidraadspanning toe.)

Oorspronkelijk was de 5V inderdaad voor de gelijkrichter, maar daarvoor werden al vroeg seleniumcellen gebruikt, zoals ook hier in het schema.

Dit schema is gescant uit het boek Jongensradio, is de voeding van de Duette.

Een trafo met meerdere secundaire wikkelingen, toenemend in gelijke stappen wordt welleens een experimenteertrafo genoemd.

Aan een variabele trafo denk ik meer aan een variac. Dat is een soort trafo die nagenoeg 'traploos' instelbaar is. Zo'n ding is trouwens meestal niet gescheiden van het lichtnet, dus je moet er nog een trafo achter zetten als je schakeling aanraakveilig moet zijn.

Op 1 mei 2015 13:38:22 schreef necessaryevil:
[...] je moet er nog een trafo achter zetten als je schakeling aanraakveilig moet zijn.

Nog beter handiger is, een trafo er vóór te zetten. Die hoeft dan alleen maar steeds op 230V te werken.
Hij heet vaak 'scheidingstransformator'.

Maar dit is off topic; meer iets om aan te denken als je ooit met een variac zou gaan experimenteren.