Ooit ging een apparaat vele jaren mee

Dit topic is gesloten

Schimanski

Golden Member

Op 25 april 2014 11:20:26 schreef maartenbakker:Electrisch gereedschap kocht ik liever van Bosch (Scintilla AG,...)

Zo is het Maarten, deze Bosch is 42 jaar oud (nog gekocht door mijn vader) en ik gebruik hem nog regelmatig. Typeplaatje Scintilla SA Switzerland.
Het huidige Bosch is een stuk minder (en dan heb ik het nog niet eens over de accutollen met NiCd's, daarvan waren binnen 2 jaar de accu's over-en-uit). Bouwmarktspul vermijdt ik steevast, voor het zwaardere werk heb ik nog een AEG Fixtec boorhamer, dat is ook goed spul, wordt gemaakt door Atlas Copco in Duitsland

http://www.uploadarchief.net/files/download/bboor.jpg

What, me worry? // Radiozendamateur - PA2HGJ // Stuff is the junk you keep -- Junk is the stuff you throw away // Tinkeo Ergo Sum

Af en toe is het ook geluk hebben.

http://www.voordeelmuis.nl/img/gif/788/788160.gif

Met deze boorhamer heb ik al een wc, keuken en badkamer gedaan, sleuven in de muur, gaten in de vloer en tegels er afhalen met een beitel. Nog steeds heel en er zit zelfs een reserve setje koolborstels bij.

It's the rule that you live by and die for It's the one thing you can't deny Even though you don't know what the price is. It is justified.

uit den oude doosch boormachines.., die ligt er thuis ook nog 1. een aeg 700w klopboor uit 1974 met tyleenslang dikke netkabel. dat ding heb ik im m'n tiener jaren redelijk professioneel naar de eeuwige jachtvelden proberen te helpen. 5pk benzine motoren mee proberen te starten, met pijpsleutel zo op het vliegwiel. de typesticker is sindsdien door de hitte van de tandwielkast tekstloos geworden, maar nog werkt dat ding prima.

overigens zou ik nu geen atlas copco of aeg meer kopen, dat is net als veel andere ex goede merken een stickerplak merk geworden.

van de week nog gezien hoe erg het is met de huidige weggooi maatschappij. bij een recycelaar een laptop uit de bak gepakt, voor de lol aangezet, en floep na 10 sec inlogscherm w7, zonder scheuren of krassen op het ding of missende knoppen . belachelijk om dat weg te mikken..

waar rook was, werkt nu iets niet meer

Op 2 mei 2014 21:14:56 schreef Schimanski:en dan heb ik het nog niet eens over de accutollen met NiCd's, daarvan waren binnen 2 jaar de accu's over-en-uit

Niet alleen de accu's, maar ook de lader deugt niet.
En dan gaat het nog over een "blauwe" Bosch met NiMh-accu's (maar niet zo blauw als die van je pa).

Prosper, yop la boum, c'est le roi du macadam (aldus Maurice Chevalier)
Wasluis1971

Golden Member

Begin jaren '80 begon ik met solderen. Ik had van Sinterklaas (lees: mijn ouders) een elektronicasoldeerboutje van het merk Weller gekregen. Winkelwaarde: f36,-. Dergelijke boutjes werden destijds ook wel soldeerpotloden genoemd.

De stift van het boutje bleek echter véél te zacht te zijn, binnen een maand was ik al aan een nieuw exemplaar toe. Nieuwe stiften kostten destijds een gulden of acht.

De stift zat met een schroef in de bout vast. Die schroef brak spontaan in tweeën toen ik eens probeerde om 'm los te draaien (om de stift weer eens te vervangen). Wég soldeerbout dus... Al met al heb ik nog geen jaar "plezier" van deze bout gehad.

Na dit debacle kocht ik een soldeerpotlood van het merk JBC. Deze bout kostte een gulden of twintig. Van die bout heb ik járen plezier gehad.

De bout die ik nu gebruik is er een van het merk Antex (zie foto):
http://www.uploadarchief.net/files/download/antex%2016w%20%281994-heden%29.jpg

De hierboven afgebeelde bout kocht ik toen ik in het kader van mijn afstudeerproject een extra soldeerbout nodig had. Deze Antex-bout kostte destijds nog geen f20,-

Ik ben in juni 1994 afgestudeerd, het bijbehorende project heb ik gedurende de maanden daarvóór uitgevoerd. Bovenstaande soldeerbout is dus (ondanks zeer intensief gebruik) al ruim 20 jaar oud. In de afgelopen 20 jaar heb ik alleen de stift een paar keer moeten vervangen, maar dat lijkt me vrij logisch...

Wat wel voor Weller pleit is dat ik m'n soldeerpistool van dat merk al sinds 1991 zonder noemenswaardige problemen gebruik. Zou ik dan toch domweg pech hebben gehad met mijn Weller-soldeerpotlood?

Leve het transistortijdperk!

Ik heb op m'n werk ook een Weller desoldeerstation. Jawel, zo-een met glazen buisje. Prima schoon te maken in koude toestand. De truuk is gewoon regelmatig leeg maken. Wat de slijtage snelheid van die "stiftjes" (je bedoelt waarschijnlijk "nozzles" ?), die kunnen inderdaad erg hard slijten. Probleem zit 'm in de nogal erg hoge temperatuur die ervoor nodig is om die ellendige loodvrije tin goed te kunnen verwijderen. K#T-zooi, dat tin! Heel belangrijk is het daarom om na het gebruik van de desoldeerbout de temperatuur van de bout weer terug te zetten naar max. 175°C. Het is de hoge temperatuur (> 375°C) die de nozzle doet verbranden.

@Wasluis1971: je bedoelt die rode soldeerbout van Weller? Dat was ook ooit mijn eerste soldeerbout. De stift van die dingen was 1-of-andere wazige legering met zeker meer dan de helft koper. Inderdaad erg zacht en sleten als een gek bij regelmatig leeg solderen van printplaten (destijds de beste manier om een flinke voorraad onderdelen aan te leggen). Dat breken van het schroefje (wat eigenlijk niets anders was dan een stukje draadeind met een ingezaagde sleuf aan 1 uiteinde) komt me heel bekend voor. Bij de derde keer vervangen van de stift is er dan ook een RVS M3 boutje in gegaan.

Fan van Samsung (en repareer ook TV's). :)
Tidak Ada

Golden Member

Op 2 mei 2014 21:49:48 schreef pros:
[...]
{....} En dan gaat het nog over een "blauwe" Bosch met NiMh-accu's (maar niet zo blauw als die van je pa).

Het ziet er naar uit dat dat blauw later er op is gegaan. Die eindkap en de tandwiel kast zullen origineel zijn. Het blauwe deel na een reparatie...

Ik had eind jaren 60 ook zo'n zeegroene Bosch. Heeft het altijd prima gedaan. Daarna bij een professionele speciaalzaak een lichtblauwe Makita gekocht, omdat die wèl een klopmechanisme heeft. Die doet het nu niet meer. Even laten stuiteren en daan loopt hij weer een paar minuten en dan steeds langzamer en uit.
Dus ik vraag me nu af of het aan de bouwmarkten ligt of aan de fabrieken....

Rommelige werkplek? In de natuur is wanorde de meest stabiele toestand; de entropie is dan maximaal. Het handhaven van "orde" kost daarom altijd energie. ----> TUBE COLLECTORS ASSOCIATION - †
maartenbakker

Golden Member

Op 3 mei 2014 17:19:09 schreef Wasluis1971:
Wat wel voor Weller pleit is dat ik m'n soldeerpistool van dat merk al sinds 1991 zonder noemenswaardige problemen gebruik. Zou ik dan toch domweg pech hebben gehad met mijn Weller-soldeerpotlood?

Geen pech maar waarschijnlijk vrij structureel; ik ben zelf dommer dan een ezel geweest en heb 2 van die rode krengen versleten en opzich soldeerden ze niet slecht verder. Bij de tweede was ik zo slim om het schroefje preventief door een echte te vervangen en om long-life stiften van een ander merk te gebruiken. Die ging dus een fractie langer mee, tot ik tijdens het solderen m'n pols brandde omdat het snoer van binnenuit in de fik stond...

De rode series van Weller zijn slechte reclame voor beginners, die daardoor niet zo snel meer de neiging hebben als volgende bout een duurdere en betere Weller te kopen, en vervolgens ontdekken dat je heel veel soldeerboutmerken hebt in alle mogelijke kwaliteiten en prijzen.

Ik geloof niet echt dat het een kwestie is van planned obsolescence, maar wel een voorbeeld van hoe een merk zichzelf beschadigt door iets te ver door te bezuinigen.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."
guidob

Overleden

Soldeer zelf al sinds jaar en dag met een Stannol soldeerstationnetje. Nog nooit de punt vervangen. Kan ook niet, want ik heb niet eens reserve punten. Spons/nat gebruik ik ook niet. Om de punt schoon te maken gebruik ik papier. Het liefst de papieren zakjes waar je de onderdelen in meekrijgt bij de electronica boer :) Daar dan even de punt doorheen drukken (en uitkijken met je vingers).

maartenbakker

Golden Member

Ik gebruik juist mijn vingers als ik niets anders voor handen heb... Inderdaad ook geen natte sponzen e.d.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."

Het is de hoge temperatuur (> 375°C) die de nozzle doet verbranden.

Oeps! Zowel mijn soldeer- als mijn desoldeerstation (beiden Weller) staan voor normaal gebruik ingesteld op 380°C. Nog niets moeten vervangen, buiten het filter van het desoldeerstation.

Nu zit ik hier niet dagelijks uren te solderen (fietsen is veel leuker), en dat telt ook mee in de vergelijkingen.

Prosper, yop la boum, c'est le roi du macadam (aldus Maurice Chevalier)

heb net m'n makita hr2450 boorhamer van een paar jaar oud geopereerd. 6 gaatjes in het beton had hij veel moeite mee, de klopboor in de schroefmachine kon het wel zo.. bleek er een gegoten! bus in de kop waar de slagpin doorheen glijdt (en tegenaan tikt) compleet verbrijzeld te zijn. grappig genoeg staat dat onderdeel niet op het schema, dus zelf maar 3 messing ringen aangepast met een verzonken gat van 9,1mm en weer goed..

edit: de stukjes zijn magnetisch, dus brons valt vast af..

http://i578.photobucket.com/albums/ss226/zoalshetis/20140503_185634_zpsb62bf4a7.jpg

over degelijkheid gesproken, zag van de week nog een 2 motorige industie nilfisk staan bij een bedrijf, dat was een stofzuiger van zeker 40 jaar oud. er was net een machine aangesloten aldaar door de fabrikant, helaas was het 400v net met nul blijkbaar iets nieuws voor de monteurs, gevolg de voedingen van het apparaat beiden ontploft. koop je een toestel van 60K en dan kan het daar niet tegen zeg :)

waar rook was, werkt nu iets niet meer
Tidak Ada

Golden Member

Zal zo te zien op de foto wel gesinterd brons zijn geweest (niet gegeoten dus)

Rommelige werkplek? In de natuur is wanorde de meest stabiele toestand; de entropie is dan maximaal. Het handhaven van "orde" kost daarom altijd energie. ----> TUBE COLLECTORS ASSOCIATION - †

Ik heb niet alles gelezen in deze discussie. Maar het oorspronkelijke artikel waar de discussie mee begint is denk ik wel wat generaliserend.

Ondanks dat vroeger wel eens een apparaat gerepareerd heb waar inderdaad iets speciaals ingebouwd zat dat de levensduur beperkte.

Ik weet het niet zeker meer maar ik dacht dat het ging om een draadloze microfoon. De ontvanger daarvan was dubbel uitgevoerd met ook twee antennes. Het was een duur professioneel systeem dat op podia gebruikt werd door bands enzo.

Het rare was dat dit dure systeem vrijwel niet afgeregeld uitgeleverd werd door de fabrikant. Het bedrijf waar ik toen werkte fungeerde als tussenhandel. Het eerste wat we deden bij een nieuw binnen gekomen apparaat was openmaken en het afregelen van de ontvangers. Na deze actie werkte het apparaat zeer goed. Er was daardoor bij oons ook zeer veel vraag naar deze apparatuur.

Buiten dit afregel verhaal zat er in dit apparaat een klein rechthoekig onderdeel ongeveer zo groot als een 18 pens dil ic'tje. Maar dan met maar een stuk of vier aansluitpennen op de hoeken.
In de lengte richting zat gleufje in dit onderdeel en daarin was een witte streep te zien. Die witte streep werd in de tijd langzaam korter. Opgevreten zeg maar. Als de streep geheel verdwenen was werd een uitgang laag en disable-de dacht ik de cpu ofzo.

In elk geval nokte het hele apparaat dan met werken. Wij knipten het onderdeel er dan uit en enable-de dan dat ding weer en dan bleef het werken.

Ik heb jaren later nog 1 keer een dergelijk onderdeel gezien. Ik meen in een printer ofzo. Ik ben er nooit achter gekomen wat dat voor onderdeel geweest is. En of het inderdaad echt levensduur bepalend was of ook nog een andere onduidelijke functie had. Er was toen nog geen internet dus je was afhankelijk van informatie gedrukt op cellulose zeg maar. En daar stond dat component uiteraard niet in.

Maar ik weet dus dat er in elk geval speciale onderdelen bestaan die een apparaat na een bepaalde tijd uitschakelen. En ik weet ook dat die soms gebruikt worden.

Het verhaal van die microfoon begreep ik toen niet en nu nog steeds niet. Die apparaten waren dus best goed maar niet afgeregeld en daardoor ongeveer onbruikbaar. En dat rare component zat er dus in. Volslagen onbegrijpelijk. Waarom doet (of deed) men dit? Het gebeurde pakweg een 20, 25 jaar geleden ofzo.

Ik denk wel dat de korte levensduur van de meeste apparaten niet bewust veroorzaakt wordt maar eerder om het zo goedkoop mogelijk te maken. Ik heb ook een mixer van een paar jaar en daar zijn de kunstof tandwielen ook niet meer helemaal 100. Maar hij maakte (toen hij nieuw was) wel veel minder herrie als de oeroude mixer met stalen tandwielen van mijn moeder. Nu met gare tandwielen wel weer meer herrie trouwens.
Kunstof tandwielen zijn geluidsarmer en ook dat kan een reden zijn om ze toe te passen.

maartenbakker

Golden Member

Met die laatste alinea grotendeels eens. Er wordt naar een prijs toegewerkt inplaats van naar een levensduur. Hooguit dat er een minimumdoel wordt gesteld: 98% moet de garantieperiode overleven, bijvoorbeeld.

Het streepje zou een bedrijfsurenteller kunnen zijn. Ik heb die nog nooit met een afschakelcontact gezien, maar in theorie moet dat kunnen.

www.elba-elektro.nl | "The mind is a funny thing. Sometimes it needs a good whack on the side of the head to jar things loose."

topics hebben ook niet het eeuwige leven, dit topic was ook al 2jaar oud!

ik hou van werken ..., ik kan er uren naar kijken

Dit is vooral 'survivor bias' - de oude dingen die er nu nog zijn zijn er niet omdat ze per se zo goed zijn, maar puur omdat er altijd dingen overleven. voor zover ik weet is er niet direct sprake van 'planned obsolescence' zoals dat heet - kosten worden simpelweg zoveel mogelijk gereduceerd. Vergeet niet, vroeger moest bijvoorbeeld een kleuren televisie, bijvoorbeeld de K9 van Philips, regelmatig gerepareerd worden. Niet voor niks zat er een handig schema bij in de achterwand. :) Hij kostte ook duizenden guldens. Elke drie, vier jaar een nieuwe TV kunnen kopen zoals nu was echt niet realistisch.

In 1963 kocht mijn moeder als huwelijkscadeau voor mijn vader een 6bx43 biampli stereo radio voor 800 gulden. Mijn moeder die toen erg jong was (en nog niet mijn moeder was en een baantje in de zorg had verdiende niet veel en had daar jaren voor gespaard.

800 gulden was toen zeer en zeer veel geld. Zoveel geld hadden de meeste mensen niet zomaar. Die radio's waren dus ook heel duur. Voor dat geld geïndexeerd zou je nu denk ik een high end versterker met ebbenhouten door maanlicht beschenen pootjes kopen.

Waarschijnlijk is de levensduur van een dergelijke high end versterker vergelijkbaar met de levensduur van de toenmalige biampli radio.

Apparatuur is tegenwoordig echt heel erg goedkoop geworden vergeleken met apparatuur in de goede (die in werkelijk niet zo goed was) oude tijd.

Een mixer van twee tientjes? Niet de moeite waard om over een plastic tandwiel te zeuren. De mixer van mijn moeder die toch wel een jaar of 40 met een boel herrie zijn best doet was waarschijnlijk meer als 100 gulden.

De enige verliezer in deze kostprijs wedstrijd is denk ik het milieu. Er worden kostbare grondstoffen en energie gebruikt die zeer snel weer in een afvalberg terechtkomen.

En ja ik heb gezien dat de topic oud is. Kwam er vanwege de defecte fietswiel topic en vond het wel leuk om te reageren. Vooral omdat ik dat rare onderdeel in het verleden tegen gekomen ben. Een soort van bedrijfsuren teller dus. Zo kun je het ook noemen.

PS: Ik heb gewoon een nieuwe batterij in mijn tandenborstel gedaan en hij doet het al weer jaren. Het onderste dopje kan er af en is gewoon met een o-ring afgedicht.

bprosman

Golden Member

Ben de discussie ooit eens eerder aangegaan. Vaak denken mensen nog steeds in "Levensjaren". En vergelijken dan een K9 bijvoorbeeld met een moderne platte TV.
Als je dit in "gebruiksuren" gaat rekenen denk ik dat het verschil niet eens zo groot is. Vroeger (toen ik jong was) was er voor de kinderen op Wo en Za middag iets op TV en om 19:00 de Fabeltjeskrant. Tegenwoordig staat dat ding 's-morgens om 07:00 al te gloeien tot vaak snachts laat. Vroeger was er na 23:00 gewoon niks meer.

Groeten, Bram

De jongere generatie loopt veel te vaak zijn PIC achterna.
Jinny

Golden Member

Op 24 april 2014 00:53:28 schreef maartenbakker:
@fuzzbass: Ik zal eens navraag bij de informele archieven doen, want prijzen kan ik zo snel nog niet vinden. De machine die ik heb blijkt eerder rond 60 jaar dan 50 te zijn, de HBM101 staat in deze folder: http://www.vanderheem.com/product_images/prod_overige/Boormach%20HBM%2…

Grappig, ik heb twee van de machines uit die folder..
Die met twee handvatten en een gewoon model...

Gebruik ze niet, erfenis van mijn vader..

Hoe doen vrouwen op TV dat toch? Wakker worden met prachtig glanzend haar en mooi gestifte lippen..... Wanneer ik wakker word heb ik een coupe 'Leeg geroofd vogelnest' en een incidenteel straaltje kwijl.. Gaat ook door voor 'Wilt wief' naar horen zeggen
Arco

Special Member

Wij hebben een Bosch SDS machine gehad in de jaren '80. (dachten 'Bosch is een goed merk...')
Helaas al binnen een jaar kapot (motor doorgebrand). Reparatie kostte (fl. 850.-) meer als de helft van een nieuwe (fl.1600.-)
Geen garantie, 'eigen schuld' volgens Bosch. Na reparatie weer na een paar maanden kapot. Toen maar weggegooid en een Hilti gekocht die nooit meer kapot ging (doet 't nog steeds)

Zo'n 12 jaar geleden heb ik bij kwantum voor 14.95 euro deze gekocht van Einhell (Ein Hell, de naam doet je het ergste vrezen... :) ):

Je verwacht er niet veel van, maar hij werkt aangenaam goed. Is al vele malen zo heet geweest dat 'ie begon te stinken, zonder nadelige gevolgen.
Onlangs helemaal uit elkaar gehaald en schoongemaakt, en vet in de tandwielkast vervangen, werkt weer als een zonnetje...

Arco - "Simplicity is a prerequisite for reliability" - hard-, firm-, en software ontwikkeling: www.arcovox.com
bprosman

Golden Member

Heb best wel goede ervaringen met het merk Einhell, mijn airco draait inmiddels bijna 10 jaar ,begint nu wel wat , ik denk, Elco kuren te krijgen.

De jongere generatie loopt veel te vaak zijn PIC achterna.
evdweele

Overleden

Er zijn ook gebruiksvoorwerpen die tegenwoordig aanzienlijk langer meegaan dan vroeger: auto's.
Van een aantal auto's die ik in bezit heb gehad heb ik de gegevens bewaard en dan is duidelijk te zien dat de levensduur is toegenomen.

code:

Opel Kapitän               bouwjaar 1958 - afvoer 1969 = 11 jaar
Fiat 1800B                 bouwjaar 1964 - afvoer 1970 =  6 jaar
Simca 1300                 bouwjaar 1965 - afvoer 1972 =  7 jaar
Volkswagen 1600TL          bouwjaar 1969 - afvoer 1975 =  6 jaar
Volkswagen 1600 Variant    bouwjaar 1971 - afvoer 1979 =  8 jaar
Volkswagen Passat Variant  bouwjaar 1975 - afvoer 1985 = 10 jaar
Fiat Ritmo                 bouwjaar 1982 - afvoer 1991 =  9 jaar
Citroën BX                 bouwjaar 1986 - afvoer 1999 = 13 jaar
Citroën Xantia             bouwjaar 1994 - afvoer 2007 = 13 jaar (na aanrijding)
Peugeot 307XS              bouwjaar 2003 - heden       = 13 jaar

Je zou ook de conclusie kunnen trekken dat Franse auto's van PSA (Citroën/Peugeot) beter van kwaliteit zijn dan bijvoorbeeld Volkswagens, maar dat lijkt me te voorbarig. Ik denk dat auto's over de gehele lijn beter van kwaliteit zijn geworden.

Mijn eerste boormachine kocht ik in 1974, een AEG klopboormachine, voor 306 gulden. Dat zou nu € 438 zijn.
Het ding heeft al fors op z'n donder gehad met gaten in beton boren omdat hamerboormachines in de consumentenklasse nog niet bestonden. Regelmatig liep het vet eruit.
Na 42 jaar doet hij hij het nog steeds uitstekend, al hoeft hij na het aanschaffen van een Bosch hamerboor geen gaten in beton meer te boren.

Techniek is ervoor gemaakt om ons in de steek te laten. Het blijft een ongelijke strijd tussen de techniek en de technicus.
Arco

Special Member

Auto's uit de jaren '70 kun je inderdaad niet met nieuwere types vergelijken. Bijv. Citroens kon je toen gewoon 'horen' roesten als je goed luisterde... :)
Heb een CX gehad uit '79, die na 5 jaar al behoorlijk rot was.
Beide chassis draagbalken zijn zelfs vervangen omdat ze bijna doorgerot waren. Ook de vloer onder de accu, omdat die eruit dreigde te vallen...
Motorisch wel onverwoestbaar, toen ik 'm na 7 jaar verkocht had hij meer als 300.000 km gelopen.

Met oude Skoda's was het nog erger. Daar werd gekscherend aangeraden om het vet wat op een nieuwe auto zit bij aflevering te laten zitten om het roesten te vertragen...
(Skoda's ouder als een jaar hadden allemaal dezelfde kleur: roestbruin... :) )

Arco - "Simplicity is a prerequisite for reliability" - hard-, firm-, en software ontwikkeling: www.arcovox.com
fred101

Golden Member

Die skodas waren wel milieuvriendelijk want die ruimde zichzelf op. Net als oude Alfas, die roestte al in de folder :-)

www.pa4tim.nl, www.schneiderelectronicsrepair.nl, Reparatie van meet- en calibratie apparatuur, ook maritieme en industriele PCBs

Dit topic is gesloten