Verschil tussen een 78xx en een LM317.

Pros het wordt tijd voor een Josephson junction array als referentie
Doe mij er dan ook maar een.

Ik heb vandaag voornamelijk de Shitmano Alfine 11v op m'n nieuwe fiets uitgetest. Die doet het best aardig...

De batterij blijft een janboel. Ik had enkele banaanstekkers liggen, waarop telkens een krokodillenklem haaks gesoldeerd was. Heb daar de batterij aan vast geknoopt (geen afscherming, maar korte afstand). Resultaat: variaties van 30 à 40mV.

Nu is het geenszins mijn bedoeling, jouw taak als CO-calibrator in te pikken. Ik ga er van uit, dat een variatie van 100µV "goed" is, en bij 50µV noem ik ze "uitstekend".
Maar doelloos is dat gepros ook niet. Als de zelfbouw-spanningsreferentie betrouwbaar blijkt tot --ik zeg maar wat-- 200µV, kan ik die als referentie (en voeding) gebruiken voor een 22bit-ADC. Die is ook niet vrij van fouten, uiteraard. Maar als de sturing van mijn labvoeding er uiteindelijk in slaagt om de uitgangsspanning te meten met een precisie van 500µV, kan hij de gewenste uitgangsspanning instellen met een resolutie van 1mV.

De langlopende (28000 seconden) meting aan de zelfbouw-spanningsreferentie leverde een langzaam aflopende grafiek op van 5019.880mV naar 5019.740mV. Heb het ding nu van een betere thermische isolatie voorzien, en in de camera-behuizing gestopt waar voorheen de batterij in zat. Morgen weet ik meer.

Neemt er iemand ook nog een good ol LM723 mee ?

Eerlijk gezegd gebruik ik de 723 zelden. Edoch, toch maar even op een breadbordje geprikt en aangesloten zoals op de originele Elektuur '82-voeding. Zo goed mogelijk ontkoppeld, voor zover dat mogelijk is.
Maar mensen! Wat zit daar een ongelofelijke ruis op die REF-uitgang!
Die wordt wel danig de kop ingedrukt door het R/C-filter, en de uitgang ziet er nogal strak uit, maar dat was toch even schrikken. Wordt vervolgd (tenzij we geen regen meer krijgen tussen nu en november ).

Ik zie mezelf niet als CO calibrator hoor, ik vind het juist leuk dat ik niet de enige met zo'n afwijking ben Jij ben professioneel met electronica bezig (en opgeleid toch ?), dus daar kan ik als hobbyist met maar 4 jaar ervaring altijd weer wat van leren.(vooral als Free zich er mee bemoeid )

Ik ben vandaag bezig geweest met afregelen. Aangezien het een voorafregeling is mooi wat geexperimenteerd(na reparatie ongeveer goed zetten en dan wat duurtest voor ik alle stappen doorloop)

Ik vergelijk eerst mijn transfer standaard met de standaardcel. Dan de calibrator weer met de transferstandaaard. De laatste keer bij 21 graden scheelde dat 33uV. Vanmorgen bij aanzetten was dat 31uV (nulmeting met meter die tot 1uV volle schaal kan) Nu was het vanmiddag op zijn heetst even 120uV verschil maar met de stekkers langer erop zakte het naar 56uV , dat was dus thermisch EMF en net , wat afgekoeld, altijd nog 44uV.

Dan praat je dus over een top-calibrator (wel een oudje)en daar meet ik al 100uV door koude connectors en bijna 30uV drift.

Maar de meter drift ook. Die is 0,001% +1 digit. Die heb ik steeds bij gesteld zodat ik het verloop van de twee kon vergelijken en dat op zijn heetst ongeveer 35 uV

Dan denk ik dat die LM317 best stabiel is.

fred101: Wat voor verbindingen gebruik je? Volgens mij gebruiken ze voor Josephson junctions meestal kabels van puur koper (ze strippen chemisch het nikkel eraf) om het Seebeck effect te minimaliseren (hoe minder overgangen tussen metalen, hoe beter). Ik zou eigenlijk verwachten dat de verbindingen van calibratieapparatuur ook van puur koper zou zijn, maar volgens mij zijn de connectoren van bv. een Agilent 3458A gewoon vernikkeld (waarschijnlijk vinden ze schoonmaken te veel werk). Ik zou me kunnen voorstellen dat standaard banaansnoertjes met koper -> soldeer -> koper -> nikkel meer last van EMF hebben. Je kan Keithley of Pomona ook een kapitaal geven voor snoeren met low thermal EMF, geen idee wat ze daar speciaal voor doen.

eignelijk moet je snoeren met een vaste kern gebruiken.
meeraderige snoeren hebben last van tribo-electrische effecten...
en je moet je snoeren vastleggen.

Ik gebruikte eerst coax met een massieve kern maar dat was wat onhandig omdat ik alles nog moest testen en 5x de stekkers eruit resulteerde in een afgebroken draad-connector verbinding.

Nu gebruik ik RG58 en RG179. Twee aan elkaar getaped en de mantels aan een kant verbonden en voorzien van een aansluiting. Dat is minder ideaal dan massief ,maar door de draden goed te fixeren zodat ze niet bewegen, is dit beter dan de massieve onafgeschermde draden die ik ook heb gemaakt (met koperen vorkjes als montage) Als alles definitief klaar is ga ik een stuk RG213 strippen en de mantel gebruiken om het massieve spul af te schermen,

De bussen in die Flukes zijn verguld. Puur koper zou het beste zijn maar ik denk dat het wel veel onderhoud vergt, het oxideert volgens mij vrij makkelijk en koperoxide genereert veel EMF (ik weet niet of dat onder seebeck effect valt of dat het vooral thermal is). De bananen zijn vernikkeld.

Ik zag op de site van Keithley ook low thermal EMF snoeren maar die worden geleverd in een koffertje met binnenwerk dus ik heb maar niet naar de prijs gevraagd toen ik de 2000 bestelde, ook om te voorkomen dat ik iets doms doe )

Op 4 juni 2011 22:50:31 schreef fred101:
Jij ben professioneel met electronica bezig (en opgeleid toch ?),

Euhhh... nee hoor. Ik heb tijdens mijn vakopleiding (halverwege de jaren '60 van vorige eeuw) wel een beetje elektronica geproefd, maar dat was enkel een bondige uitleg over dioden, trioden en kwikdampgelijkrichters...

Niet boeiend wat mij betreft, tot ik 10 jaar later een LED in handen kreeg. En toen was het hek van de dam!

Ondertussen blijft de spanning van de zelfbouw-referentie dalen. Niet veel (na het inbouwen in de camera-behuizing was dat 5020.0mV, nu nog 5019.2 5019.92mV) en met de gebruikelijke "ruis" van ±20mV, maar wel gestadig.
Met de omgevingstemperatuur heeft het niets te maken. Die was deze ochtend lager dan gisteravond, om vervolgens weer op te lopen.
Na een tijd zal dat wel stabiel worden (hoop ik)...

[Aanpassing]
Foutje verbeterd.
Zit nu op 5019.84mV

Hij moet natuurlijk ingespeeld worden

Inderdaad heel belangrijk, ik gebruik nooit nieuwe meetsnoeren, alleen ingespeelde. Denk er ook aan dat goede meetsnoeren directioneel zijn, ook de zwarte voor plus gebruiken ipv de rode kan grote afwijking geven. Je kan dat niet meten maar je merkt het echt wel. De display van je meter geeft een veel gedefinieerder beeld, ook de kijk hoek wordt breder.

Ingespeelde snoeren, bijna zoiets als parallax op een digitale meter...

- - big bang - -

parallax kan optreden op een lcd nl. schaduw van de cijfers (maar je moet dan wel heel raar kijken wil je een verkeerde waarde aflezen)

en altijd cryogeen behandeld zuurstofvrij koper gebruiken...

@fred : doe je ook luistertesten op die bron ?
als je die ruis nu versterkt met ene heeeel gevoelige versterker en je downconverteert die.. kan je dan verschil horen tussen thermische ruis , popcorn noise , flicker noise roze ruis , witte ruis , ruis met nootjes , ruis met chocoladesaus , geroosterde .. ehh nevermind. kwas aan eten aant denken..

Ik heb die zelfbouw-referentie een nachtje belast met een weerstand van 100Ω, dan een uurtje laten bekomen, en vervolgens een meting gedaan gedurende 6 uur.
De spanning is gedaald tot 5018.755mV, en tijdens de ganse meettijd bleef dat (±) zo. Er was weliswaar de gebruikelijke rimpel, maar die bleef beperkt tot 25µA. Het effect van een langzaam-aflopende spanning is blijkbaar verdwenen.

Na de meting terug enkele uren belast, een uurtje late rusten, en zonet weer gemeten: 5018.453mV - da's alweer 300µV minder.

Er is dus wel degelijk veroudering in het spel. Ik ga de isolatie er eens afhalen, zodat ik het ding van een zwaardere belasting kan voorzien. En dan morgen terug meten...

Vanmiddag met mijn nieuwe Keithley 2000 gespeeld (nieuw, net uit de USA en NIST tracable gecalibreerd). Meer dan 100uV verschil tussen verschillende kabels. Het beste qua thermische EMF was 6 kwadraad met ipv stekkers koperen vorkjes (zelf gemaakt) De ompoolproef scheelde minder dan 1uV. Alleen moest ik dan doodstil zitten, scheelde zo 10-40uV (me zelf aarden scheelde ook behoorlijk, dan kon ik wel bewegen)
De shielded coax kabels werkte qua afscherming wel goed maar tegen de tafel stoten zag je al terug op de meter en bij de ompool test zat er soms tientallen uV's verschil.

Dus die 100uV zou ik even voorzichtig bekijken. Zeker omdat je hem belast hebt. (temperatuur) en het geen echte spanningsreferentie is en omdat in het uV gebeuren heel veel omgevingseffecten een rol spelen. De meeste spanningsreferenties kun en mag je niet eens belasten. Je wil de temperatuur zo constant mogelijk houden en daar hoort belasten niet bij. Als ik een 10Mohm multimeter aan mijn transfer standaard hang zakt hij zo tot 9,3V in. Maar die is daar ook niet voor gemaakt. De 332 daar in tegen kan bijna tot iets van 40 mA leveren en dan springt de beveiliging erin, maar het is niet de bedoeling dat je hem stroom laat leveren.

Maar ik vind het best knap dat je een 317 tot een paar honderd uV stabiel krijgt. Zelfs mijn voltcrap labvoeding in de mV's de Delta in de tientallen uV's.

Het is niet de bedoeling, hem permanent te belasten, buiten dan een weerstand van 1k. Jullie deugnieten zitten maar grapjes te maken over "inspelen", maar het lijkt er sterk op dat het ding stabieler wordt als het een tijd wat meer stroom moet leveren.
Ondertussen is de belasting verhoogd tot 68Ω en de spanning daalt geleidelijk, wat ik ook had verwacht. Is nu 5009.680mV. Nog even, en ik zit op 5000.000mV

Het gaat trouwens over deze schakeling. De LM317 komt later...

Meer dan 100uV verschil tussen verschillende kabels

Da's niet weinig. Moet ik ook eens uittesten.

Ahh, gefeliciteerd fred! Als je uitgespeeld bent dan zie ik 'm wel terug in het meetapparatuur topic

Ondertussen lees ik hier stilletjes mee met dit uit de hand gelopen proefje. (Ik wil ook met pensioen )

Ik wil ook met pensioen

Je weet toch, dat je dan tijd te kort komt? De nieuwe fiets moet uiteraard gecustomiseerd worden - en ingespeeld ingereden. Dan die leuke RFM70-modules van Voti. Aanpassingsprintjes zijn klaar, maar met de software is pas een begin gemaakt. En ik durf haast mijn soldeerkot niet meer in, tewijl de Fluke aan de spanningsreferentie aan het meten is - fred's schuld. Met uitspraken als "Alleen moest ik dan doodstil zitten, scheelde zo 10-40uV" jaagt hij me de stuipen op het lijf...

Afin, na een nachtje met een belasting van 68Ω en een rustpause van een uur heb ik de spanningsreferentie 5 uur gemeten. Het resultaat was niet wat ik gehoopt had - het gemiddelde verliep van 5019.062mV naar 5019.042mV. Weer een dalende lijn, dus. Maar wel minder dan voorheen.
Ondertussen een nieuwe meting gestart. Het lijkt er sterk op, dat de spanning nog steeds daalt. Schommelt nu rond 5019.029mV.
Morgen ga ik het ding een dagje uitschakelen, en 's avonds een nieuwe meting starten.

Nu is de omgevingstemperatuur ook gedaald. Dat heeft beslist enige invloed op de schakeling. Ik vraag me af, welke invloed dat op de meter heeft. En op de meetkabel, de contacten tussen verschillende metalen, en de isolatieweerstand!

Nu is de omgevingstemperatuur ook gedaald. Dat heeft beslist enige invloed op de schakeling. Ik vraag me af, welke invloed dat op de meter heeft. En op de meetkabel, de contacten tussen verschillende metalen, en de isolatieweerstand!

Ik denk dat het inwendige batterijtje van je spanningsregelaars begint leeg te raken. Die dingen worden tegenwoordig nog maar in een smaak gemaakt en in de fabriek geprogrammeerd op de opgedrukte waarde. Die gegevens zitten in een klein geheugen wat door een batterij wordt bijgehouden

Dat van de meter staat in het manual opgegeven als ppm/C Deze waarde komt boven op de gewone accuratie deviatie. Er staat meestal een tabel welke % of ppm accuratie voor 24 uur (eerste 24 uur na calibratie en justering), 1 maand, 3 maanden, 9 maanden en een jaar. (soms nog wat meer stappen of wat minder)

De meetkabel is meer materiaal overgang/temperatuur overgangen. Dus van kabel naar bannaan en dan weer naar bus, en natuurlijk in de meter zelf. Dat kan varieren van 1uV tot een paar mv (thermokoppels werken ook zo)

Vanmiddag mijn 332 gecalibreerd en toen miste ik echt speciale low thermal EMF kabel. Op een gegeven moment moest ik de uitgangen nullen. Dan maak je makkelijk een fout. Er stond op mijn beste kabel (die lang genoeg was om de nul detector te halen) 5,5 uV. Maar je nuldetector gaat ook door het lint want die staat dan in 3 of 1uV volle schaal. Maar nullen klinkt makkelijk maar is het niet.

Als ik hem nul en dan de kabel omdraai loopt de meter de schaal uit. Dus dan meet ik eerst met een electrometer die 10uV volle schaal heeft de kortgesloten kabel. Dat was bv 8 uV en als ik de kabel dan omdraai is dat bv 2 uV. Dan tel je dat op en deelt het door twee en dat is het nul punt. Daarna stel ik dan weer de nuldetector op nul. Die eerste meting is als test om te kijken of de nuldetector niet over de flos gaat van de EMF op de kabel. Dan als laatste test op de Keithley in het 100mV bereik. Zo kreeg ik de uitgang uiteindelijk tot ongeveer 500-700nV terug gedraaid. Zie je het probleem ? Ik moet dus een uitgang op nul afregelen terwijl er al zo'n 6uV ellende op staat. Als ik massieve kabel pakte was de thermische EMF veel minder maar dan pikte de kabel weer veel rotzooi op.

Ik kreeg op een gegeven moment steeds 200 tot 600uV afwijkingen bij het justeren van de referentie (15V tot op 1uV proberen af te regelen). Dan versprong de boel ineens tijdens justeren. Bleek dat de voedingssnoer van een scoop (die niet aanstond maar wel in het contact zat) van de plank was geschoven en over de een van de meetsnoeren hing

Correcties voor jou Fluke:

A/D lineairiteit : 0.0002 % of measurement +0.0001 % of range
Input Bias Current <30 pA at 25 °C
Autozero Off Operation Following instrument warm-up at calibration temperature ±1 °C andless than 10 minutes,
add error: 0.0002 % range additional error +5 uV.
Tempco: 0.0005 + 0.0001%
Tussen 18 en 28 graden, 1 jaar oud: 0.0035 + 0.0005 voor 10V range

Dus dan meet ik eerst met een electrometer die 10uV volle schaal heeft de kortgesloten kabel. Dat was bv 8 uV en als ik de kabel dan omdraai is dat bv 2 uV. Dan tel je dat op en deelt het door twee en dat is het nul punt. Daarna stel ik dan weer de nuldetector op nul...

(Loopt gillend weg... )

Nou, niet echt, natuurlijk. Het blijft boeiend en leerrijk!

en de luchtvochtigheid , en de trein die op 2 kilometer met zijn pantograaf even een vonk trekt.. en vergeet die vlinder aan de andere kant van de wereldbol niet die even met zijn vleugels wiekt...

eigenlijk moeten dergelijke metingen in een geklimatiseerde kamer gebeuren.
de opstelling staat dan onder glazen stolp of plaat.
ook als je een kabel vastpakt moet die een paar uur thermisch 'egaliseren'.

je moet eens de reparatienotes van die bolometer power meetkoppen lezen. (agilent meetkoppen op thermisch princiepe voor RF power meters. )

als je aan een vijsje draait of een kabeltje verlegt moet je 4 uur wachten om de boel zichzelf te laten egaliseren. pas dan mag je nog eens 'koteren'. je kan zo dagen bezig zijn met dat ding te tunen.

Dat heb ik al gemerkt bij het afregelen van de 15V referentie. Dan draai je heel voorzichtig zo min mogelijk. Dan gebeurd er eerst weinig dus draai je wat verder tot er een uV bijkomt maar na een paar minuten zie je er dan weer een uV bij komen en een kwartier later staan er 5 bij en na een half uur nog. Dan weer een heel klein stukje terug. Ik denk dat ik alleen al met de 15V 4 uur ben bezig geweest. (ook alle controlles, met nul-meter, differentiaal meting en via KV divider die je eerst ook weer moet testen enz.

En waarom ? omdat ik niet helemaal spoor. De meter waarmee ik hem op 1uV probeer af te regelen (het hoeft maar op 10) wijkt mogelijk in het 100mV bereik al plus/min 6uV af en in het 1V bereik 16uV. Maar je moet iets als basis nemen en het is wel leuk.

http://zone.ni.com/devzone/cda/tut/p/id/3762
Staat wat over thermal emf. Een tutorial van National

Gisteravond raam en deur van het soldeerkot gesloten, zodat de temperatuur daar niet te veel veranderde. Dan 10 uur aan een stuk gemeten. Resultaat: de uitgangsspanning v/d zelfbouw-spanningsreferentie daalt verder. Niet veel --een 25mV-- maar wel gestadig. Eindigde op een gemiddelde van 5019.007mV.

Vanochtend raam en deur wagenwijd open, waardoor de temperatuur meteen enkele graden daalde. Na een tijd weer gemeten: uitgangsspanning was nog een beetje verder gedaald.

Ook de rest van de dag bleef de uitgangsspanning dalen. Heb het ding nog enkele uren extra-belast met 100Ω en na een uurtje "rust" terug gemeten: spanning blijft dalen.

Zonet nog even gekeken. De meter geeft nu gemiddeld 5018.330mV aan. En we komen van meer dan 5020mV.
Heb ook al met andere kabels gemeten: RG58, RG62, gewoon meetsnoer. Geen merkbaar verschil.
Ompolen heb ik ook al gedaan. Dat geeft 20µV minder aan.
Ook de labvoeding houdt zich kranig - die levert 15.498V ipv. de ingestelde 15.500V. Die 11mV verschil kunnen IMHO geen invloed hebben, vermits de spanningsreferentie drie spanningsregelaars bevat, die in serie staan.

Het enige dat overblijft, is een verouderingsproces. Ik hoop maar, dat daar een eind aan komt voor ik zelf de honderd haal...

Aangestoken door Pro's referentie spannings koorts, en vanwege het feit dat ik voor de ADC experimenten toch een referentie moest bouwen ben ik ook aan de gang gegaan. Long term drift kan ik niet meten.

Misschien kun jij sommige bevindingen weer gebruiken.

Ik kan het in theorie wel, de Keithley 2000 heeft RS232 maar ik heb nog geen idee hoe ik dat moet doen bij gebrek aan een RS232 poort en een Windhoos7 PC die de RS232/USB kabel niet herkent, linux wel maar dan mis ik de software.

Anyway, ik heb volgens de regelen der kunst een voeding gemaakt met een 7812 en 7912. Dit om de referentie te voeden. Ik heb 4 TL431IRD referenties met de Vref aan de kathode parallel gezet. Een low cost niet zo precieze referentie. Die zitten min of meer op 2,5V (2,49-2,51). dat naar een TL084 summing opamp die het signaal terugbrengt naar 1.1V. Daarna een inverter en een buffer met filter in de terugkoppeling.

De tweede het zelfde maar dan zonder filter en met twee OP07's , dus zonder het filter.

Moeilijkste is de terugkoppelweerstand (of weerstanden). Ten eerste de juiste waarde maar ten tweede de juiste soort. Het verschil in tempco is angstaanjagend. Een tienslagspotje parallel over bv een 10 ohm precisie weerstand om de laatste uV's bij te trimmen veroorzaakt drift. Ze verlopen ook. Nu snap ik wat Bob Pease tegen die dingen had en waarom philips in zijn meters geen instelpots gebruikt maar verwisselbare weerstanden. Ook Fluke doet dat op kritieke plaatsen.

Ik kan alleen de short time drift bekijken. Over een paar uur bleven ze verder goed op de ingestelde waarde. De boel is nog niet afgeschermd en ik gebruik standaard meetsnoertjes. De TL084 drift zo'n 40-60uV op en neer. De OP07 drift veel minder. Een 5uV omhoog en 5 omlaag. Niet om over naar huis te schrijven maar wel een aardig begin.

Maar als ik uitadem richting schakeling, me beweeg of iemand doet de deur open dan drift de boel zo meer dan 50-100uV omhoog. Nu de boel afschermen en dan langere termijn drift bekijken.

@Pros, hoe is jou schakeling ondertussen nu hij "ingebrand" is ?

Maar als ik uitadem richting schakeling, me beweeg of iemand doet de deur open dan drift de boel zo meer dan 50-100uV omhoog.

Ah, dat komt me bekend voor. Zelfs bij een ongebruikte en onbelaste Duracell-batterij verloopt de spanning als ik hem even vastneem...

Wat die 7805-testopstelling betreft: die blijft hetzelfde gedrag vertonen. Als ik hem (en de Fluke) inschakel, een uurtje laat opwarmen, en de Fluke een grafiek laat maken, toont dat telkens een spanning die langzaam daalt.
Door de 7805 tijdelijk extra te belasten, waardoor de spanning sneller daalt, wordt het wat stabieler. Maar als ik het ding uitschakel en de volgende dag terug inschakel, begint hetzelfde spelletje opnieuw...

Met een TL431 heb ik meer succes. Die heb ik gebruikt als referentie voor een 22 bit ADC.
De ADC zelf wijkt wat af over het bereik tussen 1V en 4V, maar die afwijking is bij elke spanning redelijk constant. Dat kan aan de ADC zelf liggen, maar zie ook F_E's opmerking.
Feit is, dat de ADC een belasting vormt voor de spanningsbron die hij meet. Bij een spanningsbron met een uitgangsimpedantie van 1k daalt de spanning merkbaar, zodra de ADC begint te meten.

een Windhoos7 PC die de RS232/USB kabel niet herkent, linux wel maar dan mis ik de software.

Communiceren is eenvoudig. Ik ga er van uit, dat Linux het ding herkent als /dev/ttyUSB0
Stel eerst de gewenste baudrate in: stty -F /dev/ttyUSB0 38400 (38400 aanpassen naar wens).
Open twee consoles (shells, xterms). Verdeel die, vertikaal of horizontaal, over je scherm.
In de eerste console tik je "cat > /dev/ttyUSB0"
In de tweede console tik je "cat /dev/ttyUSB0"
Nu kan je in de eerste console opdrachten intikken. Het antwoord verschijnt in de tweede console.

Bedankt dat ga ik proberen. Die commando's staan neem ik aan in het manual. Is dat net als by gpib, gewoon een soort basic commano's ? Dan kan ik dus ook een C programa maken of een shellsript wat de commandos geeft en de antwoorden verwerkt ( tenminste, een vriend die al een jaar of 30-35 programmeur is en voornamelijk met Linux en Unix werkt kan dat wel. Ik krijg bv de software voor die TI ADC niet gecompileerd, dat gaat hij ook voor me doen.)

Ik heb een 731A transfer standaard. Die is binnen 300 nV stabiel maar ook hoohohmig. Die spanning zakt een paar honderd uV in als ik hem belast met bv een 10 MOhm meter. Zelfs als ik twee 10 GOhm meters parallel hang scheelt het al een paar uV. Ik heb mijn referenties voor twee opamps zitten. Nu nog op07 maar dit zijn testen. Ik heb nog een betere referentie liggen een ADR421 ( uit mijn hoofd) en ik heb een de opvolger van de op177 besteld, de opa277, deze heeft 100 nV/C drift en een PSRR van 140 dB. De voeding wordt verder gestabiliseerd door een aantal TL 431's welke ik onder de GND pin hang, om de spanning omhoog te brengen, van 7805's. Deze hebben betere specs dan 7812 en hoger.
De stroom voor de eerste TL431 gaat geleverd worden door een stroombron zodat de Vref zo stabiel mogelijk blijft. Veranderd de voeding dan blijft de Vref toch de zelfde instelspanning zien want de stroom door zijn weerstand naar massa blijft constant ( hoop ik ). Ik heb ook weer ijzerIIIchloride besteld want dit vraagt wel om een pcb. De huidige twee zijn dead bug ( zo'n TL431 is best makkelijk. Pootje 1 en 8 omhoog en daar een draadje tussen ( pootje van de weerstand), de andere zes vast aan het groundplane.