Dit weekend ben ik begonnen met het etsen van printplaatjes.
Een jaar of 2 terug heb ik een simpele rs232 pic programmer gebouwd om (in ieder geval) 16F628A te kunnen programmeren.
Deze was tot nu toe opgebouwd op een gaatjesprint en werkt voor dit doel uitstekend maar echt netjes ziet het er nou ook weer niet uit.
Tijd voor verandering.
Na een hoop ervaringen en tips van andere mensen te hebben gelezen moet ik zeggen dat het bijna vanzelf ging. Het viel me erg mee.
Eerst heb ik de strijkijzer tonertransfer methode geprobeerd.
Printje 1 was een fail.
De baantjes aan de zijkant lieten los.
Met wat aceton was ik zo weer op weg naar poging 2.
Dit maal heb ik de printplaat 5 minuten 'gestreken' en het resultaat was een stuk beter.
Het fotopapier(<merk> 185 gram) kwam zonder water in 1x los.
1 baantje was niet helemaal gelukt maar deze heb ik met een Verbatim cd-marker ietwat 'bij gestift'
Printje 2 is aardig gelukt voor een eerste keer al zeg ik het zelf
Toch nog maar even verder experimenteren.
Op zolder had ik nog een laminator liggen dus kijken wat dit doet.
Het mooiste zou zijn als op de bovenzijde de componenten lay-out geprint kan worden.
Poging 1 liep op niks uit.
Ik had hem ongeveer 15 keer door de laminator gehaald met de bovenzijde en de onderzijde om en om.
De toner zat niet vast genoeg dus weer met acceton schoonmaken en op naar poging 2.
Bij poging 2 heb ik geen risico genomen en deze ongeveer 30 keer door de laminator gehaald met enkel de koperzijde aan de bovenkant.
Vervolgens in heet water met een beetje Dreft gelegd en na een minuut of 5 ben ik hem gaan 'pellen'
Het resultaat was dat alle toner goed vastzat en het etsten kon gaan beginnen.
Etsen doe ik in NatriumPersulfaat in de verhouding 25g / 100ml water.
Dit doe ik in een ikea bewaartrommeltje 'au bain marie' in een afwastijltje met kokend water uit de waterkoker.
Vervolgens een laagje blanke lak over de bovenzijde (printplaat word niet heet) en het resultaat vind ik persoonlijk verbluffend goed voor een tweede printplaatje.
Wat me ook opviel is dat het verwijderen van de toner wat over de printbanen zit na de laminator methode een stuk makkelijker verwijderd dan de strijkboutmethode. Bij de strijkboutmethode was ik zeker 5 minuten 'hard' aan het poetsen met een watje met aceton en bij de laminatormethode was het met 4 a 5 vegen met hetzelfde watje aceton verdwenen.
Voor mij is het dus duidelijk : De strijkbout blijft voortaan in de kast.