Middengolf Reflexontvangers uit Philips ABC-experimenteerdozen.

Uit de EE2003 doos:

Iets meer componenten en een grote ferrietstaaf.

Jammer dat er bij de Philips ABC-experimenteerdozen uit de jaren '80 geen ferrietantenne en ook geen draaicondensator er bij geleverd werden. Zou dat soms een bezuiniging op onderdelen geweest zijn, omdat ook toen de economie zich in in recessie bevond?

De link is hier vast bekend, maar misschien toch leuk voor diegenen die 'm niet kennen:

http://www.sjelab.nl/projecten.htm

Op 12 november 2012 16:25:40 schreef dawmast:
Jammer dat er bij de Philips ABC-experimenteerdozen uit de jaren '80 geen ferrietantenne en ook geen draaicondensator er bij geleverd werden. Zou dat soms een bezuiniging op onderdelen geweest zijn, omdat ook toen de economie zich in in recessie bevond?

Ik denk eerder dat het de eigenaardige insteek van Philips en later Schuco was.

In alle gevallen is er bijv ook geen extra potmeter om de terugkoppeling te regelen, iets wat echt wel nodig is (heb ik gemerkt).

Liefhebbers van EE bouwdozen en bouwpakketten moeten de convo van A13 van de VERON maar eens in de gaten houden, en met name 25 februari: http://a13.veron.nl/convo.html

Geert Jan

Hoi Dawmast,

Ja ik heb dit radiootje destijds ook gebouwd, was toen 9 jaar oud ofzo toen ik aan een Philips doos begon te sleutelen.
Ik kreeg er helemaal geen ontvangst uit, zelf een draad van dik 40 meter en aarde via de CV ik ontving er geen roggel mee.
Dat komt door de Si diode welke Philips gebruikte, als je een Ge diode pakte had je ineens allerlei zenders te pakken.
Het was dat een radio kennis welke wat meer ervaring had ernaar kwam kijken.
Later heb ik dit ontwerp aangepast als FM ontvanger en dan kon een Si diode wel omdat de weerstanden/condensatoren door mij persoonlijk 100 maal in waarden waren gestegen.
(Dit omdat het origineel rond de 1 MHZ kon ontvangen en mijn ontwerp 100 MHZ moest kunnen omzetten.)
En gewoon zoals van mij gewend met een BC547 torretje.
De emitter heb ik als terugkoppeling toegepast.
Via een capacitieve koppeling over de gehele afstemkring.
Het 2e schema wat je liet zien dat had ik niet in mijn A doos van Philips.
Zal eens kijken of ik in mijn PDF verzameling van ABC en EE Philips dozen dat schema boven kan halen.
Want dat ziet er veel belovend uit.
Je kan met deze radio als je beetje handig bent er eenvoudig een regen of zelfs een superregen van maken, zolang je er maar voor zorgt dat de kring teruggekoppeld wordt via de emitter.

Even over waarom Philips in de jaren 75-80 besloot om met de EE serie te stoppen was omdat het onderdeel technisch te gedateerd was geworden.
We moeten niet vergeten dat de eerste EE doos ergens in de jaren 60 het levenslicht zag.
De onderdelen veranderde zo snel dat ook de computer dozen van de EE te gedateerd waren geworden, veel type gebruikte chips in die EE dozen werden niet meer door Philips gebakken.
Ik heb nog 1 ABC zo'n doos in de schuur staan en kijk er weleens in, was toch prachtig mooi spul.
En deed mij terug denken aan de toch wel prima componenten van Philips, eeuwig zonde dat ze die bakkerij hebben verkocht aan die spleetogen.
Maar goed nu ga ik helemaal off topic hihi.

Heb de Veron pagina in mijn favorieten gezet.

Groetjes:Ramon

Bij de diode-ontvanger van de Philips ABC-experimenteerdoos zie je dat door siliciumdiode D1 een biasstroompje loopt via R3, R2 en R1. Nadeel daarvan is dat R1 van 22k het gedetecteerde signaal erg verzwakt. Wat je kunt doen, is deze weerstand d.m.v. een elcootje van enkele uF's overbruggen, zodat het gedetecteerde signaal niet verzwakt wordt.

Je zou die diode-ontvanger uit de ABC-serie kunnen ombouwen tot een Audion waarbij de eerste transistor zo wordt ingesteld dat die goed kan detecteren. Voor R2 neem je dan een weerstand van 1 MEG en voor R3 een weerstand van 10k. Deze sluit je dan aan op aftakking 5 van dat rode spoeltje. Op de spoel kun je nog een aparte ontdempingsschakeling volgens de Hartley-topologie (inductieve driepuntsschakeling) kunnen aansluiten. De basis op nr. 4 van de spoel en de emitter op nr. 5 van de spoel. Ook kun je de ontdempingsscakeling volgens de Collpitts-topologie uitvoeren middels een capacitieve spanningsdeler (capacitieve driepuntsschakeling).

Je zou bij dit bordje nog een frontplaatje kunnen maken waar je de draaicondensator en de potmeter voor de terugkoppeling op monteert.

[Bericht gewijzigd door dawmast op dinsdag 13 november 2012 10:41:19 (15%)

Hoi Dawmast,

Nee ik heb dat simpeler gedaan door de 4k7 weerstand aan een pot te verbinden en zo de gehele stroom van de trap te kunnen regelen.
Verder het schema origineel gelaten met toevoeging van een colpits terugkoppeling over de kring via de emitter.
Dan had je een synchroon ontvanger.

Een superreg krijg je als je tussen R3 en de transistor een grote smoorspoel zet waarbij ik aan het einde van de spoel een grote waarde condensator richting de massa had geplaatst, je kreeg dan een superreg ontvanger.
Om de trap wat betrouwbaarder te maken qua schakelen kan je over de emitter weerstand met waarde tussen de 470 en 680 ohm een C plaatsen van ongeveer 4,7 nF.
Krijg je wel wat meer ruis door het LF signaal heen maar hij blijft altijd goed schakelen.
Kortom een ontvanger waarmee je meer kan doen.
Zoals Philips al beloofde ooit.

Groetjes:Ramon

@RamonHF73:

Nee ik heb dat simpeler gedaan door de 4k7 weerstand aan een pot te verbinden en zo de gehele stroom van de trap te kunnen regelen.
Verder het schema origineel gelaten met toevoeging van een colpits terugkoppeling over de kring via de emitter.
Dan had je een synchroon ontvanger.

Welke condensatorwaardes van de capacitieve spanningsdeler en van de koppelcondensator vanaf de afstemkring nar de basis nam je voor deze Colpitts-schakeling dan? Bij een Colpitts-regeneratieve ontvanger is dat tamelijk kritisch. En had je verder ook een normale ontvangst zonder al die rare motorboot-geluiden op het randje van oscilleren?

Je kunt bijv. d.m.v. van een potmeter ook alleen maar de basisstroom regelen om de terugkoppeling in te stellen. Als emitterweerstand neem je dan een weerstand met een zodanige waarde dat de terugkoppeling zonder speling soepel in te stellen is. Zie onderstaand schema van een variant op de Colpitts-oscillator, namelijk de Clapp-socillator. De 80m-band ontvanger uit Elektuur November 1997.

Clapp regeneratieve ontvanger:

Op http://www.rigert.com/ee-forum/ is er nog een forum over o.a. de Philips-experimenteerdozen.

Later heb ik dit ontwerp aangepast als FM ontvanger en dan kon een Si diode wel omdat de weerstanden/condensatoren door mij persoonlijk 100 maal in waarden waren gestegen.
(Dit omdat het origineel rond de 1 MHZ kon ontvangen en mijn ontwerp 100 MHZ moest kunnen omzetten.)

't Is in elk geval een originele theorie!

Hoi Dawmast,

Onderstaand een eigen variatie van de Philips reflex ontvanger maar dan voor de FM omroepband.

Het gaat hier om een hele eenvoudige aanpassing om zowel de BC enigzins nog iets te laten ontvangen.
Het motorboot effect kan je iets doen verminderen door de 100 ohm weerstand in de emitter van de 2e trap toe te passen, ook zie je dat ik niet op een aftakking maar de onderkant van de spoel heb gebruikt om tot goede oscillatie te komen.
Helemaal perfect werkt het niet, bij bepaalde afstem frekwenties kon het ontvangst weleens helemaal wegvallen.
De gevoeligheid van de ontvanger kan in sommige gevallen wat beter worden door de 470 pF condensator te verhogen naar 1 nF.

Ik zal hem als ik er aan denk hem weer eens op breadboard gaan opsteken en kijken wat er nu precies aan mankeerde want er was wel een dingetje maar kan effe niet meer voor de dag halen wat precies.

En dan nu de superreg variant geinspireerd op de superreg welke ik binnenkort zal inscannen van het boekje over afstandsbsturing via de radiogolven.

Daarbij dient de 470 pF drastisch te worden verhoogt naar 10nF om hem te laten ruisen voor hoogste gevoeligheid.
De smoorspoel van tenminste 50 uH is er voor om het HF proces niet al teveel te verstoren.
En zodoende dat het signaal dan ook achter de smoorspoel wordt afgenomen.
C9 over de 150 ohm emitter weerstand zorgt voor extra zekerheid bij het schakelproces maar kan soms hinderlijk mee gaan koppelen met een pieptoon welke hoger of lager wordt als je probeert af te stemmen.
Zoals al eerder genoemd, deze extra veilige koppeling zorgt voor iet wat meer ruis door het te ontvangen signaal.
Hij werkte ook zonder maar vertoonde dan zogenaamde dode gebieden.

Bij de superreg ontbreekt er een lijntje bij de oortelefoon merk ik nu ineens op.
Deze moet aan de + verbonden worden..en zie nog een klein tekenfoutje want C8 dient aan de voorkant van de weerstand te worden geplaatst i.p.v aan de loper van de potmeter.

Excuus voor deze foutjes mijnerzijds.

Op 13 november 2012 18:20:17 schreef Frederick E. Terman:
[...]'t Is in elk geval een originele theorie!

Hoi Frederick,

Ja soms pas ik de meest eenvoudige manier van rekenen toe om tot bepaalde aanpassingen te komen.
Ik ben geen rekenwonder dus zodoende:-)
Maar in dit geval werkte het wel redelijk tot goed, ik hoefde niet lang te zoeken om tot best aardige resultaten te komen.

[Bericht gewijzigd door Henry S. op woensdag 14 november 2012 18:15:06 (16%)

RamonHF73, je hebt hierbij een Colpitts-schakeling ontworpen met de kring tussen de collector en de basis, zoals dit ook veel in dipmeters gebruikt worden. Voordeel daarvan is dat deze schakeling geschikt is voor een wijder bereik. Voor C1 en C2 zou je dan een draaicondensator met twee gelijke secties kunnen nemen, waarbij de rotor (knooppunt C1 en C2) aan massa ligt. Door een andere spoel voor L1 te nemen, kun je ook nog de midden- of de kortegolf ontvangen.

Verder betwijfel ik of die Philips-experimenteerbordjes wel zo geschikt zijn voor VHF-toepassingen. Lange draden kunnen namelijk de boel grondig verzieken, en je kunt ook geen korte verbindingen leggen naar een laagimpedante massavlak.

Ik ben geen rekenwonder dus zodoende

Maar normaal verwacht je dat voor gebruik bij een hogere frequentie de condensatoren en spoelen juist kleiner worden genomen. En de weerstanden blijven gelijk.
Kortom: je houdt de impedanties gelijk.

Op 14 november 2012 09:10:45 schreef dawmast:
Verder betwijfel ik of die Philips-experimenteerbordjes wel zo geschikt zijn voor VHF-toepassingen. Lange draden kunnen namelijk de boel grondig verzieken, en je kunt ook geen korte verbindingen leggen naar een laagimpedante massavlak.

In de EE2003 doos zit een superreg VHF ontvanger

Gepost door een zekere dawmast

http://www.rigert.com/ee-forum/viewtopic.php?f=6&t=612&view=ne…

Hoi Dawmast,

Nee deze ontwerpen zijn opgebouwd op een klein breadboardje ooit en dat werkt op zich goed zolang je maar probeert contactstrips zoveel mogelijk te benutten zodat je er zo min mogelijk van hoef te gebruiken.
Ik heb er van die hele kleine bruggetjes bij en die houden de boel heel compact en overzichtelijk.

Tja ik heb gewoon destijds alles naar 100 maal hoger opgeschaalt, als het dan niet goed zou werken dan kan ik altijd nog dingen aanpassen.
Met een BC is het ook nog eens zo dat hij met kleine weerstandswaarde beter HF kan versterken.
Hij wordt er dan iets gevoeliger voor omdat hij voor LF minder openstaat.
Heb het project nooit met een BF opgebouwd, denk dat dan de prestaties velen malen beter zou zijn.

Maar zal ze binnenkort weer eens op gaan bouwen beide ontvangers.
Groetjes:Ramon